''Σοφοί'' Βρυξελών.Επανάληψη της ιστορίας ως τραγωδία

Η αεριτζίδικη γλώσσα των χοιρογρυλλίων...

Κατάρρευση πραγματικής οικονομίας...
Επανάληψη της ιστορίας ως τραγωδία;

Υπάρχει λύση για τη σωτηρία του Ασφαλιστικού
Προκαλούν κατάπληξη αλλά και οργή οι εισηγήσεις των τεχνοκρατών των Βρυξελλών για την άσκηση πίεσης στην Ελλάδα να εφαρμόσει τώρα, χωρίς καμία αναβολή, μέτρα εξυγίανσης της οικονομίας. Κατά την κοινή λογική, η εφαρμογή μέτρων για τη μείωση του ελλείμματος και τον περιορισμό του δημόσιου χρέους, αυτήν την ώρα, θα κάνει ακόμη πιο οδυνηρές τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Πολύ απλά, ο περιορισμός των δαπανών θα αυξήσει την ανεργία, η καθήλωση και η μείωση των εισοδημάτων με φόρους και περικοπές θα συρρικνώσουν την αγοραστική δύναμη των ασθενέστερων και η αγορά θα βουλιάξει περισσότερο. Ηδη είναι γνωστόν ότι κλείνουν επιχειρήσεις όλων των κατηγοριών, απολύονται υπάλληλοι και δεν γίνεται τίποτε για να τονωθεί η αγορά.

Το πιο εξοργιστικό από τα μέτρα που εισηγούνται οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών, που πλαισιώνουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - εμπειρογνώμονες των «27» χωρών - μελών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, είναι η προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην υγεία και στην κοινωνική ασφάλιση. Δηλαδή, παραμένει σταθερά στο στόχαστρο των αντιλήψεων του νεοφιλελευθερισμού το κοινωνικό κράτος, του οποίου από αρκετό καιρό έχει δρομολογηθεί η κατεδάφιση, για να παραδοθούν η υγεία και η ασφάλιση στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Βρήκαν την ευκαιρία, τώρα με την κρίση, οι σοφοί των Βρυξελλών, αυτοί που δεν είδαν τα σύννεφα της καταιγίδας, να επισημάνουν ότι η αύξηση των δαπανών για την υγεία και η γήρανση του πληθυσμού υπαγορεύουν μεταρρυθμίσεις στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης.

Προς ποια κατεύθυνση εισηγούνται να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις; Βεβαίως, προς την κατεύθυνση μείωσης των δαπανών, ενώ πολύ καλά γνωρίζουν ότι χρειάζεται αύξηση των εσόδων και της κρατικής χρηματοδότησης για να καλυφθούν οι ολοένα αυξανόμενες ανάγκες στην υγεία, την περίθαλψη και τη συνταξιοδότηση. Πώς, όμως, θα αυξηθούν τα έσοδα του συστήματος, όταν οι νεοφιλελεύθεροι τεχνοκράτες ζητούν παράλληλα μεταρρυθμίσεις στο καθεστώς εργασίας για την ενίσχυση της λεγόμενης ευελιξίας, που σημαίνει μειωμένο ωράριο και μειωμένες αποδοχές; Με την ευελιξία, όχι μόνον οδηγούνται στην εξαθλίωση οι εργαζόμενοι, αλλά και μειώνονται οι ασφαλιστικές εισφορές, με άμεση συνέπεια να αδειάζουν τα Ταμεία των ασφαλιστικών οργανισμών.

Δέχτηκαν τα ασφαλιστικά Ταμεία βαρύ πλήγμα με την οικονομική κρίση. Υπολογίζεται ότι τους τελευταίους μήνες έχασαν πάνω από 5,5 δισ. ευρώ και ορισμένα Ταμεία δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και διότι το Δημόσιο χρωστάει στα Ταμεία 11 δισ. ευρώ, εκτός από τα 5 δισ. ευρώ που χρωστάει στα νοσοκομεία. Δραματική, όπως αποκαλύφθηκε, είναι η κατάσταση σε ορισμένα Ταμεία, ακόμη και στο ΙΚΑ, που ο κλάδος υγείας του έχει τεράστιο έλλειμμα. Αλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις: το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της Γενικής Τράπεζας δεν έχει χρήματα για να πληρώσει τις επικουρικές συντάξεις του Μαρτίου. Ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) ζητάει 600 εκατ. ευρώ ως έκτακτη επιδότηση. Το Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων έχει τρύπα 650 εκατ. ευρώ και δεν μπορεί να δώσει το εφάπαξ σε 15.300 συνταξιούχους. Ακόμη μεγαλύτερη τρύπα, 1,2 δισ. ευρώ, έχει ο Οργανισμός Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ).

Τα μέτρα θεραπείας, που προτείνει ο ΟΟΣΑ με την τελευταία έκθεσή του, τα οποία υιοθετεί και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προφανώς γιατί κινούνται προς την κατεύθυνση της νεοφιλελεύθερης λογικής, είναι οδυνηρά για τους εργαζόμενους και η τυχόν εφαρμογή τους θα προκαλέσει κοινωνικούς σεισμούς με λαϊκές εξεγέρσεις. Προτείνουν οι σοφοί εγκέφαλοι του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, που είναι συνυπεύθυνοι για την κρίση, ανάμεσα στις άλλες αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα: περιορισμό της πρόωρης συνταξιοδότησης και αναθεώρηση του καθεστώτος των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, όπως και των αναπηρικών συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας για την έξοδο στη σύνταξη. Και το εξωφρενικό: προτείνει μείωση του κατώτατου μισθού, για να διευκολυνθεί η είσοδος των νέων στην αγορά εργασίας.

Με αυτή τη λογική, θα πρέπει να θεωρείται προνομιούχος η σημερινή γενιά των 600 - 700 ευρώ, η οποία διαμαρτύρεται. Και ακόμη πιο προνομιούχες οι γενιές των συνταξιούχων των 400 και των 500 ευρώ. Χρειάζεται, έστω και τώρα, πλήρης ανατροπή της καταστροφικής νεοφιλελεύθερης λογικής, με πολιτικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες. Είναι ώρα, επιτέλους, οι πολιτικές ηγεσίες όλων των χωρών του πλανήτη να αναλάβουν τις ευθύνες τους, να πάρουν το πάνω χέρι, που το έχουν ώς τώρα οι χρηματιστές και οι τραπεζίτες, αυτοί δηλαδή που προκάλεσαν με την απληστία τους την κρίση και αφήνονται ακόμη να τη διαχειριστούν και μάλιστα με χρηματοδότηση από τους φορολογούμενους.

Είναι προκλητικό, να συγκεντρώνεται όλο το ενδιαφέρον των συναντήσεων κορυφής σε μέτρα σωτηρίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέτρα κρατικής χρηματοδότησης, που δεν περιλαμβάνουν και μέτρα ελέγχου, τα οποία θα έπρεπε να φτάνουν και έως την κρατικοποίηση τραπεζών ή και μεγάλων επιχειρήσεων, που καταρρέουν. Ολοι οι μεγαλόσχημοι, αφού γέμισαν τις τσέπες τους, εκμεταλλεύονται τώρα την κρίση για να πετύχουν όχι μόνο κρατικές χρηματοδοτήσεις, αλλά και για να σαρώσουν εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα κοινωνικά δικαιώματα, όλα όσα κατακτήθηκαν με μεγάλους αγώνες και θυσίες. Βρήκαν, λοιπόν, την ευκαιρία τώρα να ισοπεδώσουν τελείως το κοινωνικό κράτος και να εξαφανίσουν κάθε μέτρο κοινωνικής προστασίας.

Αυτή την ώρα χρειάζονται μέτρα προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή μέτρα ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους και διεύρυνσης της κοινωνικής προστασίας, διαφορετικά όλα αυτά περί ενδιαφέροντος για τους ασθενέστερους είναι λόγια χωρίς κανένα αντίκρισμα. Τώρα είναι ώρα και για αποφασιστικά μέτρα στήριξης της κοινωνικής ασφάλισης, η οποία, έπειτα από 60 χρόνια καταλήστευσης των χρημάτων των εργαζομένων, απειλείται με πλήρη κατεδάφιση.Κατ' επανάληψη από αυτή τη σελίδα υποστηρίξαμε ότι με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών Ταμείων, τα οποία εκμεταλλεύονται οι τράπεζες, θα έπρεπε να ιδρυθεί μια Τράπεζα Ασφάλισης και Υγείας, ένα πανίσχυρο Ιδρυμα, που θα αξιοποιούσε τον μόχθο των εργαζομένων. Επί ΠΑΣΟΚ έγινε μια συζήτηση, αλλά αντέδρασαν οι τραπεζίτες. Και επί των ημερών της Ν.Δ. ο μακαρίτης διοικητής του ΙΚΑ Γιάννης Βαρθολομαίος είχε προτείνει να αγοράσει το Ιδρυμα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που είναι η μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα. Η πρόταση έπεσε στο κενό. Τώρα που οι τραπεζικές μετοχές είναι στο ναδίρ της αξίας τους μπορούν τα ασφαλιστικά Ταμεία να αγοράσουν μια μεγάλη τράπεζα. Δεν θα μπορούσε το συνδικαλιστικό κίνημα, με επικεφαλής τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, να αναλάβει μια πρωτοβουλία;

του ΒΙΚΤΩΡΑ ΝΕΤΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/03/2009

H εικονογράφηση του κειμένου και ο τίτλος ανάρτησης εγινε με ευθύνη του Ivos 2