Τίποτα δεν θα γίνει στο Κυπριακό ...

Τίποτα δεν θα γίνει στο Κυπριακό

Για αναμενόμενες «καταιγιστικές» εξελίξεις στο Κυπριακό τις επόμενες εβδομάδες κάνουν λόγο οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν στην Κύπρο. Φαίνεται όμως ότι αυτό μάλλον αποτελεί σφοδρή επιθυμία τους παρά ρεαλιστική προσέγγιση των τεκταινομένων στις συνομιλίες Χριστόφια - Ταλάτ. Η παρουσία στην Κύπρο του άχρωμου και στερούμενου πολιτικού κύρους γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν, οι επαφές του με τους Αχμέτ Νταβούτογλου και Δημήτρη Δρούτσα και η μελλοντική επίσκεψη στην Αθήνα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για να συναντηθεί με τον Γιώργο Παπανδρέου, όπως και ορισμένες κινήσεις των ΗΠΑ και του ΟΗΕ, ερμηνεύονται ως ενδείξεις δήθεν επικείμενης κατάρτισης νέου σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού, σαν κι αυτό που οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το 2004 με το συντριπτικό ποσοστό του 76%.

   Η πραγματικότητα όμως είναι αισθητά διαφορετική. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας είναι διατεθειμένος να διακυβεύσει το πολιτικό του μέλλον συμφωνώντας άρον άρον σε ένα σχέδιο επίλυσης που πιθανότατα θα απορρίψουν εκ νέου οι Ελληνοκύπριοι ακόμη και αν υποθέσουμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα θελήσει να επαναλάβει το βαρύτατο σφάλμα που έκανε το 2004 υποστηρίζοντας το σχέδιο Ανάν και καταβάλλοντας έτσι σοβαρότατο πολιτικό τίμημα, υπάρχει και ο παράγοντας Τουρκία.

Εν πρώτοις εμείς οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πιστεύουμε πως ο Γ. Παπανδρέου και ο Δ. Χριστόφιας έχουν καμιά πρόθεση να επαναλάβουν τα λάθη του 2004. Επιθυμούμε όμως στο άρθρο αυτό να εστιάσουμε την ανάλυσή μας στα της τουρκικής πλευράς.

Ενα απίστευτα αφελές επιχείρημα που προβάλλεται είναι ότι πρέπει να βρεθεί λύση στο Κυπριακό πριν από τις 18 Απριλίου, γιατί τότε θα γίνουν προεδρικές εκλογές στο παράνομο τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος, και στις εκλογές αυτές προεξοφλείται ως βέβαιη η συντριβή του Ταλάτ και η νίκη του «ντενκτασικού» Ερογλου. Μα θα αποτελούσε πράξη πολιτικού κρετινισμού εκ μέρους της ελληνοκυπριακής πλευράς να υπογράψει οποιαδήποτε συμφωνία με έναν ηγέτη που σε τρεις μήνες θα έχει ανατραπεί! Είναι προφανές ότι ο διάδοχός του, ο οποίος ήδη τον επικρίνει για υποχωρήσεις, θα ακυρώσει εμπράκτως τη συμφωνία αυτή.

Αν πάλι κάποιοι θεωρούν ότι θα μπορούσαν να βρουν λύση και να την περάσουν «πραξικοπηματικά» με ένα δημοψήφισμα πριν λήξει η θητεία του Ταλάτ, προφανώς παραβλέπουν θεμελιώδεις κανόνες της πολιτικής. Αφού όλοι συμφωνούν ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων στα Κατεχόμενα θα καταψηφίσει οπωσδήποτε τον Ταλάτ, είναι αυτονόητο ότι οι ίδιοι ψηφοφόροι θα καταψηφίσουν τη συμφωνία που αυτός θα υπογράψει σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα. Για να μη γίνει αυτό, θα έπρεπε ο Δ. Χριστόφιας να... παραφρονήσει πολιτικά και να υπογράψει μια εξωφρενικά φιλοτουρκική συμφωνία, υπόθεση ανάξια συζήτησης.

Πέραν αυτών όμως, και μόνο το γεγονός ότι θεωρείται βέβαιη η νίκη του Ερογλου, υποδηλώνει ότι πλέον η Αγκυρα δεν επιθυμεί λύση. Την προηγούμενη φορά εξελέγη ο Ταλάτ επειδή τόσο ο Ερντογάν όσο και ο τουρκικός στρατός, ο οποίος ελέγχει το τουρκοκυπριακό εκλογικό σώμα, συμφωνούνσαν με το σχέδιο Ανάν. Εβγαλαν λοιπόν τον Ταλάτ για να προωθήσει το πνεύμα του σχεδίου αυτού σε κάποια εκδοχή ή παραλλαγή. Ο Ταλάτ απέτυχε σε αυτή την αποστολή. Το γεγονός ότι τον αντικαθιστούν με τον «απορριπτικό» Ερογλου δείχνει ότι ούτε ο Ερντογάν ούτε ο τουρκικός στρατός ενδιαφέρονται πλέον για τη συνέχιση της ίδιας γραμμής. Αν ήθελαν λύση βασισμένη στο περιεχόμενο των συνομιλιών Χριστόφια - Ταλάτ, είναι προφανές ότι η Αγκυρα θα υποστήριζε και θα επέβαλλε την επανεκλογή του Ταλάτ.

Θα συνιστούσε επομένως θανάσιμη παγίδα για την ελληνοκυπριακή πλευρά η συνέχιση της προσπάθειας επίτευξης συμφωνίας με τον «ξοφλημένο» για την Αγκυρα Ταλάτ. Καμιά συμφωνία δεν θα εφαρμόσει ο διάδοχός του, απλώς θα ενσωματώσει η τουρκοκυπριακή πλευρά όλες τις ελληνοκυπριακές υποχωρήσεις ως «κεκτημένο» και θα τις θεωρήσει δεδομένες για επόμενο, μελλοντικό γύρο διαπραγματεύσεων.

ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Δεν είναι ώρα για «προδότες»

Η σύγκρουση Ερντογάν - στρατού έχει εισέλθει σε πολύ κρίσιμη φάση. Ο πρωθυπουργός επιχειρεί να υπαγάγει τους στρατηγούς υπό τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας. Οι αποκαλύψεις για τα πραξικοπηματικά σχέδιά τους το 2003 ακριβώς αυτόν τον στόχο υπηρετούν. Το στρατιωτικό - δικαστικό σύμπλεγμα δίνει μάχη επιβίωσης. Ο Ερντογάν δεν έχει κανένα συμφέρον να προωθήσει αυτή την ώρα οποιαδήποτε συμβιβαστική λύση στο Κυπριακό. Λόγω της εσωτερικής σύγκρουσης, ο στρατός αποκλείεται τώρα να συμφωνήσει. Θα κατηγορήσει τον Ερντογάν ως «προδότη» των τουρκικών εθνικών συμφερόντων, κάτι για το οποίο φυσικά αυτός κατά κανένα τρόπο δεν θα ήθελε να βρεθεί απολογούμενος.

Γιώργος Δελαστίκ

«EΘΝΟΣ»

 1/2/2010