Τι μας ζητάς, βρε πατρίδα;

Τι μας ζητάς, βρε πατρίδα;

Την ευθύνη για το άδικο την έχουν αυτοί που δε ζητούν το δίκηο τους

Αν. Μπαξεβανίδης, Εμπειρικά

Σε μια χώρα που δεν τιμάει τους μαχητές, αλλά τους ριψάσπιδες, με διανοούμενους που δεν ματώνουν, αλλά συνεχώς κλαψουρίζουν για τους ηττημένους, με πολιτικούς που στενοχωριούνται και πονάνε, αλλά δεν ρισκάρουν τίποτα, με ιδεοληπτικούς που αφήνουν την Ελλάδα να ρημάζει (προκειμένου να μην την εκμεταλλευτούν οι ξένοι), έχουμε την αίσθηση ότι όλοι (κόμματα, συνδικαλισμός, φορείς) μας βγάζουν στο ευρωπαϊκό και διεθνές παζάρι ως σκλαβοείλωτες.

ΚΙ ΕΜΕΙΣ που επί χρόνια βολευόμαστε σαν «αδικημένοι» και πλουτίζουμε σαν «προδομένοι» και συμπεριφερόμαστε κοινωνικά σαν «επαναστατημένοι» τώρα συνειδητοποιούμε ότι τα πολλά «σαν», «δήθεν», «τάχα» έχουν συνήθως κακό τέλος μιας και οι πραγματικά ισχυροί (και όχι οι παρακοιμώμενοι) αλλάζουν κατά βούληση τους κανόνες του πραγματικού παιχνιδιού της επιβίωσης (εθνικής και προσωπικής).

ΚΑΙ ΤΩΡΑ τι μας ζητάς, βρε πατρίδα; Να (ξανα)πιστέψουμε τους ντελάληδες που λένε πως θυσιάζουν την ιδεολογία τους για το καλό της χώρας (δίχως όμως να εγκαταλείπουν τα οφίτσια τους για το καλό του λαού);

ΝΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΟΜΑΣΤΕ για την Ελλάδα που δεν είναι πλέον μία, ενιαία και αδιαίρετη, αφού ζούμε μεν στην ίδια χώρα, αλλά σε άλλους «κόσμους».

ΝΑ ΕΚΛΑΒΟΥΜΕ ως εθνικό αδιέξοδο την αποτυχία του συγκεκριμένου πολιτικού συστήματος (και των συγκεκριμένων πολιτικών) και να μένουμε στη βάρκα που αυτοί οι ίδιοι χωρίς πυξίδα κυβερνούν (δίχως καν να κωπηλατούν);

ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΟΥΜΕ αδιαμαρτύρητα τα χάπια της πράσινης ανάπτυξης, της δικιάς μας (κι όχι της δικής τους) διαφάνειας, της δικής τους (κι όχι της δικιάς μας) εμπιστοσύνης στο «οικονομικά ορθό», της διαμόρφωσης μιας πρωτόγνωρης φιλο-συγγενο-γυμναστηριο-αγγλομαθούς ελίτ;

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΙ όλα αυτά μάνα Ελλάδα.

ΔΕΝ Τ' ΑΝΤΕΧΕΙ ούτε η μαμή μας, η Δημοκρατία. Αν δεν κάνετε κάτι και οι δύο, φοβούμαστε ότι πολύ γρήγορα θα μείνετε (και οι δύο) απλές ιστορικές αναφορές.

ΥΓ.:

 Πρέπει να αντισταθούμε στον μικροαστικό σοσιαλισμό ή τον σοσιαλισμό της αγοράς ή τον αγοραίο σοσιαλισμό.

ΠΡΕΠΕΙ να προωθήσουμε την ανθρώπινη κοινότητα του μέλλοντος και την ενοποίηση της κοινωνίας και βέβαια με ένα ιδεολογικό μέτωπο που θα αρνηθεί κάθε μορφής ντετερμινισμούς που μας προβάλλονται από εδώ και από εκεί.

ΠΡΕΠΕΙ να ξαναφτιάξουμε μια πατρίδα που θα την αγαπάμε όλοι και που θα προνοεί κι αυτή για όλα τα παιδιά της, χωρίς διακρίσεις και εξαιρέσεις.

ΜΙΑ πατρίδα χωρίς ιδεολόγους «απάτριδες», φαύλους πατριδοκάπηλους και άφρονες πατριδοκτόνους.

Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΝΟΥΣΗ

''ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ''

28 Ιουνίου 2010