Εδώ,Ελλαδιστάν ! Με τον θρασύτατο ΣΕΒ να φτύνει και να λοιδορεί το χέρι που τον ελέησε πλουσιοπάροχα: την μεταπολιτευτική πολιτική εξουσία ...

Αυτοσχέδιοι κατήγοροι
Αστραψε και βρόντηξε την περασμένη Δευτέρα ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος σε βάρος των πολιτικών και της πολιτικής. Κανένας από τους παρόντες πολιτικούς που άκουσαν ότι «η μεταπολιτευτική δημοκρατία έχει στομώσει» δεν έφυγε από την αίθουσα. Και ενώ ο επιχειρηματικός κόσμος, που δεν έχει δυστυχώς τόσα θετικά στο ενεργητικό του, θα όφειλε να είναι πιο προσεκτικός όταν τα βάζει συλλήβδην με τον πολιτικό κόσμο. Λες και τα συνέδριά του αντιγράφουν τα καφενεία της γειτονιάς.

Και πραγματικά αν κάτι έχει στομώσει μεταπολιτευτικά, περισσότερο και από την πολιτική, αυτό είναι το πραγματικό επιχειρηματικό πνεύμα. Εχει συρρικνωθεί σε συνεχείς εκβιαστικές απαιτήσεις για προστασίες, δάνεια (αγύριστα), επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές, αλλά και βροντερές αξιώσεις συνεχούς περιορισμού

των εργασιακών δικαιωμάτων.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν και καλοί επιχειρηματίες- έχω γνωρίσει μερικούς.

Υπάρχουν όμως και οι άλλοι.

Μάθαμε, για παράδειγμα, τώρα με την κρίση

(πώς τους ξέφυγε πράγματι η πληροφορία;)

ότι

το κατασκευαστικό κέρδος στις οικοδομές φθάνει συχνά το 200%:

να γιατί τόσοι εργολάβοι μπορούν ακόμη σήμερα να συγκρατούν τις τιμές των διαμερισμάτων ενώ τα απούλητα πολλαπλασιάζονται.

Και δεν ξεχάσαμε όσους έστησαν παραγωγικές μονάδες εδώ με πιστώσεις και επιδοτήσεις του κράτους και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για να φύγουν μετά σε άλλες βαλκανικές χώρες, ισχυριζόμενοι μάλιστα ότι συμβάλλουν σε έργο εθνικό. Αλλά προκαλώντας το ένα κύμα ανεργίας μετά το άλλο. Τώρα που τους πρόλαβε η κρίση και εκεί, τι θέλουν από μας και από τη «στομωμένη δημοκρατία μας»;

Είναι βέβαιον ότι έχουμε προβλήματα μεγάλα και όχι μόνο οικονομικά, ότι το κράτος δεν λειτουργεί σωστά (άλλες κακές λέξεις θα το χαρακτήριζαν καλύτερα!), ότι υπάρχει πολιτική ευθύνη μεγάλη για όλα αυτά που δεν αρκεί η παγκόσμια κρίση για να τα εξηγήσει. Δικαιούται όμως ο οργανωμένος επιχειρηματικός κόσμος να λοιδορεί την πολιτική και τους πολιτικούς;

Αν υπάρχει για παράδειγμα ένας πρωτομάστορας της διαφθοράς, στον ιδιωτικό τομέα πρέπει να αναζητηθεί, γιατί αυτός έχει λόγους και μέσα να διαφθείρει τα όργανα και τα πρόσωπα του Δημοσίου. Αρχής γενομένης από την υπόγεια χρηματοδότηση της πολιτικής. Από «ιδεολογία» και φιλικά αισθήματα;

Ο επιχειρηματικός κόσμος έχει πετύχει πολλά από το κράτος. Διαχρονικά. Λίγα ανταπέδωσε με επενδύσεις και παραγωγές. Υπάρχουν δυσκολίες, αλλά αυτό θα έπρεπε να είναι το κύριο μέλημά του. Και όχι τα εκβιαστικά αιτήματα που μπορεί να οδηγήσουν σε εκρήξεις. Θα τις πούμε τότε άδικες;

Ριχάρδος Σωμερίτης

ΒΗΜΑ 14 Μαΐου 2009

(Η εικονογράφηση και ο τίτλος της ανάρτησης έγινε με ευθύνη του Ivos 2)