Οι καλύτερες ταινίες της χρονιάς
«Το πρόσωπο ενός άλλου» του Χιρόσι Τεσιγκαχάρα
1. «ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ» του Χιρόσι Τεσιγκαχάρα, λαμπρό δείγμα συνδυασμού του φανταστικού με τον ρεαλιστικό κινηματογράφο, μέσα από την ιστορία ενός άντρα που με το καινούργιο πρόσωπο που του προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία προσπαθεί να ξελογιάσει τη γυναίκα του και «ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΤΗ ΣΚΑΛΑ» και «ΚΥΜΑΤΙΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ» του Μίκιο Ναρούζε, συγκινητικά πορτρέτα γυναικών σε μια καταπιεσμένη κοινωνία - κλασικές ταινίες που δείχνουν την πρωτοτυπία, τη δύναμη και την έμπνευση ενός κινηματογράφου που έκανε χρόνια να γίνει γνωστός και να εκτιμηθεί στη χώρα μας.
2. «ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΥΣ» και «ΚΑΥΤΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ» των Τζόελ και Ιθαν Κοέν. Η απληστία του χρήματος μέσα από ένα σύγχρονο, βουτηγμένο σε μαύρη ατμόσφαιρα γουέστερν η πρώτη, και μια σατιρική ματιά πάνω στη δράση της CIA και των μυστικών κατασκόπων η δεύτερη. 
«Θα χυθεί αίμα» του Πολ Τόμας Αντερσον
3. «ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ» του Πολ Τόμας Αντερσον. Η διαστρέβλωση του αμερικανικού ονείρου μέσα από μια εικόνα των πρωτοπόρων που έφτιαξαν τη σύγχρονη Αμερική, σε μια έξοχη διασκευή μυθιστορήματος του Σινκλέρ Λούις.
4. «Η ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ» του Κλιντ Ιστγουντ. Καυστικό σχόλιο πάνω στη διαφθορά της αστυνομίας και της εξουσίας μέσα από την οδύσσεια μιας μητέρας που προσπαθεί να υπερασπιστεί το δίκαιό της. 
«Γόμορρα» του Ματέο Γκαρόνε
5. «ΓΟΜΟΡΡΑ» του Ματέο Γκαρόνε. Η δράση της ναπολιτάνικης μαφίας μέσα από την ιστορία πέντε ατόμων, σε ένα πολιτικό θρίλερ που διεισδύει στον τρόπο λειτουργίας της Καμόρα, με ένα στιλ παραπλήσιο με τον πολιτικό κινηματογράφο του Φραντζέσκο Ρόζι.
6. «ΤΡΕΙΣ ΠΙΘΗΚΟΙ» του Νούρι Μπίλγκε Τζεϊλάν. Τα ψέματα και η υποκρισία κυριαρχούν στις σχέσεις μιας δυσλειτουργικής οικογένειας, σε μια κοινωνία που ζει σε μια παρόμοια σιωπή και υποκρισία.
7. «ΑΚΙΝΗΤΕΣ ΖΩΕΣ» του Τζία Ζανγκ-Κε. Λεπτολόγο σχόλιο πάνω στα καταστροφικά αποτελέσματα του καπιταλισμού στη σύγχρονη Κίνα, μέσα από την ιστορία ενός χωρισμένου άντρα που αναζητά την πρώην γυναίκα και την κόρη του εκεί όπου ένα υδροηλεκτρικό φράγμα έχει καλύψει το χωριό τους.
8. «ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ» του Τζορτζ Ρομέρο. Τα ζόμπι καταλαμβάνουν τη Γη, σε μια ταινία τρόμου που ξεπερνάει το είδος για να μετατραπεί σε μια θαυμάσια, ανατριχιαστική αλληγορία της ανθρώπινης κατάστασης.
«Vicky Cristina Barcelona» του Γούντι Αλεν
9. «VICKY CRISTINA BARCELONA» του Γούντι Αλεν: δύο νεαρές Αμερικανίδες φτάνουν στη Βαρκελώνη σε αναζήτηση περιπετειών σε μια, με πικρή γεύση, κωμωδία ηθών, όπου ο νέος κόσμος μαθαίνει μερικές ανθρώπινες αλήθειες για τον εαυτό του και τη ζωή.
10. «ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ» του Ναόμι Καβάσε. Το ξεπέρασμα του πένθους και η συμφιλίωση με τη ζωή μέσα από το ταξίδι ενός άντρα που μόλις έχει χάσει τη γυναίκα του, σε μια πανέμορφη, ελεγειακή ταινία.
«Ενας ελεύθερος κόσμος» του Κεν Λόουτς
11. «ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» του Κεν Λόουτς. Μια νεαρή γυναίκα καταφέρνει να γλιτώσει από την εκμετάλλευση και την ανεργία φτιάχνοντας μια δική της μικρή επιχείρηση, για να μετατραπεί τελικά σε εργοδότη-εκμεταλλευτή, σε μια ταινία δοσμένη με ρεαλισμό, οξυδέρκεια και χιούμορ από ένα στρατευμένο σκηνοθέτη.
«Κουσκούς με φρέσκο ψάρι» του Αμπντελατίφ Κεσίς
12. «ΚΟΥΣΚΟΥΣ ΜΕ ΦΡΕΣΚΟ ΨΑΡΙ» του Αμπντελατίφ Κεσίς. Ενας ηλικιωμένος μετανάστης Αραβας αποφασίζει να φτιάξει δικό του ρεστοράν, σε μια ταινία που καταπιάνεται με τα καθημερινά προβλήματα της ζωής αλλά και τις σχέσεις ανάμεσα στα διάφορα μέλη μιας οικογένειας μεταναστών στην επαρχιακή Γαλλία. Φρεσκάδα, ειλικρίνεια και χιούμορ μετατρέπουν το θέμα του φαγητού σε αλληγορία για τη ζωή και τις αξίες της.
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/12/2008)