IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 Ο Πολύβιος διατύπωσε την άποψη πως ένα κράτος παρακμάζει όχι στην πολεμική του φάση αλλά στην ειρήνη, όταν οι πολιτικοί του θεσμοί διαβρώνονται από την φιλαργυρία και την φιλαρχία των αρχουσών τάξεών του και την συνακόλουθη λαϊκιστική έξαρση στις τάξεις του λαού. Πόσο ισχύει αυτό για την Γερμανία;   O πρώην καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, Konrad Adenauer (δεξιά), σε αυτήν τη φωτογραφία του Ιανουαρίου του 1967. Πίσω του ο Helmut Kohl. REUTERS Οι πηγές ισχύος της Γερμανίας… …και η παγίδα του Πολύβιου*   Υπάρχουν πολλές θεωρίες που εξηγούν της πηγές ισχύος μιας δύναμης, εν προκειμένω της Γερμανίας. Ίσως επειδή η χώρα είναι ιδιαίτερη, ίσως επειδή ο κόσμος μας παρέχει τόσες πληροφορίες που είναι αδύνατο να συνδεθούν σε μια αφαιρετική θεωρία, η Γερμανία φαντάζει ως ένας δισεπίλυτος γρίφος, ως ένας απρόβλεπτος μακροπρόθεσμα γεωπολιτικός γίγαντας «ένας αφιερωμένος στις δικές του σκέψεις κολοσσός στο κέντρο της Ευρώπης με σολιψιστική νοοτροπία» (Habermas, 2019).   Χρησιμοποιούμε δυο μεθόδου

Η διακήρυξη διακήρυξη της Ρώμης (25-3-2017) επιβεβαίωσε ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιλέγει το τρίτο σενάριο από τα πέντε που παρουσίασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ με τη Λευκή Βίβλο. Το σενάριο που επιγράφεται ως  Those who want more do more , (εκείνοι που θέλουν περισσότερο, να κάνουν περισσότερο) αποτελεί  ουσιαστικά το σενάριο πολλαπλών ταχυτήτων. Με βάση, λοιπόν, τις « συμμαχίες των προθύμων » σε συγκεκριμένους τομείς πολιτικής, όπως π.χ. η άμυνα, η εσωτερική ασφάλεια, η φορολογία και ορισμένα κοινωνικά θέματα. Υιο θετείται η στρατηγική της  PESCO  (Permanent Structured Cooperation), σε διάφορους τομείς, με προεξάρχοντα αυτόν της άμυνας. Πρόκειται για επιλογή της  Γερμανίας , όπως είχε ήδη προαναγγείλει με διάφορους τρόπους η καγκελάριος Μέρκελ. Μάλιστα στη διακήρυξη υπάρχουν τέσσερις στόχοι για την επόμενη δεκαετία, από τους οποίους πρώτος είναι ο ακόλουθος: « Μια  ασφαλή  και  προστατευμένη Ευρώπη : μια Ένωση όπου όλοι οι πολίτες θα αισθάνονται ασφαλεί