Riots and chaos sweep across ENGLAND: BRITAIN has experienced its ''KATRINA'' moment ...
(1)
Ο βρετανικός Τύπος μιλά για «τυφώνα Κατρίνα»
Ιδιαίτερα επικριτικός ο βρετανικός Τύπος για τους χειρισμούς απέναντι στις ταραχές
«Η ευθύνη βαραίνει εξίσου τους ώμους των πολιτικών, της αστυνομίας καθώς και των τοπικών κοινοτήτων» λέει ο Guardian
Επικριτικά εμφανίζονται τα βρετανικά Μέσα σχετικά με τους κυβερνητικούς χειρισμούς απέναντι στις βίαιες ταραχές των τελευταίων ημερών.
«Οι τελευταίες τρεις μέρες απέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο το πόσο ανίκανος ήταν ο κρατικός μηχανισμός να ελέγξει τα επεισόδια», σημειώνει η εφημερίδα «Guardian», προσθέτοντας πως «η ευθύνη βαραίνει εξίσου τους ώμους των πολιτικών, της αστυνομίας καθώς και των τοπικών κοινοτήτων. Ωστόσο, αυτό που θα επιδείνωνε ακόμη περισσότερο την κατάσταση θα ήταν να καταφύγουμε στη βοήθεια του στρατού για να ελέγξει τις ταραχές. Όχι μόνο επειδή θα έξαπτε ακόμη περισσότερο τα πάθη των διαδηλωτών, αλλά επειδή ο στρατός δεν ενδείκνυται για τέτοιες περιπτώσεις. Οι αστυνομικές δυνάμεις είναι πάντα πιο εκπαιδευμένες να χειριστούν τέτοιες καταστάσεις εντός αστικών ορίων» και καταλήγοντας ότι «στην παρούσα φάση, αυτό που απαιτείται είναι ψυχραιμία και υπομονή. Η κυριότερη μάχη που μαίνεται αυτή τη στιγμή στους δρόμους της χώρας έχει να κάνει με το ποια πλευρά έχει τον έλεγχο της κατάστασης».
«Η Βρετανία ζει τον δικό της Τυφώνα Κατρίνα», σημειώνει η εφημερίδα «Independent», επισημαίνοντας πως «όπως το 2005 η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους φάνηκε να αιφνιδιάζεται από την καταστροφή που ενέσκηψε στη Νέα Ορλεάνη, έτσι και τώρα η κυβέρνηση συνασπισμού του Ντέιβιντ Κάμερον μοιάζει να βρίσκεται σε σύγχυση μπροστά στα γεγονότα των τελευταίων 24ωρων». Καταλήγει τονίζοντας ότι «Οι βίαιες συγκρούσεις των μεταναστών με τη γαλλική αστυνομία στα παρισινά προάστια το 2005 οφείλονταν στον κοινωνικό διαχωρισμό ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς. Οι βρετανικές ταραχές αποδεικνύουν πως δεν χρειάζεται να μένεις σε υποβαθμισμένες συνοικίες για να βιώσεις τον κοινωνικό αποκλεισμό, αλλά μερικές φορές αυτό είναι εφικτό ακόμη κι αν ζεις στα εύπορα προάστια του Λονδίνου».
(5)
Η ταμπλόιντ εφημερίδα «Daily Mail», αφού τονίζει ότι «η αστυνομία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει σφαίρες από καουτσούκ» ( ανακαλώντας μνήμες από τις ταραχές στη Βόρεια Ιρλανδία, όπου χρησιμοποιήθηκαν για τελευταία φορά αυτές οι σφαίρες) προβάλλει την οργισμένη δήλωση του γνωστού τηλε-μάγειρα Τζέιμι Ολιβερ, ένα από τα εστιατόρια του οποίου δέχτηκε την επίθεση ομάδας νεαρών. «Πρέπει να τσακίσουμε σκληρά αυτούς τους ηλίθιους» είπε ο Ολιβερ, αναφερόμενος σε όσους κατέστρεψαν τμήμα του «Jamie's Italian», εστιατορίου 270 θέσεων σε εμπορικό κέντρο του Μπέρμιγχαμ. Ο ίδιος ευχαρίστησε δημοσίως την αστυνομία διότι παρενέβη και απέτρεψε την ολική καταστροφή.
(2)
«Τα σκληρά μέτρα της κυβέρνησης απομόνωσαν ακόμη περισσότερο τους νέους που ήταν ήδη στο περιθώριο»
Της ΜΑΤΙΝΑΣ ΣΤΕΒΗ
Με τις ταραχές να μαίνονται στο Λονδίνο και σε άλλες μεγάλες βρετανικές πόλεις για τέταρτη ημέρα, αναλυτές, ακαδημαϊκοί και ειδικοί προσπαθούν να εξηγήσουν πώς, εν μιά νυκτί, μία από τις μεγαλύτερες μητροπόλεις του κόσμου παραδόθηκε στη βία.
Η «Ε» συνομίλησε με έναν από τους πλέον διακεκριμένους ακαδημαϊκούς στον τομέα της διακυβέρνησης, τον καθηγητή Ρόντνεϊ Μπάρκερ του London School of Economics. Ο καθ. Μπάρκερ είχε, μάλιστα, παρακολουθήσει στενά και τις εξελίξεις στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και μπόρεσε να συγκρίνει τα γεγονότα στο Λονδίνο με αυτά που βίωσε η Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008, αλλά και στις πιο πρόσφατες διαμαρτυρίες.
«Τα γεγονότα στο Λονδίνο είναι πολύ διαφορετικά από αυτά της Αθήνας. Υπάρχει όμως μία προφανής, για εμένα, ομοιότητα: οι καταστροφές και οι λεηλασίες στο Λονδίνο και οι διαμαρτυρίες και οι διαδηλώσεις στην Αθήνα γίνονται ως αντίδραση σε μέτρα σκληρής λιτότητας και περικοπών από τις κυβερνήσεις. Στην περίπτωση του Λονδίνου, όμως, τα μέτρα αυτά, που επηρεάζουν άμεσα τις υπηρεσίες πρόνοιας, έχουν χτυπήσει τους φτωχότερους. Τα άτομα αυτά ανήκουν σε μια κοινωνική ομάδα ήδη περιθωριοποιημένη και στερημένη από βασικά αγαθά, ανάμεσά τους και η αίσθηση συμμετοχής σε μία κοινωνία. Αντιθέτως, στην Ελλάδα, η λιτότητα έχει επηρεάσει σημαντικά τις ζωές πολύ περισσότερων πολιτών και έχει φτάσει να χτυπά μεγάλο μέρος της μεσαίας τάξης. Στην Ελλάδα οι μόνοι που δεν υποφέρουν είναι οι πολύ πλούσιοι.
»Ετσι, οι ελληνικές διαμαρτυρίες έχουν αφενός το στοιχείο της μαζικότητας και αφετέρου την πολιτική υφή με αιτήματα. Αυτό που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες εδώ στη Βρετανία και ειδικά στο Λονδίνο δεν είναι διαμαρτυρία με πολιτικά κίνητρα, εκτός αν θεωρήσει κανείς πολιτικό κίνητρο τη βίαιη έκφραση θυμού, αγανάκτησης και αποξένωσης από το κοινωνικό σύνολο. Ενδεχομένως να πει κάποιος ότι και αυτό είναι μία μορφή αναρχισμού. Εγώ δεν συμφωνώ. Αν όσοι συμμετείχαν στα επεισόδια στο Λονδίνο ήταν αναρχικοί ή άτομα με άλλες πολιτικές πεποιθήσεις, θα έπρεπε να επιτεθούν σε κτίρια του κράτους στο Γουέστμινστερ, όχι στα μαγαζιά της γειτονιάς τους στα προάστια, όπου οι γονείς τους ψωνίζουν ή ενδεχομένως εργάζονται.
»Κατά την άποψή μου, αυτά που ζει το Λονδίνο και άλλες βρετανικές πόλεις είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού συνθηκών. Τα άτομα που είναι στους δρόμους δεν εργάζονται ή δεν έχουν μόνιμη εργασία, συχνά είναι αποκλεισμένα από την εκπαίδευση ή αισθάνονται ότι το εκπαιδευτικό σύστημα τα απομονώνει. Επίσης, έχουν χρόνια προβλήματα με τις αστυνομικές αρχές, οι οποίες τα στοχοποιούν και κατά περίπτωση τα παρενοχλούν με συνεχείς ελέγχους.
»Ενώ απομονώνονται, λοιπόν, από το κοινωνικό σύνολο, δημιουργούν μία δική τους υποκοινωνία, με ξεχωριστή κουλτούρα και κανόνες. Ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον μιλά συνεχώς για μία "Μεγάλη Κοινωνία", στην οποία οι πολίτες θα είναι περήφανοι να συμμετέχουν και θα εκτιμούν τόσο την προσφορά βοήθειας ο ένας στον άλλο, όσο και τις καλές κρατικές υπηρεσίες όπως το Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS). Αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο κ. Κάμερον είναι ότι η "Μεγάλη Κοινωνία" για την οποία μιλά υπάρχει ήδη. Οι περικοπές και η λιτότητα που προωθεί, η αδυναμία του να εφαρμόσει αναπτυξιακές πολιτικές που θα φέρουν περισσότερους πολίτες στην παραγωγική διαδικασία, συρρικνώνουν την κοινωνία και σκληραίνουν την απομόνωση αυτών που ήταν ήδη στο περιθώριο. Τα παιδιά αυτών των πολιτών είναι που βρίσκονται σήμερα στο δρόμο.
»Το τελευταίο τετραήμερο φέρνει στο επίκεντρο το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα αυτής της κυβέρνησης. Οποια κι αν είναι τα βαθύτερα αίτια αυτής της κατάστασης, έχουν σίγουρα επιδεινωθεί λόγω της λιτότητας και των περικοπών. Αυτό δημιουργεί τεράστιο ζήτημα επιβίωσης στην κυβέρνηση. Οταν είσαι κυβέρνηση Συντηρητικών, κυβέρνηση δεξιά, δεν μπορείς να αρχίσεις να επενδύεις ξανά στις κοινωνικές υπηρεσίες γιατί έχεις δηλώσει ότι θα τις περικόψεις. Το υποτιθέμενο ατού σου είναι η προσήλωσή σου στη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης. Η κυβέρνηση Κάμερον δεν μπορεί να αλλάξει οικονομική πολιτική, αλλά φαίνεται να αποτυγχάνει και στο μέτωπο της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας».
''Ελευθεροτυπια'' 10-8-2011
(3)
«Είναι η γενιά της ανεργίας»
Toυ ΑΝΙΦ ΚΙΟΥΡΕΪΣΙ
«Αυτές οι ταραχές δεν είναι παρά η αρχή μιας περιόδου εξεγέρσεων που θα διαρκέσει χρόνια και θα μεταδοθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη», λέει ο Χανίφ Κιουρέισι. Παιδί πακιστανού πατέρα και αγγλίδας μητέρας, από τους πιο επιτυχημένους βρετανούς συγγραφείς («Ο Βούδας των προαστίων», «Οικείες απιστίες»…), ξέρει καλά τη δυσφορία που κρύβεται πίσω από τις βιαιότητες στο Λονδίνο. «Πρόκειται για περιοχές όπου πολλοί νέοι γυρίζουν οπλισμένοι και κάνουν χρήση ναρκωτικών, οι τριαντάρηδες δεν έχουν δουλέψει ποτέ και δεν πρόκειται να δουλέψουν. Δεν είναι μετανάστες αλλά βρετανοί πολίτες, παρίες οι περισσότεροι ενός οικονομικού συστήματος στο οποίο δεν κατάφεραν ποτέ να συμμετάσχουν», λέει στην ιταλική «Ρεπούμπλικα».
Ο Κιουρέισι πιστεύει πως οι ταραχές «πηγάζουν από μια δυσφορία, οι ρίζες της οποίας είναι κυρίως οικονομικές». «Δεν είναι τυχαίο», προσθέτει, «ότι η οργή του πλήθους στράφηκε κυρίως εναντίον των καταστημάτων, συμβόλων της πρόσβασης στην ευημερία». Υπογραμμίζει πως η οικονομική κρίση του 2008 έπληξε τους φτωχούς σκληρότερα από οποιουσδήποτε άλλους και οι κάτοικοι των συνοικιών αυτών «είναι οι πιο φτωχοί της κοινωνίας. Δεν ανήκουν στη μεσαία τάξη, δεν θα γίνουν ποτέ γιατροί ή καθηγητές. Ζουν σε περιοχές όπου τα ποσοστά της ανεργίας είναι από τα υψηλότερα στη χώρα. Και ξέρουν πως η κατάστασή τους θα επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο την επόμενη πενταετία». «Χρειάζονται επενδύσεις, χρήματα», τονίζει ο συγγραφέας. «Η κυβέρνηση όμως δεν έχει, όπως δεν έχουν και η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία. Πιστεύω πως βρισκόμαστε μόνο στην αρχή μιας περιόδου κοινωνικής αστάθειας»
''NEA''
10-8-2011
(4)
Γαλλία:
Κοινωνική έκρηξη στη Βρετανία λόγω της αποτυχίας του ακραίου φιλελευθερισμού
Η κοινωνική έκρηξη στη Βρετανία δείχνει την αποτυχία του ακραίου φιλελευθερισμού και σημαίνει συναγερμό για όλες τις χώρες στις οποίες το χάσμα ανάμεσα στους πλουσιότερους και στους φτωχότερους διευρύνεται συνεχώς, σχολιάζει ο σημερινός γαλλικός Τύπος.
«Το κύμα βίας που σαρώνει τις φτωχές συνοικίες του Λονδίνου θα μπορούσε να ξεσπάσει σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή μεγαλούπολη», προειδοποιεί η Le Figaro, κάνοντας, όπως και πολλές άλλες γαλλικές εφημερίδες, τον παραλληλισμό με τις ταραχές που ξέσπασαν στις συνοικίες του Παρισιού το 2005.
«Οι φτωχές συνοικίες των μεγάλων πόλεων αποτελούν γόνιμο έδαφος για μία κοινωνική έκρηξη, κυρίως σε καιρό κρίσης, δημοσιονομικών περικοπών και αυξημένης ανεργίας», σύμφωνα με την εφημερίδα. «Ένα χρόνο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, το διακύβευμα είναι μεγάλο για την βρετανική πρωτεύουσα. Αρχικά, για την ίδια της τη φήμη, αλλά επίσης διότι μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για άλλες μεγάλες πόλεις, οι οποίες, σε καιρό κρίσης, είναι πιθανόν να έλθουν αντιμέτωπες με αντίστοιχα κινήματα αμφισβήτησης».
«Οι ταραχές του Λονδίνου σημαίνουν πολύ σοβαρό συναγερμό για τη Βρετανία. Αλλά επίσης για όλες τις δυτικές κοινωνίες της μετανάστευσης και των ανισοτήτων», γράφει η Liberation. «Όπως στη Γαλλία, οι βίαιες εξεγέρσεις που μεταφέρθηκαν πλέον στην Αγγλία, δείχνουν πριν απ' όλα τη φτώχεια και την οργή ενός πληθυσμού που αισθάνεται αποκλεισμένος, που ζει στο περιθώριο της βρετανικής κοινωνίας».
«Η κυβέρνηση του Ντέιβιντ Κάμερον αντιμετωπίζει μία μεγάλη πρόκληση, τη στιγμή που τα περιθώρια οικονομικών ελιγμών είναι μικρά και η πολιτική της λιτότητας την έχει οδηγήσει στην περικοπή των κοινωνικών δαπανών», γράφει η La Croix. «Το ίδιο θέμα τίθεται για όλες αυτές τις κοινωνίες που πλήττονται από βία, όπου αυξάνεται κατά τρόπο εμφανή και προκλητικό το χάσμα ανάμεσα σε μία πολύ ευνοημένη μειοψηφία και σε πληθυσμούς που αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι, κοινωνικά και πολιτισμικά». «Πώς να μην κάνει κανείς έναν συνδυασμό με αυτό που παιζόταν τις τελευταίες ημέρες στις διεθνείς αγορές;».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ
10-8-2011
Υψηλή ανεργία και δυσαρέσκεια πίσω από τις ταραχές
Ματθαίος Tσιμιτακης
Είναι αδύνατον να βρίσκεσαι στο Λονδίνο και να μην παρατηρείς κάποιες ομοιότητες μεταξύ των ταραχών στο Τότεναμ και μερικά από τα πιο φτωχά της βρετανικής πρωτεύουσας, με αυτές της Αθήνας του 2008, έστω και αν αυτές είναι φαινομενικές, αφού οι αιτίες είναι σίγουρα σε μεγάλο βαθμό διαφορετικές. Μια αστυνομική επιχείρηση το βράδυ της περασμένης Πέμπτης κατέληξε σε ένα διήμερο βανδαλισμών κατά εταιρειών και καταστημάτων σε πολλές περιοχές του Λονδίνου καθώς και εκτεταμένων συμπλοκών εκατοντάδων νεαρών με την Αστυνομία.
Ολα ξεκίνησαν με τη δολοφονία του Μαρκ Ντάνγκαν, ενός 29χρονου πατέρα τεσσάρων παιδιών, τον οποίο η βρετανική Αστυνομία παρακολουθούσε για εμπόριο ναρκωτικών και οπλών. Τα πρώτα αστυνομικά ανακοινωθέντα μιλούσαν για συμπλοκή με ανταλλαγή πυροβολισμών που κατέληξαν στον θάνατο του άτυχου άνδρα, μια ιστορία που θα γινόταν πιστευτή από τη συντηρητική βρετανική κοινή γνώμη, αν δεν αντιδρούσε η οικογένεια του θύματος η οποία κάλεσε τον κόσμο σε διαδήλωση έξω από το αστυνομικό τμήμα του Τότεναμ, στο βόρειο Λονδίνο, την επόμενη ημέρα.
Κωδικός #tottenham
Περίπου 200 διαδηλωτές ήρθαν αντιμέτωποι με ολιγάριθμη αστυνομική δύναμη, ενώ η γειτονιά που γνώρισε ανάλογες ταραχές τη δεκαετία του ’80 παρακολουθούσε το γεγονός. Η έκρηξη ήρθε τη στιγμή που μια δεκαεξάχρονη κοπέλα που διαμαρτυρόταν, εισέπραξε χτυπήματα με κλομπ από ομάδα αστυνομικών. Η συνέχεια ήταν χαοτική με μεγάλες ομάδες νεαρών να εκτοξεύουν πέτρες και βόμβες μολότοφ κατά των αστυνομικών, καθώς και να επιδίδονται σε επιθέσεις κατά εταιρειών και καταστημάτων στην περιοχή.
Η Αστυνομία δήλωσε λίγο αργότερα πως δεν περίμενε τέτοιας έντασης και κλίμακας επεισόδια ώστε να αντιδράσει νωρίτερα και να τα αποτρέψει, ενώ ήταν πάρα πολλοί οι Βρετανοί που δήλωναν έκπληκτοι στο twitter, καθώς η κωδική λέξη #tottenham ανέβαινε στις πρώτες θέσεις της κατάταξης με τα δημοφιλέστερα θέματα συζήτησης στη χώρα. Είναι ακόμα χαρακτηριστικό πως ενόσω συνέβαιναν αυτά στο Διαδίκτυο, τόσο το BBC, όσο και τα περισσότερα βρετανικά κανάλια (με εξαίρεση το κανάλι SKY) δεν διέκοπταν το πρόγραμμά τους για τη μετάδοση των επεισοδίων με αποτέλεσμα να γίνουν αντικείμενο κατακραυγής από τους χρήστες του Διαδικτύου. Από την πλευρά της η Αστυνομία, εξέδωσε την Κυριακή ανακοίνωση η οποία καταλογίζει στα κοινωνικά Μέσα του Διαδικτύου μερίδιο ευθύνης για τη μετάδοση των επεισοδίων σε άλλες περιοχές, όπως το Brixton που βρίσκεται στην άλλη άκρη του Λονδίνου (νοτιοανατολικά), αλλά ακόμα και στην oxford circus που βρίσκεται στην εμπορική καρδιά της πόλης.
Ακόμη χαρακτηριστικότερο, όμως, της έκπληξης που κατέλαβε μια μεγάλη μερίδα των Βρετανών, είναι το γεγονός ότι ούτε ο δήμαρχος της πόλης Boris Johnson ούτε ο πρωθυπουργός David Cameron διέκοψαν τις διακοπές τους, υποβαθμίζοντας τα γεγονότα και δηλώνοντας εμπιστοσύνη στις ενέργειες της Αστυνομίας, παρά το γεγονός ότι οι ταραχές εξαπλώνονταν ταχύτατα σε μεγάλες περιοχές. Μερικά από τα στιγμιότυπα που δηλώνουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την απόσταση που χωρίζει πλέον τους φορείς του επίσημου διάλογου από τις πιο περιθωριοποιημένες μερίδες του πληθυσμού, αφορούν επιθέσεις που δέχτηκαν δημοσιογράφοι του BBC και του SKY news το πρώτο βράδυ των επεισοδίων στο Τότεναμ. Την Κυριακή εθεάθησαν τηλεοπτικά συνεργεία με συνοδεία σωματοφυλάκων, ενώ σε πολλές περιπτώσεις η γραμμή μετάδοσης των γεγονότων μεταφέρθηκε πίσω από τις τάξεις της Αστυνομίας, πράγμα καινοφανές για τα βρετανικά media που μέχρι σήμερα κινούνται ελεύθερα ανάμεσα σε διαδηλωτές. Ενα δεύτερο γεγονός αφορά τον τραυματισμό από συμπλοκή με μαχαίρια ενός νεαρού την Κυριακή στο Enfield, ένα από τα πιο απομακρυσμένα προάστια στο βορειοανατολικό Λονδίνο. Οταν οι φίλοι του που τον μετέφεραν στους αστυνομικούς, προκειμένου να του παρασχεθεί βοήθεια, εκλήθησαν να καταθέσουν, αρνήθηκαν λέγοντας: «δεν μιλάμε σε “μπάτσους”, εσείς είστε η αιτία για όσα συμβαίνουν». Ενα τελευταίο ενδεικτικό γεγονός που θα πρέπει να σημειωθεί αφορά βίντεο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Guardian τον περασμένο μήνα σχετικά με τις περικοπές των προγραμμάτων πρόνοιας για νέους ανέργους στην περιοχή του Harringey, στην οποία υπάγεται και το Τότεναμ. Σφυγμομετρώντας τις αντιδράσεις των νεαρών που συμμετείχαν στα προγράμματα αυτά, ο Guardian κατέγραφε τους φόβους τους για δραματική αύξηση της εγκληματικότητας και την πρόκληση κοινωνικών αναταραχών.
Διαδηλωτές μέσω ΒΒΜ
Η ανακοίνωση με τα ευρήματα της βαλλιστικής έρευνας, που ανακοινώθηκαν χθες, κάνουν λόγο όχι για ένοπλη συμπλοκή μεταξύ του θύματος και των αστυνομικών, αλλά για πυρά μόνο από την πλευρά της αστυνομίας, κάτι που δείχνει να δικαιώνει τις αρχικές διαμαρτυρίες της οικογένειας του Ντάνγκαν, αν και θα χρειαστεί πολύς χρόνος ωσότου οι Αρχές καταλήξουν σε κάποιο ασφαλές πόρισμα για το τι συνέβη το μοιραίο βράδυ της Πέμπτης. Ακόμα, είναι πια φανερό πως οι νεαροί διαθέτουν κανάλια επικοινωνίας τα οποία δεν εποπτεύονται από τις Αρχές. Αυτή τη φορά δεν φαίνεται να είναι το Twitter και το Facebook αλλά το BBM, ένα δίκτυο ανταλλαγής μηνυμάτων sms για Blackberry τηλέφωνα, οι χρήστες του οποίου μπορούν να στέλνουν δωρεάν μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες. Τέλος, όπως στην Αθήνα του 2008, δεν διατυπώθηκαν αιτήματα, δεν προέκυπτε άμεση συσχέτιση ανάμεσα στις καταστροφές και κάποιο πολιτικό επίδικο, έτσι και στο Λονδίνο δεν αρθρώνεται με σαφήνεια η αιτία της σύγχυσης και της αναταραχής. Εντούτοις, η βρετανική κοινωνία έχει μπει πλέον σε κατάσταση επερώτησης. Πώς είναι δυνατόν στην πιο καλά επιτηρούμενη με βιντεο κάμερες και φρουρούμενη από την αστυνομία πόλη της Ευρώπης να ξεσπούν τόσο μεγάλες ταραχές; Τον λόγο τώρα έχει η πολιτική ερμηνεία, αφού οι νεαροί στο Τότεναμ, το Μπρίξτον και αλλού μιλάνε για «πόλεμο» με τις Αρχές, ενώ οι κάτοικοι συσχετίζουν τα επεισόδια με την αυξημένη αστυνομική επιτήρηση στην περιοχή για υποθέσεις ναρκωτικών και την οικονομική κρίση. Ομως, όλοι καταλαβαίνουν πλέον πως «κάτι είναι σάπιο» στο βασίλειο της... Βρετανίας.