Η υποβάθμιση της Γαλλίας και η σημασία της για την Ευρώπη

(1)

Η υποβάθμιση της Γαλλίας και η σημασία της για την Ευρώπη 

Προχτές η Moody΄s μείωσε την πιστοληπτική ικανότητα της Γαλλίας από ΑΑΑ σε ΑΑ1, ουσιαστικά ακολουθώντας την S&P, που επίσης έκανε ανάλογη υποβάθμιση στην αρχή της χρονιάς.

Η υποβάθμιση της Γαλλίας δεν είναι παρά η κορφή του παγόβουνου για την Ευρώπη. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και αν δεν αλλάξουν πάρα πολλά, οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο ότι θα ακολουθήσουν και άλλες υποβαθμίσεις. Πάντως όσον αφορά τη Γαλλία, είναι κάτι που πολλοί ανέμεναν και περίμεναν να γίνει.

Ένα από τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η Γαλλία αλλά και η

Ευρώπη πιο μακροπρόθεσμα, είναι οι υποβαθμίσεις που θα ακολουθήσουν εντός της Γαλλίας, που δεν είναι ορατές στο μάτι.

Κάθε υποβάθμιση πιστοληπτικής ικανότητας ακολουθεί και υποβαθμίσεις εταιρειών εντός της χώρας αυτής. Αρχίζοντας από τις τράπεζες μεν, αλλά φτάνοντας έως τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αυξάνεται το συνολικό κόστος για την οικονομία.

Το δε πρόβλημα της Γαλλίας, ενδέχεται να μεγαλώσει με γεωμετρική πρόοδο, διότι η ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές ίσως επιβαρύνει την οικονομική ανάπτυξη, που ίσως να έχει σαν αποτέλεσμα να δούμε περαιτέρω υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Γαλλίας κοιτάζοντας μπροστά.

Το γεγονός ότι οι γαλλικές τράπεζες είναι γεμάτες με ιταλικό (300 δισ.) και ισπανικό (110 δισ.) χρέος επίσης δεν βοηθά. Ούτε το γεγονός ότι το πραγματικό χρέος της Γαλλίας ίσως να αποδειχτεί πολύ μεγαλύτερο από ό,τι όλοι φανταζόμαστε, διότι υπάρχουν πάρα πολλοί λογαριασμοί που δεν έχουν καταλογιστεί σαν χρέος.

Οι λόγοι άλλωστε για την υποβάθμιση της Γαλλίας εκ μέρους της Moody΄s έχουν να κάνουν με το ότι η δημοσιονομική θέση της Γαλλίας, θα χειροτερέψει κοιτάζοντας μπροστά.

Ο στόχος για το 2012 είναι η Γαλλία να έχει δημοσιονομικό έλλειμμα 4,5% του ΑΕΠ. Ο στόχος για το 2013 είναι στο 3%. Το ερώτημα είναι αν θα μπορεί να το κάνει αυτό η Γαλλία, χωρίς ουσιαστικά να ρίξει την οικονομία σε ύφεση, κάτι που θα δυσκολέψει ακόμα περισσότερο την δημοσιονομική προσαρμογή της Γαλλίας;

Την απάντηση θα την δούμε του χρόνου, αλλά η δική μου η απάντηση είναι όχι, χωρίς δραστική μείωση της μόχλευσης στον τραπεζικό τομέα (με διαγραφές κεφαλαίου) και όχι χωρίς πραγματικές αλλαγές που θα κάνουν την Γαλλία πιο ανταγωνιστική. Και ως προς αυτό δεν είμαι τόσο αισιόδοξος.

Άλλο θέμα είναι ότι η Γαλλία έχει ξεπεράσει το 90% του ΑΕΠ σε χρέος στο πρώτο εξάμηνο. Η λογική λέει ότι έως το τέλος του χρόνου, το χρέος της θα έχει αυξηθεί κατά 1-2 μονάδες ακόμα. Του χρόνου, αν υποθέσουμε ότι η ύφεση στην Ευρώπη δεν αυξηθεί, το συνολικό χρέος της Γαλλίας ίσως να έχει φτάσει το 95% του ΑΕΠ.

Υπάρχουν πολλές μελέτες που δείχνουν ότι όταν μια χώρα ξεπεράσει το 90% χρέος ως προς το ΑΕΠ, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα πολύ, διότι θα χρειαστούν ολοένα και περισσότεροι πόροι για να μπορούν να εξυπηρετήσουν αυτό το χρέος, που θα αφαιρεθούν από την οικονομία, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Ενθαρρυντικό, έως ένα βαθμό, είναι το ότι ο υπουργός οικονομικών της Γαλλίας είπε ότι αυτή η υποβάθμιση θα δώσει περισσότερο κίνητρο στην Γαλλία να κάνει τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές έτσι ώστε να ανακτήσει ξανά την πιστοληπτική ικανότητα ΑΑΑ. Τουλάχιστον δεν έκανε το λάθος να βγει στα τηλεοπτικά παράθυρα και να μιλάει περί συνωμοσιών κτλ, όπως έκαναν ορισμένοι εδώ στη χώρα μας.

Επίσης ο Γάλλος υπουργός οικονομικών τόνισε ότι δεν έχει γίνει σχεδόν τίποτα την τελευταία δεκαετία από τους προγενέστερους πολιτικούς της Γαλλίας προς την κατεύθυνση για αλλαγές στη λειτουργία της Γαλλίας, αλλά σήμερα η Γαλλία είναι αποφασισμένη να αλλάξει. Η απεικόνιση της πραγματικότητας ποτέ δεν βλάπτει.

Το κατά πόσο θα τα καταφέρει να αλλάξει η Γαλλία είναι ένα μεγάλο στοίχημα για την Ευρώπη, διότι ουσιαστικά η Γαλλία και η Γερμανία είναι οι δυο χώρες που αποτελούν την ευρωπαϊκή οικονομία.

Ενδεχόμενη αδυναμία αυτών των δυο χωρών, θα επιφέρει πλήγμα σε όλους και σε όλη την Ευρώπη, κυρίως στη χώρα μας που έχει μεγάλες ανάγκες βοηθείας αυτό τον καιρό.

21-11-2012

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΟΣ

 www.capital.gr 

(2)

Χτυπήματα από παντού δέχεται ο Φρ. Ολάντ 

Γεμάτος αυτοπεποίθηση για τον κομβικό ρόλο της χώρας του στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση εμφανίζεται ο Γάλλος πρωθυπουργός Ζαν - Μαρκ Ερό: «Δεν υπάρχει μέλλον για την Ευρώπη, αν δεν υπάρχει γαλλογερμανική συνεννόηση» διακηρύσσει. Αν και σε λίγο κατώτερο επίπεδο, αυτό το αναγνωρίζει και η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η κατεξοχήν εφημερίδα του γερμανικού επιχειρηματικού και πολιτικού κατεστημένου: «Η κρίση του ευρώ είναι αδύνατον να λυθεί χωρίς τους Γάλλους» γράφει ευθέως - και μάλιστα σε κύριο άρθρο της. Το κακό για το Παρίσι είναι ότι αυτή η γερμανική ομολογία περί της σημασίας του κατά κανένα τρόπο δεν συνοδεύεται από τον προσήκοντα σεβασμό των Γερμανών για τη γαλλική πολιτική. Το αντίθετο. Το χειρότερο μάλιστα είναι πως ορισμένα σοσιαλδημοκρατικά γερμανικά έντυπα είναι ακόμη πιο επιθετικά εναντίον της κυβέρνησης του σοσιαλιστή Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ από όσο οι δεξιές γερμανικές εφημερίδες. Παράδειγμα η «Ντι Τσάιτ», η αγαπημένη εβδομαδιαία εφημερίδα των διανοουμένων που πρόσκεινται στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας, το SPD.
«Ο σημαντικότερος γείτονάς μας μπορεί να γίνει ο χειρότερος ασθενής της Ευρώπης - Η Γαλλία βυθίζεται και απειλεί το ευρώ με μια πολιτική του χθες» γράφει π.χ. στους τίτλους της πρώτης σελίδας του φύλλου που κυκλοφορεί. «Το να μιλήσει κανείς για μια νέα Ελλάδα θα ήταν υπερβολικό, αλλά η Γαλλία κυλάει στην ύφεση, η ανεργία καλπάζει, η χώρα ανήκει στους χαμένους της παγκοσμιοποίησης. Απειλούν να υλοποιηθούν ολέθρια σενάρια: απώλεια δανειοληπτικής αξιοπιστίας, κοινωνικές ταραχές, πολιτική ανικανότητα διαχείρισης. Εξαιτίας αυτών το Βερολίνο κοιτάζει με φόβο προς το Παρίσι...» έγραφε η «Ντι Τσάιτ» αρχίζοντας την πρωτοσέλιδη ανάλυσή της. Την ίδια άποψη έχει και το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», το οποίο προκάλεσε αίσθηση με το τεύχος που κυκλοφορεί. «Η ωρολογιακή βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης» ο τίτλος στο εξώφυλλο. «Γιατί η Γαλλία θα μπορούσε να γίνει ο μεγαλύτερος κίνδυνος για το ενιαίο νόμισμα της Ευρώπης» ήταν ο υπότιτλος του πρώτου κύριου άρθρου του περιοδικού, το οποίο καταλήγει τονίζοντας: «Η κρίση μπορεί να χτυπήσει ακόμη και την επόμενη χρονιά. Προηγούμενες ευρωπαϊκές νομισματικές αναστατώσεις έχουν συχνά αρχίσει κάπου αλλού για να καταλήξουν καταποντίζοντας τη Γαλλία. Και αυτή τη φορά επίσης, η τύχη του ευρώ θα αποφασιστεί στη Γαλλία μάλλον παρά στην Ιταλία ή στην Ισπανία.
Ο Ολάντ δεν έχει πολύ καιρό για να εξουδετερώσει την ωρολογιακή βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης». Η αλήθεια είναι ότι η τύχη του ευρώ, το αν δηλαδή η Ευρωζώνη θα διατηρηθεί και θα μεγαλώσει ή αν θα συρρικνωθεί και θα διαλυθεί, θα κριθεί στη Γαλλία και μόνο στη Γαλλία. Αν ο γαλλικός λαός και η γαλλική ελίτ αντισταθούν στην πολιτική του Βερολίνου, τότε οι Γερμανοί είναι υποχρεωμένοι να αλλάξουν πολιτική, διαφορετικά θα διαλυθεί σίγουρα και σύντομα το ευρώ εφόσον συνεχιστεί η ίδια γερμανική γραμμή. Αν οι Γάλλοι υποκύψουν και υποταχθούν στην πολιτική των Γερμανών, μαύρες μέρες περιμένουν τους λαούς της Ευρώπης, υπό το καθεστώς του Τέταρτου Ράιχ...
Το βέβαιο είναι ότι ο συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ των χωρών της Ευρώπης μετατοπίζεται διαρκώς προς όφελος της Γερμανίας. Οι ρυθμοί μάλιστα αυτής της μετατόπισης έχουν επιταχυνθεί ραγδαία τα τελευταία τρία χρόνια της κρίσης, ιδίως από τότε που άρχισε η ιστορία με τα μνημόνια. Η σοσιαλδημοκρατική «Ντι Τσάιτ» δηλώνει μέσω της πρωτοσέλιδης ανάλυσής της ότι δεν την ενθουσιάζει καθόλου αυτή η υπερενίσχυση της Γερμανίας και εξηγεί το γιατί: «Δυστυχώς η νέα κατάσταση συνιστά κίνητρο για τη Γαλλία να εξισώσει την υστέρηση μέσω συνασπισμών. Ο Ολάντ υπέκυψε σε αυτή την προσπάθεια, καθώς σφυρηλάτησε εναντίον της Α. Μέρκελ μια συμμαχία του νότου της Ευρωζώνης. Θα ήταν παράδοξο να βρεθεί πολιτικά η Γερμανία, το κέντρο ισχύος της ΕΕ, πάλι στην περιφέρεια» επισημαίνει η εφημερίδα που υποτίθεται ότι βρίσκεται ιδεολογικά κοντά με τον Γάλλο πρόεδρο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

''ΕΘΝΟΣ''
20-11-2012