Μαζική παραγωγή φτώχειας από το πολιτικό σύστημα ...

Μαζική παραγωγή φτώχειας από το πολιτικό σύστημα
 
Γιώργος Κύρτσος 

Η Ελλάδα πραγματοποιεί, εξαιτίας της πολιτικής που ακολουθείται, ρεκόρ ύφεσης. Το 2012 προβλέπεται υποχώρηση του ΑΕΠ της τάξης του 3%. Με βάση τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, η ύφεση ξεκίνησε το 2008 και θα έχει συμπληρώσει μία πενταετία στα τέλη του 2012, οπότε θα μπορούμε να εκτιμήσουμε καλύτερα εάν θα υπάρξει κάποιου είδους ανάκαμψη το 2013.
Δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή οικονομία στην οποία να έχει καταγραφεί ύφεση πενταετούς διάρκειας με μείωση του συνολικού ΑΕΠ κατά 15%. Η μεγάλη διάρκεια και η ένταση της ύφεσης δημιουργούν τεράστια προβλήματα στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό ανεργίας και να δημιουργούνται μαζικά νεόπτωχοι. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Τραπέζης της Ελλάδος, 500.000 συμπολίτες μας ανήκουν σε οικογένειες που στερούνται εισοδήματος, ενώ ο κ. Ράιχενμπαχ, ο οποίος έχει αναλάβει εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να συμβάλει στην οργάνωση της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, μας προειδοποιεί ότι δεν έχει σταματήσει η οικονομική πτώση.
Ιδιοτελής προχειρότητα
Το οικονομικό πρόγραμμα που σχετίζεται με το μνημόνιο και το νέο μνημόνιο είναι εξαιρετικά προβληματικό και ο τρόπος εφαρμογής του από τους πολιτικούς μας δημιουργεί πρόσθετα προβλήματα.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου επινόησε τον νέο φόρο στα ακίνητα σε μια προσπάθεια να περιορίσει τις αποκλίσεις από τους δημοσιονομικούς στόχους. Με την πρωτοβουλία που πήρε έδωσε σκληρό οικονομικό χτύπημα στη μικροϊδιοκτησία στον τομέα των ακινήτων. Περιόρισε έτσι την προστασία που προσφέρει στους μη προνομιούχους συμπολίτες μας το εντυπωσιακό ποσοστό ιδιοκατοίκησης που παρατηρείται στη χώρα μας. Με μια κυβερνητική απόφαση η μικρή ιδιοκτησία στα ακίνητα μετατράπηκε από οικονομικό και κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας σε παράγοντα φτωχοποίησης σημαντικού τμήματος του πληθυσμού.
Την κατάσταση περιπλέκει η ιδιοτελής προχειρότητα που επέδειξαν τα δύο κόμματα εξουσίας στο θέμα του περιορισμού των δημοσίων δαπανών και του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων. Στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν, στο μέτρο του δυνατού, το πελατειακό σύστημα στο οποίο στηρίχτηκε ο δικομματισμός, απέρριψαν την πρόταση της τρόικας για απολύσεις στη δημόσια διοίκηση και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα της οικονομίας μέσω κατάργησης οργανισμών και υπηρεσιών και αντιπρότειναν τη λεγόμενη εργασιακή εφεδρεία. Πρόκειται για επινόηση που επιτρέπει στα κόμματα εξουσίας τη διαρκή διαπραγμάτευση με την εκλογική τους πελατεία σε βάρος της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης και των δημόσιων οικονομικών. Αντί για την αναγκαία δημοσιονομική εξυγίανση, που θα επιτάχυνε την οικονομική ανάκαμψη, έχουμε ένα ατελείωτο μικροπολιτικό, κομματικό παζάρι που προκαλεί σοβαρές παρενέργειες.

Όλα για τα προνόμια
Η κατάσταση θα ήταν πολύ καλύτερη από κοινωνική άποψη εάν οι πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος ήταν πρόθυμοι να συμβάλουν, με τον περιορισμό των σκανδαλωδών προνομίων τους, στη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης. Έχουμε φτάσει στο σημείο να επιμένουν οι βουλευτές στο ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς που τους εξασφαλίζει εξαιρετικά υψηλή σύνταξη με μία μόνο τετραετία στη Βουλή, τη στιγμή που ψηφίζουν τον δραστικό περιορισμό των συντάξεων και των επικουρικών συντάξεων για όλες τις άλλες επαγγελματικές κατηγορίες. Οι βουλευτές επιμένουν επίσης στη διατήρηση του αφορολόγητου μεγάλου τμήματος των αποδοχών τους, των επιδομάτων που παίρνουν για την αυτονόητη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, για τη δωρεάν χρήση πολυτελούς αυτοκινήτου, ενώ ψηφίζουν, βάσει του μνημονίου, την κατάργηση φορολογικών προνομίων και δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.
Η πολιτική διαφθορά εξακολουθεί να έχει κυρίαρχη παρουσία στον δημόσιο βίο και να προσδιορίζει σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις. Δεν είναι τυχαίο ότι οι κατηγορούμενοι για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου αντιμετωπίζονται χαλαρά από τη Δικαιοσύνη, ενώ η πολυδιαφημισμένη κάθαρση στην υπόθεση της Siemens έχει οδηγήσει στην καθυστέρηση ένταξης στο δίκτυο 7 σταθμών του μετρό που έχουν ήδη κατασκευαστεί, με το πρόσχημα της επιδίωξης της διαφάνειας στις προμήθειες.
 

Διοικητική αποσύνθεση
Η φτώχεια αυξάνεται στη χώρα μας και εξαιτίας της αποσύνθεσης της δημόσιας διοίκησης. Ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός δυσλειτουργεί προκλητικά, με αποτέλεσμα να επιβραβεύονται οι φοροφυγάδες, να αναπτύσσεται η παράλληλη οικονομία και να μην υπάρχουν επαρκή κονδύλια για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Ακόμη και τα κονδύλια που διατίθενται δεν καταλήγουν πάντα σε αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη, αλλά πολλές φορές χρηματοδοτούν τους επιτήδειους που ξέρουν να εκμεταλλεύονται τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα.
Το ρεκόρ φοροδιαφυγής μετατρέπει την Ελλάδα σε εύκολο στόχο των Ευρωπαίων εταίρων μας, οι οποίοι αρνούνται να αναλάβουν πρόσθετες οικονομικές υποχρεώσεις για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας εφόσον οι κυβερνήσεις και η δημόσια διοίκηση ανέχονται, για προφανείς λόγους, τους φοροφυγάδες.
Οι αρμόδιοι στήνουν κάθε τόσο ένα νέο σκηνικό πάταξης της φοροδιαφυγής, σε μια προσπάθεια να καθησυχάσουν τη θορυβημένη κοινή γνώμη. Το τελευταίο επικοινωνιακό τέχνασμα είναι η σύλληψη, για διάστημα λίγων ωρών, επιχειρηματιών που δεν είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Η ουσιαστική πάταξη της φοροδιαφυγής περνάει από τη σύλληψη εκείνων που αποφεύγουν να δηλώσουν οποιαδήποτε υποχρέωσή τους, όπως είναι η είσπραξη τεράστιων ποσών ΦΠΑ, και όχι εκείνων που καθυστερούν την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουν δεχτεί με κάθε επισημότητα. Επιπλέον, θα πρέπει να διωχθούν οι εκπρόσωποι των οργανισμών και των υπηρεσιών του Δημοσίου που αποφεύγουν την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους προς το Δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, οδηγώντας την οικονομία σε στάση πληρωμών. Η περίπτωση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος ηγήθηκε πολλών επικοινωνιακών ασκήσεων πάταξης της φοροδιαφυγής και τώρα ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη για ενδεχόμενη συμμετοχή του σε κύκλωμα λαθρεμπορίας πετρελαίου, είναι ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί στη δημόσια διοίκηση, με τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος για τους πολίτες.

Παράνομη μετανάστευση
Η ανικανότητα των κομμάτων εξουσίας και η αποσύνθεση της δημόσιας διοίκησης συντηρούν την παράνομη μετανάστευση σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα. Από το 2008 εισέρχονται στην Ελλάδα περισσότεροι από 110.000 παράνομοι μετανάστες το χρόνο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία εκρηκτική κατάσταση στα μεγάλα αστικά κέντρα και η φτώχεια που πλήττει τους μη προνομιούχους συμπολίτες μας να παίρνει τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά.
Οι παράνομοι μετανάστες αποτελούν μεγάλη απειλή για τους φτωχούς και τους νεόπτωχους Έλληνες, εφόσον αξιοποιούνται από διάφορα κυκλώματα για να τους στερούν βασικά οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Παράλληλα, η συγκέντρωση παράνομων μεταναστών σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες μεγάλες πόλεις ρίχνει ακόμη πιο χαμηλά το επίπεδο των υπηρεσιών που προσφέρει το κράτος πρόνοιας στους Έλληνες που δεν έχουν τα οικονομικά μέσα. Στη φτώχεια προστίθεται η ανασφάλεια και η έξαρση της εγκληματικότητας, για να δημιουργήσουν ένα εφιαλτικό κοινωνικό περιβάλλον.
Είναι τέτοια η αποσύνθεση του πολιτικού και διοικητικού μας συστήματος ώστε αδυνατεί να θέσει τα ζητήματα που αναφέραμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να αξιοποιήσει τους κοινοτικούς πόρους για την εφαρμογή πολιτικών που θα περιορίσουν την εξάπλωση της φτώχειας. Οι μεγάλες αποκλίσεις στην εκτέλεση του προϋπολογισμού σε συνδυασμό με τη δέσμευση που ανέλαβε η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο του μνημονίου, για μείωση του κόστους των επιδομάτων ανεργίας έχουν προετοιμάσει εξαιρετικά δυσάρεστες εξελίξεις. Στο άμεσο μέλλον θα έχουμε μεγάλη αύξηση του αριθμού των ανέργων με ταυτόχρονη μείωση του επιδόματος ανεργίας που δικαιούνται. Το χειρότερο είναι ότι η οικονομική πολιτική που ακολουθείται έχει οδηγήσει σε πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, με αποτέλεσμα ολοένα περισσότεροι εργαζόμενοι να εξασφαλίζουν μηνιαίες αποδοχές που υπολείπονται του επιδόματος ανεργίας. Αυξάνεται επίσης ο αριθμός των εργαζομένων που δεν μπορούν να βγουν από την παγίδα της φτώχειας, εξαιτίας των εξαιρετικά χαμηλών αποδοχών τους.