IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Πως ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος άλλαξε την ανθρωπότητα  και τον κόσμο!  100 χρόνια συμπληρώνονται στις 11 Νοεμβρίου 2018 από την λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Του Μεγάλου Πολέμου όπως τον είπαν τότε μη γνωρίζοντας φυσικά ότι μετά από 20 χρόνια η Ευρώπη και ο κόσμος θα ζούσε ξανά μια μεγάλη φρίκη. Τα 4,5 χρόνια μαχών, στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και την Ασία, αναδιαμόρφωσαν το σύγχρονο Κόσμο. Βασιλιάδες, κάιζερ, τσάροι και σουλτάνοι καταστράφηκαν. Αυτοκρατορίες διαλύθηκαν. Χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά χημικά όπλα, τανκς και αεροπορικοί βομβαρδισμοί. Εκατομμύρια γυναίκες πέρασαν στην εργατική δύναμη, «φέροντας» το νόμιμο δικαίωμά τους για ψήφο. Άλλαξε ο χάρτης και τα...σύνορα! Κράτη όπως η Ουκρανία, η Πολωνία, αλλά και βαλτικές χώρες, ανεξαρτητοποιήθηκαν, ενώ δημιουργήθηκαν νέα κράτη στη Μέση Ανατολή, με συχνά αυθαίρετα σύνορα. Επήλθαν σημαντικές πολιτισμικές αλλαγές, μεταξύ των οποίων μία νέα κατανόηση της ψυχολογίας του πολέμου, του σοκ των βομβ

COMMONS WIKIMEDIA Βρετανικά ατμόπλοια στον Τίγρη στην Βαγδάτη Στις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται η χώρα μας, στιγμές οι οποίες ίσως συμβαίνουν μία φορά στα 100 χρόνια , καλό είναι να θυμηθούμε ορισμένα γεγονότα. Γεγονότα τα οποία συνέβησαν πολύ παλιά, αλλά ίσως προσομοιάζουν με τις σύγχρονες συνθήκες. Αφορμή για το παρόν άρθρο στάθηκε ένα ιστορικό βιβλίο το οποίο βρίσκεται φυλαγμένο στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Το βιβλίο έχει τίτλο « The War and the Baghdad Railway: the story of Asia Minor and its relation to the present conflict » . Το βιβλίο δημοσιεύθηκε το 1917 από έναν γερμανοσπουδαγμένο αμερικανό καθηγητή του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια: τον Morris Jastrow . Όπως αντιλαμβανόμαστε το βιβλίο δημοσιεύθηκε εν μέσω του Α’ παγκόσμιου πολέμου και γι’αυτό ο συγγραφέας του αναφέρεται στην «παρούσα σύγκρουση». Με λίγα λόγια για την εποχή του το βιβλίο του Jastrow ήταν απολύτως επίκαιρο. Το βιβλίο ακόμη και σήμερα θεωρείται ως ένα από τα πιο σημαντικά γρ

  Μάχη του Βερντέν Από τις σημαντικότερες πολεμικές αναμετρήσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, με μεγάλη διάρκεια (21 Φεβρουαρίου – 18 Δεκεμβρίου 1916) και πολύ αίμα. Αντιμέτωπες τέθηκαν, για μια ακόμη φορά, οι στρατιωτικές δυνάμεις της Γαλλίας και της Γερμανίας. Το Βερντέν είναι μία πόλη της βορειοανατολικής Γαλλίας στις όχθες του ποταμού Μόζα ή Μεύση (Μeuse). Βρίσκεται σε στρατηγική θέση από την εποχή κιόλας του Αττίλα, ο οποίος απέτυχε να την κατακτήσει. Ελέγχει τη βόρεια είσοδο της πεδιάδας της Καμπανίας, που οδηγεί κατευθείαν στο Παρίσι. Γι' αυτό και οι Γάλλοι είχαν φροντίσει να κατασκευάσουν οχυρωματικά έργα σε μεγάλη έκταση. Στα τέλη του 1915 οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Δυτικό Μέτωπο είχαν βαλτώσει. Τη γερμανική προέλαση του 1914 διαδέχθηκε ο πόλεμος των χαρακωμάτων. Ο αρχηγός του Γερμανικού Επιτελείου, Έριχ φον Φαλκενχάιν, πίστευε ότι μια μαζική επίθεση του στρατού του θα προκαλούσε μεγάλες απώλειες στους Γάλλους και θα ανέτρεπε την ισορροπία δυνάμεων σ

Κάποτε η Γερμανία είχε βρεθεί στην... άλλη πλευρά του φράχτη. Εχοντας χρεοκοπήσει μετά τον Α' Παγκόσμιο, επιχειρούσε να πείσει τους νικητές ότι θα τηρούσε τις υποχρεώσεις της για τις πληρωμές ενώ παράλληλα διεκδικούσε διευκολύνσεις στην εξόφληση των χρεών. Τέτοιες γιορτινές ημέρες του 1923 οι Γαλλικές και Βελγικές στρατιωτικές δυνάμεις καταλάμβαναν   ολόκληρη την κοιλάδα του Ρουρ    σε ένδειξη δυσαρέσκειας για τη μη τήρηση των συμφωνηθέντων στη Συνθήκη των Βερσαλλιών   από τη Γερμανία, για αποζημιώσεις σε χρήμα και είδος. Οι Γερμανοί (φωτ. ο τότε Καγκελάριος Wilhelm Carl Josef Cuno με τον πρόεδρο της Γερμανίας Friedrich Ebert) δεν τηρούσαν το δικό τους μνημόνιο, όπως είχε αποφανθεί η τρόικα της Επιτροπής Αποζημιώσεων, δηλαδή τα τρία από τα τέσσερα μέλη (Γαλλία, Βέλγιο και Ιταλία έναντι της διαλλακτικότερης Βρετανίας). Δύναμη περίπου 6.000 ανδρών είχε καταλάβει μέχρι τις 16 Ιανουαρίου 1923  την καρδιά της γερμανικής βιομηχανίας,  στην οποία βρίσκονταν το 72% των αποθεμ

(...) Οι περισσότερες υποψίες για την έναρξη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου πέφτουν  στη σημερινή πλανητική υπερδύναμη: την Αμερική. Άλλωστε η ιδέα του μονοπολικού κόσμου, με την Αμερική μοναδική υπερδύναμη, ταιριάζει γάντι στα χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, που αλωνίζουν τον πλανήτη μας, θυσιάζοντας λαούς και χώρες στο βωμό των κερδών τους. Η αμερικανική εξωτερική πολιτική, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, είχε μια συμπεριφορά μεταξύ αυτοκρατορικής αλαζονείας και ιεραποστολικής προσήλωσης στην παγκόσμια διάδοση της Δημοκρατίας. Και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά δημιούργησαν περισσότερα προβλήματα απ' όσα υποτίθεται θα έλυναν. Δημιούργησαν μια σειρά από αχρείαστους πολέμους (π.χ. οι βομβαρδισμοί της Σερβίας το 1999 και η επέμβαση στο Ιράκ το 2003) και μια σειρά από αμερικανοκίνητες κρίσεις (Λιβύη, Συρία, Ουκρανία κ.α.), που οδήγησαν σε αποσταθεροποίηση τεράστιες περιοχές και σε ένταση των σχέσεων με τη Ρωσία και την Κίνα. Αυτή η πολιτική οδήγησε και σε τερατογεννέσεις, όπως οι Μουν