Σπουδαία αποκτήματα της ελληνικής μηδαμινότητας !!!

 21819070

Πρώτη και τελευταία, ελπίζω, φορά στη ζωή μου που ένα από τα άρθρα μου έχει τίτλο οκταψήφιο αριθμό. Διότι η δύναμη των αριθμών δεν μπορεί να περιγραφεί. Τόσα είναι τα ευρώ που θα κοστίσουν στην «Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ», ένα κρατικό μόρφωμα, τρεις εργολαβίες. Οπως δημοσιεύτηκαν σε σχετικό ΦΕΚ. Αντιγράφω για να μην είμαι ο μόνος που έχασε τα λίγα μαλλάκια του. Πρώτο έργο, ένα «έξυπνο» πόρταλ του τύπου «Knowledge» για εντοπισμό και αρχειοθέτηση υλικού ενός ή περισσοτέρων υπουργείων. Δεύτερο έργο, ένα e-public transport, δηλαδή, αν θυμάμαι καλά, ένα σύστημα 1.400 σημείων, όπου θα γίνεται αντιληπτικός σαστιρμάς διαφόρων μέσων μεταφοράς, ώστε οι πολίτες να ξέρουν πού πηγαίνουν. Τρίτο έργο, κάτι παιδικό, ένα παιχνίδι, το drive academy, για να μαθαίνουν τα παιδάκια να οδηγούν.

Ο έμπειρος υπουργός Μεταφορών εξηγεί σε ανακοίνωσή του χονδρικώς ότι αυτό το έκτρωμα το σκέφτηκαν οι προκάτοχοί του το 2007/8, ότι ο ίδιος μείωσε το ποσόν, αλλά αν δε γίνει το έργο, χάνονται τα λεφτά. Αρα, υποχρεούται να το αναθέσει σε μια εταιρία που ξέρει από αυτά και δε φταίει.

Αυτή είναι πλέον η έννοια του υπερπολυτελούς. Μπορεί και τα τρία προγράμματα να είναι σπουδαία αποκτήματα για το Ντουμπάι ή για τη Ριβ Γκος, όπου δένουν τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Στην ελληνική όμως μηδαμινότητα, αυτά τα 21.819.070 δημιουργήθηκαν ως εξής, κι ας μην έχω ιδέα επί του προκειμένου: κάποιοι έριξαν την ιδέα σε έναν βλαμμένο ή έναν πονηρό σύμβουλο κάποιου αφεντικού και το αφεντικό τσίμπησε. Μοιράστηκαν αρμοδιότητες και υπεργολαβίες και όλα ήταν μια χαρά. Αλλάζει η κυβέρνηση, αλλά όχι η πονηριά ή η τρέλα του συμβούλου. Μπαίνει ο μπαμπούλας «αμάν θα χάσουμε τα λεφτά», το κράτος σε κάτι τέτοια παθαίνει μητρικά από το άγχος, δένουν χειροπόδαρα τον υπουργό μήπως και ο Πάγκαλος ανακαλύψει ότι απορρόφησε λιγότερα κονδύλια, άρα είναι κακός υπουργός, προσπαθούν να δικαιολογήσουν την επιχείρηση, στο τέλος λένε, όπως συμβαίνει με τις στραβοχυμένες συσκέψεις, «ας το προχωρήσουμε και η μισή ντροπή δική τους».

Είναι μια τυπική περίπτωση υπερβολικών, απαράδεκτων και επικίνδυνα επίφοβων χρεώσεων. Ποιες διακόσιες εφαρμογές του «παιχνιδιού» και πόσες διακόσιες εκθέσεις παιδοψυχολόγων έδειξαν στον υπουργό για να τον πείσουν; Κανένας δε θύμισε στον υπουργό ότι από τις αρχές της δεκαετίας του '90 χιλιάδες χιλιάδων ψηφιακά σταντ πληρωμένα από υπουργεία και νομαρχίες βρίσκονται ανακυκλωμένα και άχρηστα, επειδή η τεχνολογία έκανε άλματα; Και για ποιο λόγο πρέπει να είναι ευπρόσιτα τα έγγραφα ενός υπουργείου όταν το σύνολο της κυβερνητικής γραμματείας είναι κρυμμένο για τ' ανάθεμα;

Οι Ευρωπαίοι, κύριε Ρέππα, ξέρουν από παζάρια. Πείτε τους «δεν αγοράζω αυτά τα σαπάκια, αλλά με τα ίδια λεφτά παίρνω ανταλλακτικά λεωφορείων». Θα δεχτούν. Ακούστε με…

Πάνος Θεοδωρίδης

27 Αυγούστου 2010

''ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ''
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=69&ct =36

(Ο τίτλος,οι ''υπογραμμίσεις''-χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς- και οι εικονογραφήσεις στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger)