IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

Η σύγκριση Βεργίνας και Επανομής αναδεικνύει με αδρές αλλά ουσιαστικές γραμμές το θεμελιώδες περίγραμμα του πολιτικού προγράμματος που έχει ανάγκη η χώρα και που μπορεί να συμπυκνωθεί σε δύο βασικές προτάσεις: βελτίωση του δημοσίου τομέα, άρση των περιορισμών για την ανάπτυξη του ιδιωτικού. Αντί να επιμένουμε στις αντιθέσεις μεταξύ των δύο, πρέπει να υπογραμμίζουμε το γεγονός πως οι δύο αυτοί τομείς μπορούν και πρέπει να συμπληρώνονται. Π​​ριν από κάμποσους μήνες βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, όπου μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ δύο εντελώς διαφορετικά μουσεία. Το πρώτο είναι το Μουσείο των Αιγών, γνωστό και ως μουσείο της Βεργίνας. Χρόνια ήθελα να πάω χωρίς όμως να τα καταφέρνω και όλοι μου επαναλάμβαναν τι χάνω. Οταν τελικά τα κατάφερα, κατάλαβα ακριβώς τι εννοούσαν. Πρόκειται για συγκλονιστική εμπειρία, που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Δεν είναι μόνο τα εκθέματα, αλλά και ο χώρος. Το μουσείο, που εγκαινιάστηκε το 1993, μιμείται τον τεχνητό λόφο, την «Τούμπα»,

Ο χρυσός λόγος ενυπάρχει στο σχήμα των λουλουδιών και του αστερία της θάλασσας, στο κουκουνάρι, το σώμα του αλόγου, στα όστρακα, στο σαλιγκάρι, στον γενετικό κώδικα, τον Παρθενώνα...   Όταν ο Γιάννης Αντωνίου, καθηγητής μαθηματικών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και επί σειρά ετών συνεργάτης του Νομπελίστα φυσικοχημικού Ιλία Πριγκοζίν, είδε την απεικόνιση του ανακτόρου του Φιλίππου του Β΄, το οποίο αναστηλώνεται στις Αιγές, ήταν σίγουρος από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό δημιούργημα φτιαγμένο με τη χρυσή τομή. «Βλέποντάς το, ως άνθρωπος, με κατέλαβε ένα αίσθημα γαλήνης, αρμονίας και μέθεξης. Ως μαθηματικός, αντιλήφθηκα καθαρά με το μάτι, χωρίς να το μετρήσω με χάρακα, ότι επρόκειτο για ένα ορθογώνιο με λόγο πλευρών 1,62. Αυτό σημαίνει ότι η μικρότερη πλευρά του ορθογωνίου είναι περίπου το 62% του μήκους της μεγάλης. Αυτός είναι ο χρυσός λόγος στον οποίο έχουν αποδοθεί από την αρχαιότητα θεϊκά χαρακτηριστικά» εξηγεί με νόημα στο ΑΠΕ- ΜΠ

«Εγώ ο ηγεμόνας και ο κόσμος μου συνυπάρχουμε σε αυτό το κτίριο, το ανάκτορο των Αιγών». Με τη φράση αυτή η προϊσταμένη της εφορίας αρχαιοτήτων Ημαθίας, αρχαιολόγος Αγγελική Κοτταρίδη, εξήγησε στο κοινό την ιδέα της πεφωτισμένης ηγεμονίας, μια σύλληψη του Μακεδόνα Βασιλιά Φιλίππου του Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που τον οδήγησε στη δημιουργία της πόλης και του ανακτόρου. Στην πρώτη επίσημη ξενάγηση, που έγινε επί τόπου στο ανάκτορο των Αιγών, για να σηματοδοτήσει το άνοιγμά του στον κόσμο, η Α. Κοτταρίδη, τόνισε με νόημα: «δεν είναι σπίτι, δεν ήταν ποτέ σπίτι» για να προσθέσει ότι πρόκειται για «το κέντρο της πολιτικής, θρησκευτικής, δικαστικής και στρατιωτικής εξουσίας» του Φιλίππου του Β΄. Αυτός, άλλωστε, κατά τις δοξασίες της εποχής, έφερε θεϊκή καταγωγή. Πήρε τους θεσμούς των πόλεων του νότου, δηλαδή την αυτοδιοικούμενη πόλη με Βουλή και Δήμο, και τους μπόλιασε στην ιδέα του βασιλείου. Έτσι, άρχισε να δημιουργεί πόλεις στις οποίες μαζεύονταν πληθυσμοί και παρα

Φως στο μυστήριο του τάφου του βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππου του Β’ φαίνεται να δίνει οριστικά μία ομάδα αρχαιολόγων με επικεφαλής τον παλαιοανθρωπολόγο Αντώνη Μπαρτσιώκα. Ένα οστό με μία τρύπα στο γόνατο αποδεικνύει ότι ο πατέρας του μεγάλου Αλεξάνδρου είναι όντως θαμμένος στη Βεργίνα και μάλιστα στον Ταφο Ι κι όχι στον ΙΙ όπως ο αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος πίστευε. Εξετάζοντας αξονικές τομογραφίες και ραδιογραφίες των οστών από τους δύο βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, οι οποίοι ανακαλύφθηκαν από τον Ανδρόνικο το 1977 κι έκτοτε έχουν αμφισβητηθεί ουκ ολίγες φορές από μέλη της επιστημονικής κοινότητας, η ομάδα Μπαρτσιώκα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μπορούμε να μιλάμε όντως για τον τάφο του πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου εξαιτίας ενός οστού που φέρει μία τρύπα. Υπενθυμίζεται ότι οι ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι τρία χρόνια πριν από τη δολοφονία του Φιλίππου το 336 π.Χ., κατά τη διάρκεια μάχης τραυματίστηκε από ένα δόρυ που διαπέρασε το πόδι του και του δημιούργησ