IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Οταν ηγείσαι ενός οργανισμού είσαι υποχρεωμένος, ex officio, να υπενθυμίζεις εμπράκτως στα μέλη του οργανισμού να επιτελούν τον ρόλο τους όσο πιο ευσυνείδητα μπορούν. Στην υπόθεση της τραγωδίας στο Μάτι, ο τέως αρχηγός της Πυροσβεστικής έπραξε ακριβώς το αντίθετο. Φωτ. INTIME NEWS «Βγάλε την ουρά σου απ’ έξω…».   Ενας οργανισμός αναπτύσσει διεφθαρμένη νοοτροπία όταν ο σκοπός που καταστατικά υπηρετεί διαστρέφεται από την εξυπηρέτηση, με κάθε μέσο, ιδιοτελών συμφερόντων των ισχυρών μελών του. Η εξωστρέφεια (ετεροαναφορικότητα) που οφείλει να διακρίνει τον οργανισμό εκτοπίζεται από την ξεδιάντροπη εξυπηρέτηση «εσωτερικών» σκοπών (αυτοαναφορικότητα). Ο οργανισμός παύει τότε να υπηρετεί κοινωνικές ανάγκες· μετατρέπεται σε όργανο εξυπηρέτησης ιδιοτελών επιδιώξεων. Η διεφθαρμένη νοοτροπία δεν είναι ένα στιγμιαίο γεγονός αλλά μια διαδικασία – χτίζεται μακροχρόνια. Πώς; Με κατάχρηση εξουσίας, αποφυγή λογοδοσίας, και παίγνια ισχύος. Και τα τρία επικυρώνονται ή επιβάλλονται από τη

Γράφοντας το πρωί ένα άρθρο για το ανοσιούργημα που θέλει να κάνει το ΤΑΙΠΕΔ στις Θερμοπύλες, το μυαλό μου φτερούγισε προς στιγμήν στην απόφαση που πήρε, τον Αύγουστο του 480 π.Χ., ο Βασιλιάς Λεωνίδας της Σπάρτης να δώσει εκείνη τη μάχη που ήταν η μάχη της ζωής του. Και μετά πήγε σε εκείνη τη γυναίκα στο Μάτι, που κάπου διάβασα την ιστορία της. Η φωτιά πλησίασε το σπίτι όπου έμενε αυτή η γυναίκα, που δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω το όνομά της να το αναφέρω. Τύλιξε σε βρεγμένες πετσέτες τα εγγονάκια της και τα έδιωξε στη θάλασσα, λέγοντάς τους να μη γυρίσουν πίσω, ότι κι αν γίνει, ότι κι αν ακούσουν. Η ίδια έμεινε να καεί ζωντανή μαζί με τον ανήμπορο άντρα της που δεν μπορούσε να κινηθεί. Μία και μόνη γυναίκα, που αξίζει όμως πολύ παραπάνω από τα χιλιάδες ανθρωπάκια που στελεχώνουν τις υπηρεσίες και τις κυβερνήσεις μας. Πολύ παραπάνω από όσους έβλεπαν παράλυτοι τη φωτιά να κατεβαίνει το βουνό, χωρίς να κάνουν κάτι. Πολύ παραπάνω από τους χιλιάδες αναίσθητους εγωπαθείς, π

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ Και επειδή η μπουρδολογία έχει πιάσει ταβάνι με τις εξαγγελίες και τα μέτρα, ας πούμε τη μεγάλη αλήθεια: Ποιος ακριβώς θα αλλάξει αυτόν τον τόπο ώστε να μην καιγόμαστε, να μην πνιγόμαστε, να μην καταπλακωνόμαστε; ΑΦΟΥ η δημόσια Αρχή έχει κάνει πραγματικά ό,τι μπορεί αγωνιζόμενη; Από ποιους θα γίνει η αλλαγή όταν κάθε κυβέρνηση βάζει στις θέσεις ευθύνης όχι τους καλύτερους, αλλά «τους δικούς της», συνήθως ντενεκέδες; Εδώ σε θέλω. Γιατί μπορεί ο δημόσιος διάλογος να περιστρέφεται γύρω από ευθύνες και χρονολόγια και εντολές (και καλώς), αλλά κανείς δεν βάζει το δάχτυλο επί τον τύπον των ίλων. Στην αιτία του κακού. Στην επιλογή των κατάλληλων ανθρώπων στις κατάλληλες θέσεις. Αυτό είναι διακυβέρνηση. Είτε κυβέρνηση είναι τα σοβιέτ είτε είναι η αστική δημοκρατία. Πώς θα αλλάξει η διακυβέρνηση και τα πράγματα για τους πολίτες όταν όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά διορίζουν κομματικά εγκάθετους σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και τις Αρχές; Πώς θα αλλάξ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: (1)   Γράφω πριν τα τηλεδικαστήρια, τον τηλεθρήνο,  τα… copy-paste δελτία, τον κανιβαλισμό. (2)  Πανεπιστήμιο Αθηνών για την πυρκαγιά στο Μάτι:  Δεκαπέντε συμπεράσματα.   (3)  Η τέχνη του πολέμου στην υπηρεσία της δασοπυρόσβεσης. (4)  Μάτι: Το μοιραίο λάθος και η απόδοση ευθυνών.   (5)  Πόσο ρόλο έπαιξε ο άνεμος στην τραγωδία της Αττικής;  Η επιστημονική άποψη. Ούτε μαζί τα φάγαμε, ούτε μαζί καήκαμε. Παρότι η κοινωνία βρίσκεται ακόμα μεταξύ σοκ και πένθους, έχει ήδη αρχίσει η αναπόφευκτη ανταλλαγή πυρών μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, με τη συμμετοχή, όπως συμβαίνει πάντα, των Μίντια, αλλά και πολιτών (κατά κανόνα οπαδών) στα κοινωνικά δίκτυα. Το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο: οξύτατη πόλωση με βάση τη διαχωριστική γραμμή που υπήρχε πριν την καταστροφική πυρκαγιά. Η αντιπολίτευση φορτώνει όλες τις ευθύνες στην κυβέρνηση, η δε κυβέρνηση τις φορτώνει στα σημερινά αντιπολιτευόμενα κόμματα που κυβέρνησαν επί δεκαετίες. Ας προσπαθήσο