H ισορροπία του «τραπεζικού» τρόμου... και το G20
H ισορροπία του «τραπεζικού» τρόμου... και το G20
ZEZA ZHKOY
Με ένα φλου και περίεργο κοινό ανακοινωθέν, το G20 διαβεβαιώνει ότι θα υπάρξουν εγγυήσεις πως οι τράπεζες θα έχουν επαρκή ρευστότητα και πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Το ανακοινωθέν εκδόθηκε μετά την ανεπίσημη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και των κεντρικών τραπεζιτών της Ομάδας των Είκοσι (G20), που πραγματοποιήθηκε στο περιθώριο της ετήσιας συνόδου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας, το τρέχον Σαββατοκύριακο στην Ουάσιγκτον. Το ανακοινωθέν αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτηματικά ως προς τη σκοπιμότητά του, επειδή οι ζητήσεις έγιναν κατά τη διάρκεια του ιδιωτικού δείπνου το βράδυ της Πέμπτης. Αφού σημειώνεται η «εύθραυστη» κατάσταση του τραπεζικού συστήματος στην Ε.Ε., αναφέρεται ότι τα κράτη-μέλη του G20 θα κάνουν τα βήματα που απαιτούνται για να σταθεροποιήσουν τον χρηματοοικονομικό τομέα. Οι κεντρικές τράπεζες θα συνεχίσουν να «υποστηρίζουν την ανάκαμψη» της παγκόσμιας οικονομίας, υπογραμμίζεται στο ανακοινωθέν. Το G20 υπόσχεται, επίσης, μια «ισχυρή και συντονισμένη» αντίδραση στην κρίση, δηλώνοντας ότι είναι αποφασισμένη «να στηρίξει την ανάπτυξη» της παγκόσμιας οικονομίας, ενώ τονίζει την ανάγκη να προωθηθεί η μείωση των ελλειμμάτων μέσω «αξιόπιστων προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής».
Η ανάδειξη του G20 ως επιτελικού κέντρου της παγκόσμιας οικονομίας αποτέλεσε την πιο χαρακτηριστική ενσάρκωση του «διεθνιστικού» πνεύματος αντιμετώπισης της κρίσης. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, G8, το οποίο συσπείρωνε μόνο τις παραδοσιακές μεγάλες δυνάμεις του βιομηχανικού Βορρά, το G20 απολαμβάνει μεγαλύτερη διεθνή νομιμοποίηση, καθώς περιλαμβάνει αναδυόμενες οικονομίες. Αλλά μια ακόμη σύνοδος του G20, που αναζήτησε τη δημιουργία της ιδανικά «ισόρροπης» παγκόσμιας οικονομίας, ήταν αδιέξοδη. Η ανάγκη δημιουργίας ενός πλαισίου καταπολέμησης των παγκόσμιων οικονομικών ανισορροπιών έχει διαπιστωθεί από τους πάντες. Ζητήματα, όπως η καταπολέμηση των τεράστιων ανισορροπιών στο εμπόριο, στην αποταμίευση και την κατανάλωση, έρχονται και ξανάρχονται προς συζήτηση σε όλες τις συνόδους.
Προφανώς μια πιο «ισόρροπη» παγκόσμια οικονομία θα αποτελέσει το κλειδί για την επίλυση ζητημάτων όπου οι ήπειροι μπορούν να εργαστούν καλύτερα μαζί για να επιτύχουν τα επίπεδα ανάπτυξης που χρειάζονται. Αλλά δεν έχει βρεθεί ακόμη η μαγική συνταγή γι’ αυτό και επιδιώκεται η «βίαιη συναίνεση» σε έναν επίμαχο μηχανισμό, με τον οποίο θα καταμετρούνται οι ανισορροπίες της παγκόσμιας οικονομίας ώστε να προλαμβάνονται οι οικονομικές κρίσεις.
Ο όμιλος G20, ο οποίος δημιουργήθηκε το 1999 μετά την κρίση του 1997-98 που διέλυσε την Ασία και τη Ρωσία, περιλαμβάνει τις επτά οικονομικά ισχυρές χώρες του κόσμου (HΠA, Iαπωνία, Γερμανία, Bρετανία, Γαλλία, Iταλία και Kαναδάς), μαζί με τις 12 αναπτυσσόμενες οικονομίες των Kίνας, Iνδίας, Ρωσίας, Bραζιλίας, Αργεντινής, Μεξικού, Αυστραλίας, Νότιας Αφρικής, Νότιας Κορέας, Ινδονησίας, Σαουδικής Αραβίας, Τουρκίας, και την Ευρωπαϊκή Ενωση!
Η Αμερική έχει ρίξει στο τραπέζι των συζητήσεων την παλιά ιδέα του μεγάλου Βρετανού οικονομολόγου Τζον Μέιναρντ Κέινς, να τιμωρούνται με πρόστιμα οι χώρες που διατηρούν πλεονάσματα πέρα από ένα όριο (π.χ. 4% του ΑΕΠ), ώστε να αναγκάζονται να ξοδεύουν περισσότερα. Μια πρόταση την οποία είχαν αρνηθεί οι παντοδύναμες, στον Δυτικό κόσμο, Ηνωμένες Πολιτείες την επαύριο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς δεν είχαν κανένα λόγο να δέσουν τα χέρια τους, αλλά αναγκάζονται να ασπαστούν σήμερα, που η παραγωγική βάση τους έχει εξασθενήσει αισθητά. Αντιθέτως, η Γερμανία και η Κίνα την απέρριψαν.