''Busting North-South Stereotypes''- Ελληνες οι πιο σκληρά ευρωπαίοι εργαζόμενοι
(...)
Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται ο αρθρογράφος της ''Wall Street Journal'' Matthew Dalton τα προβλήματα της Ευρωζώνης δεν οφείλονται στις αποκλίσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας. Όπως τονίζει το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας το 2009 ήταν για τους Έλληνες εργαζόμενους 18,50 ευρώ, στην Ισπανία και την Πορτογαλία 24,40 ευρώ και 13,80 ευρώ αντίστοιχα ανά ώρα εργασίας, στην Ολλανδία 39,50 ευρώ και στην Γερμανία 38,70 ευρώ.
(...)
υπογραμμίζει πως οι πλέον σκληρά εργαζόμενοι στην Ε.Ε. είναι οι Έλληνες, οι οποίοι εργάζονται κατά μέσο όρο 42 ώρες την εβδομάδα. Αλλά και η Ισπανία και η Πορτογαλία δεν υπολείπονται σημαντικά, καθώς εκεί οι εργαζόμενοι εργάζονται 39 ώρες την εβδομάδα. Σε αντίθεση με την Ολλανδία, όπου οι εργαζόμενοι απασχολούνται κατά μέσο όρο 31 ώρες την εβδομάδα.
«Οι Γερμανοί εργάζονται κατά μέσο όρο 36 ώρες την εβδομάδα
(...)
Για την απόκλιση Βορρά και Νότου σε επίπεδο παραγωγικότητας υποστηρίζει πως οφείλεται στο γεγονός ότι στις βόρειες χώρες οι εργαζόμενοι επωφελούνται από την καλύτερη τεχνολογία και τις πιο σύγχρονες υποδομές
(...)
Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται ο αρθρογράφος της ''Wall Street Journal'' Matthew Dalton τα προβλήματα της Ευρωζώνης δεν οφείλονται στις αποκλίσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας. Όπως τονίζει το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας το 2009 ήταν για τους Έλληνες εργαζόμενους 18,50 ευρώ, στην Ισπανία και την Πορτογαλία 24,40 ευρώ και 13,80 ευρώ αντίστοιχα ανά ώρα εργασίας, στην Ολλανδία 39,50 ευρώ και στην Γερμανία 38,70 ευρώ.
(...)
υπογραμμίζει πως οι πλέον σκληρά εργαζόμενοι στην Ε.Ε. είναι οι Έλληνες, οι οποίοι εργάζονται κατά μέσο όρο 42 ώρες την εβδομάδα. Αλλά και η Ισπανία και η Πορτογαλία δεν υπολείπονται σημαντικά, καθώς εκεί οι εργαζόμενοι εργάζονται 39 ώρες την εβδομάδα. Σε αντίθεση με την Ολλανδία, όπου οι εργαζόμενοι απασχολούνται κατά μέσο όρο 31 ώρες την εβδομάδα.
«Οι Γερμανοί εργάζονται κατά μέσο όρο 36 ώρες την εβδομάδα
(...)
Για την απόκλιση Βορρά και Νότου σε επίπεδο παραγωγικότητας υποστηρίζει πως οφείλεται στο γεγονός ότι στις βόρειες χώρες οι εργαζόμενοι επωφελούνται από την καλύτερη τεχνολογία και τις πιο σύγχρονες υποδομές
(...)
Φωτογραφίες του Κ.ΜΠΑΛΑΦΑ
(1)
Ελληνες οι πιο σκληρά ευρωπαίοι εργαζόμενοι
Στην κατάρριψη των στερεότυπων ότι οι λαοί του ευρωπαϊκού Βορρά είναι πιο εργατικοί από αυτούς του Νότου προχωρεί η Wall Street Journal σε δημοσίευμα της, εστιάζοντας στο παράδειγμα της Ελλάδας.
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Μάθιου Ντάλτον υποστηρίζει ότι η κρίση χρέους στην ζώνη του ευρώ έχει υπογραμμίσει ένα από τα πιο «ανθεκτικά στερεότυπα» της Ευρώπης, αυτό που αφορά στη διάκριση των σκληρά εργαζόμενων βόρειων χώρων, σε σύγκριση με τον τεμπέλικο Νότο. Μάλιστα, όπως υπογραμμίζει, αυτά τα στερεότυπα υπεισήλθαν σε κάποιο βαθμό στο πολιτικό διάλογο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους.
Ωστόσο, ο αρθρογράφος της Wall Street Journal επισημαίνει ότι η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη. Ενδεικτικά αναφέρεται στην -πρόσφατα διασωθείσα- Ιρλανδία που δεν ανήκει στη νότια Ευρώπη, αλλά και σε συγκριτικά στατιστικά στοιχεία για τις ώρες εργασίας σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος.
(Εικόνα από την εφημερίδα ''ΝΕΑ'')
Ο Ντάλτον υπογραμμίζει πως οι πλέον σκληρά εργαζόμενοι στην Ε.Ε. είναι οι Έλληνες, οι οποίοι εργάζονται κατά μέσο όρο 42 ώρες την εβδομάδα. Αλλά και η Ισπανία και η Πορτογαλία δεν υπολείπονται σημαντικά, καθώς εκεί οι εργαζόμενοι εργάζονται 39 ώρες την εβδομάδα. Σε αντίθεση με την Ολλανδία, όπου οι εργαζόμενοι απασχολούνται κατά μέσο όρο 31 ώρες την εβδομάδα.
«Οι Γερμανοί εργάζονται κατά μέσο όρο 36 ώρες την εβδομάδα, πολύ λιγότερο από ό, τι οι σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες, τους οποίους καλούνται να διασώσουν», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο αρθρογράφος της Wall Street Journal, διευκρινίζοντας πως τα σχετικά στοιχεία προέρχονται από την Eurostat.
Εξηγώντας τις αποκλίσεις μεταξύ Γερμανίας και Ελλάδας, σημειώνει πως η μερική απασχόληση είναι πολύ πιο διαδεδομένη στις βόρειες χώρες, ιδίως στην Ολλανδία και την Γερμανία, όταν στην Ελλάδα και στις άλλες νότιες χώρες, οι εργαζόμενοι είναι είτε πλήρους απασχόλησης ή άνεργοι! Ακόμη, αναφέρει πως ένα υψηλό ποσοστό των Ελλήνων εργαζομένων τείνουν να εργάζονται στη γεωργία, όπου οι ώρες εργασίας είναι συνήθως περισσότερες.
Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλείται ο Dalton τα προβλήματα της Ευρωζώνης δεν οφείλονται στις αποκλίσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας. Όπως τονίζει το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας το 2009 ήταν για τους Έλληνες εργαζόμενους 18,50 ευρώ, στην Ισπανία και την Πορτογαλία 24,40 ευρώ και 13,80 ευρώ αντίστοιχα ανά ώρα εργασίας, στην Ολλανδία 39,50 ευρώ και στην Γερμανία 38,70 ευρώ.
Ο ίδιος αμφισβητεί την ορθότητα των παραινέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για τη μείωση των συντάξεων και κοινωνικών παροχών στις νότιες χώρες της Ευρωζώνης, καθώς αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει τους Ευρωπαίους του Νότου να εργάζονται ακόμη περισσότερο, αλλά δεν θα τους καταστήσει πιο παραγωγικούς.
Για την απόκλιση Βορρά και Νότου σε επίπεδο παραγωγικότητας ο αρθρογράφος της Wall Street Journal υποστηρίζει πως οφείλεται στο γεγονός ότι στις βόρειες χώρες οι εργαζόμενοι επωφελούνται από την καλύτερη τεχνολογία και τις πιο σύγχρονες υποδομές. «Ακόμη και εάν ο Έλληνας εργαζόμενος καταρτισθεί όπως ο Γερμανός εργαζόμενος θα εξακολουθήσει να είναι λιγότερο αποδοτικός, λόγω της καλύτερης και πιο αποδοτικής γερμανικής τεχνολογίας», υποστηρίζει σχετικά.
Στο πλαίσιο αυτό θεωρεί πως είτε οι εργαζόμενοι του Νότου θα πρέπει να μεταναστεύσουν στις χώρες του Βορρά που έχουν την τεχνολογία , είτε θα πρέπει να κάνουν άνοιγμα στις πολυεθνικές εταιρείες, ώστε να έλθει η τεχνολογία στα εδάφη τους. Σε κάθε περίπτωση θεωρεί πως η παραγωγικότητα των νοτίων κρατών της Ευρωζώνης δεν θα μπορέσει να αυξηθεί χωρίς εξωτερική βοήθεια.
''Wall Street Journal''
15 Φεβρουαρίου 2011
ΠΗΓΗ
''ΒΗΜΑ''
15-2-2011
15-2-2011
Tάσος -''Μεσημέρι''
Φώτης Ζαχαρίου-''Οικοδομή''
(2)
Busting North-South Stereotypes.
By Matthew Dalton
February 14, 2011, 6:57 AM ET.
The euro-zone debt crisis has underlined one of Europe’s more enduring stereotypes, namely the division between the hard-working Northern countries versus the lazy South. And these stereotypes have to some degree filtered into the European Union’s policy debate over how to respond to the debt crisis.
But the reality is more complicated than this: recently bailed-out Ireland, for example, does not appear to be in southern Europe. Excluding that inconvenient fact, there are other problems with the hard-working-North-versus-lazy-South narrative.
For example, workers in which EU countries work the longest weeks?
That would be the Greeks, who work on average 42 hours a week. Spain and Portugal aren’t far behind with a work week of around 39 hours. And where is the shortest work week in the EU? That would be in the Netherlands, under 31 hours a week.Germans on average work just under 36 hours a week, significantly less than the hard-working Greeks they are now bailing out.
That would be the Greeks, who work on average 42 hours a week. Spain and Portugal aren’t far behind with a work week of around 39 hours. And where is the shortest work week in the EU? That would be in the Netherlands, under 31 hours a week.Germans on average work just under 36 hours a week, significantly less than the hard-working Greeks they are now bailing out.
Your first reaction might be:
Here is yet another statistic that has been fudged by the Greeks. But not so, says Eurostat, which has several explanations for the numbers.
Here is yet another statistic that has been fudged by the Greeks. But not so, says Eurostat, which has several explanations for the numbers.
First, part-time work is much more prevalent in the northern countries, particularly in the Netherlands and Germany. In Greece and the other southern countries, workers either have a full-time job or they are unemployed (increasingly the latter in the Age of Austerity).
Women are also much more likely to work in the northern countries, particularly the Scandinavian nations, and women tend to work fewer hours than men.
Second, a higher percentage of Greek workers tend to work in agriculture, where working hours are usually longer. The same is true for the other southern euro-zone countries that have run into trouble.
What these numbers show is that the southern euro zone’s problems aren’t a result of workers there not working hard enough. The problem instead is lower productivity in the southern rim: In 2009, Greek workers generated just €18.50 per hour worked; for Spain and Portugal, the number is €24.40 and €13.80, respectively.
Dutch workers generated €39.50 and German workers €38.70. Yes, the gap is huge.
But what’s behind it?
Is the right move to cut pensions and welfare benefits in the southern euro-zone countries, as the European Commission, the International Monetary Fund and the European Central Bank are urging?
This will likely get the southern Europeans to work even more, but it won’t get them to work more productively.
Is the right move to cut pensions and welfare benefits in the southern euro-zone countries, as the European Commission, the International Monetary Fund and the European Central Bank are urging?
This will likely get the southern Europeans to work even more, but it won’t get them to work more productively.
Part of the reason for the divide is that northern workers benefit from better technology and better infrastructure. A Greek worker trained as well as a German worker is still going to be less productive than a German worker because of superior German technology and infrastructure.
But how do you narrow the gap in infrastructure and technology?
But how do you narrow the gap in infrastructure and technology?
An interesting example on this front is Ireland. Irish workers are among the EU’s most productive, generating €38.90/hour in 2009. The reason is Ireland’s low corporate tax rate has encouraged multinational firms, chock full of technological know-how, to set up in Ireland. This has boosted the productivity of Irish workers — but unfortunately much of the benefit from this higher productivity isn’t captured by the government through tax revenue; instead it flows out of the country in the form of profits, mainly to U.S. multinational corporations.
But the lesson for the other euro-zone countries is clear. Their workers should either move to where the technology is (German, the Netherlands… Finland!). After all, that’s the story of the United States since the middle of the 19th century, when millions of workers from agrarian southern Italy, Ireland and Eastern Europe arrived to work in the booming U.S. industrial machine. Or these governments should get multinational firms to bring their technology to the southern euro zone.
What will be very difficult is getting the southern euro-zone economies to boost their productivity without significant outside help.
ΠΗΓΗ: