''Ελεγχόμενη'' πτώχευση για να προλάβουν οι τράπεζες ...


''Ελεγχόμενη''πτώχευση για να προλάβουν οι τράπεζες


*Μεθοδεύεται -και με αφορμή την ελληνική οικονομική κρίση- η δημιουργία ενός οικονομικού διευθυντηρίου της Ευρώπης και πιο αυστηρό Σύμφωνο Σταθερότητας, κατά τις επιθυμίες του Βερολίνου

Ο ασθενής βρίσκεται εδώ και μήνες σε κώμα. Οι “αισιόδοξοι” τον κρατούν συνδεδεμένο με τα σωληνάκια και ελπίζουν ότι κάποια στιγμή, με υπομονή και ελπίδα, θα ανακάμψει. Κάποιοι από αυτούς ενδόμυχα ξέρουν ότι αυτό που περιμένουν είναι ένα “θαύμα”. Οι “πραγματιστές”, από την άλλη, υποστηρίζουν ότι είναι άδικος κόπος να απασχολεί κανείς τα ακριβά μηχανήματα και τους υψηλά αμειβόμενους γιατρούς για μια περίπτωση, που δεν σηκώνει σωτηρία και ζητούν την “αποσύνδεσή” του ασθενούς εδώ και τώρα. Ισχυρίζονται πως με αυτό το σοκ ή θα πεθάνει μια ώρα αρχύτερα ή, αν πράγματι υπάρχουν θαύματα, μπορεί και να επιστρέψει στη ζωή, έστω και με πολλά κουσούρια. Υπάρχουν όμως και οι “υπολογιστές” που επισημαίνουν ότι καλό θα είναι, πριν γίνει η οριστική αποσύνδεση, να έχουν διευθετηθεί και κάποια σημαντικά πρακτικά ζητήματα, που αφορούν όχι μόνο τα έξοδα της... εξόδιας ακολουθίας, αλλά πολύ περισσότερο τη διαχείριση της κληρονομιάς του μακαρίτη, ο οποίος είχε βέβαια κάποια περιουσιακά στοιχεία αλλά και πολλά αβάσταχτα χρέη.

Ποια σχολή θα επικρατήσει είναι ένα ζήτημα. Το λογικότερο, μετά, μάλιστα, από όσα συνέβησαν αυτή την εβδομάδα στο Βερολίνο, είναι να κυριαρχήσει η τελευταία σχολή, που έχει κάθε λόγο να επιθυμεί να γίνουν όλα ελεγχόμενα και οργανωμένα, πριν έρθουν στο φως και άλλα κρυμμένα μυστικά του μελλοντικού μακαρίτη, που θα τους φέρουν αντιμέτωπους με νέους άλυτους γρίφους.

Στους οπαδούς αυτής της σχολής είναι προφανώς ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Προτιμά να δώσει παράταση ζωής στη χώρα μας, για να προλάβουν να ξεφορτώσουν και κανένα “σκουπίδι” (ελληνικό ομόλογο) οι γερμανικές τράπεζες. Γι‘ αυτό, άλλωστε, και γκρινιάζουν για τις “ατομικές πρωτοβουλίες” των Γερμανών άλλοι Ευρωπαίοι, την ώρα που ο κ. Τρισέ δε μας λέει από ποιους ακριβώς αγόρασε τα “σάπια ομόλογα” των 16,5 δισ.

Η λίστα των εννέα σημείων, που παρουσιάζει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών στους συναδέλφους του Ευρωπαίους, ουσιαστικά θέλει να διασφαλίσει ότι ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης, η Ελλάδα, θα οδηγηθεί σε μια “ελεγχόμενη πτώχευση”, αφού πρώτα θα έχει χάσει τα βασικά της δικαιώματα, όπως η ψήφος και το μερίδιο σε προγράμματα περιφερειακής ανάπτυξης, αφού δηλαδή θα έχουν μοιραστεί τα ιμάτιά της. Μετά ή θα αποπεμφθεί από το ευρώ, είτε θα παραμείνει στην ευρωζώνη ως κράτος-μέλος δεύτερης κατηγορίας, χωρίς δικαίωμα συναποφάσεων σε κρίσιμα ζητήματα και με βασικά εθνικά της δικαιώματα να έχουν κατατεθεί μόνιμα στο ταμείο παρακαταθηκών των Βρυξελλών.

Η προσπάθεια, που μεθοδεύεται πλέον και με αφορμή την ελληνική οικονομική κρίση, για τη δημιουργία ενός οικονομικού διευθυντηρίου της Ευρώπης και για την αυστηροποίηση του Συμφώνου Σταθερότητας, κατά τις επιθυμίες του Βερολίνου, θα έμοιαζε ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας υπό κανονικές συνθήκες. Κανένας Γερμανός ή Γάλλος πολιτικός δεν θα τολμούσε να τα προτείνει όλα αυτά στα χρόνια του Μάαστριχ. Σήμερα κανείς δεν τολμά να πει κουβέντα. Αλλά όταν είσαι σε κώμα και από παντού σού κρέμονται σωληνάκια, πώς να μπορέσεις να μιλήσεις;

Του Δημήτρη Σμυρναίου
Βερολίνο
24 Μαΐου 2010
ΠΗΓΗ: