CDS: 100 δισ. ευρώ θα τους δώσει η πτώση της Ελλάδας ...
(...)
Μήπως, ένα ελληνικό credit event θα αποκαλύψει ότι διάφορα μπουμπούκια στην Ευρώπη (τράπεζες) θα χάσουν πολύ περισσότερα από μια απλή απομείωση σε ελληνικά ομόλογα; Μήπως, εκτός του ότι έχουν αγοράσει ελληνικά ομόλογα, έχουμε πουλήσει και ασφάλεια από πάνω; Μήπως (λέμε τώρα) θα αποκαλύψει (απογυμνώσει) περαιτέρω το Ponzi Scheme που ονομάζεται ευρωπαϊκό τραπεζικό σύμπλεγμα;;
(...)
(1)
100 δισ. ευρώ θα τους δώσει η πτώση της Ελλάδας
100 δισ. ευρώ θα τους δώσει η πτώση της Ελλάδας
ΤΑ CDS ΚΡΥΒΟΥΝ ΤΟ «ΕΝΟΧΟ ΜΥΣΤΙΚΟ» ΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΑΣ
«ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές» εξετάζουν πλέον οι πιστωτές μας, μετά την κατηγορηματική άρνηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να δεχθεί έστω και μία «ήπια αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους».
Στο τρίγωνο Βερολίνο, Φραγκφούρτη και Βρυξέλλες έχουν πάρει «φωτιά τα τερματικά και τα τηλέφωνα» (οι μυστικές συναντήσεις αποφεύγονται μετά το φιάσκο του Λουξεμβούργου) βλέποντας ότι ο χρόνος που κέρδισε η Ελλάδα πέρυσι με την υπογραφή του μνημονίου τελειώνει αφήνοντας τη χώρα στο ίδιο σημείο όπου ήταν πέρυσι, αντιμέτωπη με το φάσμα της χρεοκοπίας. Οι αποδόσεις των ομολόγων και τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) δείχνουν ότι η αγορά κινείται στα όρια του πανικού. Για παράδειγμα, το περιθώριο των δεκαετών ομολόγων ξεπέρασε την Παρασκευή το 13,1% και η απόδοση του CDS έφτασε το 14%.
Στα τελευταία (CDS) φαίνεται να κρύβεται και το «ένοχο» μυστικό όλων των συζητήσεων που γίνονται στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο αναφορικά με την αναδιάρθρωση του χρέους. Οσοι εμπλέκονται στο «παιχνίδι» αυτό ενδιαφέρονται πρωτίστως όχι για το ποια λύση θα βοηθήσει τη χώρα να βγει από το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης, αλλά ποια απ' όλες τις επιλογές θα μπορούσε να εφαρμοστεί χωρίς να ενεργοποιηθούν τα περίφημα ασφάλιστρα κινδύνου. Τα λεφτά που έχουν «ποντάρει» οι επενδυτές στη χρεοκοπία της χώρας υπολογίζονται σε 7 με 8 δισ. ευρώ. Ομως σε περίπτωση που κερδίσουν το στοίχημα, το έπαθλο είναι κολοσσιαίο και, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αγγίζει τα 80 με 100 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό πρέπει να το καταβάλουν οι επενδυτικές τράπεζες που έχουν εκδώσει τα προϊόντα αυτά στους επενδυτές που τα έχουν αγοράσει.
Το πότε και το εάν
Η «ερώτηση λοιπόν των 100 δισ. ευρώ» αφορά στο «πότε ενεργοποιούνται τα ασφάλιστρα κινδύνου». Το βέβαιον είναι ότι το κούρεμα των ομολόγων θα οδηγούσε αυτόματα στην ενεργοποίησή τους, οδηγώντας ενδεχομένως ορισμένες κραταίες τράπεζες που τα έχουν εκδώσει στα όρια της κατάρρευσης. Ομως δεν είναι λίγοι και εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ακόμη και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των ομολόγων, το περίφημο reprofiling, συνιστά πιστωτική πράξη για την οποία οι κάτοχοι των CDS πρέπει να αποζημιωθούν. Επομένως οι λύσεις που έχουν πέφτουν πρώτα στο «τραπέζι», από αυτή τύπου Μεξικού έως την πλέον πρόσφατη, της Βιέννης, κινούνται με πυξίδα τα ασφάλιστρα κινδύνου.
Το τελευταίο μάλιστα σενάριο, η περίφημη λύση της Βιέννης, συγκεντρώνει τους περισσότερους βαθμούς ασφάλειας. Η λύση αυτή εφαρμόστηκε το 2009 και η συμφωνία που υπεγράφη στην αυστριακή πρωτεύουσα αφορούσε τα δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Αναδιάρθρωσης και Ανάπτυξης (EBRD) προς χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Στην περίπτωση της Ελλάδας, αν φυσικά προκριθεί, η εφαρμογή της θα συνιστά «εικονική επιστροφή της χώρας στις αγορές». Και τούτο γιατί οι κάτοχοι των ομολόγων που λήγουν θα δεχθούν οικειοθελώς αντί ρευστού, να πληρωθούν με νέα ομόλογα, τα οποία πιθανόν να είναι εγγυημένα από το μηχανισμό στήριξης EFSF.
Η λύση αυτή εφμανίζει αρκετά πλεονεκτήματα για τους Ευρωπαίους, καθώς τους απαλλάσσει από την υποχρέωση να βάλουν εκ νέου το χέρι στην τσέπη προκειμένου να καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες της χώρας το 2012-13. Αντιθέτως το πρόσθετο ποσό που θα χρειαστεί η χώρα, το οποίο υπολογίζεται σε 60 δισ. ευρώ, ο μηχανισμός EFSF δεν θα το εκταμιεύσει με τη μορφή δανείου αλλά θα παράσχει μόνο εγγύηση προς τη χώρα η οποία θα εκδώσει εν συνεχεία ομόλογα ισόποσης αξίας. Μια τέτοια συμφωνία, η οποία προϋποθέτει τη συναίνεση των πιστωτών μας, καλύπτει τις δανειακές ανάγκες της χώρας χωρίς όμως να περιορίζει ούτε κατ' ελάχιστον το Δημόσιο χρέος της.
Ο Τρισέ
Ετσι διασφαλίζεται πρώτον, ότι δεν θα ενεργοποιηθούν τα CDS και κατά δεύτερο λόγο ικανοποιείται και η απαίτηση που έχει θέσει ο μεγαλύτερος κάτοχος ελληνικών ομολόγων, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν-Κλ. Τρισέ αλλά και οι άλλοι κεντρικοί τραπεζίτες έχουν καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να «συναινέσουν σε οποιαδήποτε συμφωνία, η οποία, αντί για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους, οδηγεί διά της πλαγίας στο κούρεμά του». Η ΕΚΤ, λοιπόν, καταρχήν δεν μπορεί να διαφωνεί με μία λύση τύπου «Βιέννης». Επιπροσθέτως, αν η χώρα επιστρέψει στην τροχιά εκτέλεσης του μνημονίου και προχωρήσει στις υποσχεθείσες αποκρατικοποιήσεις, τίποτε δεν την εμποδίζει να δείξει «γενναιοδωρία» όταν θα φθάσει η στιγμή να εφαρμοστεί το συγκεκριμένο σχέδιο.
Αυτό σημαίνει ότι η ΕΚΤ για τα ομόλογα που ήδη έχει αγοράσει και τα οποία υπολογίζονται σε 50 με 55 δισ. ευρώ, θα μπορούσε να αποδεχτεί η εξόφλησή τους να γίνει με ομόλογα μεν, όχι όμως στο άρτιο, αλλά στην τιμή που η ίδια τα έχει αγοράσει. Με δεδομένο ότι οι αγορές έχουν γίνει κατά μέσον όρο στο 60 με 65% της ονομαστικής τους αξίας, η λύση αυτή θα οδηγούσε σε σημαντική μείωση του δημόσιου χρέους
Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΙΩΤΗ
www.enet.gr 22/05/2011
(2)
Για ποιο λόγο φοβούνται τόσο πολύ να πληρωθούν τα CDS;
Για να καταλάβω (αν έχω καταλάβει):
Η ΕKΤ λοιπόν δεν θέλει να ακούσει τίποτα για οτιδήποτε σχετικά με αλλαγές στους αρχικούς όρους των ελληνικών ομολόγων. Διότι ακόμα και επιμήκυνση θεωρείται αναδιάρθρωση. Η αναδιάρθρωση αυτή, λένε ορισμένοι, θα ενεργοποιήσει (αν και όχι 100% σίγουρο) την πληρωμή των CDS.
Διαβάζουμε ότι αν ενεργοποιηθούν τα CDS, ορισμένοι θα λάβουν $30 δισ. σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα. Υποθέτω ότι αυτά τα $30 δισ. θα πληρωθούν αν το κούρεμα είναι περίπου στο 50%.
Το ερώτημα είναι το εξής; Για ποιο λόγο να μην ενεργοποιηθούν και να μην πληρωθούν; Να τονίσω ότι, αυτά τα παράγωγα προϊόντα, είναι εργαλεία ασφάλισης έναντι μη πληρωμής, σε περίπτωση που γίνει αθέτηση υπόσχεσης από τον εκδότη που έχει την υποχρέωση να πληρώσει το ομόλογο.
Κάποιες τράπεζες (όπως το ΤΤ παλαιότερο) έχουν αγοράσει και έχουν πληρώσει ένα premium για να εξασφαλιστούν έναντι μη πληρωμής. Μακάρι να ήταν φορτωμένες όλες οι ελληνικές τράπεζες με CDS για να μην είχαν πρόβλημα σήμερα.
Για ποιο λόγο θέλει η Ευρώπη να μην ενεργοποιηθούν αυτά τα προϊόντα; Δεν θα πάρουν λεφτά οι τράπεζες που έχουν αγοράσει ελληνικά ομόλογα και δεν θα μειωθεί η έκθεση τους απέναντι σε ένα ελληνικό Credit event;
Όσον αφορά την Ελλάδα, η αρνητικότητα σε σχέση με τα CDS έχει να κάνει με την άγνοια γύρω από αυτά τα προϊόντα. Ειδικά όσον αφορά τα λεγόμενα naked CDS, η άγνοια αγγίζει επίπεδα παραλογισμού.
Η Ευρώπη όμως, για ποιο λόγο είναι τόσο εναντίον;
Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, θα πρέπει να εξετάσουμε ποιοι είναι αυτοί που έχουν αναλάβει την υποχρέωση να πληρώσουν. Ποιοι δηλαδή είναι οι underwriters.
Διότι όσον αφορά την Ελλάδα, το ποιος κάνει να πάρει και ποιος να δώσει (ποιος θα πληρώσει τη νύφη) από ένα ελληνικό default μας είναι αδιάφορο. Το ελληνικό κράτος δεν εμπλέκεται καθόλου σε αυτή τη διαδικασία. Με λίγα λόγια, δεν μας καίγεται καρφί!!
Μήπως όμως (λέμε τώρα) οι underwriters είναι διάφορες ευρωπαϊκές τράπεζες; Μήπως είναι διάφορα ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά ταμεία; Μήπως, ένα ελληνικό credit event θα αποκαλύψει ότι διάφορα μπουμπούκια στην Ευρώπη (τράπεζες) θα χάσουν πολύ περισσότερα από μια απλή απομείωση σε ελληνικά ομόλογα; Μήπως, εκτός του ότι έχουν αγοράσει ελληνικά ομόλογα, έχουμε πουλήσει και ασφάλεια από πάνω; Μήπως (λέμε τώρα) θα αποκαλύψει (απογυμνώσει) περαιτέρω το Ponzi Scheme που ονομάζεται ευρωπαϊκό τραπεζικό σύμπλεγμα;;
Και μήπως, όπως στην περίπτωση της AIG, τα διάφορα counterparties που έχουν κάνει underwrite αυτά τα προϊόντα (ευρωπαϊκές τράπεζες), δεν έχουν αρκετό κεφάλαιο για να μπορούν να καλύψουν τις χασούρες;; Μήπως δηλαδή έχουν πουλήσει πολύ περισσότερη ασφάλεια από όσο μπορούσαν και όσο θα έπρεπε; Διότι τα premiums ξέρουν να τα εισπράττουν, αλλά σαν ορισμένες ασφαλτικές εταιρείες στην Ελλάδα, όταν έρθει η στιγμή να πληρώσουν τη ζημιά, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Οι της Ευρώπης δηλαδή, προσπαθούν με διάφορες τακτικές να ακυρώσουν την ασφάλεια αυτοκινήτου που έχουν πληρώσει ορισμένοι, έτσι ώστε αν πάθεις ατύχημα, να μην πληρωθείς, διότι αυτή η ασφαλιστική εταιρεία δεν έχει το ρευστό!!! Και αντί να πιέζουν την ασφαλιστική εταιρεία να φτιάξει τα του οικονομικού της οίκου (τράπεζες), τα έχουν βάλει με τον ασφαλισμένο και του λένε να μην τολμήσει κατά λάθος να βρεθεί σε ατύχημα.
Αποτέλεσμα είναι ότι ορισμένοι έχουν πάει στην ΕΚΤ και έχουν βάλει τα κλάματα, ότι ένα ενδεχόμενο default θα τους σακατέψει τους ισολογισμούς. Διότι ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω την τρομοκρατία που σπείρουν ορισμένοι στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους.
Και αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε ο κύριος Trichet θα πρέπει να κάνει ό,τι έκαναν οι Αμερικανοί στην περίπτωση της AIG. Τούτο είναι να ενισχύσει την AIG (Ευρωπαϊκές τράπεζες) και να αφήσει την Lehman Brothers (Ελλάδα στην περίπτωση αυτή) να κάνει default… για να πάρουμε ανάσα!!
Διότι από την μια τα νταηλίκια και οι απειλές δεν περνάνε και από την άλλη, τα νούμερα απλά δεν βγαίνουν για να μπορεί η Ελλάδα να αποφύγει ένα default. Και αν νομίζει η ΕΚΤ και ο κύριος Trichet ότι οι απειλές είναι αρκετές για να μην κάνει η Ελλάδα default, τότε με το συμπάθιο, αλλά μάλλον δεν θα έπρεπε να έχει τη θέση που έχει.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι παρά μια εικασία εκ μέρους μου. Ειλικρινά δεν ξέρω αν πράγματι το θέμα του counterparty risk που απορρέει από μια ελληνική αναδιάρθρωση είναι όντως θέμα. Αλλά δεν βρίσκω άλλο σενάριο για να δικαιολογήσω την τρομοκρατία που εκτοξεύεται από τους Ευρωπαίους πολιτικούς και την ΕΚΤ.
Και αν πράγματι φοβούνται τις επιπτώσεις μιας ελληνικής αναδιάρθρωσης τόσο πολύ, τότε επίσης με το συμπάθιο, αλλά μάλλον το ευρώ και η ΕΕ δεν έχουν μέλλον. Διότι αν δεν μπορούν να απορροφηθούν χασούρες από μια μικρή Ελλάδα, τότε τι θα γίνει σε αυτή την ήπειρο αν στο μέλλον δούμε κάποιο πιο σοβαρό ατύχημα;
Του Γιώργου Καισάριου
23 Μαΐου 2011
Πηγή:
http://www.capital.gr/
(2)
Για ποιο λόγο φοβούνται τόσο πολύ να πληρωθούν τα CDS;
Για να καταλάβω (αν έχω καταλάβει):
Η ΕKΤ λοιπόν δεν θέλει να ακούσει τίποτα για οτιδήποτε σχετικά με αλλαγές στους αρχικούς όρους των ελληνικών ομολόγων. Διότι ακόμα και επιμήκυνση θεωρείται αναδιάρθρωση. Η αναδιάρθρωση αυτή, λένε ορισμένοι, θα ενεργοποιήσει (αν και όχι 100% σίγουρο) την πληρωμή των CDS.
Διαβάζουμε ότι αν ενεργοποιηθούν τα CDS, ορισμένοι θα λάβουν $30 δισ. σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα. Υποθέτω ότι αυτά τα $30 δισ. θα πληρωθούν αν το κούρεμα είναι περίπου στο 50%.
Το ερώτημα είναι το εξής; Για ποιο λόγο να μην ενεργοποιηθούν και να μην πληρωθούν; Να τονίσω ότι, αυτά τα παράγωγα προϊόντα, είναι εργαλεία ασφάλισης έναντι μη πληρωμής, σε περίπτωση που γίνει αθέτηση υπόσχεσης από τον εκδότη που έχει την υποχρέωση να πληρώσει το ομόλογο.
Κάποιες τράπεζες (όπως το ΤΤ παλαιότερο) έχουν αγοράσει και έχουν πληρώσει ένα premium για να εξασφαλιστούν έναντι μη πληρωμής. Μακάρι να ήταν φορτωμένες όλες οι ελληνικές τράπεζες με CDS για να μην είχαν πρόβλημα σήμερα.
Για ποιο λόγο θέλει η Ευρώπη να μην ενεργοποιηθούν αυτά τα προϊόντα; Δεν θα πάρουν λεφτά οι τράπεζες που έχουν αγοράσει ελληνικά ομόλογα και δεν θα μειωθεί η έκθεση τους απέναντι σε ένα ελληνικό Credit event;
Όσον αφορά την Ελλάδα, η αρνητικότητα σε σχέση με τα CDS έχει να κάνει με την άγνοια γύρω από αυτά τα προϊόντα. Ειδικά όσον αφορά τα λεγόμενα naked CDS, η άγνοια αγγίζει επίπεδα παραλογισμού.
Η Ευρώπη όμως, για ποιο λόγο είναι τόσο εναντίον;
Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό, θα πρέπει να εξετάσουμε ποιοι είναι αυτοί που έχουν αναλάβει την υποχρέωση να πληρώσουν. Ποιοι δηλαδή είναι οι underwriters.
Διότι όσον αφορά την Ελλάδα, το ποιος κάνει να πάρει και ποιος να δώσει (ποιος θα πληρώσει τη νύφη) από ένα ελληνικό default μας είναι αδιάφορο. Το ελληνικό κράτος δεν εμπλέκεται καθόλου σε αυτή τη διαδικασία. Με λίγα λόγια, δεν μας καίγεται καρφί!!
Μήπως όμως (λέμε τώρα) οι underwriters είναι διάφορες ευρωπαϊκές τράπεζες; Μήπως είναι διάφορα ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά ταμεία; Μήπως, ένα ελληνικό credit event θα αποκαλύψει ότι διάφορα μπουμπούκια στην Ευρώπη (τράπεζες) θα χάσουν πολύ περισσότερα από μια απλή απομείωση σε ελληνικά ομόλογα; Μήπως, εκτός του ότι έχουν αγοράσει ελληνικά ομόλογα, έχουμε πουλήσει και ασφάλεια από πάνω; Μήπως (λέμε τώρα) θα αποκαλύψει (απογυμνώσει) περαιτέρω το Ponzi Scheme που ονομάζεται ευρωπαϊκό τραπεζικό σύμπλεγμα;;
Και μήπως, όπως στην περίπτωση της AIG, τα διάφορα counterparties που έχουν κάνει underwrite αυτά τα προϊόντα (ευρωπαϊκές τράπεζες), δεν έχουν αρκετό κεφάλαιο για να μπορούν να καλύψουν τις χασούρες;; Μήπως δηλαδή έχουν πουλήσει πολύ περισσότερη ασφάλεια από όσο μπορούσαν και όσο θα έπρεπε; Διότι τα premiums ξέρουν να τα εισπράττουν, αλλά σαν ορισμένες ασφαλτικές εταιρείες στην Ελλάδα, όταν έρθει η στιγμή να πληρώσουν τη ζημιά, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν.
Οι της Ευρώπης δηλαδή, προσπαθούν με διάφορες τακτικές να ακυρώσουν την ασφάλεια αυτοκινήτου που έχουν πληρώσει ορισμένοι, έτσι ώστε αν πάθεις ατύχημα, να μην πληρωθείς, διότι αυτή η ασφαλιστική εταιρεία δεν έχει το ρευστό!!! Και αντί να πιέζουν την ασφαλιστική εταιρεία να φτιάξει τα του οικονομικού της οίκου (τράπεζες), τα έχουν βάλει με τον ασφαλισμένο και του λένε να μην τολμήσει κατά λάθος να βρεθεί σε ατύχημα.
Αποτέλεσμα είναι ότι ορισμένοι έχουν πάει στην ΕΚΤ και έχουν βάλει τα κλάματα, ότι ένα ενδεχόμενο default θα τους σακατέψει τους ισολογισμούς. Διότι ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω την τρομοκρατία που σπείρουν ορισμένοι στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωση του Ελληνικού χρέους.
Και αν είναι έτσι τα πράγματα, τότε ο κύριος Trichet θα πρέπει να κάνει ό,τι έκαναν οι Αμερικανοί στην περίπτωση της AIG. Τούτο είναι να ενισχύσει την AIG (Ευρωπαϊκές τράπεζες) και να αφήσει την Lehman Brothers (Ελλάδα στην περίπτωση αυτή) να κάνει default… για να πάρουμε ανάσα!!
Διότι από την μια τα νταηλίκια και οι απειλές δεν περνάνε και από την άλλη, τα νούμερα απλά δεν βγαίνουν για να μπορεί η Ελλάδα να αποφύγει ένα default. Και αν νομίζει η ΕΚΤ και ο κύριος Trichet ότι οι απειλές είναι αρκετές για να μην κάνει η Ελλάδα default, τότε με το συμπάθιο, αλλά μάλλον δεν θα έπρεπε να έχει τη θέση που έχει.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι παρά μια εικασία εκ μέρους μου. Ειλικρινά δεν ξέρω αν πράγματι το θέμα του counterparty risk που απορρέει από μια ελληνική αναδιάρθρωση είναι όντως θέμα. Αλλά δεν βρίσκω άλλο σενάριο για να δικαιολογήσω την τρομοκρατία που εκτοξεύεται από τους Ευρωπαίους πολιτικούς και την ΕΚΤ.
Και αν πράγματι φοβούνται τις επιπτώσεις μιας ελληνικής αναδιάρθρωσης τόσο πολύ, τότε επίσης με το συμπάθιο, αλλά μάλλον το ευρώ και η ΕΕ δεν έχουν μέλλον. Διότι αν δεν μπορούν να απορροφηθούν χασούρες από μια μικρή Ελλάδα, τότε τι θα γίνει σε αυτή την ήπειρο αν στο μέλλον δούμε κάποιο πιο σοβαρό ατύχημα;
Του Γιώργου Καισάριου
23 Μαΐου 2011
Πηγή: