IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

  NATO MEMBER COUNTRIES  Το διατλαντικό άνοιγμα του Μπάιντεν. Οι διατλαντιστές χωρίς αμφιβολία χάρηκαν με την ομιλία που εκφώνησε ο Πρόεδρος Μπάιντεν στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου την προηγούμενη εβδομάδα. Ξεκινώντας με την αποστροφή: «Η Αμερική επέστρεψε. Η διατλαντική συμμαχία επέστρεψε», ο Πρόεδρος διαβεβαίωσε ότι η «συνεργασία μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών είναι και πρέπει να παραμείνει ο θεμέλιος λίθος όλων όσων ελπίζουμε να πετύχουμε στον 21ο αιώνα». Ο κατάλογος των θεμάτων συνεργασίας συμφωνα με τον Πρόεδρο Μπάιντεν είναι μακρύς: η αντιμετώπιση της πανδημίας, η κλιματική αλλαγή, η παγκόσμια οικονομία, η κυβερνοασφάλεια, η μη διάδοση πυρηνικών όπλων, και η δημιουργία κανόνων για την τεχνητή νοημοσύνη και τη βιοτεχνολογία. Ο Πρόεδρος επίσης επεσήμανε ότι οι ΗΠΑ θα «επαναδιεκδικήσουν τη θέση τους» στους διεθνείς θεσμούς, επεκτείνοντας τη συμφωνία ελέγχου των στρατηγικών όπλων με τη Ρωσία και συνεργαζόμενες εκ νέου με την Ευρώπη για την αντιμετώπιση του πυρηνικού προγρ

Μέχρι πότε θα είμαστε στο ΝΑΤΟ; Από τότε που η είσοδος του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα άνοιξε τον δρόμο σε μια διαρκή διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δυσκολία μπορούμε να διακρίνουμε σ' αυτήν μια εξωτερική πολιτική άξια του ονόματός της. Γιατί μερικές φορές το περισσότερο είναι λιγότερο: ο φλύαρος συμβιβασμός, όχι η διαβεβαίωση· η εξαφάνιση, όχι η ισχύς. Πλέον, η πλειονότητα των χωρών της Ένωσης έχουν συμμετάσχει στις αυτοκρατορικές περιπέτειες των ΗΠΑ (δεκαέξι από τα σημερινά μέλη της συνεισέφεραν στον πόλεμο του Ιράκ)· αντηχεί την ανάμειξη της Ουάσιγκτον στη Λατινική Αμερική (εξ ου και η παράλογη αναγνώριση της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα ως νόμιμη κυβέρνηση)· προσποιείται ότι αντιτίθεται στα καπρίτσια της κυβέρνησης Τραμπ, αλλά επιστρέφει στον ορθό δρόμο της μόλις δεχθεί απειλές για τιμωρία (οικονομικές κυρώσεις ενάντια στις επιχειρήσεις που εμπορεύονται με το Ιράν). Και, παρ' όλο που ο Σαρλ ντε Γκωλ αντετίθετο στην πρόσβαση Ηνωμένο

«Ένας για όλους και όλοι για ένα». Από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, με τη Συνθήκη της Ουάσινγκτον το 1949, ο άξονας αξιοπιστίας και αλληλεγγύης της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας υπήρξε το παραπάνω σλόγκαν, το οποίο εντοπίζεται στο Άρθρο 5 του καταστατικού της. Ωστόσο, από ό,τι διαβάζουμε, στη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ευρώπη και τη συμμετοχή του στη συνάντηση κορυφής του ΝΑΤΟ στις 25 Μαΐου, ο Πρόεδρος Τράμπ αρνήθηκε  να επαναλάβει την υποστήριξη των ΗΠΑ για το «Ένας για όλους και όλους για ένα» σλόγκαν του ΝΑΤΟ. Για την άρνησή του αυτή ο Αμερικανός Πρόεδρος επικρίθηκε και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Ο Πρόεδρος Τραμπ έχει απόλυτο δίκιο. Παρά το γεγονός πως η επίκληση του Άρθρου 5 γίνεται κατά κόρον, πουθενά μέσα στο άρθρο δεν υπάρχει η οποιαδήποτε δέσμευση για συλλογική ασφάλεια. Η περιβόητη ρήτρα συλλογικής ασφάλειας είναι ένας προπαγανδιστικός μύθος που σημαίνει πολλά και αποσκοπεί σε άλλα τόσα, όχι όμως και στη συλλογική ασφάλεια των μελών του την οποία επικαλείται. Στο