Και νέα ομολογία αποτυχίας από το ΔΝΤ...




(1)
Και νέα ομολογία αποτυχίας από το ΔΝΤ
 Ενα από τα μεγαλύτερα λάθη του ΔΝΤ αποδεικνύεται ότι ήταν ο πολλαπλασιαστής του, που φαίνεται ότι κόστισε -από κοινού με άλλα προβλήματα που εντοπίστηκαν στο ελληνικό πρόγραμμα- δισεκατομμύρια ευρώ στον ελληνικό λαό, που κλήθηκε να υποστεί τα αβάσταχτα μέτρα που ελήφθησαν από τους δανειστές και τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις.

Μετά τους Μπλανσάρ και Λαγκάρντ και ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζ. Ράις ομολόγησε τη χρήση λανθασμένου «πολλαπλασιαστή» στο ελληνικό πρόγραμμα


Απαντώντας σε ερώτηση του «Εθνους» για το λάθος που παραδέχθηκε αρχικά ο επικεφαλής των οικονομολόγων Ολιβιέ Μπλανσάρ και στη συνέχεια η γενική διευθύντρια Κριστίν Λαγκάρντ, ο εκπρόσωπος Τζέρι Ράις δήλωσε: 
«Ευχαριστώ για την ερώτηση. Εχετε δίκιο. Και ο Ολιβιέ και η Κριστίν Λαγκάρντ μίλησαν εκτενώς γι' αυτό το θέμα. Ισως να σας δώσω ένα πλαίσιο γι' αυτό. Εάν γυρίσουμε πίσω στο 2010, αν μπορέσουμε να θυμηθούμε όλοι, και νομίζω ότι είναι δίκαιο να το πω, όλοι ήταν αρκετά αισιόδοξοι σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις για την ανάκαμψη της Ελλάδας. Εξηγήθηκε, νομίζω και στις συνεντεύξεις της προηγούμενης βδομάδας. Υπήρχαν αρκετοί λόγοι.
Συμπεριελάμβαναν το βάθος και την παρατεταμένη φύση της ευρωπαϊκής κρίσης αυτής καθεαυτής. Αλλά, και την πολιτική κρίση στην Ελλάδα.
Και τα δύο επηρέασαν σημαντικά την οικονομική εμπιστοσύνη και καθυστέρησαν την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό πλαίσιο για τον τρόπο που σκεφτόταν ο κόσμος για το ελληνικό πρόγραμμα το 2010. Αυτές ήταν οι συνθήκες τότε».

Εξηγήσεις

Προχωρώντας στις εξηγήσεις, ο κ. Ράις τόνισε: «Οταν έγινε εμφανές ότι οι συνθήκες ήταν διαφορετικές απ' ό,τι υπολογίστηκε, εμείς, βεβαίως, κινηθήκαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε για να επικαιροποιήσουμε τον πολλαπλασιαστή μας.

Και ο Ολιβιέ Μπλανσάρ το εξήγησε καλύτερα από εμένα και είναι όλα καταγεγραμμένα. Θα ήθελα, όμως, να πω και κάτι άλλο. Εγινε πολλή συζήτηση γι' αυτόν τον δημοσιονομικό πολλαπλασιαστή, για τον οποίο πολλοί λίγοι είχαν ακούσει μέχρι πριν από λίγους μήνες. Κι αυτό διότι ο εν λόγω πολλαπλασιαστής είναι μια διάσταση, μια συνισταμένη για το πώς καθορίζεται η δημοσιονομική πολιτική μιας χώρας.
Υπάρχουν και πολλοί άλλοι παράγοντες. Επομένως, δεν είναι κάποια μαθηματική καμπύλη που με κάποιον μηχανικό τρόπο καθορίζει τη δημοσιονομική προσαρμογή που πρέπει να γίνει σε κάθε χώρα και η κάθε χώρα είναι πολύ διαφορετική».
Οι δηλώσεις του εκπροσώπου χαρακτηρίστηκαν από πηγές εκτός ΔΝΤ «ομολογία και απολογία μαζί» και τονίστηκε πως η κ. Λαγκάρντ συμμετέχει και η ίδια σε συσκέψεις κατά τις οποίες συζητείται το θέμα. Ο κ. Ράις ανακοίνωσε επίσης ότι στα τέλη Φεβρουαρίου θα επισκεφθεί την Αθήνα κλιμάκιο της τρόικας για την επιθεώρηση του ελληνικού προγράμματος. Είπε ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών θα παραμείνουν στην ελληνική πρωτεύουσα μέχρι τα μέσα Μαρτίου, και έχουν στόχο να εξετάσουν την πρόοδο για την εφαρμογή των μέτρων και των διαρθρωτικών αλλαγών.
Ο εκπρόσωπος προσέθεσε ότι οι ελληνικές αρχές είναι δεσμευμένες για την υλοποίησή αυτών των αλλαγών.
Απαντώντας σε ερώτηση για τη συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, με τον πρώτο αναπληρωτή γενικό διευθυντή του ΔΝΤ, Ντέιβιντ Λίπτον, ο κ. Ράις τόνισε ότι οι δύο άνδρες «είχαν εποικοδομητική και ειλικρινή συζήτηση για τις οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα».
31-1-2013

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ


Πηγή
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22770&subid=2&pubid=63775751 


(2)
 Η ανώδυνη και ολίγον πονηρή ομολογία του ΔΝΤ
Όπως εξηγούσε και ο χρηματιστηριακός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου τον περασμένο Μάιο, με άρθρο στο tvxs.gr υπό τον τίτλο «ΔΝΤ εναντίον ΔΝΤ για τη λιτότητα», το Ταμείο αναγνώριζε από νωρίς ότι «η λιτότητα πληγώνει κυρίως τις πιο ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, προκαλεί αύξηση της μακροπρόθεσμης ανεργίας και τελικά μπορεί να προκαλέσει πολύ μεγαλύτερες βλάβες απ' ότι οφέλη σε μία οικονομία, οι οποίες μάλιστα αυξάνονται όσο αυξάνεται η σκληρότητα των μέτρων».
Προχθές, ο διευθυντής Εξωτερικών Υποθέσεων του ΔΝΤ Τζέρι Ράις επιβεβαίωσε πρόσφατη έκθεση του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ η οποία επισήμαινε την αναποτελεσματικότητα των μέτρων λιτότητας σε χώρες της Ευρωζώνης όπως η Ελλάδα.
Σε αυτό το πλαίσιο, το ΔΝΤ ομολογεί πως το 2010 δεν είχαν συνυπολογιστεί επαρκώς «η επίπτωση των μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής στη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας αλλά και η πολιτική κρίση η οποία επηρέασε την κατάσταση στην Ελλάδα και καθυστέρησε την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών». Συμπληρώνει βέβαια πως «κινήθηκε γρήγορα, όταν διαπιστώθηκε πως οι συνθήκες ήταν διαφορετικές από τις αρχικές εκτιμήσεις», χωρίς όμως έως σήμερα να γίνονται αντιληπτά τα αποτελέσματα αυτής της άμεσης αντίδρασης.
Οικονομικοί αναλυτές παρατηρούν ότι η συζήτηση περί αναποτελεσματικότητας των μέτρων λιτότητας στην Ευρωζώνη, η οποία περιστράφηκε γύρω από την Ελλάδα, άνοιξε για τα καλά από το ΔΝΤ λίγο πριν από τα περασμένα Χριστούγεννα, γεγονός το οποίο σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις αποσκοπούσε στο να κατευθύνει τη συζήτηση για το «γκρεμό του χρέους» στις ΗΠΑ και ειδικότερα να ενισχύσει τις θέσεις του Μπάρακ Ομπάμα για τη δημοσιονομική «συνταγή» την οποία όφειλε να υιοθετήσει η Ουάσιγκτον.
Παράλληλα, ενδεχομένως η χαρακτηριστική ευκολία με την οποία το ΔΝΤ ομολογεί το λάθος του στην Ελλάδα να οφείλεται και στην τακτική άσκησης πίεσης στο Βερολίνο για περαιτέρω «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Άλλωστε, η θεωρία σύμφωνα με την οποία «όποιος έχει το μαχαίρι, έχει και το καρπούζι» πιθανώς να ενθαρρύνει το ΔΝΤ να αναγνωρίζει τα όποια συνειδητά ή ασυνείδητα λάθη του, υπό την έννοια ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται σε τόσο δυσχερή θέση (οικονομικής εξάρτησης), ώστε επί της ουσίας να μεταθέτει στο απώτερο μέλλον τις όποιες αξιώσεις από το ΔΝΤ.
Υπό αυτό το πρίσμα θα μπορούσε κανείς να εξετάσει και το αίτημα το οποίο διατύπωσε χθες από τη θέση του κυβερνητικού εταίρου η ΔΗΜΑΡ: «Το ΔΝΤ οφείλει να κοστολογήσει με ακρίβεια τις συνέπειες από τη λανθασμένη επιλογή του έτσι ώστε και αυτές να αποτελούν κρίσιμο μέγεθος στις επόμενες διαπραγματεύσεις για την εκτέλεση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και την πορεία της οικονομίας».
Σημειωτέον, την ίδια πρόταση είχε διατυπώσει από τον Οκτώβριο ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο οποίος χθες επανήλθε: «Η κυβέρνηση αντί να διεκδικήσει, σε αντιστάθμιση των ζημιών που έχει υποστεί η χώρα εξαιτίας των λαθών του ΔΝΤ, ένα ισόποσο αναπτυξιακό πρόγραμμα που θα διοχετευθεί στην πραγματική οικονομία, συνεχίζει τη μονόπλευρη επιβάρυνση των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων με περικοπές συντάξεων και υπερφορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, αφήνοντας προκλητικά στο απυρόβλητο τη φοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή και τη φοροαποφυγή των ημετέρων».

Σε κάθε περίπτωση, το ΔΝΤ υιοθέτησε επιλογές σύμφωνα με τις οποίες το 1 ευρώ περικοπής έφερε 1,8 ευρώ ύφεσης. Συγχρόνως, οι Βρυξέλλες υπό την προτροπή του Βερολίνου επέλεξαν για την Ελλάδα πρώτα τη δημοσιονομική εξυγίανση και έπειτα την ανάπτυξη, παρά το γεγονός ότι το ΔΝΤ είχε - κατά τα άλλα - εισηγηθεί πρώτα δέσμευση για δημοσιονομική εξυγίανση, έπειτα ανάπτυξη και ύστερα εξυγίανση.

 Πηγή
http://tvxs.gr/news/ellada/i-anodyni-kai-oligon-poniri-omologia-toy-dnt


ΣΧΕΤΙΚΑ



[ http://www.marianne.net/L-incroyable-erreur-des-experts-du-FMI_a225822.html ]