ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ πίσω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ; Από OBLAST της ΕΣΣΔ, (παν)τουρκικός “ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ”.
(Pantelis Savvidis,facebook-3/10/2023)
ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ πίσω από το Ναγκόρνο Καραμπάχ; Από OBLAST της ΕΣΣΔ, (παν)τουρκικός “ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ”.
Το τέλος του Ναγκόρνο
Καραμπάχ, ο κυνισμός των Διεθνών Σχέσεων και το μέλλον της περιοχής! Η
ανακοίνωση της αυτοδιάλυσης της αυτοανακηρυχθείσας «Δημοκρατίας του
«Αρτσάχ» των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ και η διάλυση όλων των
θεσμών της από την 1η Ιανουαρίου 2024 ως απόρροια της συνθηκολόγησης
τους μετά την 24ωρη στρατιωτική επιχείρηση των δυνάμεων του Αζερμπαϊτζάν
την 19 Σεπτεμβρίου, σηματοδοτεί το τέλος του μακροχρόνιου αυτού
διεθνούς ζητήματος ασφαλείας. Η «κατάληξη» αυτή υπογραμμίζει τον κυνισμό
των διεθνών σχέσεων, όπου τα συμφέροντα είναι αυτά που τις καθορίζουν
με το -μοναδικό-νόμισμα που περνάει, την Ισχύ!
------------------------
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*
(Αντιστράτηγος ε.α. / Γεωστρατηγικός Αναλυτής)
-------------------------
Σε έναν υποκριτικό κόσμο που θεωρητικά απορρίπτει τη χρήση βίας για την επίλυση προβλημάτων, βλέπουμε ότι σιωπά επιλεκτικά, όταν η στρατιωτική βία και όχι η διπλωματία ή/και ο πολιτικός διακανονισμός επιλέγεται από το Αζερμπαϊτζάν εναντίον ενός κατά πολύ ασθενέστερου αντιπάλου, για να καθορίσει την έκβαση της διαμάχης για το διαφιλονικούμενο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με μεγάλο φόρο αίματος και συνάμα εθνοκάθαρση (ethnic cleansing).
Το πρόβλημα αυτό είναι πολύ πιο πολύπλοκο απ’ όσο παρουσιάζεται. Επιγραμματικά να πούμε ότι το ζήτημα αυτό γεννάται την περίοδο 1918-1920 με τις «σολομώντειες λύσεις» της Σοβιετικής Ένωσης για τις εθνότητες που βρίσκονταν σε ανταγωνισμό! Πολλές από τις κλασικές «παγωμένες συγκρούσεις» του σήμερα στην ευρύτερη περιφέρεια οφείλονται σε αυτή την σοβιετική πρακτική. Ο θύλακας του Ναγκόρνο Καραμπάχ (κυριολεξία «Ορεινός Μαύρος Κήπος») με πάνω από 90% Αρμενίους, δόθηκε στην «Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν» ως Αυτόνομη Επαρχία (Oblast). Η ίδρυση της ανεξάρτητης «Δημοκρατίας του Ναγκόρνο Καραμπάχ» με την ταυτόχρονη απόσχιση από το Αζερμπαϊτζάν ταυτόχρονα με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης προκάλεσε το 1991 πολεμική σύγκρουση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν που στην ουσία ποτέ δεν …τελείωσε.
Σε αυτόν τον πόλεμο που στοίχισε την ζωή σε πάνω από 25.000 ανθρώπους και στις δύο πλευρές και προκάλεσε εκτοπισμό και προσφυγοποίηση 1 εκατ. περίπου κατοίκων, οι Αρμενικές Δυνάμεις, με καλύτερη ηγεσία και εκπαίδευση, με στρατιώτες με υψηλό ηθικό και έχοντας τη στήριξη της Ρωσίας και την τότε… επίσης αδιαφορία της Δύσης (για να τα λέμε τα πράγματα όπως είναι) κατανίκησαν τους Αζέρους. Ολόκληρο το Ναγκόρνο Καραμπάχ πέρασε στον έλεγχο τους καθώς επίσης και το 14% των πέριξ εδαφών του Αζερμπαϊτζάν ως ζώνη ασφαλείας.
Ακριβώς εκατό χρόνια από την επίθεση των Οθωμανικών Στρατευμάτων για να αφαιρέσουν το Ναγκόρνο Καραμπάχ από τη Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν αφού ισχυροποίησε σημαντικά τα τελευταία χρόνια τις Ένοπλες Δυνάμεις του και εκτιμώντας ότι η γεωπολιτική συγκυρία επιτρέπει, εξαπέλυσε την 27 Σεπτεμβρίου 2020 αιφνιδιαστική επίθεση με την σημαντική βοήθεια των «αδελφών» Τούρκων.
Η Μόσχα «έκλεισε το μάτι» στο Μπακού και η Δύση περιορίστηκε στις γνωστές στερεότυπες δηλώσεις περί …αυτοσυγκράτησης και αναγκαιότητας να επιλυθεί το πρόβλημα με διάλογο. Με αυτόν τον πόλεμο των 44 ημερών το Αζερμπαϊτζάν απελευθέρωσε όλα τα εδάφη της επικράτειας του που κατείχαν οι Αρμένιοι, ανακατέλαβε μέρος εδαφών του Ναγκόρνο Καραμπάχ αλλά το πιο σημαντικό το κύκλωσε και έλεγξε τον εδαφικό διάδρομο επικοινωνίας Αρμενίας – Ναγκόρνο Καραμπάχ, τον διάδρομο Λατσίν. Το status του θύλακα παραπέμφθηκε σε διαπραγματεύσεις.
Η αζερική στρατιωτική επίθεση της 19ης Σεπτεμβρίου που οδήγησε στην συνθηκολόγηση του Ναγκόρνο Καραμπάχ, ολοκλήρωσε τον πολιτικό στόχο που είχε τεθεί από το Μπακού για πλήρη πολιτικό έλεγχο και την απόλυτη αζερική κυριαρχία, προκαλώντας όμως μία τεράστια ανθρωπιστική κρίση με δεκάδες χιλιάδες Αρμενίων να εγκαταλείπουν τις πατρογονικές τους εστίες.
Ο ξεριζωμός περισσότερων από 100.000 ανθρώπων από την γη στην οποία όχι απλώς έχτισαν τις ζωές τους αλλά θεμελίωσαν επί αιώνες την εθνική τους ταυτότητα είναι χωρίς υπερβολή ο ορισμός της εθνοκάθαρσης. Ο ρυθμός με τον οποίο οι πρόσφυγες πλημμυρίζουν στην Αρμενία υποδηλώνει ότι σύντομα δεν θα υπάρχουν Αρμένιοι στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Λέμε ότι το διεθνές σύστημα είναι άναρχο καθόσον δεν υπάρχει αρχή που θα επιβάλει τους κανόνες που υφίστανται. Τα κράτη μεγάλα και μικρά, αντιδρούν και ενεργούν σύμφωνα με τα συμφέροντά τους! Τον Φεβρουάριο του 2023, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αποφάσισε ότι ο αποκλεισμός του Ναγκόρνο Καραμπάχ παραβίαζε τη διεθνή αντιρατσιστική σύμβαση και διέταξε το Μπακού να ανοίξει ξανά τον Διάδρομο του Λατσίν. Και λοιπόν… τι έγινε; Απολύτως τίποτα.
Ο Αλίγιεφ, με την ανοχή των ΗΠΑ, της πλαδαρής και άνευρης ΕΕ, και φυσικά με την συναίνεση της Ρωσίας η οποία είχε εγγυηθεί για την ασφάλεια των Αρμενίων με την συμφωνία κατάπαυσης του πυρός το 2020 αγνόησε την απόφαση. Ούτε για τα προσχήματα δεν απειλήθηκε έτσι ώστε να εφαρμόσει την απόφαση αυτή. Φαίνεται ότι οι έννοιες της προστασίας των πληθυσμών (Responsibility to Protect) και του διεθνούς δικαίου έχουν σημασία μόνο όταν εξυπηρετούνται τα συμφέροντα των μεγάλων ή μικρών «διεθνών παικτών». Η κυνική και αήθης στάση της Μόσχας η οποία είχε και συμβατική υποχρέωση ως τρίτο μέρος της συμφωνίας, αλλά και της αδυναμίας του Ερεβάν να παρέμβει επέτρεψε στο Μπακού να οδηγήσει το Καραμπάχ στη λιμοκτονία και τώρα στην εθνοκάθαρση.
Ακόμα και τώρα με μια Αρμενία που υπονομεύεται από τη Μόσχα για να σταματήσει τον (ανα)προσανατολισμό της προς Δυσμάς, επιδιώκοντας ανατροπή του Πρωθυπουργού Νικόλ Πασινιάν, ο οποίος δυσκολεύεται να περιθάλψει και να στεγάσει 120.000 πρόσφυγες του Ναγκόρνο Καραμπάχ και με την εθνοκάθαρση σε εξέλιξη, ΗΠΑ και ΕΕ εξαντλούνται σε γλυκανάλατες δηλώσεις. Όσο και αν ελπίζουν το Ερεβάν σε κυρώσεις κατά του Μπακού και της ηγεσία του αυτό δεν πρόκειται να γίνει.
Είναι αφελές αν όχι ανόητο να πιστεύεται στις δυτικές πρωτεύουσες ότι τουλάχιστον ο διαχρονικά ασταθής Καύκασος θα σταθεροποιηθεί
και θα ειρηνεύσει μετά το «τέλος» του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Με τον
Ερντογάν να υπόσχεται να «εκπληρώσει την αποστολή των παππούδων του στον
Καύκασο» και τον αμείλικτο Δικτάτορα Αλίγιεφ να αποκαλεί με περίσσιο
θράσος και αλυτρωτισμό την Αρμενία… «Δυτικό Αζερμπαϊτζάν». Παράλληλα ισχυρίζεται ότι η Αρμενία είναι μία χώρα που δεν υπήρξε ποτέ, ως άλλος Πούτιν για την Ουκρανία, τι μέλλον θα μπορεί να έχει αυτή η γεωπολιτικά έντονα «σεισμογενής» περιοχή;
Η Άγκυρα και το Μπακού εστιάζουν τώρα τις προσπάθειες τους στον στρατηγικό στόχο της δημιουργίας ενός κυρίαρχου διαδρόμου σε αρμενικά εδάφη για να συνδέει το Αζερμπαϊτζάν με τον δικό θύλακα του Ναχιτσεβάν με το οποίο δεν επικοινωνεί χερσαία αλλά συνορεύει με την …Τουρκία. Και για να δοθεί έμφαση σε αυτόν Ερντογάν και Αλίγιεφ συνεόρτασαν πριν 6 ημέρες την αζερική νίκη σε αυτόν τον θύλακα αναφερόμενοι σε αυτόν τον διάδρομο.
Ο διάδρομος αυτός ονομάζεται διάδρομος του Ζανγκεζούρ και για να υλοποιηθεί, όπως επιθυμεί το δίδυμο Ερντογάν-Αλίγιεφ, δηλαδή με πλήρη κυριαρχία στα 43 χιλιόμετρα της Νότιας Επαρχίας της Αρμενίας Σιουνίκ προϋποθέτει παραχώρηση αρμενικών εδαφών. Είναι εφικτό κάτι τέτοιο; H Αρμενία αρνείται και πολύ καλά κάνει, υποστηρίζοντας ότι η «λογική του διαδρόμου» αποκλίνει από τα ήδη συμφωνηθέντα. Φαίνεται όμως ότι με την βοήθεια του «αδελφού του», Τούρκου Προέδρου, ο «Σαντάμ Χουσεΐν» του Καυκάσου όπως τον χαρακτήρισε σε προφητικό άρθρο του ο γνωστός Αμερικανός Αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν στο American Enterprise Institute (AEI) τον Απρίλιο 2021, τίποτα πλέον δεν αποκλείεται.
Πρόκειται για γεωπολιτικό διάδρομο που θα συνδέσει την Τουρκία όχι μόνο με το «αδελφό έθνος» των Αζέρων αλλά από εκεί με τα τουρκογενή κράτη της Κεντρικής Ασίας… τα «Σταν». Μιλάμε για μία Τουρκία που θα ακουμπάει στην Δύση και θα μπορεί να πάει εύκολα μέχρι την Κασπία Θάλασσα και ανατολικότερα στην γεωγραφική κοιτίδα των Τούρκων.
Ο Αλίγιεφ και το αυταρχικό καθεστώς του (ο γνωστός Αμερικανικός Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Freedom House που ίδρυσε η Έλινορ Ρούσβελτ, κατατάσσει το Αζερμπαϊτζάν σε ό,τι αφορά την ελευθερία, μαζί με την Κίνα και τη στρατιωτική χούντα στη Βιρμανία), για πόσο καιρό ακόμα θα μπορεί άραγε να αγοράζει επιρροή στην Ευρώπη και να επιτυγχάνει μία ευμενή ανοχή;
Ο Guardian έχει αναφέρει σε παλαιότερο άρθρο, ότι προηγουμένως το Αζερμπαϊτζάν διοχέτευσε περίπου 2,9 δισ. δολάρια (2,2 δισ. £) από τη χώρα μέσω ενός δικτύου μυστικών βρετανικών εταιρειών για να πληρώσει υποστηρικτές, λομπίστες και πολιτικούς στην Ευρώπη, να αγοράσει πολυτελή αγαθά και υπηρεσίες και να ξεπλύνει χρήματα για την ελίτ του Αζερμπαϊτζάν.
Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι η Μόσχα είναι πιο κοντά στην Αρμενία. Δεν βλέπουν(;) όμως ότι ο Πούτιν έχει επιλέξει το Μπακού που έχει ήδη προσφέρει πολλά στην Ρωσία, λόγω της φιλοδυτικής στροφής του Πασινιάν. Αν και μεγάλος παραγωγός πετρελαίου που παρουσιάζεται ως εναλλακτικός προμηθευτής για την ασθμαίνουσα Ευρώπη, αγοράζει αθόρυβα ρωσικό αέριο, επιτρέποντας στη Ρωσία να αποφύγει τις δυτικές κυρώσεις.
Η Ουάσιγκτον όμως δεν θέλει να «ζορίσει» τον Αλίγιεφ, καθόσον το Αζερμπαϊτζάν μπορεί να χρησιμεύσει ως βάση για την παρακολούθηση, ακόμη και την επίθεση στο Ιράν, γεγονός που το καθιστά χρήσιμο όχι μόνο για την Ουάσιγκτον, αλλά και για την Ιερουσαλήμ (προνομιακός προμηθευτής οπλικών συστημάτων στο Μπακού). Αλλά αυτό, προφανώς, δεν διασφαλίζει ότι ο Νότιος Καύκασος θα βιώσει τώρα μια περίοδο ειρήνης. Αν λοιπόν κατασκευαστεί ο «τουρκικός διάδρομος», το θέμα του ελέγχου του θα αναδειχθεί σε μια από τις πλέον ακανθώδεις διαστάσεις της περιφερειακής κρίσης.
Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι συνιστά αθεράπευτη αφέλεια το να μιλήσει κανείς για προοπτική διαρκούς ειρήνης και σταθερότητας στον Νότιο Καύκασο. Δεδομένου του ότι ο Αζέρος δικτάτορας Αλίγιεφ «μεθυσμένος» από την επιτυχή χρήση στρατιωτικής βίας και τις κατατονικές αντιδράσεις της Δύσης, τίποτα δεν διασφαλίζει το εάν και το που θα σταματήσει. Είναι εκτός ελέγχου. Απαιτούνται άμεσα μέτρα, ενώ ουδείς μοιάζει διατεθειμένος να τα λάβει.
Ήδη χρησιμοποιεί τον αλυτρωτικό
όρο «Δυτικό Αζερμπαϊτζάν» για να περιγράψει την Αρμενία. Γνωρίζει ότι
τα περί εθνοκάθαρσης των Αρμενίων του Ναγκόρνο Καραμπάχ σύντομα θα
περάσουν στα ψιλά. Εάν η σημερινή ηγεσία της Αρμενίας δεν συμφωνήσει με
τις νέες απαιτήσεις του Αζερμπαϊτζάν, είναι θέμα χρόνου ο νέος γύρος
αιματηρής αντιπαράθεσης. Οι αρχές του Αζερμπαϊτζάν θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν αυτή την εδαφική σύγκρουση που διαρκεί έναν αιώνα, για να ενισχύσουν τη δική τους κυριαρχία τα επόμενα χρόνια.
2/10/2023
https://www.defence-point.gr/news/ti-kryvetai-piso-apo-to-nagkorno-karampach-apo-oblast-tis-essd-pan-toyrkikos-quot-diadromos-quot
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η στρατηγική αφέλεια των λαών,
το παράδειγμα της Αρμενίας.
Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθούμε τους αδελφούς Αρμενίους να εγκαταλείπουν τις πατρογονικές εστίες τους, χιλιάδων ετών. Το Στεπανακέρτ και το Ναγκόρνο Καραμπάχ αφαρμενίζονται. Το τουρκοαζερμπαϊτζάν κάνει αυτό που γνωρίζει καλά. Εθνοκάθαρση κι εκτοπισμό των λαών που ζούνε σε εδάφη, τα οποία θεωρεί δικά του κι ενοχλούν το βάρβαρο παραλήρημα αυτοκρατορικού μεγαλείου της Τουρκίας και του αδελφού κράτους της του Αζερμπαϊτζάν.
----------------------------------
Ειρήνη Μαρούπα,Δικηγόρος
Militaire News - 4/10/2023
https://www.militaire.gr/i-stratigiki-afeleia-ton-laon-to-paradeigma-tis-armenias/
-----------------------------------
Βλέποντάς τους να ξεκληρίζονται, παππούδες, πατεράδες, μανάδες και παιδιά, μετά από στέρηση ακόμα και της στοιχειώδους τροφής και φαρμάκων επί 10 μήνες, λόγω του αποκλεισμού που τους επέβαλε το τουτρκοαζερμπαϊτζάν, αναλογίζομαι την γενοκτονία των αδελφών Αρμενίων τον 20ο αιώνα. Πάνω από 300.000 άνθρωποι εξοντώθηκαν κι εκτοπίστηκαν από το 1915 ως το 1918 από τους Οθωμανούς και τους Νεότουρκους, οι οποίοι ήθελαν τότε, να οικοδομήσουν το τουρκικό έθνος… Και το οικοδόμησαν. Πάνω στα πτώματα και το αίμα των λαών.
Η γενοκτονία των Ποντίων το 1921, αριθμεί πάνω από 600.000 ανθρώπους, με την αποκρουστική εικόνα των ποντίων γυναικών, γυμνών κι απαγχονισμένων να κρέμονται από τον ιστό του θανάτου τους, να χαράζει το μυαλό μου. Γυναίκες και κορίτσια βιασμένες, ατιμασμένες, ντροπιασμένες, σφαγμένες, μπρος στους άντρες και τα παιδιά τους. Άντρες και παιδιά τουφεκισμένα εμπρός σε ανήμπορους γονιούς. Αυτή είναι η Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν.
Η γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού, στέριωσε για τα καλά το σύγχρονο τουρκικό κράτος. 1922. Σφαγές, αίμα ποτάμι, βιασμοί, εκτοπίσεις. Η φωτιά στην Σμύρνη που ξεκίνησε από την αρμένικη συνοικία και κατέκαψε και την ελληνική. Βία χωρίς όριο. Τα ίδια στην Κωνσταντινούπολη το 1955. Και ξανά τα ίδια ζήσαμε στην Κύπρο το 1974.
Κι όμως. Οι λαοί ξεχνούν. Ξέχασαν. Παράλογο αλλά αληθινό! Ξεχνούμε και θέτουμε τις βάσεις να ξαναπάθουμε τα ίδια! Πειθόμαστε από ξενόδουλες, αμετροεπείς και ολίγιστες ηγεσίες ότι δεν πειράζει που μέσα στον 20ο αιώνα ξεκληρίστηκαν λαοί ολόκληροι από τους Τούρκους. Κι εμείς μαζί. Πειθόμαστε ότι αυτό μαγικά, δεν θα ξανασυμβεί. Είναι το εύκολο βλέπετε. Κι ο άνθρωπος έχει την τάση να πείθεται από το εύκολο που του τάζουν, παρά από το δύσκολο που του λένε τα μάτια του και το ένστικτό του.
Πείσθηκαν οι Αρμένιοι αδελφοί, όπως και ο ελληνικός λαός σαν ζαλισμένο κοπάδι μοιάζει πεπεισμένος, ότι το διεθνές δίκαιο μας προστατεύει από τις γενοκτονίες και τις εθνοκαθάρσεις που λατρεύουν οι Τούρκοι (και οι Αζέροι τούρκοι είναι). Ότι κάποια αγαπημένη υπερδύναμη, της Δύσης ή της Ανατολής θα μας σώσει, ή δεν θα επιτρέψει στην βαρβαρότητα του τουρκικού κράτους, (το οποίο έχει οικοδομηθεί πάνω στο αίμα των λαών που ζούσαν στα εδάφη του), να ξεχυθεί με μανία ξανά πάνω στα κορμιά των λαών που έκαναν το λάθος να ζούνε χιλιάδες χρόνια πάνω στα εδάφη τα οποία η τουρκιά ορέγεται.
Πείθονται εύκολα οι λαοί ότι οι ηγεσίες τους επιδιώκουν τα εθνικά τους συμφέροντα. Είναι όμως έτσι; Ο Πασινιάν, για παράδειγμα, τι ρόλο έπαιξε στην εθνική αυτή καταστροφή, στο ξεκλήρισμα των Αρμενίων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ; Ο ρόλος του είναι αναμφισβήτητα σκοτεινός.
Αφενός, διότι το 2020 δεν είχε προετοιμάσει στρατιωτικά το κράτος του για να αντιμετωπίσει έναν πόλεμο κατάληψης του ανεξάρτητου αρμένικου Ναγκόρνο Καραμπάχ. Τα τούρκικα μη επανδρωμένα αεροσκάφη θέριζαν του γενναίους, αρμένιους πολεμιστές και τα τεθωρακισμένα στην πορεία προς το θέατρο του πολέμου. Δεν προμηθεύθηκε ποτέ ραντάρ αντιντρόν να καταρρίπτουν και να αποπροσανατολίζουν τα τουρκικά drones, ώστε να μην έχει φθορές και κατατριβή, να μην υποστεί πανωλεθρία πριν την μάχη.
Η ρωσική εκεχειρία τότε, διασφάλισε την παραμονή των Αρμενίων αδελφών στα εδάφη τους.
Το ΝΑΤΟ παρά τις διετείς συνεχώς ανανεούμενες συμφωνίες συνεργασίας με την Αρμενία από το 1997 κι εντεύθεν, δεν ανοιγόκλεισε ούτε βλέφαρο, εμπρός στην εθνοκάθαρση που επιχειρείτο. Παρότι η Αρμενία συμμετέχει ενεργά στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο.
Αλλά όπως μας διαβεβαιώνει η ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ, «απόλυτη προτεραιότητά του είναι να δυναμώσει τον πολιτικό διάλογο και να παράσχει στην Αρμενία επικεντρωμένη συμβουλή και βοήθεια για να στηρίξει τις δημοκρατικές, θεσμικές και αμυντικές μεταρρυθμίσεις στην Αρμενία». Ενώ για το Ναγκόρνο Καραμπάχ, «δεν έχει άμεσο ρόλο στις διαπραγματεύσεις που αποσκοπούν στην επίλυση της διαμάχης. Ενθαρρύνει όλα τα μέρη να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους για μία ειρηνική επίλυση της διαμάχης». Καταλάβατε δηλαδή. Το μόνο που νοιάζει τις ΗΠΑ είναι να φύγει η Αρμενία από την Ρωσική επιρροή. Το πέτυχε. Κατά τα λοιπά μόνοι τους καλούνται να αντιμετωπίσουν το Αζερμπαϊτζάν, μην τυχόν και στενοχωρήσουν την αγαπημένη τους Τουρκία… Τα δύο μέτρα και δύο σταθμά σε σχέση με την Ουκρανία είναι κάτι συνηθισμένο για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισαν την Κύπρο. Δεν μας βλέπουν σαν συμμάχους, αλλά σαν υποτακτικούς. Μόνο τα δικά τους συμφέροντα έχουν σημασία.
Μετά την ήττα της Αρμενίας το 2020, ο Πασινιάν περιέργως επανεξελέγη.
Και ο Αρμένικος λαός στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, συνέχισε να τρέφει την ίδια φρούδα ελπίδα περί σωτηρίας του, άνωθεν. Το διεθνές δίκαιο, η ομόδοξη Ρωσία, το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, έλπιζε ο Αρμένικος λαός ότι θα τον προστάτευαν. Μπορεί και να είχε παραιτηθεί όμως, αποδεχόμενος το διαφαινόμενο κακό του τέλος. Και σταμάτησε να εργάζεται για την επιβίωσή του, επαφιέμενος την τύχη του σε ακατάλληλους για την υπεράσπισή του.
Η αφέλεια του Αρμένικου λαού, από όποια σκοπιά και να την δει κανείς, προεδιέγραψε την μοίρα του. Του στοίχισε την ύπαρξη και την ίδια του την ζωή στα πατρογονικά εδάφη του. Διότι ούτε το διεθνές δίκαιο απονέμεται μόνο του, ούτε οι μεγάλες δυνάμεις σε σώζουν χωρίς λόγο. Ιδίως όταν οι ηγεσίες του κράτους σου, ο Πασινιάν εν προκειμένω, αλλοιθωρίζουν και προς άλλη υπερδύναμη χωρίς εγγυήσεις ασφάλειάς σου. Τα σύνορα τα βάζει το αίμα των λαών.
Περιέργως πως διέλαθε στους Αρμενίους αδελφούς, ότι ο Πασινιάν το 2022 στην Πράγα, «αναγνώρισε την εδαφική ακεραιότητα του Αζερμπαϊτζάν», για λογαριασμό της Αρμενίας, με βάση την Διακήρυξη της Άλμα-Άτα του 1991, η οποία θα αποτελούσε την βάση των εργασιών των επιτροπών οριοθέτησης των συνόρων! Δηλαδή αναγνώρισε τα σύνορα του Αζερμπαϊτζάν με το Ναγκόρνο Καραμπάχ αζέρικη επικράτεια.
Ενώ από το 1994 υπάρχει η Δημοκρατία του Αρτσάχ, και αποτελεί ένα de facto ανεξάρτητο αρμένικο κράτος μέσα στο Αζερμπαϊτζάν! Στην πρόσφατη μαζική στρατιωτική επίθεση του Αζερμπαϊτζάν κατά της Δημοκρατίας του Αρτσάχ, ο Πασινιάν δεν αντέδρασε. Για το επίσημο αρμένικο κράτος, ερήμην του αρμένικου λαού, το Ναγκόρνο Καραμπάχ κείται μακράν, όπως για το επίσημο ελληνικό κράτος η Κύπρος!
Οι Αρμένιοι αδελφοί μας, υπέλαβαν εσφαλμένα ότι η μητέρα πατρίδα δεν θα τους εγκατέλειπε στην τουρκοαζέρικη βαρβαρότητα, ή ότι η διεθνής κοινότητα και το διεθνές δίκαιο θα απονεμόταν και στην περίπτωσή τους. Ο Αρμένικος λαός αποδείχθηκε στρατηγικά αφελής.
Το διεθνές δίκαιο απονέμεται με αποκλειστικό γνώμονα την κρατική ισχύ. Η στρατιωτική και οικονομική ισχύς πολλαπλασιάζεται, με γεωμετρική αύξηση, από την στρατηγική νοοτροπία, τον στρατηγικό σχεδιασμό και τελικά την πολιτική βούληση. Όταν η στρατηγική νοοτροπία, ο σχεδιασμός και η πολιτική βούληση του ενός κράτους, είναι να επεκταθεί εδαφικά και του άλλου να υποχωρήσει εμπρός στην ισχύ του αντιπάλου, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο. Η πολιτική βούληση είναι υπέρ πάντων των άλλων παραμέτρων της ισχύος ενός κράτους.
Οι Αρμένιοι αδελφοί μας, δεν διείδαν ότι αυτή η απόλυτη συναρμογή του Πασινιάν στο δυτικό άρμα, θα τους οδηγήσει στην καταστροφή. Κι αν το αντελήφθησαν, πάντως δεν το απέτρεψαν, μολονότι ετίθετο ζήτημα υπαρξιακής απειλής τους.
Και βέβαια, ας μην γελιέται κανείς. Η όρεξη του Τουρκοαζερμπαϊτζάν, λόγω της αρμένικης υποχωρητικότητας, άνοιξε. Σειρά θα πάρει και η κυρίως Αρμενία. (Βλέπετε η Αρμενία εμποδίζει το όραμα της μεγάλης Τουρκίας, καθώς κείται μεταξύ Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν κι εμποδίζει την ένωσή τους).
Το πάθημα των Αρμενίων αδελφών μας, ας μας γίνει μάθημα, για να προλάβουμε το κακό που έρχεται σε Ελλάδα και Κύπρο από την Τουρκία. Ίδιο πάθημα μάθημα, αποτέλεσαν το 1915 οι Αρμένιοι αδελφοί μας. Τότε, η στρατηγική αφέλεια των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας δεν επέτρεψε να αντιμετωπίσουν ακαριαία κι αποφασιστικά τον αντάρτικο τσέτικο στρατό του νεότουρκου Κεμάλ. Ο Βενιζέλος απέτρεψε τον αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, και τους Πόντιους να αφανίσουν τον αντάρτικο στρατό του Κεμάλ. Τελικά αφέθηκε σύξυλος, ο ποντιακός και μικρασιατικός ελληνισμός στον ολοκληρωτικό αφανισμό του.
Η Στρατηγική αφέλεια των λαών αποτελεί θανάσιμο αμάρτημα. Ο Σουν Τσου μας προειδοποίησε. Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις το αντίπαλο κράτος, χωρίς να πέσει ούτε σφαίρα, είναι να φυτέψεις στις ηγεσίες του πράκτορές σου, οι οποίοι θα κάνουν να φαίνεται επιθυμητή, ή έστω ανεκτή η υπαγωγή του στην επικυριαρχία σου.
Η στρατηγική αφέλεια του ελληνικού λαού κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα, έχει στοιχίσει περισσότερες από 2.000.000 ανθρώπινες ζωές, εκτοπισμούς και χαμένες πατρίδες.
Ας έχουν γνώσιν οι φύλακες. Η ιστορία επαναλαμβάνεται όταν το πάθημα δεν γίνεται μάθημα. Οι ηγεσίες μας στραβά αρμενίζουν, δεν είναι στραβός ο γυαλός. Δεν μας λένε ξεκάθαρα ότι το πραγματικό δίλημμα είναι ένα και μόνο, με την Τουρκία. Αν θα πολεμήσουμε για την εδαφική μας ακεραιότητα και την εθνική ανεξαρτησία μας, ή αν θα εξαφανιστούμε σιωπηλά και τα εδάφη μας θα γίνουν επαρχία της Τουρκίας. Τίθεται ζήτημα επιβίωσης ή ιστορικής ευθανασίας μας.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Παντελής Σαββίδης:''ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ'' ( 30/9/2023)
Δημήτρης Γεωργόπουλους:''Η εθνοκάθαρση των Αρμενίων'' (1/10/2023)
Melik Kaylan:''Η κρυφή πλευρά της σύγκρουσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ'' (28/9/2023)