Η εξομολόγηση (ΙΙ)



  
'Εργα του George Condo

(...)
Τριάντα οκτώ χρόνια απόλυτης ξεφτίλας που επιβλήθηκε από σωτήρες που, δυστυχώς, επέλεξε ο λαός. Μα τότε, λένε ορισμένοι, υπεύθυνος είναι και ο λαός. Τότε είναι που αισθάνομαι σαν serial killer. Είναι, φωνάζω αλλά, το ψάρι βρομάει πάντα απ’ το κεφάλι. Οι ηγέτες έδωσαν το παράδειγμα, τον τόνο, τις εντολές, τις κατευθύνσεις. Αυτοί επέλεξαν στρατηγούς, συνταγματάρχες και λοχαγούς. Αυτοί διακόρευσαν, εξαγόρασαν, έμαθαν τον λαό να συμπεριφέρεται σαν κατακτητής στην ίδια του τη χώρα. 
(...)


Περίληψη προηγουμένου: Στο άρθρο της περασμένης Κυριακής αναφέρθηκα στις «δράσεις» που ξεκίνησαν αλλά, δεν πρόκαναν να «υλοποιηθούν» επειδή οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της παλαιάς και νέας ΝΔ ήταν απασχολημένες με άλλες -δράσεις. Η στήλη έχει πολλάκις αναφερθεί σε αυτές και στις επιπτώσεις τους στην χώρα και στη κοινωνία (χρέος 360 δις, ΔΝΤ, μνημόνια, εθνικός και διεθνής εξευτελισμός, υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου (“φτωχοποίηση” στη newspeak όπως “πλουσιοποίηση» κλπ) αλλά, κανείς δεν φαίνεται να δίνει σημασία στα σχόλια μας προφανώς επειδή συντάσσονται από ένα μη ευλογημένο (made στη γλώσσα της Μαφίας) δημοσιογράφο. Με την ίδια, ιεραποστολική θα έλεγα επιμονή ο γράφων έχει προτείνει συγκεκριμένα μέτρα αλλά, επειδή δεν τα αποκαλούσε «δράσεις» και δεν κατάφερνε να τα εντάξει στα πακέτα Ντελόρ, στα ΚΠΣ και στα ΕΣΠΑ, φαγώθηκαν από τον κάλαθο των αχρήστων. Σε περίπτωση που, κάποιος θα μου προσάψει την κατηγορία της εμπάθειας εναντίον των «δύο μεγάλων κομμάτων» που κυβέρνησαν τη χώρα, τα τελευταία 38 χρόνια θα επαναλάβω ότι όλα αυτά συνέβησαν όχι επειδή κάποιος έφταιγε αλλά, επειδή Πρωθυπουργοί και υπουργοί έλλειπαν απ’ το σπίτι για δουλειές, έστω και αν ο κ. Πάγκαλος επιμένει ότι ήταν στην Ελλάδα και τα φάγαμε μαζί. Όλα όσα συνέβησαν από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα (Αλλαγή, Επανίδρυση, Εκσυγχρονισμός καθώς και η πληθώρα των δρόμων προς την 3η και 4η Παρακαμπτήριο προς τον Σοσιαλισμό, την Λεωφόρο Νεοφιλελευθερισμού κλπ) ήταν τυχαία γεγονότα τα οποία καμία σχέση δεν είχαν με τις «δράσεις» των ως άνω.
Να όμως που, με την απόφαση του Eurogroup να αποδεσμεύσει μέρος της megaδόσης του 65ου δανείου προς την Ελλάδα ανοίγει ένα φωτεινό μονοπάτι προς την Ανάπτυξη. Το είπε και ο κ. Χατζηδάκης στο forum του ελληνο-αμερικανικού επιμελητηρίου ότι, επιτέλους η Ελλάδα βρήκε το δρόμο προς την πρωτεύουσα της Μέσης Γης Mordor. Εκεί περιμένει ένα ελντοράντο φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων η αξία του οποίων, όπως είπε μία ομιλούσα κεφαλή σε πρωινάδικο, υπολογίζεται σε 367 δις ευρώ! Με αυτά τα λεφτά, συμπλήρωσε, θα ζήσουν καλά τα παιδιά μας μια και ο κυρ Μήτσος στα Γρεβενά και η κυρά Κούλα στη Τζια, τα έκαναν θάλασσα με τα δάνεια που πήραν. Όπως πολλές έχω πει και δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω, υπεύθυνοι για την χρεοκοπία είναι, εκτός απ’ τους δύο και παιδιά 10 και 12 ετών που μεγαλώνουν στην Άρτα και στη Κομοτηνή, στο Ηράκλειο και στη Τρίπολη τα οποία παιδιά αποφάσισαν να δανειστούν άλλα 300 δις προκειμένου να έλθει η ανάπτυξη. Μια και αναφέρθηκα στην ανάπτυξη επιτρέψτε μου να παρουσιάσω μερικές ακόμα «δράσεις» α. αεροδρόμιο cargo στη δυτική Αττική β. επαναλειτουργία αεροδρομίου Ελληνικού γ. κατασκευή αιολικών και φ/β πάρκων δ. κατασκευή ΧΥΤΑ. Όλες, και άλλες τόσες, προσκρούουν στην αντίδραση των «τοπικών κοινωνιών» που λένε ότι, τα πάρκα θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των πουλιών και υποβαθμίζουν το περιβάλλον, και τα φ/β απειλούν την «πολιτιστική μας κληρονομιά». Το ίδιο, σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή του Γοδεφρείγου του 2ου Παπανδρέου του 3ου κ. Κρίτωνα Αρσένη, ισχύει και για τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την υγεία των φαλαινών. Και αυτό είναι περίεργο διότι, τα κήτη δεν παθαίνουν τίποτα αν τρυπήσει μία τουρκική, ισραηλινή ή και αιγυπτιακή εξέδρα άντλησης πετρελαίου τς,τς,τς. Πάντως έχω και μία αισιοδοξία η οποία ενισχύεται από τον βαθμό οργάνωσης του Κράτους. Για παράδειγμα αν κάποιος θέλει να ιδρύσει μία αεροπορική εταιρία πρέπει να απευθυνθεί στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας οι υπάλληλοι της οποίας διαθέτουν μεν Η/Υ αλλά, με λειτουργικό σύστημα DOS και δεν τους χρησιμοποιούν επειδή δεν λαβαίνουν το σχετικό «επίδομα». Οι ερωτήσεις δεν στέλλονται με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο αλλά, με «φαξ» το ίδιο και οι απαντήσεις οι οποίες καθυστερούν από 6 ως 14 μήνες ανάλογα με τον ποιος δεν «χωνεύει» ποιον. Το ίδιο ισχύει για μία εταιρία εκμετάλλευσης υδροπλάνων. Χρειάστηκαν 6 χρόνια για να αποφασιστεί αν είναι το Λιμενικό (που τα αποκαλούσε σκάφη) ή ΥΠΑ (που τα έλεγε αεροπλάνα). Το πρόβλημα λύθηκε με την (οικονομική) αυτοκτονία του επενδυτή.
Μετά από κοντά τέσσερις δεκαετίες ανάπτυξης με δανεικά, μία παραίσθηση Ολυμπιακών και, με πολιτικές πρωτοβουλίες, η οργάνωση και εκτέλεση των οποίων θύμιζε κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου, η χώρα γονάτισε. Εκτός απ’ τα κομματόσκυλα, στο γεμάτο πληγές σώμα της αφόδευσε η πιο ξευτιλισμένη κοινωνική τάξη της νεοελλάδας: αυτή του τραχανοπλαγιάδικου lifestyle. Οι οθόνες της τηλεόρασης και οι σελίδες των εντύπων της κλειδαρότρυπας, έδωσαν τον τόνο. Τα υποπροϊόντα του εκπαιδευτικού συστήματος «την άκουσαν» μοντέλες και face controllers. Γέμισε ο τόπος ξανθιές βίζιτες (με μαύρες ρίζες), οι οθόνες πλημμύρισαν γυναικείο κρέας και ανδρόγυνα σε κατάσταση συνεχούς, μανιακής ευτυχίας. Για 38 χρόνια, κάτω απ’ την επίβλεψη των 5,5 προφητών της μεταπολίτευσης, η Δημοκρατία μετατράπηκε σε καρικατούρα της Ιδέας καθώς, στρατοί γαλαζοπράσινων «αγωνιστών», κολεγιόπαιδων και pink υπουργών, γραμματέων και «συμβούλων» κατέλαβαν το κράτος μετατρέποντας το σε ένα μεταμοντέρνο οίκο ανοχής. Οι δημόσιες υπηρεσίες γέμισαν σακάκια. Ένα που φορούσε ο βολεμένος κι’ άλλο στη κρεμάστρα για το «μόλις βγήκε, θα επιστρέψει, το σακάκι του είναι εδώ». Από την άλλη 30-40 οικογένειες κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών πήραν «όλο το χαρτί». Οι δρόμοι γέμισαν με «κομπρέσορ», μπέμπες και καγιέ. Νεαρά καλόπαιδα κυκλοφορούσαν με Χάμερ, κοσμικά αιδοία εμφανίστηκαν με M3, M4, M5. Τριάντα οκτώ χρόνια απόλυτης ξευτίλας που επιβλήθηκε από σωτήρες που, δυστυχώς, επέλεξε ο λαός. Μα τότε, λένε ορισμένοι, υπεύθυνος είναι και ο λαός. Τότε είναι που αισθάνομαι σαν serial killer. Είναι, φωνάζω αλλά, το ψάρι βρομάει πάντα απ’ το κεφάλι. Οι ηγέτες έδωσαν το παράδειγμα, τον τόνο, τις εντολές, τις κατευθύνσεις. Αυτοί επέλεξαν στρατηγούς, συνταγματάρχες και λοχαγούς. Αυτοί διακόρευσαν, εξαγόρασαν, έμαθαν τον λαό να συμπεριφέρεται σαν κατακτητής στην ίδια του τη χώρα. Τώρα όλοι ελπίζουμε σε κάποιας μορφής επανεκκίνηση αλλά, ο Μπολιβάρ πέθανε, ο Τσε το ίδιο κι’ εγώ δεν αισθάνομαι καλά._Κ.Κ.
Υ.Γ. Όμως ο καιρός γαρ εγγύς! Μία νέα εποχή ανατέλλει για την Ελλάδα καθώς, τη θέση των Λουί Βουιτόν και Λουμπουτέν στη κυβέρνηση θα καταλάβουν τα Ζανέτος, τα Zara και τα Μάρκς εντ Σπένσερ
“1ο ΘΕΜΑ, 09.12.12.''

Πηγή