IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  Κυβερνώντας την ιταλική "κινούμενη άμμο". Από την κυβέρνηση ευρείας βάσης του Μάριο Ντράγκι (που συνάσπιζε από το Δημοκρατικό Κόμμα και τους Πέντε Αστέρες μέχρι την Φόρτσα Ιτάλια και τη Λέγκα) σε μιαν αμιγώς δεξιά κυβέρνηση, υπό την ηγεσία μάλιστα της ακροδεξιάς. Και από τον "Νέστορα” πρωθυπουργό με τη μεγάλη τεχνοκρατική εμπειρία και τη διεθνή αποδοχή, στην 45χρονη Τζόρτζια Μελόνι με την ελάχιστη κυβερνητική προϋπηρεσία και τις μεταφασιστικές πολιτικές ρίζες. Οι "Αδελφοί της Ιταλίας” κατέκτησαν την πρώτη θέση στις ιταλικές βουλευτικές εκλογές με κυριότερο "προσόν” απλώς το ότι κρατήθηκαν εκτός της κυβέρνησης Ντράγκι (αντιδημοφιλούς μεταξύ άλλων και λόγω των σκληρότατων μέτρων της για την πανδημία) και έτσι κέρδισαν στον ενδοπαραταξιακό ανταγωνισμό με τη Λέγκα του ταπεινωμένου πλέον Σαλβίνι. Επωφελήθηκαν του γεγονότος ότι το εκλογικό σώμα της γείτονος συμπεριφέρεται ως "κινούμενη άμμος”, στρεφόμενο κάθε φορά σε καινοφανείς πολιτικές δυνάμεις, με την προσ

  Τι σημαίνει η κυβερνητική κρίση στην Ιταλία. Οι κυβερνητικές κρίσεις είναι κάτι το τόσο ιταλικό όσο η πίτσα. Όμως μια κυβερνητική κρίση στη Ρώμη την ώρα που η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια μεγάλη γεωπολιτική, οικονομική ενεργειακή και πανδημική κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως τμήμα μιας ιδιόμορφης ιταλικής "κανονικότητας”. Χθες βράδυ, μετά την αποχή του συγκυβερνώντος κόμματος των Πέντε Αστέρων από ψηφοφορία στη Γερουσία επί νομοσχεδίου οικονομικών μέτρων, ο Ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Ντράγκι υπέβαλε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την παραίτησή του, η οποία και δεν έγινε αποδεκτή. Υποχρεώνεται έτσι ο κυβερνητικός συνασπισμός να ζητήσει την ερχόμενη Τετάρτη ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο, με ανοικτό το ερώτημα κατά πόσον θα συνεχίσουν την κοινή πορεία τους όλα τα συγκυβερνώντα κόμματα, αλλά και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ο 74χρονος Ντράγκι δεν είναι πολιτικός καριέρας και έχει κάθε κίνητρο να εγκαταλείψει το σκάφος, εάν διαπιστώσει ότι δεν πληρούνται οι δικοί του όροι

«Ομόλογα Ντράγκι», αέναος δανεισμός  και μια… πυρηνική βόμβα χρέους. Η Ιταλία ετοιμάζει ομόλογο 100ετούς διάρκειας ή άνευ λήξης. Το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει στο 365% του ΑΕΠ, ενώ ουδείς τρέφει αυταπάτες ότι πρόκειται να αποπληρωθεί. Η διαρκής αναχρηματοδότηση είναι μία λύση, αν και όχι βιώσιμη μακροπρόθεσμα.  Δανειστείτε τώρα που μπορείτε, όσα περισσότερα μπορείτε! Και όσον αφορά την αποπληρωμή, μην σας νοιάζει – το πιθανότερο είναι να απασχολήσει τα παιδιά σας ή τα εγγόνια σας! Αυτή φαίνεται πως είναι η λογική που κυριαρχεί πλέον στις κυβερνήσεις, τις κεντρικές τράπεζες και συνολικά τις αγορές, τουλάχιστον των ανεπτυγμένων χωρών. Κυρίως στις κυβερνήσεις οι οποίες, τώρα που έχουν βρει άφθονο ζεστό χρήμα, πρόθυμους αγοραστές και την κατάλληλη δικαιολογία – τις ανάγκες που γεννά η κρίση της πανδημίας, δηλαδή – ετοιμάζονται να γεμίσουν τα χρηματοκιβώτιά τους. Το γιατί είναι προφανές: Προκειμένου να ετοιμαστούν για τις (πολύ) δύσκολες ημέρες που αργά ή γρήγορα – αναπόφευκτα, πάντως – θα

26/1/ 2021  - Η πρόσοψη του κυβερνητικού μεγάρου Παλάτσο Κίτζι  (   SIMONA GRANATI - CORBIS VIA GETTY IMAGES) * Ανάλυση του δημοσιογράφου Δημήτρη Δεληολάνη στο  Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών ΕΝΑ Είναι ακόμη αντικείμενο συζήτησης για ποιον λόγο ο πρώην Πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι προκάλεσε την κυβερνητική κρίση στα τέλη Ιανουαρίου.  Οι εξηγήσεις που δόθηκαν από πολιτικές και δημοσιογραφικές πηγές κατά τη διάρκεια της επίθεσης του Ρέντσι εξακολουθούν να ισχύουν, καθώς τα γεγονότα δεν τις διέψευσαν . Μια πρώτη ερμηνεία βασίζεται στο θυμικό του Ρέντσι, στο υπερτροφικό εγώ του,  στην ανάγκη του να βρίσκεται πάντα μπροστά στους προβολείς της δημοσιότητας και στην άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται από πέρυσι το καλοκαίρι, όταν αντικαταστάθηκε στη θέση του Γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος από τον Νικόλα Τζινγκαρέτι. Τότε είχε τη λαμπρή ιδέα να αποχωρήσει από αυτό και να ιδρύσει το δικό του προσωπικό κόμμα: αντέστρεψε το μπερλουσκονικής έμπνευσης Viva l’ Italia και το έκανε Italia Viva,

Αμφίβολη μεσοπρόθεσμα η παραμονή της Ιταλίας στο ευρώ.  Είναι βιώσιμη η παραμονή της Ιταλίας στη νομισματική και οικονομική ένωση; Το ερώτημα μπορεί να ακούγεται φιλολογικό, όμως μετά από δύο δεκαετίες στασιμότητας, που συμπίπτουν με τη συμμετοχή της στο πείραμα του ευρώ η γειτονική μας χώρα περνά, μετά και το πλήγμα του κορονοϊού, μια οικονομική δοκιμασία, η οποία δύσκολα μπορεί επιλυθεί στο πλαίσιο της υπάρχουσας ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Η "ώρα της αλήθειας" πλησιάζει τόσο για τους Βόρειους και τους Νότιους της Ε.Ε., όποιες και αν είναι οι υποκειμενικές τους προθέσεις – που και αυτές δεν εμφανίζονται τελευταία πολύ φιλικές. Ο μεγαλοεπενδυτής και θερμός συνήγορος της ευρωπαϊκής ενοποίησης Τζορτζ Σόρος υπήρξε σαφής. "Ανησυχώ ιδιαίτερα για την Ιταλία. Τι θα απομείνει από την Ε.Ε. χωρίς την Ιταλία; Ήταν κάποτε η πιο φιλοευρωπαϊκή χώρα" επεσήμανε σε συνέντευξή του στην ολλανδική εφημερίδα "De Telegraaf". Μαζί του συμφωνεί, όλως παραδόξω

 Christine Lagarde, President of the European Central Bank Η τριπλή ιταλική απειλή για την ΕΚΤ. Ο ιταλικός κίνδυνος παραμένει το Νο 1 θέμα στην ατζέντα της ΕΚΤ, η οποία μένει σε ετοιμότητα για νέο κύκλο παρεμβάσεων πιθανώς μέχρι τις αρχές του Ιουνίου.   Το "ιταλικό σύνδρομο", όπως αποκαλούν στη Φρανκφούρτη τους κινδύνους από την Ιταλία, προέρχεται από τρία διαφορετικά επίπεδα: τραπεζικό, πολιτικό και ευρωπαϊκό θεσμικό. Σύμφωνα με σχόλια παραγόντων του Εκτελεστικού Συμβουλίου, και τα τρία επίπεδα αποτελούν εν δυνάμει αιτίες μεγάλων προβλημάτων για την Ε.Ε., και ιδιαίτερα για το ευρώ: - Το πολιτικό πρόβλημα αφορά το ενδεχόμενο απώλειας της στήριξης που έχει η κυβέρνηση Κόντε −έχουν ήδη αναφερθεί ευθείες απειλές από τον πρώην πρωθυπουργό Ρέντσι− και τη σοβαρή πλέον πιθανότητα η χώρα να πάει σε νέες εκλογές πριν καν εκτονωθεί η πανδημία και με την οικονομία της χώρας σε πλήρη κατάρρευση. Η κατάσταση αυτή έχει ήδη υποχρεώσει την ΕΚΤ να υπερδιπλασιάσει τις αγ

Η Ιταλία και το μεγάλο ερωτηματικό στον Ευρωπαϊκό Νότο  για την επόμενη μέρα της ΕΕ. Η αλλαγή είναι εγγενές χαρακτηριστικό της διεθνούς πολιτικής. Αυτό υποστήριξε ο Robert Gilpin στο έργο του ''Πόλεμος και Αλλαγή στη Διεθνή Πολιτική''. Οι αλλαγές προκύπτουν λόγω της ανακατανομής ισχύος. Η ανισότητα είναι η μηχανή της αλλαγής. Η Ε.Ε δεν μπορεί να ξεφύγει από τους νόμους που διέπουν τις διακρατικές σχέσεις οι οποίες επηρεάζονται από τις ικανότητές τους (σχετική – διαθέσιμη ισχύς) σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Η πανδημία έχει ήδη αφήσει παρακαταθήκη για την επόμενη μέρα της Ε.Ε η οποία δε φαίνεται να είναι ομαλή και να πλαισιώνεται από σταθεροποίηση. Η συμφωνία του Eurogroup για τα χρήματα αλλά και για τον τρόπο που μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά οι χώρες της Ε.Ε, ήταν μάλλον μια προσωρινή συμφωνία η οποία αφήνει ανοικτούς λογαριασμούς τόσο για τη Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει στις 23 Απριλίου 2020, όσο και για την μετά-πανδημιακή ημέρα. Η Ε.Ε αντ

Τέσσερα σενάρια για τη νέα ιταλική κρίση. Η μοίρα της ιταλικής κυβέρνησης βρίσκεται τώρα στα χέρια του Προέδρου Σέρτζιο Ματαρέλα, αφού ο πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε ανακοίνωσε την παραίτησή του επισήμως, τερματίζοντας την ιδιότυπη κυβέρνηση συνασπισμού της ακροδεξιάς Λέγκα με το Κίνημα των 5 Αστέρων. Την κατάρρευση προκάλεσε ο επικεφαλής της Λέγκα και υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι, και η πολιτική κρίση «σκέπασε» τη χώρα. Εναπόκειται τώρα στον Ματαρέλα να διαπιστώσει εάν υπάρχει εναλλακτική πλειοψηφία στο κοινοβούλιο για άλλη κυβέρνηση ή να ζητήσει εκλογές. Ο Ιταλός Πρόεδρος έδωσε περιθώριο λίγων ημερών, έως την Τρίτη, στα πολιτικά κόμματα για τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης πλειοψηφίας. Θέλει γρήγορες αποφάσεις: «Η κρίση πρέπει να επιλυθεί με σαφείς αποφάσεις και σε σύντομο χρονικό διάστημα», σημείωσε χαρακτηριστικά. Το Politico παραθέτει 4 πιθανά σενάρια για το πώς η Ιταλία μπορεί να βγει από αυτό το πολιτικό χάος. Όλοι εναντίον του Σαλβίνι Το πρώτο σενάριο «