Το Μνημόνιο πέθανε... ζήτω το νέο Μνημόνιο!

(...)

πρόκειται για μια πραγματική εθνική καταστροφή, την οποία μας την επέβαλαν στο όνομα της... άμεσης αντιμετώπισης του υπέρογκου δημοσιονομικού ελλείμματος και της υπερχρέωσης της χώρας μας. Υστερα από τρία χρόνια εξαιρετικά σκληρής λιτότητας και αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής, το χρέος του ελληνικού Δημοσίου θα ξεπεράσει, στα τέλη του 2012, το 180% του ΑΕΠ. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο τόσο μεγάλης αύξησης του χρέους στη χώρα μας

(...)

Το Μνημόνιο πέθανε... ζήτω το νέο Μνημόνιο!

της Ζεζας Ζηκου

«Πάρτε αυτά τα μέτρα για να πάρετε το νέο δάνειο», απαιτούν οι τροϊκανοί... Τα επώδυνα μέτρα που θα συνοδεύουν τη νέα δανειακή σύμβαση ύψους 130 δισ. ευρώ είναι εξαιρετικά σκληρά και θα προκαλέσουν σοκ στην ελληνική κοινωνία. Κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν έστω και τώρα, έστω και με βίαιο τρόπο, αλλιώς δεν θα γίνουν ποτέ... όπως ορίζει το 10σέλιδο κείμενο με τις βασικές αρχές του νέου Μνημονίου. Οι τροϊκανοί αδιαφορούν αν θα κάψουν μαζί με τα ξερά και τα χλωρά. Διότι καλές οι μεταρρυθμίσεις, μαζί, όμως, έρχεται και μια απίστευτη εσωτερική υποτίμηση που δεν θα έχει προηγούμενο. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στο «τέρας» που έρχεται για να κάνει την Ελλάδα... ανταγωνιστική!

Η οικονομική πολιτική στην Ελλάδα –η πολιτική του Μνημονίου– πρέπει να αλλάξει πριν διαλύσει τα πάντα και πριν πτωχεύσει η χώρα, προειδοποιούσε ματαίως η στήλη. Το δίλημμα που μας θέτουν είναι απλό: Δραχμή ή ευρώ, άτακτη χρεοκοπία ή ελεγχόμενη χρεοκοπία εντός Ευρωζώνης. Και το δίλημμα τίθεται τώρα, αφού προηγουμένως μας έχουν φορτώσει με υπερβολικό χρέος (από το 120%, στο 160%), μας έχουν απαξιώσει διεθνώς, μας έχουν αποκόψει από τις αγορές και κυρίως έχουν απορρυθμίσει πλήρως την οικονομία μας και τσακίσει το ηθικό μας. Με άλλα λόγια, μας οδήγησαν σε μια κατάσταση που είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε τα πάντα.

Η κρίση βαθαίνει και η φτώχεια των Ελλήνων πολιτών είναι πια εμφανής και κάνει τον γύρο του κόσμου. Η «λαοθάλασσα πεινασμένων» στην Πλατεία Συντάγματος την περασμένη Τετάρτη για... λίγα κρεμμύδια είναι ενδεικτική. Ανεργία ή υποαπασχόληση, απώλεια ιδιοκτησίας λόγω κατάσχεσης, χαμηλές συντάξεις, όποια και αν είναι η αιτία, η φτώχεια πλήττει πλέον και όσους είχαν επαρκές βιοτικό επίπεδο. Η ύφεση και η ανεργία έχουν πλέον ξεφύγει από κάθε έλεγχο και αποτελούν πια το βασικό πρόβλημα επιβίωσης της χώρας. Το 2011 η ύφεση ξεπέρασε το 6%, αλλά και το 2012 η οικονομία θα συνεχίσει να «βουλιάζει» και θα συρρικνωθεί στην καλύτερη περίπτωση κατά 3,5%. Η έκρηξη του αριθμού των αστέγων στα αστικά κέντρα έχει προ πολλού ξεπεράσει ακόμα και τις πιο απαισιόδοξες προβλέψεις

Ομως, είναι κακό πράγμα οι «εταίροι» να καθορίζουν τις σχέσεις τους με ωμούς εκβιασμούς. Η Ελλάδα πληρώνει τα λάθη της ψευδεπίγραφης ευημερίας χωρίς παραγωγή, που έζησε τις τελευταίες δεκαετίες. Ομως και αυτοί μας δάνειζαν πέρα από τις αντοχές μας για να χρηματοδοτούμε τα δικά τους πλεονάσματα με τα δικά μας ελλείμματα. Εντάξει δαπανούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας για να αγοράζουμε τα προϊόντα τους. Και τώρα μας φέρονται με ωμότητα ποντάροντας στην αδυναμία του χρεωμένου λαού.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου θα διαπραγματευθεί τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα για να καταρτίσει τη νέα δανειακή σύμβαση. Αυτή θα δεσμεύσει τη χώρα για τα επόμενα χρόνια. Μειώσεις 20% στον ιδιωτικό τομέα, «μαχαίρι» στον 13ο και 14ο μισθό, μείωση επικουρικών συντάξεων, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, «ευελιξία» στους μισθούς περιλαμβάνει το υπόμνημα της τρόικας προς την κυβέρνηση εν όψει του νέου Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης. Ακόμα, προβλέπονται πρόσθετα μέτρα 2,2 δισ. ευρώ, που θα καλύψουν το κενό του 2011. Η «μαύρη τρύπα» θα καλυφθεί από περιστολές στη δαπάνη για τα φάρμακα, από τον τομέα της Αμυνας και από κλείσιμο φορέων.

Οι πολιτικοί ηγέτες που στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου και οι βουλευτές θα κληθούν να πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε στο πακέτο αυτό. Τα περιθώρια είναι ελάχιστα για διαπραγματεύσεις ή καθυστερήσεις. Και οι πιέσεις από τους τροϊκανούς είναι έντονες, ειδικώς στο θέμα της μείωσης των μισθών, όπου εμφανίζονται αμετακίνητοι.

Οι αναγνώστες της στήλης θα ενθυμούνται ότι από την αρχή είχα διατυπώσει την άποψη πως το Μνημόνιο όχι μόνο δεν έλυνε τα προβλήματα της Ελλάδος, αλλά τα επιδείνωνε. Η αλήθεια είναι ότι τότε η άποψη αυτή ήταν απλώς μειοψηφούσα, αλλά το παράδοξο είναι ότι σχολιάζεται ακόμη ως αδιέξοδη. Το Μνημόνιο, έλεγαν και λένε(!) οι θιασώτες του, αποτελούσε τη μοναδική λύση για να αποκαταστήσει η χώρα υγιή δημοσιονομικά. Ακόμα και τώρα, που είναι κοινή πεποίθηση η παταγώδης αποτυχία, οι θιασώτες του δίνουν μάχες οπισθοφυλακής για να μας πείσουν ότι το Μνημόνιο δεν απέτυχε... γιατί ουσιαστικά ουδέποτε εφαρμόστηκε!

Δυστυχώς, όμως, πρόκειται για μια πραγματική εθνική καταστροφή, την οποία μας την επέβαλαν στο όνομα της... άμεσης αντιμετώπισης του υπέρογκου δημοσιονομικού ελλείμματος και της υπερχρέωσης της χώρας μας. Υστερα από τρία χρόνια εξαιρετικά σκληρής λιτότητας και αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής, το χρέος του ελληνικού Δημοσίου θα ξεπεράσει, στα τέλη του 2012, το 180% του ΑΕΠ. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο τόσο μεγάλης αύξησης του χρέους στη χώρα μας στη διάρκεια οποιασδήποτε τριετίας σε απόλυτους αριθμούς, αλλά και ως ποσοστό επί του ΑΕΠ

Ουδείς, λοιπόν, διδάχθηκε από το ναυάγιο του Τιτανικού.

 

''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ''

29-1-2012