Σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική δημιουργία:Μάνη και Τζιά

Η ανάπλαση της πέτρινης κατοικίας στον οικισμό Λεύκτρο,

από τους αρχιτέκτονες Νικήτα και ο Νίκο Χατζημιχάλη.

Φωτογραφίες: Νίκος Δανιηλίδης

Στην κατηγορία "Καλύτερο ολοκληρωμένο έργο των ετών 2010-2012" ισοβάθμισαν το γραφείο hhharchitects και η συνεργασία των αρχιτεκτόνων Μαρίνας Στασινοπούλου και Κωνστάντιου Δασκαλάκη

"Βραβεία ΔΟΜΕΣ": μια πρωτοβουλία καταγραφής, ενθάρρυνσης και προώθησης του έργου των ελλήνων αρχιτεκτόνων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής δημιουργίας εν γένει στην Ελλάδα.

Στην εφετινή εκδήλωση η κριτική επιτροπή αποτελούνταν από τους αρχιτέκτονες Iñaki Ábalos (καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Graduate School of Design του Πανεπιστημίου Harvard), Alberto Ferlenga (καθηγητής αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο IUAV, Bενετία) και Kenneth Frampton (καθηγητής αρχιτεκτονικήςστην Έδρα Ware του Graduate School of Architecture, Planning and Preservation, Columbia, Ν. Υόρκη).

Οι τρεις κριτές αξιολόγησαν τα έργα χωρίς να συσκεφθούν σε πραγματικό χρόνο ή τόπο, εντελώς ανεπηρέαστοι ο ένας από τον άλλο και τα βαθμολόγησαν σε κλίμακα 0-100 γράφοντας ένα συνοπτικό σχόλιο.

Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και η απονομή των βραβείων πραγματοποιήθηκαν στο Μουσείο Μπενάκη και αφορούσαν τρεις κατηγορίες:

α) το καλύτερο πραγματοποιημένο έργο

β) την καλύτερη μη πραγματοποιημένη μελέτη

δ) το καλύτερο πρώτο έργο νέου αρχιτέκτονα

Την πρώτη θέση στην κατηγορία "Καλύτερο πραγματοποιημένο έργο" μοιράστηκαν το γραφείο hhharchitects και η συνεργασία των αρχιτεκτόνων Μαρίνας Στασινοπούλου και Κωνστάντιου Δασκαλάκη.

Ανάπλαση παραδοσιακής κατοικίας, Μάνη

Ο Νικήτας και ο Νίκος Χατζημιχάλης, του αρχιτεκτονικού γραφείου hhharchitects, ανέλαβαν το 2011 την ανάπλαση μιας τυπικής Μανιάτικης κατοικίας στον οικισμό “Λεύκτρο” ολοκληρώνοντας το έργο το 2012.

«Η διατήρηση του υπάρχοντος κελύφους και η σαφής διαφοροποίηση των νέων κατασκευών- παρεμβάσεων, αποτέλεσε τη βασική αρχή στη μελέτη του έργου.

Η ανάλαφρη μεταλλική κατασκευή σε διάλογο με τους ογκώδης πέτρινους τοίχους, επιτρέπει την οπτική επαφή μεταξύ των επιπέδων της κατοικίας και κάνει διακριτές τις επεμβάσεις.

Η κλίμακα, στο πρώτο σκέλος της μαρμάρινη και στη συνέχεια μεταλλική, συνδέει τα τρία εσωτερικά επίπεδα της κατοικίας και καταλήγει στον τελευταίο όροφο τον ενιαίο χώρο του οποίου μοιράζονται το καθιστικό και η τραπεζαρία.

Σε επαφή με τον κυρίως όγκο του σπιτιού, στο "παράσπιτο", ο υπάρχων θόλος επισκευάστηκε και ο χώρος διαμορφώθηκε σε υπνοδωμάτιο. Πάνω από αυτόν βρίσκεται η κουζίνα σε επικοινωνία με την τραπεζαρία και το "λιακωτό".

Μια παλιά ξύλινη αυλόπορτα οδηγεί στην εσωτερική αυλή της κατοικίας, πλακοστρωμένη από τοπικό κιμισίρι. Από την αυλή η εξωτερική σκάλα καταλήγει στο λιακωτό του ορόφου όπου βρίσκεται η κύρια είσοδος, με διπλό τοξωτό μαρμάρινο υπέρθυρο που οδηγεί στο καθιστικό.

Το λιακωτό επεκτάθηκε με μεταλλικούς προβόλους δημιουργώντας ένα εξωτερικό καθιστικό μπροστά από την κουζίνα. Ο εξώστης καταλήγει σε μεταλλική σκάλα που οδηγεί στον περιβάλλοντα χώρο».

Νικήτας και Νίκος Χατζημιχάλης

Κατοικία στη Τζιά

Στην ανατολική πλευρά της Κέας, η Μαρίνα Στασινοπούλου και ο Κωνστάντιος Δασκαλάκης σχεδίασαν μια κατοικία όπου η τσιμετοκονία και το εμφανές μπετόν πρωταγωνιστούν.

«Θέλαμε η κατοικία να αξιοποιήσει την επιβλητική θέα και να εναρμονιστεί με το φυσικό τοπίο, όπου κυριαρχούν αγριοβελανιδιές - τροφή για τους ντόπιους σε δύσκολες περιόδους. Παράλληλα, υιοθετήσαμε και τις ιδιαίτερες κατασκευές, οι οποίες απαντώνται στην ανατολική πλευρά της Κέας: “όχτες” που διαμορφώνουν το επικλινές έδαφος σε σχετικά οριζόντια επίπεδα και στεγασμένες “καθηκιές”. Δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτών των τελευταίων αποτελούν: ο “γκτούντος” (το κενό που αφήνει η λίθινη κατασκευή από το σκαμμένο έδαφος, προκειμένου να αποστραγγίζουν τα νερά) καθώς και η συνήθης συνύπαρξη ενός πιο κλειστού χώρου (σταυλί) με έναν πιο ανοιχτό (στεγάδι), διαμορφώνοντας διαφορετικών ποιοτήτων κενά.

Βασικός μας στόχος ήταν η διατήρηση όλων των δέντρων, η αναδιαμόρφωση με πεζούλες των επιπέδων επί των οποίων εδράζεται το νέο κτίσμα, ο σχεδιασμός των χώρων που είτε ορίζονται ως αυτόνομοι όγκοι, είτε προκύπτουν ως κενά ανάμεσα σε αυτούς τους όγκους.

Η κατοικία τοποθετείται επάνω σε μία ‘όχτα’ διαμορφωμένη εκ νέου με τον προσανατολισμός της είναι προς τη θάλασσα. Στην πίσω πλευρά, αποκολλάται από τον αναλημματικό τοίχο, διαμορφώνοντας ένα χώρο που ορίζει την πορεία προς το κτίσμα. Οι βασικές επιμέρους ενότητες του προγράμματος (καθημερινό και δύο υπνοδωμάτια) οργανώνονται σε διακριτούς όγκους, οι οποίοι αφήνουν κενά μεταξύ τους. Αυτά τα κενά αποτελούν χώρους μετάβασης ή εξυπηρέτησης (είσοδος στην κατοικία και διάδρομος κίνησης εντός του κτίσματος, λουτρά).

Διακρίνονται με αυτό τον τρόπο, οι γεωμετρικά αυστηροί χώροι των λειτουργιών και τα πιο ιδιότυπα κενά που ρέουν ανάμεσα στους πρώτους»

Μαρίνα Στασινοπούλου, Κωνστάντιος Δασκαλάκης

*Ολες τις βραβεύσεις μπορείτε να τις δείτε εδώ