Ποιος αγαπά σήμερα τους κύκνους;

H Κερύνεια. Φωτογραφια ΚΥΠΕ.

 Ποιος αγαπά σήμερα τους κύκνους; Οι κύκνοι τραγουδούν θλιμμένα όταν χάνουν τη λευκότητά τους, εμείς τραγουδούμε όταν φθείρουμε τη ζωή μας 

Μια είδηση-ποίημα. Αντιγράφω…

«Στο Πο, στη Γαλλία, υπάρχει ένας πανέμορφος δημόσιος κήπος. Στη μέση του κήπου απλώνεται πεντακάθαρη και καταγάλανη μια φυσική λιμνούλα. Εκεί ζούσε ένας μεγαλοπρεπής κύκνος. Έλαμπε από την πολλή ασπράδα.

Τώρα τελευταία, ασφαλτοστρώθηκαν μερικά δρομάκια αυτού του πάρκου. Αυτό ήταν! Ανύποπτος ο κύκνος βγήκε από τη λιμνούλα και περπάτησε στην ακόμη νωπή πίσσα. Γλίστρησε. Έπεσε καταγής και λερώθηκε φρικτά. Τα κάτασπρα φτερά του έγιναν αγνώριστα. Κατάμαυρα.

Στην αρχή ο κύκνος νόμισε ότι το κακό μπορεί να διορθωθεί. Προσπάθησε να καθαριστεί, αλλά οι κηλίδες της πίσσας δεν έβγαιναν με τίποτα. Προσπάθησε και ξαναπροσπάθησε. Μάταια. Ήταν αδύνατο…

Μανιασμένος τότε ο κύκνος, με συνεχή και άγρια ραμφίσματα, ξερίζωσε τα λερωμένα φτερά του, ενώ το αίμα του έτρεχε βρύση.

Αλλά για να καθαριστεί, πέρα για πέρα, έπρεπε να μαδηθεί ολόκληρος. Και απελπισμένος προτίμησε να πεθάνει από την πείνα. Αυτοκτόνησε!»

Αυτοκτόνησε ο κύκνος γιατί έχασε τη λευκότητά του! Τι να την κάνει πια τη ζωή;

Οι βιολόγοι μάς λένε ότι οι κύκνοι τραγουδούν πριν πεθάνουν. Κύκνειο άσμα.

Ενώ εμείς; Εμείς τραγουδούμε όταν πετυχαίνουν οι κομπίνες μας…

Οι κύκνοι τραγουδούν θλιμμένα όταν χάνουν τη λευκότητά τους. Εμείς τραγουδούμε όταν ξεγελούμε τους φίλους μας, όταν φθείρουμε τη ζωή μας, όταν τη φτωχαίνουμε, όταν την εκπορνεύουμε για να γίνουμε «πρώτοι». Τραγουδούμε όταν διασκεδάζουμε στα ξενοδοχεία και στα καζίνο της Κερύνειας επιδοτώντας με εκατομμύρια ευρώ την κατοχή!

Ο κύκνος της είδησής μας πέθανε γιατί έχασε τη λευκότητα και την αξιοπρέπειά του, όταν βυθίστηκε στη μαύρη πίσσα της ασφάλτου.

Εμείς, που εδώ και καιρό χάσαμε κάθε ίχνος λευκότητας και αξιοπρέπειας, είτε παραθερίζοντας αμέριμνοι στην κουρσεμένη πόλη της Κερύνειας, είτε περιδιαβάζοντας στην ολόμαυρη ράχη του Πενταδακτύλου, είτε βυθισμένοι με τα ακριβά μαγιό μας μέσα στην ολοκόκκινη –από το αίμα του Πορφύρη, της Παγώνας, της Ξένιας– θάλασσα στο Πέντε Μίλι· εμείς οι λερωμένοι, που κολυμπούμε οι άθλιοι μέσα στο άδικο αίμα των μαρτύρων μας, χωρίς ίχνος εντροπής, γιατί δεν έχουμε την αξιοπρέπεια του κύκνου να πεθάνουμε;

Ποιος αγαπά σήμερα τους κύκνους στην Κύπρο;

Υ.Γ.: Στις 20 Ιουλίου, επέτειο της μεγαλύτερης τραγωδίας που έπληξε την Κύπρο, 19.838 Ελληνοκύπριοι πήγαν να κάνουν τις διακοπές τους στις αιματοβαμμένες θάλασσες της Κερύνειας.

Του  ΓΙΩΡΓΟΥ ΗΛΙΑΔΗ

27/8/2019 


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ