Τέλος οι δουλειές. Αρχίζει το δούλεμα
Τέλος οι δουλειές. Αρχίζει το δούλεμα
Του Γιώργου Κράλογλου
Απρέπεια αν όχι πολιτική αγυρτεία πρέπει να χαρακτηριστεί η εντελώς ασαφής, αόριστη και τελικά ακαταλαβίστικη κυβερνητική ανακοίνωση για δήθεν σχέδια και προγράμματα που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας σε 150.000 ανέργους μέσα στο 2012. Είναι ντροπή και πολιτικό αίσχος να δίνουν ελπίδες και μάλιστα μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, στους άνεργους που ξεπερνούν το 1.000.000 για δήθεν δουλειές όταν δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμη τι θέλουν να κάνουν.
Δυστυχώς η άθλια πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Κάποιοι “φωτισμένοι” ανεγκέφαλοι κατάφεραν να πείσουν ομοίους τους πολιτικούς να ανακοινώσουν, για επικοινωνιακούς λόγους,
ότι μέσα από κοινωνικά και δημοτικά προγράμματα μπορεί να αναχαιτισθεί μερικώς το κύμα της ανεργίας.
Το νέο κύμα ανεργίας που έρχεται το 2012 φουντωμένο και αμείλικτο καθώς (σύμφωνα και με τον κ. Ρωμανιά της ΓΣΕΕ, τα στοιχεία του οποίου ουδέποτε διαψεύσθηκαν μέχρι σήμερα) θα αγγίξει το τέλος του χρόνου μέχρι και 2.000.000 άτομα.
Η ανακοίνωση (με φροντίδες των αρμοδίων) πήρε μεν ευρεία δημοσιότητα, παπαγαλίστικε και από τα κανάλια αλλά το συμπέρασμα, τόσο το δικό μου όσο και εκείνων που την διάβασαν, είναι ότι όχι μόνο δεν καταλαβαίνει κανείς που και πως θα προκύψουν οι θέσεις αυτές αλλά και ποια είναι τα συγκεκριμένα προγράμματα που θα απασχολήσουν 150.000 ανέργους.
Περιττό ίσως να επισημάνω ότι ούτε για επίπεδα μισθών γίνεται λόγος ούτε για μονιμότητα ούτε και για ωράρια.
Αυτά βγαίνουν καθ΄ υπολογισμό αλλά σε καμία περίπτωση δεν κουμπώνουν με τα “αισιόδοξα μηνύματα” της ανακοίνωσης.
Επαναλαμβάνω ότι τα συγκεχυμένα αυτά προγράμματα μιλάνε για απασχόληση σε παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και άλλα παρόμοια που κυρίως θα συντονίζονται από τους Δήμους.
Τι θα συμβεί στην πραγματικότητα;
Κατ΄ αρχήν ό,τι γίνει (εάν γίνει) θα συνδυασθεί με τις εκλογές και την προεκλογική περίοδο μιας και δεν πείθουν πλέον υποσχέσεις Βουλευτών και κομμάτων για διορισμούς στο δημόσιο ή ακόμη και διατήρηση της εκλογικής πελατείας που είναι στο δημόσιο στις θέσεις που κατέχουν σήμερα.
Άρα η γνωστή (από την εποχή των Τζουτζέδων) μέθοδος υποσχέσεων για να ανταλλάξουμε τις ψήφους και να καβαλήσουμε στην εξουσία θα επαναληφθεί και αυτή την φορά παίζοντας ακόμη και με την αγωνία των ανέργων που έχουν πρόβλημα επιβίωσης.
Την ίδια στιγμή (όπως δυστυχώς όλα δείχνουν ακόμη και με την σημερινή κυβέρνηση) υπουργοί και βουλευτές όλων των κομμάτων θα παρακολουθούν χωρίς αντίδραση όχι μόνο την απουσία κεφαλαίων, κεφαλαιούχων και επενδυτών από την οικονομία, αλλά και την αποχώρηση αυτών που μέχρι χθες ενδιαφέρονταν για επιχειρηματικές δράσεις.
Προσωπικά θεωρώ ότι είναι λάθος να περάσει απαρατήρητη η αποχώρηση άλλων δύο μεγάλων ομίλων του χώρου της ενέργειας από την Ελλάδα καθώς και η ισχυροποίηση του μονοπωλίου της, ακόμη κατεχόμενης από τις συντεχνίες, ΔΕΗ με την ενδέκατη αύξηση των τιμολογίων ρεύματος που θα οδηγήσει σε κόστος ζωής που δεν θα καλύπτεται από εδώ και στο εξής ούτε με τα σημερινά επίπεδα μισθών και συντάξεων.
Είναι επίσης λάθος να περάσουν απαρατήρητοι οι σχεδιασμοί ομάδας υγιών (ακόμη) εξαγωγικών επιχειρήσεων της χώρας (τους γνωρίζουν στο υπουργείο Οικονομίας) να μεταφέρουν τις παραγωγικές εγκαταστάσεις τους σε Βαλκανικές χώρες για να μειώσουν το παραγωγικό κόστος αξιοποιώντας τα ελκυστικά φορολογικά κίνητρα.
Φοβούμαι όμως ότι η πολιτική παραζάλη και η προσπάθεια όλων των πολιτικών να διασφαλίσουν την πλουσιοπάροχη καρέκλα τους στην Βουλή μιας και ως ανεπάγγελτοι οι περισσότεροι, δεν ξέρουν να κάνουν άλλη δουλειά από αυτή του Βουλευτή, θα οδηγήσει στο περιθώριο τις δύο αυτές επισημάνσεις που κάνω στο σημερινό μου σημείωμα.
Να περιμένουμε λοιπόν ότι θα θεωρηθούν ως εντελώς φυσική εξέλιξη τα νέα λουκέτα των επιχειρήσεων και η απουσία επενδύσεων αφού ( αυτή την εξήγηση θα μας δώσουν επισήμως) είναι ακόμη ασαφές το Τραπεζικό και γενικότερα το χρηματοδοτικό περιβάλλον και στην Ελλάδα όσο δεν ξεκαθαρίζεται το οικονομικό τοπίο στην Ευρώπη.
Εκεί θα ρίξουν τις αιτίες για να καλύψουν την ανικανότητά τους να δημιουργήσουν πραγματικές θέσεις εργασίας αποσύροντας, για παράδειγμα, αντικίνητρα στην αγορά ακινήτων για να λειτουργήσει και πάλι η οικοδομή και οι κατασκευές. Ανοίγοντας δρόμους για επενδύσεις μέσα από πραγματική αποκρατικοποίηση άχρηστων κρατικών επιχειρήσεων και Οργανισμών του δημοσίου. Δημιουργώντας ουσιαστικές θέσεις εργασίας με το πραγματικό άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, της αγοράς ενέργειας, των μεταφορών και παραχωρώντας λιμάνια και εκτάσεις του δημοσίου για ανάπτυξη τουριστικών επιχειρήσεων και μονάδων αποθήκευσης και εμπορίου.
Ο αντίλογος με τα κωμικά στοιχεία για προοπτική απασχόλησης σε μονάδες εναλλακτικών μορφών ενέργειας καλό θα ήταν να σταματήσει γιατί όλος αυτός ο χώρος στην Ελλάδα δεν θα απασχολήσει πάνω από 150-200 άτομα.
Πως όμως θα γίνουν αυτά όταν το ΠΑΣΟΚ έχει βγάλει τα μαχαίρια για να ξεκαθαρίσει την υπόθεση του αρχηγού και της διάσπασης. Η Νέα Δημοκρατία μετράει νυχθημερόν τα κουκιά και ψάχνει για δηλώσεις και μαγικές εικόνες που μπορούν να τις φέρουν περισσότερα. Το κόμμα του κ. Γ. Καρατζαφέρη επιδίδεται ήδη στο “πολιτικό άθλημα” των πελατειακών σχέσεων με ταξιτζήδες, φορτηγατζήδες και συντεχνίες του δημοσίου. Και τα αριστερά κόμματα κάθονται κάτω από το δέντρο με τους ψηφοφόρους και περιμένουν να “ωριμάσουν” για να πέσουν στο δικό τους σακί...
2-1-2012