Casino Capitalism ...
(1)
Οι τραπεζίτες παχαίνουν όταν... πεινούν οι άλλοι!
Έξω φρενών με τους τραπεζίτες ήταν η μετριοπαθέστατη κεντροαριστερή εφημερίδα του
Λονδίνου «Ιντιπέντεντ» και το έδειχνε από την πρώτη της κιόλας σελίδα. Στο
στόχαστρο της εφημερίδας βρέθηκε η αμερικανική επενδυτική τράπεζα Goldman
Sachs.
«Η Goldman παχαίνει με την παγκόσμια πείνα» ήταν ο
ευρηματικός τίτλος. «Οι τραπεζίτες της Goldman πλουτίζουν στοιχηματίζοντας στις
τιμές των τροφίμων καθώς εκατομμύρια λιμοκτονούν», ήταν ο πιο επεξηγηματικός
τίτλος της στη δεύτερη σελίδα. Σε διάστημα ελάχιστων ημερών υπήρξαν τρεις
ειδήσεις γύρω από την Goldman Sachs με ιδιαίτερη σημασία, τόσο ουσιαστική όσο
και συμβολική, οι οποίες συμπύκνωναν τους δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους
στους οποίους ζει αφενός η ανθρωπότητα και αφετέρου το χρηματοπιστωτικό
σύστημα.
Η πρώτη είδηση
ήταν ότι η Goldman Sachs κέρδισε στη
διάρκεια του 2012 περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια παίζοντας ανενδοίαστα
κερδοσκοπικά παιχνίδια με τις τιμές θεμελιωδών για τη διατροφή των ανθρώπων
τροφίμων όπως το σιτάρι, αλλά και το ρύζι και το καλαμπόκι που καταναλώνονται
κυρίως από δισεκατομμύρια κατοίκους των φτωχότερων χωρών του πλανήτη. Δεν είναι
βέβαια μόνο η τραπεζική κερδοσκοπία υπεύθυνη για την παρατηρούμενη διαρκή αύξηση
της τιμής των τροφίμων.
Σίγουρα όμως επιδεινώνει την κατάσταση και μάλιστα
δραματικά σε ορισμένα προϊόντα, αν φυσικές αιτίες (ξηρασίες, πλημμύρες, παγετός
κ.λπ.) έχουν πλήξει σοβαρά την παραγωγή τους. Στην κορυφή π.χ. των τροφίμων επί
των οποίων θα κερδοσκοπεί το 2013 η Goldman Sachs βρίσκεται το καλαμπόκι, καθώς
η χειρότερη ξηρασία στην ιστορία των ΗΠΑ καταβαράθρωσε τα αποθέματα καλαμποκιού
στο χαμηλότερο επίπεδο από το... 1974, στο χαμηλότερο σημείο μιας
τεσσαρακονταετίας!
Η ουσία είναι ότι ο συνδυασμός αυξημένης ζήτησης,
τραπεζικής κερδοσκοπίας και παραγόμενων ποσοτήτων έχει οδηγήσει από το 2005
μέχρι σήμερα στο να έχει αυξηθεί σε αποπληθωρισμένες τιμές η τιμή του ρυζιού
κατά 102%, η τιμή του σιταριού κατά 115% και η τιμή του καλαμποκιού κατά 204%.
Αυτές οι αυξήσεις οδηγούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους στην πείνα, σε
πραγματικό λιμό και πολλούς από αυτούς σε λιμοκτονία. Τα κολοσσιαία ποσά που
διακινούν οι επενδυτικές τράπεζες μπορούν να προκαλέσουν πολύ ισχυρές
διακυμάνσεις στις τιμές των τροφίμων. Υπολογίζεται, όπως γράφει ο «Ιντιπέντεντ»,
ότι μόνο π.χ. η Goldman Sachs έχει συνολικά παίξει όλα αυτά τα χρόνια που
ασχολείται με την κερδοσκοπία τροφίμων το ασύλληπτο ποσό των... 200
δισεκατομμυρίων (!) δολαρίων.
Η δεύτερη είδηση
που αφορούσε την Goldman Sachs
ήταν η ανακοίνωση των αποδοχών (μισθοί συν διάφορα μπόνους) των υπαλλήλων της. Η
τράπεζα έχει 32.400 υπαλλήλους σε όλο τον κόσμο. Αποφάσισε να δώσει για μισθούς
και έκτακτες αμοιβές τους το ποσό των 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μια απλή
διαίρεση βγάζει ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα: Κατά μέσο όρο -υπογραμμίζουμε, κατά
μέσο όρο- ο κάθε υπάλληλος της Goldman Sachs θα πάρει ως αμοιβή για ολόκληρο το
2012 το ποσό των... 400.000 δολαρίων! Εννοείται φυσικά ότι δεν παίρνουν όλοι
ούτε τον ίδιο μισθό ούτε τα ίδια μπόνους. Ο επικεφαλής των υποκαταστημάτων της
Goldman Sachs στο Λονδίνο, για παράδειγμα, ονόματι Μάικλ Σέργουντ τα πήγε πολύ
καλά και έτσι θα πάρει μπόνους αξίας... 16 εκατομμυρίων δολαρίων! Αναδείχθηκε
έτσι στον καλύτερα αμειφθέντα τραπεζίτη της Βρετανίας για τη χρονιά που πέρασε.
Μπροστά του δηλαδή είναι... «μπατίρης» ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, ο
μέχρι τώρα διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Καναδά, τον οποίο οι Βρετανοί
πήραν με μεταγραφή και θα αναλάβει τα καθήκοντά του το καλοκαίρι.
Αυτός θα πρέπει να τα βολέψει με ένα... μισθουλάκι
μόλις 765.000 δολαρίων τον χρόνο συν... 400.000 δολάρια για να νοικιάσει ένα
σπιτάκι της προκοπής! Ευτυχώς δηλαδή που είναι προνοητικός και σκέπτεται και τα
γεράματά του κι έτσι ζήτησε από την Τράπεζα της Αγγλίας, η οποία φυσικά
αποδέχτηκε το αίτημά του να του πληρώνει και 230.000 δολάρια τον χρόνο για τη
σύνταξή του - προφανώς φοβούμενος μη βρεθεί κανένας Σαμαράς ή Βενιζέλος και του
φάει τη σύνταξή του!
Η τρίτη είδηση
σχετικά με την Goldman Sachs, η οποία έχει
περίπου 6.000 υπαλλήλους της στη Βρετανία, ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Η
διοίκηση της τράπεζας αποφάσισε αρχικά να δώσει τα μπόνους στους υπαλλήλους της
στη Βρετανία μετά τις 6 Απριλίου 2013. Γιατί; Γιατί στις 6 Απρίλιου ο ανώτατος
συντελεστής φορολόγησης θα πέσει στο 45% από το 50%. Χρειάστηκε η παρέμβαση στη
Βουλή του νυν διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας για να δεχτούν τελικά οι της
Goldman Sachs να πληρώσουν για τελευταία φορά 5% φόρο παραπάνω...
29-1-2013
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ
''EΘΝΟΣ''
Goldman Sachs-Office
MARIO MONTI
Mario Draghi
(2)
Νταβός:
«βραβείο ντροπής» στην Goldman Sachs!
Κακά τα ψέματα. Το «βραβείο ντροπής» θα μπορούσαμε να το είχαμε δώσει εμείς προ πολλού στην Goldman Sachs λόγω της εμπλοκής και στην Ελλάδα, όταν αποκαλύφθηκαν τα «βρώμικα» παιχνίδια της αμερικανικής τράπεζας το 2000 - 2001με την τότε κυβέρνηση, που σχετίζονται με το ελληνικό δημόσιο χρέος.
Χθες, στο Νταβός, η Greenpeace Ελβετίας και η Διακήρυξη της Βέρνης, μια ελβετική μη κυβερνητική οργάνωση, κατήγγειλαν τους «διευθυντές της Goldman Sachs που ελέγχουν την περιστρεφόμενη πόρτα, κατέχοντας διαδοχικά θέσεις στους κόλπους της τράπεζας και δημόσιες ή πολιτικές θέσεις και εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους τις δουλειές του αύριο». Με το σκεπτικό αυτό απένειμαν το «βραβείο ντροπής» στην αμερικανική τράπεζα, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) του Νταβός σε επιχειρήσεις με «βρώμικο» παρόν και παρελθόν.
Πάντως, «όλοι ήξεραν τι συνέβαινε στον Νότο, η Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΔΝΤ και κυρίως η Goldman Sachs, που βοήθησε την Ελλάδα να μπει στην ΟΝΕ και λίγο μετά προσέλαβε τον Μάριο Ντράγκι για CEO της Ευρώπης και αργότερα τον Μάριο Μόντι ως σύμβουλο», έχει ήδη καταγγείλει ο διακεκριμένος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για τη Μελέτη των Κοινωνιών στη Γερμανία, Βόλφγκανγκ Στρέεκ.
Ο Γερμανός καθηγητής έχει προειδοποιήσει ότι η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία κλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ενωση για πολιτικούς λόγους, για να σταθεροποιηθεί η περιοχή και να αποφευχθεί «η επιστροφή μιας δεξιάς δικτατορίας ή μία κυβέρνηση της Αριστεράς. Ηλπιζαν ότι η κεντρώα δημοκρατία, ο καπιταλισμός, η πρόσβαση στην αγορά της Ευρώπης και τα διαρθρωτικά ταμεία θα επέφεραν μία βιώσιμη ευημερία. Ομως, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αυτή η ελπίδα μπορούσε να κρατηθεί ζωντανή μόνο μέσω μιας τεράστιας εισαγωγής δανείων που υποκαθιστούσαν την ευημερία. Για να έχουν τα δάνεια προσιτά επιτόκια για την Ελλάδα και τους υπόλοιπους οφειλέτες έπρεπε να γίνουν μέλη της νομισματικής ένωσης. Οσα συνέβησαν έκτοτε ήταν γνωστά και εμφανή σε όλους».
Η Goldman, εκτός από το χρήμα, είναι διάσημη και από το γεγονός ότι παράγει στελέχη για τον Λευκό Oίκο και υπουργούς Oικονομικών των Hνωμένων Πολιτειών. Τον Ιούνιο του 2006 ο Tζορτζ Mπους επέλεξε τον Xένρι «Xανκ» Πόλσον, που ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs. Bεβαίως από τα σπλάχνα της Goldman προερχόταν και ο επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών του Μπιλ Κλίντον, Ρόμπερτ Ρούμπιν.
Επίσης, με το τεράστιο κύρος που απέκτησαν εκτός εθνικών συνόρων, ο Μάριο Ντράγκι τοποθετήθηκε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο Μάριο Μόντι έγινε τεχνοκράτης πρωθυπουργός της Ιταλίας. Τοποθετήσεις που αναδεικνύουν την υποταγή της εθνικής πολιτικής στην παγκοσμιοποιημένη οικονομική εξουσία. Τι σημαίνουν όλα αυτά για την εθνική κυριαρχία και τη δημοκρατία; Οποιος έχει απλές απαντήσεις σίγουρα κοροϊδεύει τον κόσμο. Πάντως, κοινή συνισταμένη και στην Ελλάδα και στην Ιταλία είναι η οικονομική κρίση που έχει ένα έντονα πολιτικό στοιχείο. Στην Ιταλία παρακολουθούμε το τέλος του μπερλουσκονισμού, μιας εποχής που σημαδεύτηκε από την εξαχρείωση ηθών και θεσμών. Στην Ελλάδα καταρρέει ένα πολιτικό σύστημα με σπασμούς, με τεράστιο κίνδυνο να συμπαρασυρθεί
και ολόκληρη η χώρα.
Τέλος, αξίζει να θυμίσω ότι στα 16 δισ. ευρώ θα ανέλθει για την Ελλάδα το τελικό κόστος του περιβόητου swap της Goldman Sachs, που έλαβε χώρα επί κυβερνήσεως Σημίτη το 2001, με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δισ. ευρώ. Η Goldman σε ένα και μόνο βράδυ από εκείνο το swap κέρδισε 400.000.000 ευρώ ντροπιάζοντας μια χώρα της Ευρώπης, της οποίας εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη. Το περίεργο και αξιοσημείωτο είναι ότι για πολλά χρόνια μετά το 2001 (που έγινε το swap) η αμερικανική τράπεζα είχε προνομιακή πρόσβαση έως το 2010 σε γραφεία υπουργών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Στον ισολογισμό για το έτος 2010, που κατατέθηκε το φθινόπωρο του 2011 στη Βουλή από τον τότε υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο, αναφέρεται ότι τη συγκεκριμένη χρονιά «το εκτός αγοράς» swap πρόσθεσε στο χρέος 5,2 δισ. ευρώ. Ηταν η χρονιά που το ποσό καταγράφηκε επίσημα στο χρέος, ύστερα από πιέσεις που άσκησαν η Eurostat και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αν στο ποσό αυτό προσθέσουμε και τους τόκους (περίπου 300.000.000 ετησίως έως το 2037), το σύνολο του κόστους που θα καταβάλει η χώρα για το swap θα ανέλθει στα 16 δισ. ευρώ.
Henry Paulson
Robert Rubin
(2)
Νταβός:
«βραβείο ντροπής» στην Goldman Sachs!
Κακά τα ψέματα. Το «βραβείο ντροπής» θα μπορούσαμε να το είχαμε δώσει εμείς προ πολλού στην Goldman Sachs λόγω της εμπλοκής και στην Ελλάδα, όταν αποκαλύφθηκαν τα «βρώμικα» παιχνίδια της αμερικανικής τράπεζας το 2000 - 2001με την τότε κυβέρνηση, που σχετίζονται με το ελληνικό δημόσιο χρέος.
Χθες, στο Νταβός, η Greenpeace Ελβετίας και η Διακήρυξη της Βέρνης, μια ελβετική μη κυβερνητική οργάνωση, κατήγγειλαν τους «διευθυντές της Goldman Sachs που ελέγχουν την περιστρεφόμενη πόρτα, κατέχοντας διαδοχικά θέσεις στους κόλπους της τράπεζας και δημόσιες ή πολιτικές θέσεις και εξασφαλίζουν για τον εαυτό τους τις δουλειές του αύριο». Με το σκεπτικό αυτό απένειμαν το «βραβείο ντροπής» στην αμερικανική τράπεζα, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) του Νταβός σε επιχειρήσεις με «βρώμικο» παρόν και παρελθόν.
Πάντως, «όλοι ήξεραν τι συνέβαινε στον Νότο, η Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΔΝΤ και κυρίως η Goldman Sachs, που βοήθησε την Ελλάδα να μπει στην ΟΝΕ και λίγο μετά προσέλαβε τον Μάριο Ντράγκι για CEO της Ευρώπης και αργότερα τον Μάριο Μόντι ως σύμβουλο», έχει ήδη καταγγείλει ο διακεκριμένος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ για τη Μελέτη των Κοινωνιών στη Γερμανία, Βόλφγκανγκ Στρέεκ.
Ο Γερμανός καθηγητής έχει προειδοποιήσει ότι η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ισπανία κλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ενωση για πολιτικούς λόγους, για να σταθεροποιηθεί η περιοχή και να αποφευχθεί «η επιστροφή μιας δεξιάς δικτατορίας ή μία κυβέρνηση της Αριστεράς. Ηλπιζαν ότι η κεντρώα δημοκρατία, ο καπιταλισμός, η πρόσβαση στην αγορά της Ευρώπης και τα διαρθρωτικά ταμεία θα επέφεραν μία βιώσιμη ευημερία. Ομως, στα τέλη της δεκαετίας του 1990 αυτή η ελπίδα μπορούσε να κρατηθεί ζωντανή μόνο μέσω μιας τεράστιας εισαγωγής δανείων που υποκαθιστούσαν την ευημερία. Για να έχουν τα δάνεια προσιτά επιτόκια για την Ελλάδα και τους υπόλοιπους οφειλέτες έπρεπε να γίνουν μέλη της νομισματικής ένωσης. Οσα συνέβησαν έκτοτε ήταν γνωστά και εμφανή σε όλους».
Η Goldman, εκτός από το χρήμα, είναι διάσημη και από το γεγονός ότι παράγει στελέχη για τον Λευκό Oίκο και υπουργούς Oικονομικών των Hνωμένων Πολιτειών. Τον Ιούνιο του 2006 ο Tζορτζ Mπους επέλεξε τον Xένρι «Xανκ» Πόλσον, που ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs. Bεβαίως από τα σπλάχνα της Goldman προερχόταν και ο επιτυχημένος υπουργός Οικονομικών του Μπιλ Κλίντον, Ρόμπερτ Ρούμπιν.
Επίσης, με το τεράστιο κύρος που απέκτησαν εκτός εθνικών συνόρων, ο Μάριο Ντράγκι τοποθετήθηκε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ο Μάριο Μόντι έγινε τεχνοκράτης πρωθυπουργός της Ιταλίας. Τοποθετήσεις που αναδεικνύουν την υποταγή της εθνικής πολιτικής στην παγκοσμιοποιημένη οικονομική εξουσία. Τι σημαίνουν όλα αυτά για την εθνική κυριαρχία και τη δημοκρατία; Οποιος έχει απλές απαντήσεις σίγουρα κοροϊδεύει τον κόσμο. Πάντως, κοινή συνισταμένη και στην Ελλάδα και στην Ιταλία είναι η οικονομική κρίση που έχει ένα έντονα πολιτικό στοιχείο. Στην Ιταλία παρακολουθούμε το τέλος του μπερλουσκονισμού, μιας εποχής που σημαδεύτηκε από την εξαχρείωση ηθών και θεσμών. Στην Ελλάδα καταρρέει ένα πολιτικό σύστημα με σπασμούς, με τεράστιο κίνδυνο να συμπαρασυρθεί
και ολόκληρη η χώρα.
Τέλος, αξίζει να θυμίσω ότι στα 16 δισ. ευρώ θα ανέλθει για την Ελλάδα το τελικό κόστος του περιβόητου swap της Goldman Sachs, που έλαβε χώρα επί κυβερνήσεως Σημίτη το 2001, με στόχο να κρύψει χρέος 2,8 δισ. ευρώ. Η Goldman σε ένα και μόνο βράδυ από εκείνο το swap κέρδισε 400.000.000 ευρώ ντροπιάζοντας μια χώρα της Ευρώπης, της οποίας εκμεταλλεύτηκε την ανάγκη. Το περίεργο και αξιοσημείωτο είναι ότι για πολλά χρόνια μετά το 2001 (που έγινε το swap) η αμερικανική τράπεζα είχε προνομιακή πρόσβαση έως το 2010 σε γραφεία υπουργών της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Στον ισολογισμό για το έτος 2010, που κατατέθηκε το φθινόπωρο του 2011 στη Βουλή από τον τότε υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο, αναφέρεται ότι τη συγκεκριμένη χρονιά «το εκτός αγοράς» swap πρόσθεσε στο χρέος 5,2 δισ. ευρώ. Ηταν η χρονιά που το ποσό καταγράφηκε επίσημα στο χρέος, ύστερα από πιέσεις που άσκησαν η Eurostat και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αν στο ποσό αυτό προσθέσουμε και τους τόκους (περίπου 300.000.000 ετησίως έως το 2037), το σύνολο του κόστους που θα καταβάλει η χώρα για το swap θα ανέλθει στα 16 δισ. ευρώ.
ZEZA ZHKOY
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_25/01/2013_480366
ΣΧΕΤΙΚΑ
[ http://www.independent.co.uk/news/business/news/goldman-bankers-get-rich-betting-on-food-prices-as-millions-starve-8459207.html ]
Michael Sherwood
[ http://www.telegraph.co.uk/finance/newsbysector/banksandfinance/9048008/Goldman-Sachs-top-City-banker-Michael-Sherwood-given-1.6m-bonus.html ]
