H κουλή θεωρία της υποτίμησης και το τρίο φάλτσο

(...)
 βαίνουμε προς εξαέρωσιν...
(...)
Είναι καιρός να παραμερίσουμε την εμμονή με τα ελλείμματα και να επιστρέψουμε στην αντιμετώπιση του πραγματικού προβλήματος, που δεν είναι άλλο από την απαράδεκτα υψηλή ανεργία.
(...)

Σκίτσο του Α.ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ 
Στην ''ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ''

Πριν από λίγες μέρες ο ΓΓ του ΥΠΟΙΚ, κ. Μέργος, προέβη στην γνωστή τοις πάσι δήλωση, περί περαιτέρω μείωσης του κατώτερου μισθού των 586 ευρώ μικτά για τους άνω των 25 ετών. Τριετίες, επιδόματα και λοιπά, πάπαλα, ενώ σε ορίζοντα εξαετίας όλοι οι μισθοί, ακόμη και των ΔΕΚΟ θα εξισωθούν, χωρίς δυνατότητα αύξησης εάν η ανεργία δεν πέσει στο 10% (lol), ως μνημονιακός όρος.

Άλλωστε οι κάτω των 25 δεν υπάρχουν, αφού η ανεργία τους χτύπησε το 60%.

Ο κύριος Μέργος ήταν ο πρώτος του τρίο.
Το ότι ο ανωτέρω κύριος λαμβάνει συνολικά άνω των 7.000 ευρώ μηνιαίως, καθ’ ό,τι μέλος της επιτροπής του ΤΧΣ, δεν παίζει κανένα ρόλο αν και επίσης πανεπιστημιακός. Άλλωστε αυτά αναφέρουν τα ΜΜΕ και εδώ είμαστε, ας μας διαψεύσει.

Καπάκι ο δεύτερος, ο κύριος Ρεν. Αυτός μίλησε σε πιο λεπτή γλώσσα, αυτή των έμπειρων πολιτικών, που σου πλέκει καρεδάκι πριν το πάρεις χαμπάρι. Μίλησε για αναθεώρηση του βασικού μισθού από το 2014. Εμείς βέβαια, καθ’ ό,τι υποψιασμένοι, μάθαμε καλά τι σημαίνουν στη γλώσσα τους λέξεις όπως αναθεώρηση, ανταγωνιστικότητα, εξυγίανση κλπ.

Ηρθε λοιπόν και ο τρίτος φάλτσος, ο κ. Στουρνάρας, να επιβεβαιώσει τα ανωτέρω ψιλιασθέντα, διαψεύδοντας τους πάντες.

Δεν θα κατηγορήσω εγώ τον κύριο Μέρτο, είτε επειδή είπε την αλήθεια εν αγνοία του (φτου πιπέρι), είτε γιατί υπήρξε λαγός των προθέσεων της διπλοτρόικας. Θα αναφέρω ενδεικτικά όμως κάποιους βασικούς βαλκανικούς μισθούς.

Αλβανία 380 ευρώ
Σκόπια 380 ευρώ
Βουλγαρία 390 ευρώ
Βοσνία 450 ευρώ
Ρουμανία 480 ευρώ
Μαυροβούνιο 530 ευρώ, ενώ κάτι Κροατίες και κάτι Σλοβενίες έχουν ξεφύγει πολύ προς τα πάνω και παίζουν μπάλα μόνες τους.

Κύριε Μέργο, μην ανησυχείτε, εδώ είμαστε, κοντεύουμε, θα φάνε τη σκόνη μας... και μάλιστα σε ευρώ!

Η χαρά του κάθε Γερμανού επενδυτή που θα έχει το κεφαλάκι του ήσυχο από νομισματικές ανισορροπίες και υποτιμήσεις.

Τι γουαν σου λέει και ρουπίες και πράσινα άλογα... βάλε τα μεταφορικά μαζί με την υψηλότερη εξειδίκευση του προσωπικού και κάνε σούμα... συμφέρει.

Θα σταθώ όμως σε αυτή την οικονομική συνταγή που είτε με πολλαπλασιαστές είτε άνευ, το ίδιο νερομπούρμπουλο αποτέλεσμα φέρνει εξ ορισμού.

Η διπλοτρόικα την ονόμασε εσωτερική υποτίμηση για ένα ΑΕΠ φτιαγμένο από δανεικά, που δεν είναι όμως άλλο από ένα από ταμπελάκι μιας συνταγής κουλής.

Δεν χρειάζεται κανείς να διαθέτει ιδιαίτερες γνώσεις οικονομικών για να διαπιστώσει ότι λειτουργεί επιβεβλημένα βεβαίως μόνον ως προς το σκέλος των μισθών και των εισοδημάτων.

Και για τα υπόλοιπα, τι γίνεται;

Α, εδώ έχει αναλάβει εργολαβικά το ρόλο του εκτελεστού υπερφορολόγησης η δική μας τρόικα, γιατί έτσι της αρέσει...

Αποκρατικοποιήσεις είπατε; Και γιατί να τις κάνει; Αφού μέσω υπερφορολόγησης κρατικοποιεί ιδιωτικές περιουσίες και καταθέσεις που μπορεί αργότερα να εγγράψει υπέρ των δανειστών.

Που να σκοτισθούν τα παιδιά με μεταρρυθμίσεις πάσης φύσεως, αφού η ελληνική οικονομία και η κρατική διοίκηση προκειμένου να αρχίσουν να στροφάρουν δεν χρειάζονται απλά λάδωμα, χρειάζονται γενική ανακαίνιση....

Άσε που κάνει κακό στην καρέκλα και θέλει κόπο και γνώσεις το θέμα. Kαι ως εκ τούτου, όσο πέφτουν τα εισοδήματα λόγω της επιλογής της εξωτρόικας, άλλο τόσο μένουν σταθερά ψηλά οι τιμές των προϊόντων λόγω επιλογής της εσωτρόικας.

Αυτό δεν ονομάζεται εσωτερική υποτίμηση, να με συγχωρεί η χάρις σας αγαπητοί κύριοι.

Αυτό ονομάζεται ελληνιστί ελεύθερη φτωχοποίηση χωρίς αλεξίπτωτο και θα πρότεινα να συμπεριληφθεί σαν νέος οικονομικός όρος στα εγχειρίδιά σας ως pauperization formula.

Για μια ακόμη φορά δημιουργούμε παγκόσμια πρώτη. "Εστέ υπερήφανοι".

Και κάπως έτσι τα πειραματόζωα βρίσκονται ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες της διπλοτρόικας και των μαθητευόμενων μάγων της οικονομίας.

Πολύ αργότερα η εξωτρόικα θα "αναρωτιέται "τι έφταιξε και δεν το κατάλαβε λες και δεν ήξερε. Όπως δεν "κατάλαβαν" το 2009, πως στο καλό είχε αυξηθεί το χρέος σε απόλυτες τιμές τόσο πολύ. Το ότι βεβαίως η ανεργία αγγίζει επισήμως το 30% (ανεπισήμως έχει ξεπεράσει το 35%), ουδόλως φαίνεται να τους απασχολεί.

Τα αμερικανάκια όταν παθαίνουν πολλαπλά εγκεφαλικά βλέποντας την ανεργία τους να πλησιάζει το 9%, είναι απλώς... αμερικανάκια.

Για να μην μιλήσω για την άλλη πονεμένη ιστορία του σκληρού νομίσματος που εκμηδενίζει τις όποιες προσπάθειες σύγκλισης όντος ευρωλανδης. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που ίσως ασχοληθούμε αργότερα.

Τι ακριβώς λοιπόν σημαίνει ένα τόσο μεγάλο ποσοστό ανεργίας; Περίπου τα πάντα θα έλεγα.

Δεν υπάρχει τομέας της οικονομίας και της κοινωνίας που δεν τον αγγίζει, εκτός από το γεγονός ότι αποτελεί από μονή της ένα δυσβάστακτο κοινωνικό φαινόμενο.

Φαινόμενο εν πολλοίς κυκλικά αυτοτροφοδοτούμενο όταν ξεπερνά ένα ποσοστό της τάξης του 10-12%

1. Περιορισμός της μελλοντικής ανάκαμψης λόγω μη κατανάλωσης της προσφερόμενης παραγωγής.

2. Αύξηση των εισφορών στα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, αφού οι εισφορές επιμερίζονται σε λιγότερους.

3. Μείωση της δυνατότητας των ταμείων για συντάξεις και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για να μην θυμηθώ πάλι το αυτοκτονικό PSI.

4. Αύξηση των τιμών των καταναλωτικών προϊόντων λόγω αύξησης των εισφορών, μαζί με την υφιστάμενη υπερφορολόγηση που προαναφέραμε.

5. Κλείσιμο επιχειρήσεων λόγω μη ανταγωνιστικότητάς τους ως εκ τούτου.

6. Περαιτέρω αύξηση της ανεργίας λόγω φαύλου κύκλου των ανωτέρω.

7. Κοινωνική έκρηξη...The End.

Ούτε όμως χαμηλότερα επίπεδα μισθών σώζουν κατάσταση, μιας που ελάχιστα απέχουν από την ανεργία, ενώ δεν μπορούν να προσφέρουν κατανάλωση, για την όποια ελπίδα ανάκαμψης της παραγωγικότητας.

Βάλτε και ένα 5% επιπλέον πτώση στο ΑΕΠ για φέτος, να δέσει το νερομπούρμπουλο.

Φτάνουμε δηλαδή σε μια σωρευτική μείωση του ΑΕΠ κατά 30%, που μεταφράζεται σε 50 δισ. Χαμένα. Και επειδή από στόχους σκίσαμε, λίαν προσεχώς σ΄ ένα κουρεματάκι δεν θα πούμε(νε) όχι.

Σιγά μη παραλεχθούνε τα λάθη τους.

Σαν να ψιλοακούω κάποιους οικονομολόγους να αναρωτιούνται αν πρέπει να το σκίσουν το ρημάδι το πτυχίο, ή μου φάνηκε;

Κατά τα αλλά οι εκτός και οι εντός, κάνουν πάρτι λέγοντας ότι έχουμε ξεφύγει από την κρίση και αρχίζει η ανάκαμψη....τόσο καλά.

Μήπως πρέπει να τους θυμίσω ότι και στο μεγάλο κραχ του ‘29 το ΑΕΠ των ΗΠΑ τόσο περίπου είχε μειωθεί, χωρίς αυτό το βουνό χρέους;

Ή μήπως ότι για να υπάρξει ανάπτυξη, πρέπει να δημιουργηθούν τουλάχιστον 800.000 νέες θέσεις εργασίας που δεν βλέπω ούτε μια;

Άρα; Ένα μεγάλο ολοστρόγγυλο ZERO, μιας που ύφεση και ανεργία είναι αλληλένδετα.

Αν η διπλοτρόικα και πρωτίστως οι κυβερνώντες που υποτίθεται φροντίζουν για το καλό μας, είναι τόσο σίγουροι ότι αυτή η κουλή συνταγή θα φέρει αποτελέσματα, ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα(τα).

Ένα βλέπω εγώ: Ότι βαίνουμε προς εξαέρωσιν.

Και όπως είπε κάποιος πολύτιμος φίλος, ίσως να μπορέσουν να υπάρξουν πολίτες δίχως κράτος.

Κράτος όμως δίχως πολίτες, ΔΕΝ υπάρχει.

Και αν το όραμά τους είναι η μείωση της ανεργίας μέσω της εξόντωσης, καλά τα πάνε. Μας υποσχέθηκαν ανταλλάγματα που δεν έχουμε λάβει ούτε πρόκειται ποτέ να λάβουμε. Το θεϊκό μαντζούνι της λιτότητας απέτυχε και απέτυχε παντού, με τραγικότερο θύμα την χώρα μας.

Είναι καιρός να παραμερίσουμε την εμμονή με τα ελλείμματα και να επιστρέψουμε στην αντιμετώπιση του πραγματικού προβλήματος, που δεν είναι άλλο από την απαράδεκτα υψηλή ανεργία.

Στο πιο κάτω γράφημα βλέπουμε ότι τα πιάσαμε τα λεφτά μας στις "προβλέψεις" της Τρόικας.
Με μπλε μπάρες οι άτοπες προβλέψεις της.
Με κόκκινες, το τι πραγματικά συμβαίνει ως προς την ύφεση.
Συν τα βουνά της διαλυμένης οικονομίας, του χρέους και της ανεργίας.



 Κατερίνα Πάντα 

 - επιχειρηματίας.

Πηγή
 www.capital.gr