IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Aθηναϊκή Δημοκρατία:Εκκλησία του Δήμου Οι υπηρέτες της δημοκρατίας. Θανάσης Γιαλκέτσης   Εκτός από το να θέλει και να ξέρει να υπηρετεί, όποιος έχει το χρέος και την τιμή της διοίκησης οφείλει να καταπολεμά τη ματαιοδοξία, που τον οδηγεί να αποζητάει τη φήμη. Άρθρο του Μαουρίτσιο Βίρολι που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Il Fatto Quotidiano. Μόνον το ηθικά ελεύθερο πρόσωπο, δηλαδή το πρόσωπο που έχει συναίσθηση του χρέους, μπορεί να υπηρετήσει καλά τη δημοκρατία. Οποιος δεν έχει συναίσθηση του χρέους είναι ένα ασήμαντο ή ένα δουλοπρεπές πρόσωπο. Τα ασήμαντα πρόσωπα μπορούν να υπακούνε με ζήλο και να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Επειδή δεν έχουν βαθιές πεποιθήσεις, είναι ωστόσο διαθέσιμα να υπηρετούν οποιοδήποτε καθεστώς· λίγη σημασία έχει αν είναι το Τρίτο Ράιχ ή η ελεύθερη δημοκρατία. Τα δουλοπρεπή πρόσωπα μπορούν να υπηρετούν καλά έναν άνθρωπο ή μερικούς ανθρώπους, αλλά όχι ένα ιδεώδες και ακόμα λιγότερο τη δημοκρατία. Δεν έχουν τον δ

  Το Κογκρέσο, η παιδεία, και η εκπόρνευση… Η ομιλία του Πρωθυπουργού περιγράφει έναν κόσμο ανθρωπιστικών αξιών που έρχεται από το παρελθόν. Υπάρχει πλέον αυτός στην πραγματική κοινωνία;   Η ομιλία του πρωθυπουργού στο Αμερικανικό Κογκρέσο, κατά κοινή ομολογία, αποτέλεσε από τις ευτυχέστερες διαχρονικά στιγμές των πολιτικών μας λογογράφων. Εννοείται ότι αναπόφευκτα χαρακτηριζόταν από την μονομέρεια των διπλωματικών συμβάσεων, αφού εγκωμίασε υπερβολικά τις ΗΠΑ οι οποίες κατά καιρούς εξέφρασαν και άλλες συμπεριφορές (βλ. φυλετικές διακρίσεις, ατομική βόμβα, στήριξη δικτατοριών, θανατική ποινή, όπλα κ.π.ά.), ασύμβατες με τις κοινές αξίες τις οποίες εξύμνησε. Αλλά η Αμερική έχει πολλά πρόσωπα - και το επαινεθέν είναι και αυτό υπαρκτό. Αφήνοντας στην άκρη την πολιτική διάσταση της εντύπωσης την οποία προξένησε η ομιλία (την οποία, φυσικά, δεν συμμερίζονται όλοι με τον ίδιο τρόπο), θα την σχολιάσω για το αναμφίβολα υψηλό επίπεδο παιδείας το οποίο την χαρακτήριζε. Αυτό που θ

Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μέρος του δεκάτου τρίτου κεφαλαίου του βιβλίου ''Ο θεός δεν είναι μεγάλος'' του Christopher Hitchens . Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Scripta, και είναι, δυστυχώς, εξαντλημένο. Μπορείτε να κατεβάσετε αυτό το κείμενο σε μορφή pdf εδώ . «Ο Θεός δεν είναι μεγάλος – Πως η θρησκεία δηλητηριάζει τα πάντα» – Κρίστοφερ Χίτσενς (Εκδόσεις «Sripta», μετάφραση Δέσποινα Ρισσάκη)  Κεφάλαιο 13 Κάνει η θρησκεία τον άνθρωπο καλύτερο;  (Κρίστοφερ Χίτσενς)  «Η θρησκευτική πίστη κάνει τους ανθρώπους καλύτερους και συμβάλλει στον εκπολιτισμό της κοινωνίας». Σε αυτό το επιχείρημα καταφεύγουν οι ευσεβείς, όταν έχουν εξαντλήσει κάθε άλλο. Πολύ καλά, δείχνουν να λένε, δεν θα ξαναμιλήσουμε για την Έξοδο (για παράδειγμα) ή την Παρθενογέννεση ή ακόμη και την Ανάσταση ή την «νυχτερινή πτήση» από την Μέκκα στην Ιερουσαλήμ. Όμως, πόσο χειρότερος θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς πίστη; Δεν θα παραδινόταν σε κάθε μορφή έκλυτης συμπεριφοράς και εγωισμού; Δ

Πολλές φορές πληροφορούμαστε ή πολλοί από εμάς βιώνουμε ή βιώσαμε κάποια στιγμή πολύμορφα φαινόμενα λεηλασίας και καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος καθώς και τις συνέπειες αυτής της ασύστολης κακοποίησης στην καθημερινή ζωή μας. Μία κακοδιαχείριση η οποία εκδηλώνεται ποικιλότροπα στον αέρα, το έδαφος και το υπέδαφος με τη ρύπανση και μόλυνση της ατμόσφαιρας και των υδάτων, τη συσσώρευση βιομηχανικών υποπροϊόντων και εν γένει επιβλαβών απορριμμάτων, την υπερεκμετάλλευση και αφαίμαξη των φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών…   Μία άμεση συνέπεια, η οποία συζητιέται εντατικά τα τελευταία χρόνια αλλά ατελέσφορα, αποτελούν και τα ακραία και καταστροφικά καιρικά φαινόμενα. Αυτό το γεγονός το διαπιστώνουμε και στη χώρα μας με μεγαλύτερη διαρκώς συχνότητα, ώστε να δικαιολογείται η κοινόχρηστη πια φράση «ο καιρός τρελάθηκε». Λόγος, όμως, ελλιπής, αφού σκόπιμα αποσιωπούμε το ποιητικό αίτιο, το θύτη, για να μη θυμόμαστε την πηγή του κακού, τον άνθρωπο, ο οποίος με τις αχαλίνωτες κ