O «πατέρας» της γενοκτονίας του Κεμάλ.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
 Γιατί η Τουρκία δεν τιμωρείται ποτέ:
 Τα εγκλήματα εναντίον της Κύπρου και της Θράκης…

 Ο κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ (κέντρο, με το κράνος) στην Κωνσταντινούπολη το 1917. Πίσω του διακρίνεται ο Ταλαάτ Πασάς. Aπό το βιβλίο «Talaat Pasha. Father of Modern Turkey, Architect of Genocide» του Χανς - Λούκας Κίζερ (δεξιά).


Το πρωινό της Τρίτης 15 Μαρτίου του 1921, ο Ταλαάτ Πασάς, πρώην ισχυρός άνδρας της Τουρκίας, βγήκε από το σπίτι του στο Βερολίνο, στη Χάντεμπεργκστράσε 4, όταν ο 24χρονος Αρμένιος Σογομόν Τεχλιριάν τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ο Ταλαάτ ήταν 47 ετών.

Σύμφωνα με τον Πίτερ Μπαλακιάν, συγγραφέα του «Ο Τίγρης φλέγεται. Η Αρμενική Γενοκτονία και η ολιγωρία της Δύσης» (εκδ. Καστανιώτη, 2006), ο Τεχλιριάν «είχε παρακολουθήσει τις αδελφές του να βιάζονται, τον αδελφό του να αποκεφαλίζεται, τους γονείς του να δολοφονούνται κατά τη διάρκεια μιας πορείας θανάτου στο Ερζερούμ το 1915». Ο δε Ταλαάτ υπήρξε εμπνευστής της εξόντωσης ενός και πλέον εκατομμυρίου Αρμενίων.

Για τον ιστορικό Χανς - Λούκας Κίζερ (Hans-Lukas Kieser), όμως, ο Ταλαάτ δεν ήταν μόνον αυτό, αλλά ο άνθρωπος που «γέννησε» τη σύγχρονη Τουρκία, πριν από τον Κεμάλ. Αυτό ισχυρίζεται στη βιογραφία «Talaat Pasha. Father of Modern Turkey, Architect of Genocide» (Princeton University Press, σελ. 536). 


Γεννημένος στην Αδριανούπολη το 1874, ο Ταλαάτ από πολύ νωρίς στη ζωή του επηρεάστηκε βαθιά από τις εθνικιστικές θεωρίες του παντουρκισμού του Ζιγιά Γκιοκάλπ, καθώς και από τα ριζοσπαστικά κινήματα κατά του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίντ, ο οποίος θεωρούνταν βασικός υπαίτιος για την κατάρρευση και τη συρρίκνωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, καθώς και για την εξάρτησή της από ξένες επιρροές, κυρίως δυτικές.

Αδίστακτος, κυνικός

Μετά τον σχηματισμό της Επιτροπής 'Ενωσης και Προόδου, του πιο ανθεκτικού και μαζικού από αυτά τα κινήματα, ο Ταλαάτ έγινε μέλος της το 1889 και δραστηριοποιήθηκε ακόμα περισσότερο, τόσο που το σουλτανικό καθεστώς τον εξόρισε στη Θεσσαλονίκη το 1898, όπου όμως δεν έπαψε την επαναστατική δράση του.

Προσηνής και φιλικός, χαμογελαστός και ευσυγκίνητος, γοητευτικός και αποφασιστικός («επικοινωνιακός» θα λέγαμε σήμερα), ο Ταλαάτ κέρδισε πολύ γρήγορα την εμπιστοσύνη των ομοϊδεατών του. Κυρίως, αυτό που εντυπωσίαζε τους πάντες ήταν η τόλμη του και η αίσθηση που έδινε ότι τίποτα δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Ο Αμερικανός πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη Χένρι Μόργκενταου, ο οποίος είχε πολλές κατ’ ιδίαν συζητήσεις με τον Ταλαάτ, προσπαθώντας να τον πείσει να σταματήσει τις σφαγές των Αρμενίων, θα πει αργότερα ότι πίσω από το ευγενικό χαμόγελο κρυβόταν ένας αδίστακτος, κυνικός άνθρωπος, ο οποίος καυχιόταν πως «μέσα σε τρεις μήνες κατάφερε με τους Αρμένιους όσα δεν μπόρεσε ο Χαμίντ σε δεκαετίες».

Μολονότι δεν ήταν στρατιωτικός, ο Ταλαάτ υπερίσχυσε έναντι των άλλων ηγετικών στοιχείων των Νεότουρκων και το 1913 πρωτοστάστησε στην επίθεση κατά της Υψηλής Πύλης και στη δολοφονία του υπουργού Πολέμου. Επρόκειτο για πραξικόπημα που του άνοιξε τον δρόμο για το υπουργείο Εσωτερικών. Ουσιαστικά, μετά το 1913, η Τουρκία θα βρεθεί σε δικτατορικό καθεστώς με απόλυτο ηγεμόνα τον Ταλαάτ.

Το μεγάλο στοίχημα για την ισχυροποίηση της χώρας του έγινε για τον Ταλαάτ το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και η ένταξη της Τουρκίας στο πλευρό της Γερμανίας. Η σύσφιγξη των σχέσεων με τους Γερμανούς έγινε στόχος ζωής για τον Ταλαάτ, ο οποίος εν πολλοίς επιτεύχθηκε.

Πάνω απ’ όλα, το κρίσιμο σημείο ήταν η «κάθαρση» του τουρκικού έθνους από τα ξένα στοιχεία. Αμέσως στο στόχαστρο βρέθηκαν οι χριστιανικές κοινότητες, κυρίως η ακμάζουσα αρμενική. Από το γραφείο του στο υπουργείο Εσωτερικών, ο Ταλαάτ οργάνωσε με μεθοδικότητα ένα άκρως συστηματικό σχέδιο γενοκτονίας των Αρμενίων που ξεκίνησε το 1915.

Η ήττα της Γερμανίας το 1918 και η διαφαινόμενη κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από την Αντάντ οδήγησαν τον Ταλαάτ σε φυγή. Αυτοεξορίστηκε στη Γερμανία και στην Τουρκία καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Ωσπου το 1921 δολοφονήθηκε και κηδεύτηκε με τιμές από τους Γερμανούς. Κατά τον Κίζερ, ο Κεμάλ θεμελίωσε -και επεξέτεινε– τη λατρεία στο πρόσωπό του με βάση την εξιδανίκευση του Ταλαάτ που είχε προηγηθεί. Επηρεασμένος και ο Κεμάλ από τις θεωρίες του Γκιοκάλπ (αλλά υποβιβάζοντας το ισλαμικό στοιχείο), στην ουσία, το όραμα για μια «καθαρή» Τουρκία δεν διέφερε από εκείνο το Ταλαάτ.

Φυσικά, ο Κεμάλ φρόντισε να υποβιβάσει τις αναφορές στο όνομα του Ταλαάτ και ο ίδιος τον μνημόνευσε πολύ αργότερα, μόνον όταν ένιωσε αρκετά ασφαλής για να το κάνει. Τα δε οστά του Ταλαάτ επιστράφηκαν, με τις δέουσες τιμές, στην Τουρκία το 1943 – τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του Κεμάλ. Το όλο τελετουργικό μάλιστα ήταν ένα κοινό εορταστικό δρώμενο Τουρκίας - ναζιστικής Γερμανίας. Διόλου τυχαία, όταν το 1921 δολοφονήθηκε ο Ταλαάτ, σε κείμενό του, το μετέπειτα στέλεχος των ναζί Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ έκανε λόγο για «εβραϊκό δάκτυλο» πίσω από τον Αρμένιο δολοφόνο. Σημείωση: το γερμανικό δικαστήριο αθώωσε τον Τεχλιριάν με την αιτιολογία της παραφροσύνης.

ΗΛΙΑΣ ΜΑΓΚΛΙΝΗΣ

30/9/2018


               ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ           


A man waves a flag and flashes the V-sign during a demonstration against the Turkish president, in Berlin, Germany, 28 September 2018. The demonstrators, affiliated with Kurdish groups, Turkish opposition, antifascists and left wing organizations were marching through the German capital's central Mitte district to protest against the state visit of the Turkish President Recep Tayyip Erdogan. EPA, OMER MESSINGER

 Γιατί η Τουρκία δεν τιμωρείται ποτέ:
 Τα εγκλήματα εναντίον της Κύπρου και της Θράκης…

Εδώ και δεκαετίες, για να μην πω αιώνες, η Τουρκία έχει καθιερωθεί στη μνήμη των λαών ως η χώρα που δεν έχει προσφέρει τίποτα θετικό στην Υφήλιο. Αντιθέτως, το όνομα και η ιστορία της έχει γίνει συνώνυμο με τη θηριωδία, τη βαρβαρότητα, τη γενοκτονία, αλλά κυρίως με την ατιμωρησία.

Η Τουρκία είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο, πλην των λεγομένων μεγάλων δυνάμεων που βρίσκονται διαρκώς στο απυρόβλητο, που ΟΥΔΕΠΟΤΕ κλήθηκε να απολογηθεί και να πληρώσει για τα αμέτρητα εγκλήματά της εναντίον της Ανθρωπότητας.

Η Τουρκία ξέρει μόνο να χαλά, δεν ξέρει να κτίζει. Να χαλά ό,τι έκτισαν στο διάβα των αιώνων γενεές γενεών σε Ανατολή και Δύση. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Αρχή και τέλος δεν υπάρχει. Μετέτρεψαν σε τζαμί το αιώνιο Σύμβολο της Ορθοδοξίας και του Παγκόσμιου Πολιτισμού, την Αγιά Σοφία!
Εξισλάμισαν με την βία Λαούς και Λαούς! Αφάνισαν από προσώπου γης έργα τέχνης και μνημεία και έκτισαν οντάδες για πασάδες για να ασελγούν και να βιάζουν αδιακρίτως αθώες κορασίδες (ακόμη και μικρά παιδιά) που έπαιρναν με τη βία μέσα από την αγκαλιά της μάνας τους. Και δημιουργούσαν στρατιές γενιτσάρων που τους μάθαιναν να ρουφούν το αίμα ακόμη κι αυτών που τους γέννησαν!

Τελευταίες ανοσιουργείς πράξεις τους στην Κύπρο το ’74, όπου βίαζαν και εκτελούσαν αδιακρίτως. Κι όταν τα κανόνια σίγησαν έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο τουρκοποίησης! Σύλησαν και δήλωσαν πανάρχαια μνημεία πολιτισμού, εξαφάνισαν εκκλησίες, κοιμητήρια, πολιτιστικούς και εκκλησιαστικούς θησαυρούς. Μετέτρεψαν εκκλησίες σε τεμένη, στάβλους, αποθήκες, στρατώνες γκαλερί, μουσεία ακόμη και σε αποχωρητήρια! Μέσα σε χρόνο που ξεπερνά κάθε προηγούμενο, με την ανοχή της λεγομένης πολιτισμένης ανθρωπότητας (ποιάς πολιτισμένη δηλαδή), άλλαξαν το δημογραφικό χαρακτήρα των κατεχόμενων εξαφανίζοντας ό,τι θυμίζει Ελληνισμό και Χριστιανισμό! Τα ίδια ακριβώς που έκαναν μερικά χρόνια πριν και στην Μικρά Ασία.

Η ένοχη ανοχή και συγκάλυψη της Διεθνούς Κοινότητας αποθράσυνε σε τέτοιο βαθμό την Τουρκία, η οποία έχει την αναίδεια να απαιτεί από τους άλλους σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Δημοκρατία, την ίδια ακριβώς ώρα που οι πλείστοι αντιφρονούντες και διανοούμενοι υπήκοοι της είναι είτε στη φυλακή, είτε στη καλύτερη περίπτωση κάτω από αυστηρό περιορισμό, ενώ χιλιάδες έχουν απομακρυνθεί κακήν κακώς από την εργασία τους.
Απέναντι σε όλα αυτά οι δικοί μας θιασώτες της πολιτικής του εξευμενισμού αυτού του δικτατορικού συρφετού, σπέρνοντας την πλάνη της επερχόμενης καταστροφής σε περίπτωση που δεν τα βρούμε με αυτήν την Τουρκία! Με την Τουρκία και όχι φυσικά με τους Τουρκοκυπρίους (εξισλαμισθένες Έλληνες οι περισσότεροι) που κι αυτοί έγιναν, με το έτσι θέλω, πρόσφυγες στον τόπο τους!

Και τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά και βασανιστικά: Με όλο αυτό το γκρίζο-μαύρο σκηνικό και με ένα αλαφιασμένο-παρανοϊκό Ερντογάν (ο οποίος ενισχύει καθημερινά τον αλβανικό και σκοπιανό αλυτρωτισμό και αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας), γιατί κάποιοι θεωρούν ότι μπορούμε να ελπίζουμε σε μια βιώσιμη λύση στο Κυπριακό; Για δίκαιη ούτε λόγος να γίνεται φυσικά.

Διερωτώμαι αν πράγματι κατανοούμε ως Κυπριακός Ελληνισμός τι ακριβώς μας συμβαίνει. Γιατί έχω την εντύπωση ότι κοιμόμαστε με την ιδέα ότι οι άλλοι θα βρουν τη λύση για μας. Και την επομένη της λύσης, η Κύπρος θα μετατραπεί σε νήσο εκατομμυριούχων εάν και εφόσον “σκύψουμε” λιγάκι ακόμη στις άνομες ορέξεις του ΑΤΤΙΛΑ. Τα πάντα προσμετρούνται μόνο με το χρήμα δυστυχώς! Άρτος και θέαμα και γαία πυρί μιχθήτω!
Σίγουρα απαιτείται συναίνεση. Πώς όμως θα επιτευχθεί, αφού οι πρακτικές της καταστροφής δεν άλλαξαν; Όταν κάποιοι συστηματικά επέμεναν να προειδοποιούν για τους μακροχρόνιους επεκτατικούς στόχους της Άγκυρας (κυπροποίηση της Θράκης, τουρκοποίηση του Αιγαίου, κ.ά), εισέπρατταν το χλευασμό αυτών που σήμερα δείχνουν να σχίζουν τα ιμάτια τους, αφού πλέον το μαχαίρι φαίνεται να έχει φθάσει ως το κόκκαλο…

Όμως η αλλαγή μπορεί να έρθει μόνο εάν έχουμε συναίσθηση της παρούσας κατάστασης. Και ο νοών νοείτο…


Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή 
Επίκουρος καθηγητής στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας 
Από το Μονάγρι Λεμεσού a.avgoustis@hotmail.com 

https://www.apopseis.com/giati-i-tourkia-den-timorite-pote
-ta-egklimata-enantion-tis-kyprou-ke-tis-thrakis/

30/9/2018