IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Ελληνική Πολεμική Αεροπορία:Rafale F3R Τουρκία: Θα μπορούσε ο Ερντογάν να επιτεθεί στην Ελλάδα; – Οι τέσσερις καθοριστικοί παράγοντες Τι θέλει ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος στρατιωτικής σύρραξης; Για ποικίλους λόγους, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καταφέρεται σχεδόν καθημερινά εναντίον της Ελλάδας. Το ίδιο μοτίβο ακολουθούν κορυφαίοι τούρκοι αξιωματούχοι, ενώ τούρκοι… αναλυτές δεν παύουν να μιλούν -και να παρουσιάζουν(!)- τρόπους εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων στη χώρα μας. Μπορεί η συζήτηση για μια πιθανή ελληνοτουρκική σύρραξη να διεξάγεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια, με κυμαινόμενη ένταση, ωστόσο γίνεται αντιληπτό πως σήμερα έχει φουντώσει, με φόντο μάλιστα την -αρχικά απροσδόκητη για πολλούς- ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Τι συμβαίνει; Τι θέλει ο Ερντογάν και πόσο μεγάλος είναι ο κίνδυνος στρατιωτικής σύρραξης; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θέτει σε ανάλυσή του στο δίκτυο AEI o Michael Rubin . Michael Rubin Ο κατάλογος των χωρών που υποφέρουν από την του

  Περιμένουμε από έναν Έλληνα αρθρογράφο να γράψει ένα αντίστοιχο άρθρο. Καιρός να εγγυηθούμε (οι ΗΠΑ) σε Ελλάδα και Κύπρο ένα ποιοτικό στρατιωτικό πλεονέκτημα – ''Time to guarantee Greece and Cyprus a qualitative military edge'' by Michael Rubin (*) Ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον αντιμετώπισε ένα αίνιγμα. Καθώς ο Ψυχρός Πόλεμος μαινόταν, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να καλλιεργήσουν τις σχέσεις τους τόσο με το Ισραήλ όσο και με τους Άραβες συμμάχους. Ο καθένας αναζήτησε αμερικανικά όπλα, αλλά η πιθανότητα τα αραβικά κράτη να χρησιμοποιήσουν τέτοια όπλα για να επιτεθούν στο Ισραήλ ήταν πραγματική. Σε αυτό το πλαίσιο, το 1968, ο Τζόνσον ευλόγησε την πώληση μαχητικών αεροσκαφών Phantom F-4 στο Ισραήλ. Εκείνη την εποχή, τα Phantom ήταν από τα πιο προηγμένα στον κόσμο. Το Ισραήλ τα παρέλαβε πριν από τoυς συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ Γερμανία και Τουρκία και μια δεκαετία πριν από την Αίγυπτο. Τελικά, οι εσωτερικές συζητήσεις οδήγησαν σε μια de facto δέσμευση για διατ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:   Michael Rubin : “Η Τουρκία φονιάς  που πρέπει να του αντισταθείς  κι όχι να τον κατευνάσεις”  -''Turkey’s demand for a Syria buffer zone  is about oil, not terror''. File Photo: Μπροστά στη φωτογραφία ο Ταγίπ Ερντογάν (Α) και ο Ντόναλντ Τραμπ (Δ).  EPA, LUKAS COCH AUSTRALIA AND NEW ZEALAND OUT  Δύο σχολές σκέψης στην Ουάσινγκτον για την Τουρκία. Μετά τον Β’ Παγκοσμίου Πόλεμο κυριάρχησαν δύο σχολές σκέψης στην Ουάσινγκτον για την Τουρκία: Η μία που υποστήριζε πως η εκτελεστική εξουσία στην Ουάσινγκτον δεν κάνει αρκετά για την τόσο στρατηγικά σημαντική για τη Δύση Τουρκία και η άλλη που υποστήριζε πως πρέπει να γίνονται περισσότερα από την εκτελεστική εξουσία των ΗΠΑ για την Τουρκία. Κοινό στοιχείο και των δύο σχολών είναι πως η Τουρκία είναι μια «αδικημένη» και «παραμελημένη» από την Ουάσιγκτον και τους λοιπούς Ατλαντικούς της συμμάχους χώρα, και πως δικαιολογημένα συμπεριφέρεται και αντιδρά κατά της «αγνωμοσύνης» που εισπράττ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ: Michael Rubin:  «Ο Ερντογάν δεν θα διστάσει να επιτεθεί  σε ελληνικό νησί»!  Ο δημόσιος διάλογος για την ετοιμότητα των στρατιωτικών δυνάμεων για πόλεμο εντατικοποιήθηκε τελευταία, ιδιαίτερα μετά τις συνεχιζόμενες και εντεινόμενες αμφισβητήσεις όχι μόνο των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων αλλά και της εθνικής μας κυριαρχίας σε νησιά του Αιγαίου από μέρους της Τουρκίας. Γενική αξιολόγηση της κατάστασης Η αξιολόγηση της κατάστασης της εθνικής ασφάλειας, παρουσιάζει μια εντυπωσιακή στρατιωτική, πολιτική, τεχνολογική και οικονομική καχεξία τα τελευταία έτη της οικονομικής κρίσης.Ταυτόχρονα αποκαλύπτει τον κίνδυνο στρατιωτικής κλιμάκωσης σε πολλαπλά μέτωπα, καθώς και τους περιορισμούς της ικανότητας της τρέχουσας πολιτικής να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις και να μεγιστοποιήσει τις ευκαιρίες. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια ακραία ένταση μεταξύ της πρωτοφανούς επιθετικότητας και της στρατηγικής αδυναμίας με βαθιά δυσκολία στην επίτευξη στόχων της εθνικής ασφάλε

In Afrin, Turkey seeks ethnic cleansing, not terror eradication. Οι τουρκικές δυνάμεις συνεχίζουν να βομβαρδίζουν το Αφρίν, μια περιοχή στη Συρία που ελέγχεται προς το παρόν από τους Σύριους Κούρδους. Η Τουρκία βασίζει τη δικαιολόγηση των πράξεών της στην ύπαρξη των Λαϊκών Δυνάμεων Προστασίας (YPG), μιας κουρδικής πολιτοφυλακής την οποία η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική ομάδα. Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και το Πεντάγωνο στο μεταξύ, διστάζοντας να δουν τις ήδη αιμορραγούσες σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας να χειροτερεύσουν ακόμη περισσότερο, λεπτολογούν: Εξηγούν ότι η υποστήριξη τους στους Σύριους Κούρδους περιορίζεται στις περιοχές όπου το YPG (ή οι Συριακές Αμυντικές Δυνάμεις, των οποίων το YPG είναι το κυρίαρχο τμήμα) πολεμά το Ισλαμικό Κράτος, αλλά ότι οι ΗΠΑ δεν έχει καμία υποχρέωση να βοηθήσει τις ίδιες ομάδες εκεί όπου ζουν σε άλλα μέρη της Συρίας. Υπάρχουν δύο προβλήματα με αυτού του είδους τη λεπτολογία: Πρώτον, ενώ μπορεί αυτό να φαίνεται ως κάποιο επεξεργα