Η αντίστροφη μέτρηση και η τουρκική τραγωδία




Η πρόσφατη βομβιστική επίθεση με μοτοσυκλέτα στην πυκνοκατοικημένη συνοικία Νέα Βοσνία (Yeni Bosna) της Κωνσταντινούπολης κοντά σε αστυνομικό τμήμα και σε σχολείο, αποτελεί περαιτέρω ένδειξη της βαθύτερης πλέον εμπλοκής της γειτονικής Τουρκίας στην πολεμική κόλαση της Μέσης Ανατολής. Ο σουνιτικός ισλαμικός μεγαλοϊδεατισμός του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΡ σε συνδυασμό με τη σοβινιστική υστερία των παραδοσιακών κεμαλιστών αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα που οδηγεί τη χώρα τους στην απόλυτη καταστροφή. Επιπλέον η φαντασίωση της τουρκικής ηγεσίας για εισβολή και κατοχή της Μοσούλης περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Μεγάλης κυκλοφορίας κυβερνητική τουρκική εφημερίδα δημοσίευσε πρόσφατα ως πρωτοσέλιδο της έναν προκλητικό χάρτη στον οποίο απεικονίζεται και η πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή του Ιράκ ως ανήκουσα στην Τουρκία. Αυτή η επικίνδυνη επεκτατική ρητορική που πριν από μερικά χρόνια περιοριζόταν κυρίως στους κύκλους της τουρκικής ακροδεξιάς, έχει καταλάβει πλέον την καρδιά του τουρκικού πολιτικού συστήματος.

Η επίσημη κρατική προπαγάνδα επιδιώκει να αποκρύψει από την εσωτερική και διεθνή κοινή γνώμη το εσωτερικό χάος που προκαλεί η αποδόμηση του κρατικού μηχανισμού και οι πολεμικές συγκρούσεις στις νοτιοανατολικές επαρχίες και στη βόρεια Συρία. Αν η χώρα λειτουργούσε υπό φυσιολογικές δημοκρατικές συνθήκες και οι κριτικές φωνές και η δημοκρατική αντιπολίτευση έβρισκαν χώρο έκφρασης στα ΜΜΕ, η κυβέρνηση θα είχε απειληθεί με παταγώδη κατάρρευση. Είναι τέτοια η κοινωνική οργή, ακόμα και σε κύκλους υποστηρικτών του ισλαμικού ΑΚΡ,που ο μόνος τρόπος να ελεγχθεί είναι μέσω της λογοκρισίας και της βίαιης καταστολής. Η κυβέρνηση του ΑΚΡ, μέσω της επέκτασης της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και του παραγκωνισμού του εκλεγμένου κοινοβουλίου και του συντάγματος, συνεχίζει να αυθαιρετεί και να κάνει χρήση εκτεταμένης βίας και πρακτικών ευρείας λογοκρισίας κατά των ίδιων των πολιτών της. H διαρκής επίκληση της απόπειρας πραξικοπήματος προκειμένου να δικαιολογηθούν και να γίνουν αποδεκτές οι παράνομες και βίαιες κυβερνητικές πρακτικές έχει πλέον απωλέσει τη νομιμοποιητική ισχύ της.Η κυβέρνηση του ΑΚΡ είναι μια κυβέρνηση που χάνει διαρκώς την όποια πολιτική της νομιμοποίηση. Η παραμονή της στην εξουσία δεν στηρίζεται στην παρελθούσα εκλογική της νίκη αλλά στην παράνομη βία που ασκεί και στον φόβο που καλλιεργεί.

Μέσα σε όλο αυτό το χάος, η απαγόρευση λειτουργίας και των τελευταίων κριτικών αντιπολιτευόμενων ΜΜΕ, οι σχετικές δηλώσεις κρατικών αξιωματούχων και η ευρεία καταστολή στο εσωτερικό, αποτελούν σοβαρές ενδείξεις ότι η κυβέρνηση έχει πλέον αποφασίσει να κάνει το απονενοημένο βήμα και να εμπλακεί περαιτέρω σε ευρείας έκτασης παράνομες πολεμικές επιχειρήσεις εισβολής και κατοχής στη Μέση Ανατολή. Η τουρκική κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός που ελέγχει μετατρέπονται σταδιακά σε πρόβλημα ασφαλείας για τους ίδιους τους Τούρκους πολίτες αλλά και για ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο.

  Νίκος Μιχαηλίδης,
διδάκτωρ ανθρωπολογίας του Princeton
-έχει διεξάγει πολυετή επιτόπια έρευνα στην Τουρκία.

8/10/2016

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=834737