Εθνική Άμυνα: Οι μεγάλες προκλήσεις...

<<Οι μεγάλες προκλήσεις στην Εθνική Αμυνα
Tο αμυντικό πρόβλημα της Ελλάδας θα μπορούσε να περιγραφεί με σχετικά απλό τρόπο: αντιμετωπίζει μια αρκετά μεγαλύτερη χώρα με αναθεωρητικές τάσεις, δεν μπορεί να ξοδέψει περισσότερα από τον αντίπαλο ούτε να παράξει ή να προμηθευτεί πιο εξελιγμένα συστήματα. Οι δε οικονομικές και δημογραφικές τάσεις είναι αρνητικές. Τέλος, ο διεθνής ρόλος της χώρας απαιτεί τη συμμετοχή σε πολυεθνικές αποστολές εκτός συνόρων, επιβαρύνοντας έτσι τον μηχανισμό των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η θεωρητική λύση είναι μάλλον απλή:

Η Ελλάδα πρέπει να κάνει μια πιο αποτελεσματική χρήση των αμυντικών της δαπανών, δίδοντας έμφαση στην αξιοποίηση πολλαπλασιαστών ισχύος και του ανθρώπινου δυναμικού. Με λίγα λόγια, με τα ίδια ή και λιγότερα χρήματα, πρέπει να διατηρήσουμε την αποτρεπτική μας ικανότητα.

Πώς όμως θα υλοποιηθεί αυτό στην πράξη;

Από πού θα εξοικονομηθούν πόροι και προσωπικό;
Σε μια προσπάθεια διαφοροποίησης από την ατελείωτη αοριστολογία που συχνά χαρακτηρίζει τη δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα,

παραθέτουμε ορισμένες συγκεκριμένες ιδέες:

Κατάργηση όλων των μειζόνων σχηματισμών του Στρατού Ξηράς πλην Β΄ και Δ΄ Σωμάτων Στρατού.

Ταχεία υλοποίηση ειλημμένων αποφάσεων σχετικά με το κλείσιμο στρατοπέδων και κέντρων εκπαίδευσης στη νότια και κεντρική Ελλάδα. Η εξοικονόμηση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού έχει σαφή προτεραιότητα έναντι τοπικών συμφερόντων.

Αμεση μείωση του αριθμού των ανωτάτων αξιωματικών κατά 30%, με τελικό στόχο το 50%. Μείωση, επίσης, του αριθμού αποστράτων που με διάφορα προσχήματα επανέρχονται σε ενεργό υπηρεσία.

Κατάργηση του ενός εκ των δύο υφυπουργών (όπως είχε γίνει παλαιότερα).

Ενοποίηση υπηρεσιών, στο πλαίσιο της διακλαδικότητας. Π.χ. Διακλαδική Διοίκηση Μεταφορών, κοινή εκπαίδευση για πληρώματα ελικοπτέρων, Διακλαδικό κέντρο ιματισμού, Διακλαδική Διοίκηση Διοικητικής Μέριμνας, Διακλαδικά Κέντρα Ερευνας και Τεχνολογίας κ.ά.

Μείωση των αρμάτων μάχης και τεθωρακισμένων οχημάτων κατά 20-30%, για να εξοικονομηθεί προσωπικό και πόροι και να είναι πραγματικά αξιόμαχα όσα παραμείνουν σε ενεργό υπηρεσία.

Απλοποίηση του ευρύτερου διοικητικού μηχανισμού (κατάργηση επικαλυπτόμενων υπηρεσιών μεταξύ Γενικών Επιτελείων, υπουργείου Εθνικής Αμυνας και λοιπών φορέων) και αξιοποίησης της πληροφορικής με στόχο να μειωθεί το προσωπικό των εν Αθήναις στρατιωτικών υπηρεσιών κατά 30%.
Οι ανωτέρω προτάσεις θα είχαν νόημα μόνο στο πλαίσιο της αξιοποίησης του πλεονάζοντος προσωπικού για καλύτερη επάνδρωση μάχιμων μονάδων και των πόρων που θα εξοικονομηθούν για βελτίωση της εκπαίδευσης και προσεκτικά επιλεγμένες προμήθειες οπλικών συστημάτων.

Προφανώς ο κατάλογος προτάσεων είναι απλά ενδεικτικός (και σαφώς συζητήσιμος). Πολλά ακόμη μπορούν να γίνουν και υπάρχουν αξιωματικοί με ικανότητες, ιδέες και μεράκι για να υλοποιήσουν τις απαραίτητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Τα εμπόδια είναι γνωστά (και δεν περιορίζονται, φυσικά, στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων): φόβος των πολιτικών ηγεσιών για το πολιτικό κόστος, γραφειοκρατική αδράνεια και απροθυμία περικοπής θέσεων, επαγγελματική ανεπάρκεια ορισμένων υψηλόβαθμων στελεχών, αδυναμία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού. Αλλά και οι συνέπειες της συνεχιζόμενης απραξίας είναι γνωστές.

Εχουμε την πολυτέλεια να μην κάνουμε κάτι σχετικά σύντομα; >>

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 29/4/2009
Θάνος Π. Ντόκος

Γενικός διευθυντής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.

(Η εικονογράφηση της ανάρτησης έγινε με ευθύνη του Ivos 2)