Κόμματα σε κώμα ...
Μία εικόνα χίλιες λέξεις...
Κόμματα σε κώμα
Η δολοφονία του 44χρονου πατέρα στη πλατεία Βικτωρίας από, κατά ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, αλλοδαπούς, η σφαγή νεαρού αλλοδαπού στα Κάτω Πατήσια, ο διαδηλωτής που κινδυνεύει να πεθάνει απ’ το ξύλο των αστυνομικών είναι σημάδια μιας κοινωνίας που πληρώνει για τον ερασιτεχνισμό, την ανευθυνότητα, την αβελτηρία,την ασχετοσύνη, ακόμα και την έλλειψη αισθητικής των Πινόκιο που την «κυβέρνησαν» τα τελευταία 35 χρόνια. Από τον «εθνάρχη» και την αντιπαροχή μέχρι τον Γοδεφρίγο με το «ενεργειακό» βραχιόλι (το έβγαλε απ’ τον καρπό αλλά το φοράει στο κεφάλι) με τον ενδιάμεσο θίασο των Μητσοτάκη και Σημίτη η χώρα ετοιμαζόταν για τα θλιβερά φαινόμενα. Ένας αναγνώστης με ρώτησε τι θα έκανα αν «ήμουν αρχηγός». Απάντησα πως δεν θα έκανα τίποτα γιατί, τίποτα δεν μπορεί να γίνει πια. Το παράλυτο και βαριά χρηματιζόμενο «κράτος» άνοιξε διάπλατα τα σύνορα και, στη χώρα μπήκαν όχι εκείνοι που πραγματικά αναζητούσαν μία καλύτερη ζωή όπως οι Έλληνες και οι Τούρκοι τη δεκαετία του 50 και 60 αλλά, ένας απίστευτα μεγάλος αριθμός λαθρομεταναστών (μπορεί και πάνω από 1.8 εκατομμύρια) που έκλεισαν τη πόρτα σε εκείνους που μπορούσαν να προφέρουν κάτι στη καινούρια τους πατρίδα. Το παράλυτο, πουλημένο, διαβρωμένο απ’ τη κορφή ως τα νύχια «κράτος» δεν ήταν (και δεν είναι) σε θέση να κάνει το προφανές: να πει ότι οι Ελλάδα χρειάζεται (και μπορεί να δεχτεί) τόσες δεκάδες χιλιάδες μετανάστες για τα επόμενα τόσα χρόνια και, στη συνέχεια, να στηρίξει την απόφαση της. Τα λιμάνια και οι πόλεις γέμισαν με τσακισμένους, πεινασμένους ανθρώπους οι οποίοι έδιναν ή έκαναν τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί. Πίσω και ο «εκπαιδευμένος» από τους μάγους-πολιτικούς λαός που, έστειλε τους «δούλους» στα χωράφια και πήγε για πρέφα και «μερσεντέ» στο καφενείο και στη καφετέρια.
Οι ΗΠΑ δημιουργήθηκαν από μετανάστες, η Ελλάδα το ίδιο, στη Γαλλία ζουν εκατομμύρια, το ίδιο στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ισπανία, παντού. Μόνο ένας σχιζοφρενής φασίστας θα διέτασσε το Λιμενικό να βυθίσει τα σκάφη των ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν απ’ τη μιζέρια που έφερε η κλοπή του πλούτου των χωρών τους από την «διεθνή κοινότητα» ή να γλιτώσουν από τους «χειρουργικούς» της βομβαρδισμούς. Ένας μετρίως έξυπνος ηγέτης θα προσπαθούσε να κάνει την Ελλάδα παράδεισο για τους παρίες αλλά, με νόμους που θα τηρούνταν αυστηρά απο γηγενείς και μετανάστες. Που τέτοια πράγματα στον νεοελληνικό οίκο ανοχής. Δισεκατομμύρια έβγαλαν τα μούτρα που πουλούσαν άδειες παραμονής ή και υπηκοότητες και, τα περισσότερα απ’ αυτά ήταν …κρατικοί υπάλληλοι! Ποία η θέση μου για τους λαθρομετανάστες; Αν επιθυμούν να ενταχθούν, να εργαστούν, να πληρώσουν φόρους και να τηρήσουν τους νόμους της χώρας είναι ευπρόσδεκτοι. Αν όχι επιλέγουν το μέσο που θα επιστρέψουν στις χώρες τους. Πολλοί θα πουν ότι, αυτά τα πράγματα δεν γίνονται πλέον όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά, ούτε στη μητέρα του καπιταλισμού τις ΗΠΑ και έχουν δίκιο. Επτά μέτρα είναι ο φράχτης στα σύνορα με το Μεξικό και, κάθε μέρα υπολογίζεται ότι περνάνε πάνω από …1000! Πολύ περισσότεροι μπαίνουν στην Ελλάδα από τα νησιά και τα χιλιάδες χιλιόμετρα των ακτών. Όμως αυτοί κάπου συγκεντρώνονται και, ένα κράτος έπρεπε να είναι σε θέση να τους ελέγξει. Όμως δεν είναι με αποτέλεσμα, από τη μία να σφάζονται άνθρωποι για μία βιντεοκάμερα και από τη άλλη να μεγαλώνει το αυγό του φιδιού. Τι κάνουμε; Περιμένουμε τον ένα να πάει στη Δανία όπου θα λέβει μέρος στοπ Συνέδριο για την Αειφόρο Ανάπτυξη των Αναπτυσσομένων Χωρών του 3ου Κόσμο και τον άλλο να τελειώσει το «Μαριωρή ΙΙ». Ορισμένοι παρακολουθούν τον ημιτελικό του γκάου σόου της ουροβίζιον και το ραπ ζεϊμπέκικο πιασ’ τα’ αυγό και κούρευτο…
ΚΩΣΤΑΣ Δ. ΚΑΒΒΑΘΑΣ
12/05/2011