IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

       Αν πρέπει να συλληφθεί και να δικαστεί ο Πούτιν, θα έπρεπε να δικαστούν επίσης οι πρόεδροι Κλίντον, Μπους, Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν και πολλοί άλλοι. « Ο «εγκληματίας» Πούτιν και όσοι θα έπρεπε να δικαστούν μαζί του» Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Η δίωξη και το ένταλμα σύλληψης που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εις βάρος του προέδρου της Ρωσίας είναι, σε πρώτη ματιά, μια γελοία ενέργεια. Ο μόνος τρόπος για να εκτελεσθεί είναι να γίνει ο τρίτος παγκόσμιος πυρηνικός πόλεμος, να χάσει η Ρωσία, να επιβιώσουν το Διεθνές Δικαστήριο και ο ίδιος ο Πούτιν και, μετά από όλα αυτά, να τον συλλάβουν και να τον δικάσουν. Το ίδιο γελοίοι είναι, ειρήσθω εν παρόδω, και διάφοροι δυτικοί πολιτικοί που χαρακτηρίζουν εγκληματία και δολοφόνο τον Ρώσο πρόεδρο, στέλνοντας τα διαπιστευτήριά τους στις κατά τόπους αμερικανικές πρεσβείες. Θυμίζουμε στο σημείο αυτό ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δεν έχει ασκήσει καμία δίωξη εναντίον των πρωτεργατών των πασίγνωστων, αποδεδειγμένων

Iraq War ''Shock and Awe'' Στις 20 Μαρτίου του 2003, οι ΗΠΑ, υπό την προεδρία του Τζορτζ Μπους του νεότερου, η Βρετανία, υπό την πρωθυπουργία, Τόνι Μπλερ, και οι σύμμαχοί τους εισβάλουν στο Ιράκ ανοίγοντας μια, ακόμη, ματωμένη «αυλαία» στους γνωστούς και ως πολέμους «κατά της τρομοκρατίας», τους οποίους προκάλεσαν οι ΗΠΑ με αφορμή την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001 στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης. Διακηρυγμένος στόχος της εισβολής ήταν η ανατροπή του Σαντάμ Χουσεϊν, διότι υποτίθεται ότι το Ιράκ «κατείχε» όπλα μαζικής καταστροφής. Αν και τελικά ο Σαντάμ Χουσεϊν ανατράπηκε μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα από την εισβολή και τελικά εκτελέστηκε τον Δεκέμβριο του 2006, η προπαγανδιστική ρητορική των επιτιθέμενων προέκυψε ως ένα ηχηρότατο φιάσκο, αφού, όχι μόνο δεν βρέθηκαν τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά η εισβολή οδήγησε σε μια μακροχρόνια κατοχή της χώρας, που προκάλεσε υπερπολλαπλάσια θύματα και καταστροφές των υποδομών της από

Τόνυ Μπλαιρ , αυτή η ύαινα. Δεκατρία χρόνια μετά την εισβολή στο Ιράκ το 2003, και ύστερα από εξαετή έρευνα και συλλογή στοιχείων, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η εισβολή στο Ιράκ βασίσθηκε σε ψευδή στοιχεία. Οτι δηλαδή ο   Σαντάμ Χουσεΐν   δεν είχε χημικά όπλα, δεν αποτελούσε κίνδυνο για την ανθρωπότητα (όσον κι αν αποτελούσε κίνδυνο για τον λαό του).   Θα λιποθυμήσω απ’ τη συγκίνηση. Πάλι ψέματα λένε!  Είναι αδύνατον,  απολύτως αδύνατον,  οι μυστικές υπηρεσίες του Ηνωμένου Βασιλείου να παραπλάνησαν τον κ. Τόνυ Μπλαιρ, όσο αδύνατον είναι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ να παραπλάνησαν τον πρόεδρο πίθηκα  Μπους . Ηδη από  τότε , το 2003,  όταν ορισμένοι  « καταραμένοι » γελοιογράφοι στην Αγγλία και στις ΗΠΑ παρίσταναν τον κ. Μπους τζούνιορ σαν πίθηκο και τον κ. Τόνυ Μπλαιρ σαν τρελό ποντικό, όλοι  (βεβαίως όλοι) γνώριζαν  ότι ο δικτάτορας (και όργανο της Δύσης) Σαντάμ δεν αποτελούσε χημικό κίνδυνο για τη Δύση, αλλά ότι για την τελευταία αποτελούσαν λαχταριστό λάφυρο τ