ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Ποιος θέλει ανεξάρτητη τη Δικαιοσύνη
Kατ’ αρχήν έχει επέλθει πλήρης σύγχυση στη διάκριση των τριών εξουσιών, με τις αλληλεπιδράσεις και αλληλοεπιρροές, κοινή συναινέσει. Πολλά τα παραδείγματα των επεμβάσεων της εκτελεστικής, αλλά και της νομοθετικής με πλέον πρόσφατη την νομιμοποίηση παράνομων δαπανών και τη διαγραφή των προστίμων που κοστολογήθηκαν σε βάρος αιρετών εκπροσώπων και υπαλλήλων των ΟΤΑ, όπως πληροφορηθήκαμε από άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη! Σ’ ένα ακόμη νομοσχέδιο-σκούπα, που έγινε νόμος του κράτους με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται στην περαιτέρω κοινωνική αποσύνθεση. Το εκπληκτικό είναι ότι από βουλευτή προτάθηκε αναιδώς να περιληφθεί διάταξη που να περιλαμβάνει και τα διαπραχθέντα ποινικά αδικήματα. Ολα αυτά που επαναλαμβάνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα υποδηλώνουν ότι ουδεμία βούληση εκδηλώνεται για σεβασμό της διάκρισης των εξουσιών, όπως αυτή αποτυπώνεται και στο Σύνταγμά μας, διάτρητο από παραβιάσεις κάθε είδους στην άσκηση του νομοθετικού έργου.
Το σχετικό ερώτημα πλανάται διαρκώς και χάνεται όταν η αντιπολίτευση γίνεται κυβέρνηση, οπότε και οι σύμβουλοι αλλάζουν χρώμα και εισηγούνται, εισακουόμενοι συνήθως, την ίδια πολιτική-πρακτική των «δικών μας ανθρώπων». Μην απορούμε, λοιπόν, και μην εθελοτυφλούμε με όσα συμβαίνουν στον πολύπαθο χώρο της Δικαιοσύνης γιατί τα πράγματα πάντοτε είναι απλά και ευεξήγητα σε όσους λειτουργεί η λογική και όχι το θυμικό.
Θα τολμήσει κυβέρνηση-υπουργός να απαγορεύσει διορισμό συνταξιούχων δικαστών σε θέσεις του Δημοσίου, με εξαίρεση τις προβλεπόμενες από το Σύνταγμα ανεξάρτητες αρχές; Απλά πράγματα, για να διαρραγεί ο βασικός ομφάλιος λώρος που οδηγεί σε υπόνοιες συναλλαγής εξουσίας - δικαστών, όπως έχει προταθεί από την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, αλλά και τις δικαστικές ενώσεις; Αλλως η Δικαιοσύνη θα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως θεραπαινίδα της εκτελεστικής εξουσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κύρος, αξιοπιστία και αξιοπρέπεια.
Θέλουμε πράγματι τους δικαστές απεγκλωβισμένους και απεξαρτημένους από τις δαγκάνες της εκτελεστικής, υπακούοντας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους μόνο στο Σύνταγμα, τους νόμους και τη συνείδησή τους; Είθε να συμβεί αυτό, διότι θα πρόκειται πράγματι για μια νέα αρχή, που θα δώσει ένα διαφορετικό μήνυμα.
Είναι διατεθειμένη η εκάστοτε κυβέρνηση να εκσυγχρονίσει τη Δικαιοσύνη με την εγγραφή στον προϋπολογισμό των αναγκαίων κονδυλίων και όχι ψιχίων, που μόνο θλίψη προκαλεί;
Είναι διατεθειμένη να συνεργαστεί αρμονικά με τους συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς για την προώθηση θεμάτων που συντελούν στην αναβάθμισή της, με ταχύτερη και ποιοτικότερη Δικαιοσύνη ή θα αρκεστεί σε ασκήσεις επί χάρτου με τις γνωστές συνταγές της ξανααναμόρφωσης των κωδίκων μέσω επιτροπών ή της αποσπασματικής, ευκαιριακής νομοθέτησης, με τη μορφή τροπολογιών, ερήμην των άμεσα ενδιαφερομένων και της κοινωνίας.
Εμείς πάντοτε προσπαθούμε να συνδράμουμε στην προώθηση θεμάτων που αφορούν τον χώρο μας και την κοινωνία ανυστερόβουλα, μέσα από δύσκολες επαγγελματικές συνθήκες. Γι’ αυτό και αποποιηθήκαμε αποζημιώσεις από τη συμμετοχή μας σε επιτροπές. Γι’ αυτό και πολλά από τα ζητήματα που αναδείξαμε είναι θεσμικά και ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Υπάρχει, λοιπόν, η βούληση για λιγότερο εξαρτημένη Δικαιοσύνη; Υπάρχει βούληση να εμπνεύσουν στους δικαστές ένα πράγματι ανεξάρτητο και γενναίο φρόνημα, αλλά και την ταπεινότητα που πρέπει να διακρίνει τους δικαστές; Υπάρχει η βούληση η κοινωνία να εμπνευσθεί από μια άλλη αντίληψη, περί αταξικής Δικαιοσύνης, που θα απονέμεται χωρίς διακρίσεις σε ισχυρούς και αδύναμους, πλούσιους και φτωχούς; Δύσκολο μεν, αδύνατο όμως όχι, αρκεί να υπάρχει πραγματική βούληση να προωθούνται και να επιβραβεύονται οι άριστοι και όχι οι αρεστοί. Εδώ είμαστε.
Δ. Χ. Παξινός
Kατ’ αρχήν έχει επέλθει πλήρης σύγχυση στη διάκριση των τριών εξουσιών, με τις αλληλεπιδράσεις και αλληλοεπιρροές, κοινή συναινέσει. Πολλά τα παραδείγματα των επεμβάσεων της εκτελεστικής, αλλά και της νομοθετικής με πλέον πρόσφατη την νομιμοποίηση παράνομων δαπανών και τη διαγραφή των προστίμων που κοστολογήθηκαν σε βάρος αιρετών εκπροσώπων και υπαλλήλων των ΟΤΑ, όπως πληροφορηθήκαμε από άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη! Σ’ ένα ακόμη νομοσχέδιο-σκούπα, που έγινε νόμος του κράτους με ό,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται στην περαιτέρω κοινωνική αποσύνθεση. Το εκπληκτικό είναι ότι από βουλευτή προτάθηκε αναιδώς να περιληφθεί διάταξη που να περιλαμβάνει και τα διαπραχθέντα ποινικά αδικήματα. Ολα αυτά που επαναλαμβάνονται κατά τακτά χρονικά διαστήματα υποδηλώνουν ότι ουδεμία βούληση εκδηλώνεται για σεβασμό της διάκρισης των εξουσιών, όπως αυτή αποτυπώνεται και στο Σύνταγμά μας, διάτρητο από παραβιάσεις κάθε είδους στην άσκηση του νομοθετικού έργου.
Το σχετικό ερώτημα πλανάται διαρκώς και χάνεται όταν η αντιπολίτευση γίνεται κυβέρνηση, οπότε και οι σύμβουλοι αλλάζουν χρώμα και εισηγούνται, εισακουόμενοι συνήθως, την ίδια πολιτική-πρακτική των «δικών μας ανθρώπων». Μην απορούμε, λοιπόν, και μην εθελοτυφλούμε με όσα συμβαίνουν στον πολύπαθο χώρο της Δικαιοσύνης γιατί τα πράγματα πάντοτε είναι απλά και ευεξήγητα σε όσους λειτουργεί η λογική και όχι το θυμικό.
Θα τολμήσει κυβέρνηση-υπουργός να απαγορεύσει διορισμό συνταξιούχων δικαστών σε θέσεις του Δημοσίου, με εξαίρεση τις προβλεπόμενες από το Σύνταγμα ανεξάρτητες αρχές; Απλά πράγματα, για να διαρραγεί ο βασικός ομφάλιος λώρος που οδηγεί σε υπόνοιες συναλλαγής εξουσίας - δικαστών, όπως έχει προταθεί από την Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, αλλά και τις δικαστικές ενώσεις; Αλλως η Δικαιοσύνη θα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως θεραπαινίδα της εκτελεστικής εξουσίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κύρος, αξιοπιστία και αξιοπρέπεια.
Θέλουμε πράγματι τους δικαστές απεγκλωβισμένους και απεξαρτημένους από τις δαγκάνες της εκτελεστικής, υπακούοντας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους μόνο στο Σύνταγμα, τους νόμους και τη συνείδησή τους; Είθε να συμβεί αυτό, διότι θα πρόκειται πράγματι για μια νέα αρχή, που θα δώσει ένα διαφορετικό μήνυμα.
Είναι διατεθειμένη η εκάστοτε κυβέρνηση να εκσυγχρονίσει τη Δικαιοσύνη με την εγγραφή στον προϋπολογισμό των αναγκαίων κονδυλίων και όχι ψιχίων, που μόνο θλίψη προκαλεί;
Είναι διατεθειμένη να συνεργαστεί αρμονικά με τους συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς για την προώθηση θεμάτων που συντελούν στην αναβάθμισή της, με ταχύτερη και ποιοτικότερη Δικαιοσύνη ή θα αρκεστεί σε ασκήσεις επί χάρτου με τις γνωστές συνταγές της ξανααναμόρφωσης των κωδίκων μέσω επιτροπών ή της αποσπασματικής, ευκαιριακής νομοθέτησης, με τη μορφή τροπολογιών, ερήμην των άμεσα ενδιαφερομένων και της κοινωνίας.
Εμείς πάντοτε προσπαθούμε να συνδράμουμε στην προώθηση θεμάτων που αφορούν τον χώρο μας και την κοινωνία ανυστερόβουλα, μέσα από δύσκολες επαγγελματικές συνθήκες. Γι’ αυτό και αποποιηθήκαμε αποζημιώσεις από τη συμμετοχή μας σε επιτροπές. Γι’ αυτό και πολλά από τα ζητήματα που αναδείξαμε είναι θεσμικά και ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος.
Υπάρχει, λοιπόν, η βούληση για λιγότερο εξαρτημένη Δικαιοσύνη; Υπάρχει βούληση να εμπνεύσουν στους δικαστές ένα πράγματι ανεξάρτητο και γενναίο φρόνημα, αλλά και την ταπεινότητα που πρέπει να διακρίνει τους δικαστές; Υπάρχει η βούληση η κοινωνία να εμπνευσθεί από μια άλλη αντίληψη, περί αταξικής Δικαιοσύνης, που θα απονέμεται χωρίς διακρίσεις σε ισχυρούς και αδύναμους, πλούσιους και φτωχούς; Δύσκολο μεν, αδύνατο όμως όχι, αρκεί να υπάρχει πραγματική βούληση να προωθούνται και να επιβραβεύονται οι άριστοι και όχι οι αρεστοί. Εδώ είμαστε.
Δ. Χ. Παξινός
πρόεδρος Δικ. Συλλόγου Αθηνών
15/10/2009
Αναδημοσίευση από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ