Σενάριο επιστημονικής φαντασίας



  Σενάριο επιστημονικής φαντασίας

Απίθανο να συμβεί, αλλά με τόσα πιθανά γύρω μας...

Όταν ο Αρχιεπίσκοπος τάραξε τα νερά ανακοινώνοντας, με ομόθυμη συμπαράσταση της Συνόδου,πως ζητά τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, το χριστεπώνυμον πλήρωμα αισθάνθηκε φοβισμένο, ωσάν ψηφοφόρος που αισθανόταν να τρέμει το χέρι του πριν διαλέξει Σύριζα.

Πλήθος αντικληρικαλιστών θεώρησε την ανακοίνωση, ως προάγγελο εισόδου των ευσεβών στο περιθώριο. Διότι η εμπιστοσύνη τους στην γενική ιδέα του Κράτους, ήταν άκρως ρομαντική και αμετάθετη.

Οι του Κράτους βιάστηκαν να συμφωνήσουν και ορίστηκε κοινή επιτροπή για να ρυθμιστούν οι εκκρεμότητες και τα συναφή.

Η Εκκλησία, σε αυτές τις κλειστές συνεδριάσεις, δέχτηκε συνταγματική αναθεώρηση αυτού του κοινωνικού διαζυγίου. Δέχτηκε να πληρώνει ιερείς και τα έξοδά της, ζήτησε εκκλησιαστικό κτηματολόγιο και κατοχύρωση του δικαιώματος να έχει ακίνητη και κινητή περιουσία. Φορολογημένη, παρακαλώ.

Δεν ζήτησε κανένα ειδικό προνόμιο από το Κράτος. Έσβησε κάθε υπάρχουσα εύνοια. Ζήτησε τα δικαιώματα ενός Ιδρύματος, μετατροπή μητροπόλεων και επισκοπών σε εταιρείες διαφόρων τύπων, σύμφωνα με την κειμένη νομοθεσία. Και ελεύθερη διαχείριση των πόρων της, όπως ήταν φυσικό.

Επίσης, μητρώο πιστών και ένα κείμενο υποχρεώσεων του ποιμνίου της. Στα ψιλά γράμματα του Συμβολαίου, ζητούσε τα αυτονόητα: ελευθερία του λόγου, και όλα τα αγαθά της ελευθεροκοινωνίας. Άδειες ΜΜΕ, την ίδρυση σχολών και σχολείων ειδικού σκοπού, την ίδρυση τράπεζας και την έκδοση ταυτοτήτων που είχαν την εγκυρότητα μιας απλής πιστωτικής κάρτας. Ο ορθόδοξος είχε δική του ταυτότητα , ήταν σε μητρώα και σε αρχεία.

Δεν είχε καμιά ανάμιξη σε πολέμους κατά των αιρέσεων και σε απαγορεύσεις τέτοιου είδους. Αλλά διατήρησε το δικαίωμα να διαχειρίζονται πάντα τα ζητήματά της πιστοποιημένοι και εγκεκριμένοι της άνθρωποι.

Όταν υπεγράφη το Συμβόλαιο, με πενταετή περίοδο προσαρμογής, λίγοι περίμεναν τα αποτελέσματα που προέκυψαν.

Το πρώτο μητρώο Πιστών, ενόσω κρατούσαν οι διαπραγματεύσεις, ξεκίνησε με 230 χιλιάδες μέλη. Μετά την πρώτη κυριακάτικη λειτουργία και τη σχετική ενημέρωση, ο αριθμός σκαρφάλωσε στις 870 χιλιάδες. Ο Οργανισμός της Εκκλησίας, που διέθετε γι αυτό το πλήθος, λιγότερους υπαλλήλους από οποιοδήποτε ασφαλιστικό ταμείο, και οι πολυάριθμοι εθελοντές της ,άρχισε να ακμάζει.

Η σχολάζουσα κτηματική και αστική περιουσία, γνώρισε πρωτοφανή έκρηξη δραστηριοτήτων. 

Πάνω στην τριετία από το Συμβόλαιο, 2, 3 εκατομμύρια εγγεγραμμένων είχαν κοινωνική μέριμνα, ενώ το μέτρο της παραχώρησης περιουσιακών οικογενειακών στοιχείων από αυτούς τους ανθρώπους, όχι μεταβίβασης, αλλά επωφελών επενδύσεων,έφερε την Εκκλησία στα Χρηματιστήρια, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Χρηματιστήρια Τόκιο, Λονδίνου και Νέας Υόρκης εννοώ.

Με 40 χιλιάδες ιερείς, μοναχούς, και εξωτερικούς συνεργάτες, το Κράτος φάνηκε να «γλυτώνει» απο μισθοδοσίες ίσαμε 300 εκατομμύρια ευρώ και να κερδίζει από φόρους τουλάχιστον άλλα τόσο κατ έτος. Ταυτόχρονα, ο προσανατολισμός των Πιστών σε εμπορικά καταστήματα, επιχειρήσεις και λοιπά καθημερινά, υπέρ των δομών που διέθεταν στις βιτρίνες της το ειδικό σήμα Πίστης, έφερε στην Αγορά τα πάνω κάτω. Τα λεφτά που γλίτωνε το Κράτος, εξάλλου ,πήγαιναν για μνημονιακές ανάγκες και δεν πέρασαν στην κατανάλωση και στις επενδύσεις.

Στην δεκαετία επάνω ,το Μητρώο είχε πλέον 4,5 εκατομμύρια συνελλήνων, ένα σωρό «ψευδοπιστούς» που δεν έβλεπαν άλλον τρόπο επιβίωσης στα μαγαζιά τους, και επενδύσεις που ουδέποτε ονειρεύτηκαν οι ΔΕΚΟ διαχρονικώς.

Στην δωδεκαετία, οι περιοχές και οι επιχειρήσεις εκτός Μητρώου, ήταν στο κακό τους χάλι, ενώ υπήρξαν επιθέσεις κατά αντικληρικαλιστών και άλλων ελευθεροφρόνων που ρήμαξαν τη χώρα, ενώ οι άμβωνες έβγαζαν πολιτικό προσωπικό που ανατίναζε το υπάρχον και το οδηγούσε στην Αφάνεια.

Πάνω στην εικοσαετία, και πολλά λέω, το Κράτος που απόμεινε, ζήτησε ευπειθώς την είσοδό του στον Νυμφώνα της Εκκλησίας, όταν αντιλήφθηκε ότι η καθυστέρηση κατά δέκα ημέρες των φορολογικών υποχρεώσεών της,έφερνε στάση εμπορίου και μείζονα προβλήματα στις μισθοδοσίες και τις συντάξεις.

Η νέα Ένωση, έφερε σκληρούς όρους, αλλά δεν υπήρξε καμιά κοινή επιτροπή. Απλώς, μεταβίβαση ομολόγων, και άλλες,άκρως αναμενόμενες επιχειρηματικές μεθοδεύσεις.

Πάνος Θεοδωρίδης 
 15.01.2015