IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

 «Οι Έλληνες στη Μαύρη Θάλασσα…»      Από το βιβλίο της Μαριάννας Κορομηλά «Οι Έλληνες στη Μαύρη Θάλασσα…» Πολ. Ετ. Πανόραμα, 1992, ανανεωμένη έκδοση 2002). Κείμενο: Μαριάννα Κορομηλά Οι Ρωσοτουρκικοί πόλεμοι, που άρχισαν τον καιρό του Μεγάλου Πέτρου (1689-1725) και συνεχίστηκαν από τους διαδόχους του μέχρι το 1917-1918, άλλαξαν σταδιακά το πολιτικό πρόσωπο της οθωμανικής «λίμνης» (δηλαδή της Μαύρης Θάλασσας). Η μεγάλη Ορθόδοξη Δύναμη άνοιγε δρόμο και κατέβαινε προς τον Νότο, την περιοχή που μετά τις κατακτήσεις ονομάστηκε «Νοβαρούσια» (Νέα Ρωσία). Από τον καιρό της αποτυχημένης εκστρατείας του Μεγάλου Πέτρου στον Προύθο, το 1711 (όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Αζόφ, που είχε κατακτήσει το 1696), μέχρι τη σύλληψη του «Ελληνικού Σχεδίου» από την Αικατερίνη τη Μεγάλη (1762-1796) είχε περάσει μισός αιώνας. Η Ρωσία είχε ενσωματώσει την Αζοφική, την Κριμαία, την Ουκρανία και η κατάκτηση της βορειοανατολικής Μολδαβίας δεν θα αργούσε. Η Τσαρίνα ονειρευόταν τώρα να διώξει τους Τούρκους α

  Παναγία Σουμελά:  Ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν. Ιστορικά στοιχεία Το ξακουστό μοναστήρι του Πόντου, η Παναγία Σουμελά, είναι χτισμένο στο όρος Μελά, 40 χλμ. νότια της Τραπεζούντας και νοτιοανατολικά του Δικαίσιμου (Τζεβισλίκ). Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε το 386 μ.Χ. από τους μοναχούς Βαρνάβα και Σωφρόνιο, ενώ η εικόνα της Παναγίας Σουμελά αποδίδεται στον ευαγγελιστή Λουκά. Από βαρβαρικές επιδρομές ερημώθηκε στα τέλη του 6ου αιώνα, αλλά το 644μ.Χ. ανακαινίσθηκε από τον Χριστόφορο, αγράμματο χωρικό από το χωριό Γαζαρή. Η Μονή έφτασε σε μεγάλη ακμή την περίοδο της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας των Μεγάλων Κομνηνών (1204-1461), περίοδο κατά την οποία της χορηγήθηκαν σημαντικά προνόμια. Χρυσόβουλα υπέρ της μονής εξέδωσαν οι αυτοκράτορες Ιωάννης (1280-1284/85, 1285-1297), ο Αλέξιος Β΄ (1297-1330)  και ιδιαίτερα ο Αλέξιος Γ΄ (1349-1390). Οι αυτοκράτορες παραχώρησαν στη μονή τα εισοδήματα από τα γύρω χωριά και όρισαν σαράντα φρουρούς, τους πάροικους, για την προστ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1) Έκθεση του Τούρκου Δζεμάλ Μουσχέτ:  «Ο Κεμάλ εύρεν έδαφος δράσεως». (2) Τοπάλ Οσμάν:  Ποιος ήταν ο αδίστακτος σφαγέας των Ποντίων. (3) Μουσταφά Κεμάλ:  Ο «σταχτής λύκος»  και η πολιτική της εθνοκάθαρσης.   (4) Αμελέ ταμπουρού, μια βέβαιη πορεία προς το θάνατο.    (5)  Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.   (6)     Ποιος πραγματικά ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ,  ο άνθρωπος  που αιματοκύλησε τον Πόντο.   (7)  Μαύρη Βίβλος Διωγμών και Μαρτυρίων.      (8)  Σεισμό θα φέρουν τα ντοκουμέντα για τη Γενοκτονία  που ανακάλυψε ο Τανέρ Ακτσάμ. (9)    Η Γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής:  Μια νομική προσέγγιση. (10) Χαλαμονή σημαίνει καταστροφή. 'Ενα βιωματικό οδοιπορικό στην ιστορία των Ποντίων,  από το 1875 έως σήμερα. Πώς ο τουρκικός εθνικισμός οδήγησε  στη Γενοκτονία των Ποντίων. «Ο ύψιστος Θεός έπλασε τον Τούρκο ανώτερο» . Μέσα σε έναν μόνο στίχο του Ζιγιά Γκιοκάλπ, του πατέρα του ιδεολογικού ρεύματος του παντου