Τουρκία,Ερντογάν και μεταρρυθμίσεις ...

Η «λύσσα του Ερντογάν για μεταρρυθμίσεις»

Οταν πριν από περίπου 8 χρόνια ανέλαβε τη διακυβέρνηση της γειτονικής Τουρκίας το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης υπό τον σημερινό πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, όλοι θεώρησαν ότι η Τουρκία θα μετατραπεί σε θεοκρατικό καθεστώς.

Στο πέρασμα, όμως, των χρόνων οι οπαδοί αυτής της άποψης επλανήθησαν πλάνην οικτράν, αφού όχι μόνο η Τουρκία δεν απέκτησε θεοκρατικό καθεστώς, αλλά η παρούσα κυβέρνηση ανέλαβε τον εκδημοκρατισμό και εκσυγχρονισμό της χώρας, σε πείσμα όλων αυτών που την πολέμησαν.

Ετσι, ο σημερινός πρωθυπουργός και τα μέλη της κυβέρνησής του, τα οποία είχαν «γευθεί» τις πρακτικές της καθεστηκυίας τάξης, της στρατοκρατικής αντίληψης και του βαθέος κράτους, άρχισαν να εργάζονται για την κατάργηση όλων των αρνητικών δεδομένων που αμαύρωναν την Τουρκία, με τα βασανιστήρια που εφαρμόζονταν, με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με το αντισυνταγματικό σύνταγμα που είχε, με τη φασιστική νοοτροπία του κράτους κ.λπ.

Παρά, λοιπόν, τα εμπόδια, τις τρικλοποδιές που δεχόταν, τη σθεναρή αντίσταση του παρακράτους και του στρατού που έχανε πλέον τη δύναμή του, ο Τούρκος πρωθυπουργός αντιμετώπισε την κατάσταση και έφτασε πραγματικά το μαχαίρι στο κόκαλο, οδηγώντας στη φυλακή δικαστικούς, δημοσιογράφους εν ενεργεία και μη υψηλόβαθμους στρατιωτικούς με την κατηγορία ότι «απεργάζονταν με δόλια μέσα και αντισυνταγματικά τη δημιουργία επικίνδυνου για τη χώρα κλίματος». Και ταυτόχρονα εργάστηκε για να ορθοποδήσει η χώρα οικονομικά παρά την επιτήρησή της από το ΔΝΤ, να κάνει έργα υποδομών, να αλλάξει διάφορα άρθρα του συντάγματος και να αρχίσει να εκδημοκρατίζει τη χώρα δίνοντας δικαιώματα στους πολίτες και ιδιαίτερα στις μειονότητες, που μέχρι σήμερα αυτό θεωρούνταν «καυτή πατάτα» και «ταμπού».

Η μανία δε του Τούρκου πρωθυπουργού για μεταρρυθμίσεις ήταν τέτοια που η γερμανική εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Ρούντσιαν» στις 19/10/2003 έγραφε

«για τη λύσσα του Ερντογάν για μεταρρυθμίσεις»

 και συνέχιζε

«όλοι έλεγαν ότι η Τουρκία θα γίνει κράτος θεοκρατικό και ότι θα διακοπούν οι γέφυρες με την Ευρώπη. Εγινε το ακριβώς αντίθετο. Τα έργα που έπρεπε να γίνουν σε 10 χρόνια τα έκανε σε 10 μήνες».

Βέβαια οι μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία δεν είναι εύκολες και ούτε μπορούν να γίνουν αμέσως. Ετσι στις 22/3/2009 ο διεθνής Τύπος έγραφε ότι η Ε.Ε. αναμένει μεταρρυθμίσεις από την Τουρκία. Ανταποκρίθηκε τότε η Αγκυρα άμεσα και σημείωσε ότι

 «η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών ενώπιον του κράτους είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, η ελευθερία της Δικαιοσύνης θα αποβεί θετικότερη, η ελεύθερη έκφραση αποτελεί βασικό στοιχείο της δημοκρατίας, η διαμόρφωση του σχετικού άρθρου για τα πολιτικά κόμματα είναι επιτακτική και ότι αν δεν ψηφιστεί ένα νέο Σύνταγμα τουλάχιστον οι αλλαγές που θα υπάρξουν θα αποτελέσουν ένα νέο βήμα».

1. Κατάργησε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επικρατούσε στις ανατολικές επαρχίες.

2. Διαμόρφωσε τον νόμο περί τρομοκρατίας με σκοπό την ελεύθερη έκφραση και σκέψη.

3. Επέτρεψε στους πολίτες να ανοίξουν φροντιστήρια για την εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας ή των τοπικών διαλέκτων.

4. Επέτρεψε την ίδρυση ραδιοφωνικών σταθμών που χρησιμοποιούν άλλη και εκτός της τουρκικής γλώσσας. Επέτρεψε εκπομπές και από τα κρατικά ραδιόφωνα.

5. Κατάργησε τα βασανιστήρια.

6. Με σκοπό τον εκδημοκρατισμό, επέτρεψε την ίδρυση ΜΚΟ.

7. Μείωσε τη δυναμική των δικαστών στο κλείσιμο των πολιτικών κομμάτων, που σήμερα χρειάζονται τα 3/5 των ψήφων.

8. Ψήφισε τον νόμο 4982 με σκοπό τη διαφάνεια της διοίκησης.

9. Κατάργησε τα δικαστήρια κρατικής ασφάλειας.

10. Θα επιτραπεί να παρουσιάζονται στα κρατικά και δημοτικά θέατρα έργα που θα παίζονται σε γλώσσα εκτός της τουρκικής.

11. Αλλαξε τον νόμο περί βακουφίων, κυρίως των μειονοτήτων.

12. Δέχτηκε όπως στο Κεντρικό Συμβούλιο της Γενικής Διευθύνσεως Βακουφίων να εκπροσωπούνται και οι μειονότητες με έναν μειονοτικό.

13. Δέχτηκε να επιστρέψει κατειλημμένα ακίνητα των μειονοτήτων, κυρίως αυτά τα οποία δεν είναι καταγραμμένα επ' ονόματι του τουρκικού Δημοσίου.

14. Παρέτεινε την περίοδο υποβολής δικαιολογητικών για την επιστροφή μειονοτικής περιουσίας, η οποία κυρίως είναι κατειλημμένη από τον στρατό.

15. Επιτρέπει στις μειονότητες να ανακαινίζουν τα Ιδρύματα και ακίνητά τους.

16.Περιόρισε τις δικαιοδοσίες του παντοδύναμου Τούρκου υποδιευθυντή στα μειονοτικά σχολεία και έδωσε την αρμόζουσα θέση στον μειονοτικό διευθυντή.

17.Αποδέχεται αιτήσεις για την απόδοση της τουρκικής υπηκοότητας σε ξένους υπηκόους.

18.Επιτρέπει την τέλεση ιερών ακολουθιών σε μειονοτικούς ναούς στην Ανατολή.

19.Επέτρεψε την επισκευή και εκμετάλλευση όλων των μειονοτικών ακινήτων που καταστρέφονταν από τον χρόνο.

20.Επέτρεψε την ελεύθερη συζήτηση για τα μειονοτικά θέματα σε ημερίδες, να γίνουν κινηματογραφικά έργα που προβλήθηκαν σε κινηματογράφους και από τηλεόρασης, τα οποία ως θέμα τους είχαν τα δεινά των μειονοτήτων, ενώ για πρώτη φορά συγκεντρώθηκαν αρκετές χιλιάδες Τούρκων πολιτών με τριαντάφυλλα στο χέρι στην πλατεία Ταξίμ με σκοπό να τιμήσουν τα θύματα της αρμενικής σφαγής.

Εχει βέβαια πολλά ακόμη να κάνει η κυβέρνηση της γείτονος. Ομως σε μια Τουρκία η οποία διέπονταν από μια φασιστική, όπως δήλωσε και ο Ταγίπ Ερντογάν, νοοτροπία, δεν μπορεί κανείς να αναμένει να γίνουν γρήγορα, όλα όσα δεν έγιναν επί 87 χρόνια.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, η τουρκική κυβέρνηση σημειώνει:

«Οσο η Τουρκία εκδημοκρατίζεται τόσο θα δυναμώνει. Δεν θα εκλείψουν τα προβλήματα όταν κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε. Ακριβώς το αντίθετο. Τα προβλήματα θα χρονίσουν, θα μεγαλώσουν και θα δυσκολέψουν».

Του ΣΥΜΕΩΝ ΣΟΛΤΑΡΙΔΗ

 29 Απριλίου 2010

''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ''
(Ο τίτλος,η εικονογράφηση και οι υπογραμμίσεις των αναρτήσεων γίνονται με ευθύνη του blogger)