CINEMA: Orson Welles - ''Citizen Kane '' ...
''Πολίτης Κέιν''
-Η ταινία σταθμός του Όρσον Ουέλς για την ισχύ των μίντια και τη διαβρωτική φύση της εξουσίας...
«Πολίτης Κέιν» (1941)
Μια ομάδα δημοσιογράφων προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει τα τελευταία λόγια του Τσαρλς Φόστερ Κέιν, ενός εκατομμυριούχου και εκδότη εφημερίδας. Η τελευταία λέξη του Κέιν λίγο πριν πεθάνει ήταν «Rosebud» (ροδάνθος). Οι ερευνητές παρατηρούν πως η δημόσια ζωή του Κέιν, η οποία χαρακτηρίζεται από άφθονο πλούτο και έντονα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα, δεν δίνει απάντηση στον αινιγματικό ροδανθό! Ο δημοσιογράφος Τόμσον, αποφασίζει να βρει τη λύση του μυστηρίου, ερευνώντας την παιδική ζωή του Κέιν και παίρνοντας συνέντευξη από τέσσερα σημαντικά για εκείνον, πρόσωπα. Όλοι τους είναι πολύ πρόθυμοι να μιλήσουν αλλά κανείς δεν μπορεί να του δώσει την εξήγηση που αναζητά. Καθώς οι έρευνες συνεχίζονται ο θεατής γίνεται μάρτυρας της εκφυλλιστικής πορείας ενός ανθρώπου προς τη δόξα και την ολοένα και αυξανόμενη ισχύ που αποκτά.
Ταινία σταθμός στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, αφορά σε ένα πραγματικό πρόσωπο, στη ζωή και στο έργο του μεγιστάνα των ΜΜΕ και ένα γνήσιο σύμβολο του καπιταλισμού Rudolph Chirst, ο οποίος συνέβαλε αρνητικά όχι μόνο στην προβολή της ταινίας αλλά και στην επαγγελματική σταδιοδρομία του Orson Welles. Ο 25χρονος Welles εκτός από σκηνοθέτης είναι και ο βασικός πρωταγωνιστής της ταινίας έχοντας συμμετοχή και στο σενάριο που έγραψε σε συνεργασία με τον Herman J. Mankiewicz, για το οποίο βραβεύτηκαν με Oscar καλύτερου σεναρίου (το μοναδικό βραβείο της ταινίας παρά τις 9 συνολικά υποψηφιότητες). Σε ψηφοφορία του 1998 από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (AFI) ανακηρύχθηκε η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών, αφήνοντας στη δεύτερη θέση το Νονό (1972) του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Η λίστα περιλαμβάνει 100 ταινίες ενώ για την κατάρτισή της κλήθηκαν να ψηφίσουν 1.500 δημιουργοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, συγγραφείς και άλλοι παράγοντες της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας. Στα αξιοσημείωτα της ταινίας, η πρωτοποριακή κινηματογραφική τεχνική καθώς για πρώτη φορά γίνεται συστηματική χρήση του "βάθους πεδίου", του "πλάνου σεκάνς" και της αξονικής σκηνοθεσίας, καθώς και η πρωτοποριακή αξιοποίηση γωνιών λήψης της κάμερας (χρήση λήψεων από χαμηλή θέση για να τονιστεί το μέγεθος της ισχύος του ήρωα). Tο ντεμπούτο του νεαρού Ορσον Γουέλς στη μεγάλη οθόνη επανεφευρίσκει, 45 χρόνια μετά την γέννησή του τον ίδιο τον κινηματογράφο, δίνοντας τεράστια ώθηση στην έβδομη τέχνη.
Ταινία σταθμός στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, αφορά σε ένα πραγματικό πρόσωπο, στη ζωή και στο έργο του μεγιστάνα των ΜΜΕ και ένα γνήσιο σύμβολο του καπιταλισμού Rudolph Chirst, ο οποίος συνέβαλε αρνητικά όχι μόνο στην προβολή της ταινίας αλλά και στην επαγγελματική σταδιοδρομία του Orson Welles. Ο 25χρονος Welles εκτός από σκηνοθέτης είναι και ο βασικός πρωταγωνιστής της ταινίας έχοντας συμμετοχή και στο σενάριο που έγραψε σε συνεργασία με τον Herman J. Mankiewicz, για το οποίο βραβεύτηκαν με Oscar καλύτερου σεναρίου (το μοναδικό βραβείο της ταινίας παρά τις 9 συνολικά υποψηφιότητες). Σε ψηφοφορία του 1998 από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (AFI) ανακηρύχθηκε η καλύτερη αμερικανική ταινία όλων των εποχών, αφήνοντας στη δεύτερη θέση το Νονό (1972) του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Η λίστα περιλαμβάνει 100 ταινίες ενώ για την κατάρτισή της κλήθηκαν να ψηφίσουν 1.500 δημιουργοί, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, συγγραφείς και άλλοι παράγοντες της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας. Στα αξιοσημείωτα της ταινίας, η πρωτοποριακή κινηματογραφική τεχνική καθώς για πρώτη φορά γίνεται συστηματική χρήση του "βάθους πεδίου", του "πλάνου σεκάνς" και της αξονικής σκηνοθεσίας, καθώς και η πρωτοποριακή αξιοποίηση γωνιών λήψης της κάμερας (χρήση λήψεων από χαμηλή θέση για να τονιστεί το μέγεθος της ισχύος του ήρωα). Tο ντεμπούτο του νεαρού Ορσον Γουέλς στη μεγάλη οθόνη επανεφευρίσκει, 45 χρόνια μετά την γέννησή του τον ίδιο τον κινηματογράφο, δίνοντας τεράστια ώθηση στην έβδομη τέχνη.
Σκηνοθεσία: Όρσον Γουέλς Σενάριο: Χέρμαν Μάνκιεβιτς, Όρσον Γουέλς Παίζουν: Orson Welles, Joseph Cotten, Agnes Moorehead, Dorothy Comingore, Ruth Warrick, Everett Sloane, George Coulouris, Ray Collins Γλώσσα: Αγγλικά Διάρκεια: 119΄ Βραβείο Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου 1942 9 Υποψηφιότητες για Βραβείο Όσκαρ 1942
Πηγή
tvxs.gr
22-3-2013
2.
Ο Orson Welles στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο σε ηλικία 25 χρονών καταφέρνει να φτιάξει μια πολυεπίπεδη ταινία, με σαφείς αισθητικές και τεχνικές καινοτομίες, σαφή πολιτική και κοινωνική θέση και άψογη ίντριγκα. Εστιάζοντας στη δύναμη της εικόνας, σκιαγραφεί την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Kane, μέσα από το παραμυθένιο κάστρο του, το Xanadu, και της δίνει τη δύναμη που είχε την εποχή του βωβού κινηματογράφου.
Το Xanadu χτισμένο από τον Kane για να στεγάσει τη ζωή του με τη δεύτερη σύζυγό του Susan Alexander, βρίσκεται στην κορυφή ενός απρόσιτου ιδιωτικού βουνού και απαγορεύει την είσοδο στους ανεπιθύμητους εισβολείς με την τεράστια επιγραφή του, NO TRESPASSING. Στο κάστρο του ο Kane συσσωρεύει αμύθητους θησαυρούς, έργα τέχνης, αγάλματα (τα οποία δεν ανοίγει καν από τα κιβώτιά τους), φέρνει επίσης άγρια ζώα και δημιουργεί τον μεγαλύτερο ζωολογικό κήπο από την εποχή του Νώε, ακόμη κατασκευάζει ένα επαγγελματικών διαστάσεων γήπεδο γκόλφ, καθώς και ένα τεχνητό κανάλι με βενετσιάνικες γόνδολες, όπως μας πληροφορεί ένα ένθετο κινηματογραφικών επικαίρων μέσα στην ταινία.
Ωστόσο, το μεγαλόπρεπο αυτό οίκημα με την βαριά γοτθική αρχιτεκτονική του, παίρνει στα πλάνα της ταινίας μια δυσοίωνη όψη, αφού κινηματογραφείται πάντα σκοτεινό και περιτριγυρισμένο από πυκνή ομίχλη, προμηνύοντας έτσι την τραγική κατάληξη του ιδιοκτήτη του. Το Xanadu μετατρέπεται σταδιακά σε φυλακή για τον Kane (χαρακτηριστική είναι άλλωστε η καγκελόπορτα της εισόδου με το μονόγραμμα του Kane, που θυμίζει πόρτα ψυχιατρείου ή φυλακής), ο ίδιος πνίγεται μέσα στις αχανείς εκτάσεις του, γίνεται διάκοσμος των επίπλων του και μέρος της συλλογής του. Η βροντερή φωνή του χάνεται μέσα σε τοίχους, διαδρόμους, χαλιά και έπιπλα. Κινηματογραφώντας το Xanadu και τη ζωή του Kane μέσα από αυτό ο νεαρός Welles θίγει το θέμα του αμερικανικού νεοπλουτισμού και απομυθοποιεί το Αμερικανικό Όνειρο. Ο ήρωας, Charles Foster Kane (πάμπλουτος, ήδη, στην ενηλικίωσή του), ασχολείται με τον κίτρινο τύπο, φλερτάρει με την πολιτική (αλλά χάνει λόγω πείσματος και υπερβολικής ματαιοδοξίας), υποθέτει ότι μπορεί να αγοράσει τα πάντα και πεθαίνει τελείως μόνος. Γίγαντας και τύραννος, ιδιοφυής και συγκινητικός. Μετά το θάνατο του Kane το Xanadu μισοτελειωμένο ακόμα εγκαταλείπεται και μένει παραμελημένο λόγω του μη πρακτικού μεγέθους του, που το κάνει απρόσιτο και δύσχρηστο. Το περιεχόμενό του βγαίνει σε πλειστηριασμό και τα προσωπικά αντικείμενα του Kane αποτεφρώνονται. Ανάμεσα στα αντικείμενα αυτά και ένα παιδικό έλκηθρο με την επιγραφή Rosebud. Το Rosebud γίνεται λοιπόν ένα σύμβολο της χαμένης νεότητας, της παιδικής αθωότητας και των χαμένων ευκαιριών.
Στον Πολίτη Κέιν ο Welles, νέος, με εμπειρία θεατρική και ραδιοφωνική, πειραματίζεται και δημιουργεί ένα έργο πρωτοποριακό, γεμάτο νεωτερισμούς. Πρώτη φορά χρησιμοποιείται αθόρυβη μηχανή λήψης ήχου, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα στην εγγραφή του ήχου. Πρώτη φορά χρησιμοποιείται τόσο αποτελεσματικά και συστηματικά η κινηματογράφηση με βάθος πεδίου, όπου υπάρχει εστίαση σε όλο το πλάνο. Τολμά επίσης, τις έντονες φωτοσκιάσεις και τις έντονες αλλαγές στην ποιότητα του ήχου. Πολλαπλές δράσεις στην εικόνα και πολλαπλές ηχητικές στρώσεις. Κατακερματισμό της αφήγησης σε επιμέρους αφηγήσεις με χρονική ασυνέχεια. Πρωτοπόρος και τολμηρός, δημιουργεί, μέσα από τις τεχνικές εξελίξεις της εποχής του, ένα αισθητικό αριστούργημα που παραμένει άκρως απολαυστικό και επίκαιρο μέχρι σήμερα.
Σκηνοθέτης: Orson Welles
Ηθοποιοί: Orson Welles, Joseph Cotten, Everett Sloane, George Coulouris, Dorothy Comingore, Ray Collins
Βραβεία: Oscar πρωτότυπου σεναρίου και οχτώ ακόμη υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας.
Σενάριο: Herman J. Mankiewicz, Orson Welles
Διάρκεια: 119’
Πηγή
Κινηματογραφική Ομάδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
(Κ.Ο.Π.Ι.)
http://users.uoi.gr/kopi/?p=5
ΣXETIKA
The Secret Life of Citizen Kane (1941) - A Scene-by-Scene Analysis
[ http://www.moviemoviesite.com/Films/1941/citizen_kane/secret_life/contents.htm ]
“Πολίτης Κέιν” - η καλύτερη ταινία στην ιστορία του σινεμά
Μια ματιά στον Πολίτη Κέιν - Μια προσέγγιση, έστω και 71 χρόνια μετά, στην κορυφαία ταινία όλων των εποχών.
Οι 100 ταινίες της ζωής μας
''Citizen Kane''
http://www2.warnerbros.com/citizenkane/
http://www.afi.com/members/catalog/DetailView.aspx?s=&Movie=27624
http://www.lib.berkeley.edu/MRC/wellesbib.html#kane
ΕΙΚΟΝΕΣ
Orson Welles
Citizen Kane (1941)
The Unofficial Citizen Kane Page
''Πολίτης Κέιν''
Ο Charles Foster Kane, μεγιστάνας του τύπου, πεθαίνει σε ηλικία 76 ετών στον επιβλητικό πύργο του Xanadu ψιθυρίζοντας τη λέξη Rosebud (ροδανθός). Στην αίθουσα προβολής ενός πρακτορείου ειδήσεων, μια ομάδα δημοσιογράφων παρατηρεί πως η δημόσια ζωή του Kane, που χαρακτηρίζεται από άφθονο πλούτο και έντονα κοινωνικά και πολιτικά γεγονότα, δεν δίνει απάντηση στον αινιγματικό ροδανθό. Ο δημοσιογράφος Τόμσον όμως, αποφασίζει να βρει τη λύση του μυστηρίου, ερευνώντας την παιδική ζωή του Kane και παίρνοντας συνέντευξη από τέσσερα σημαντικά για εκείνον πρόσωπα. Όλοι τους είναι πρόθυμοι να μιλήσουν, αλλά κανείς δεν μπορεί να του δώσει την εξήγηση που αναζητά. Η απάντηση δίνεται αναπάντεχα στο τέλος. Όταν τα προσωπικά αντικείμενα του Kane απομακρύνονται από το Xanadu, ένας εργάτης πετάει ένα παλιό έλκηθρο στη φωτιά…Ο Orson Welles στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο σε ηλικία 25 χρονών καταφέρνει να φτιάξει μια πολυεπίπεδη ταινία, με σαφείς αισθητικές και τεχνικές καινοτομίες, σαφή πολιτική και κοινωνική θέση και άψογη ίντριγκα. Εστιάζοντας στη δύναμη της εικόνας, σκιαγραφεί την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Kane, μέσα από το παραμυθένιο κάστρο του, το Xanadu, και της δίνει τη δύναμη που είχε την εποχή του βωβού κινηματογράφου.
Το Xanadu χτισμένο από τον Kane για να στεγάσει τη ζωή του με τη δεύτερη σύζυγό του Susan Alexander, βρίσκεται στην κορυφή ενός απρόσιτου ιδιωτικού βουνού και απαγορεύει την είσοδο στους ανεπιθύμητους εισβολείς με την τεράστια επιγραφή του, NO TRESPASSING. Στο κάστρο του ο Kane συσσωρεύει αμύθητους θησαυρούς, έργα τέχνης, αγάλματα (τα οποία δεν ανοίγει καν από τα κιβώτιά τους), φέρνει επίσης άγρια ζώα και δημιουργεί τον μεγαλύτερο ζωολογικό κήπο από την εποχή του Νώε, ακόμη κατασκευάζει ένα επαγγελματικών διαστάσεων γήπεδο γκόλφ, καθώς και ένα τεχνητό κανάλι με βενετσιάνικες γόνδολες, όπως μας πληροφορεί ένα ένθετο κινηματογραφικών επικαίρων μέσα στην ταινία.
Ωστόσο, το μεγαλόπρεπο αυτό οίκημα με την βαριά γοτθική αρχιτεκτονική του, παίρνει στα πλάνα της ταινίας μια δυσοίωνη όψη, αφού κινηματογραφείται πάντα σκοτεινό και περιτριγυρισμένο από πυκνή ομίχλη, προμηνύοντας έτσι την τραγική κατάληξη του ιδιοκτήτη του. Το Xanadu μετατρέπεται σταδιακά σε φυλακή για τον Kane (χαρακτηριστική είναι άλλωστε η καγκελόπορτα της εισόδου με το μονόγραμμα του Kane, που θυμίζει πόρτα ψυχιατρείου ή φυλακής), ο ίδιος πνίγεται μέσα στις αχανείς εκτάσεις του, γίνεται διάκοσμος των επίπλων του και μέρος της συλλογής του. Η βροντερή φωνή του χάνεται μέσα σε τοίχους, διαδρόμους, χαλιά και έπιπλα. Κινηματογραφώντας το Xanadu και τη ζωή του Kane μέσα από αυτό ο νεαρός Welles θίγει το θέμα του αμερικανικού νεοπλουτισμού και απομυθοποιεί το Αμερικανικό Όνειρο. Ο ήρωας, Charles Foster Kane (πάμπλουτος, ήδη, στην ενηλικίωσή του), ασχολείται με τον κίτρινο τύπο, φλερτάρει με την πολιτική (αλλά χάνει λόγω πείσματος και υπερβολικής ματαιοδοξίας), υποθέτει ότι μπορεί να αγοράσει τα πάντα και πεθαίνει τελείως μόνος. Γίγαντας και τύραννος, ιδιοφυής και συγκινητικός. Μετά το θάνατο του Kane το Xanadu μισοτελειωμένο ακόμα εγκαταλείπεται και μένει παραμελημένο λόγω του μη πρακτικού μεγέθους του, που το κάνει απρόσιτο και δύσχρηστο. Το περιεχόμενό του βγαίνει σε πλειστηριασμό και τα προσωπικά αντικείμενα του Kane αποτεφρώνονται. Ανάμεσα στα αντικείμενα αυτά και ένα παιδικό έλκηθρο με την επιγραφή Rosebud. Το Rosebud γίνεται λοιπόν ένα σύμβολο της χαμένης νεότητας, της παιδικής αθωότητας και των χαμένων ευκαιριών.
Στον Πολίτη Κέιν ο Welles, νέος, με εμπειρία θεατρική και ραδιοφωνική, πειραματίζεται και δημιουργεί ένα έργο πρωτοποριακό, γεμάτο νεωτερισμούς. Πρώτη φορά χρησιμοποιείται αθόρυβη μηχανή λήψης ήχου, ώστε να μην υπάρχουν προβλήματα στην εγγραφή του ήχου. Πρώτη φορά χρησιμοποιείται τόσο αποτελεσματικά και συστηματικά η κινηματογράφηση με βάθος πεδίου, όπου υπάρχει εστίαση σε όλο το πλάνο. Τολμά επίσης, τις έντονες φωτοσκιάσεις και τις έντονες αλλαγές στην ποιότητα του ήχου. Πολλαπλές δράσεις στην εικόνα και πολλαπλές ηχητικές στρώσεις. Κατακερματισμό της αφήγησης σε επιμέρους αφηγήσεις με χρονική ασυνέχεια. Πρωτοπόρος και τολμηρός, δημιουργεί, μέσα από τις τεχνικές εξελίξεις της εποχής του, ένα αισθητικό αριστούργημα που παραμένει άκρως απολαυστικό και επίκαιρο μέχρι σήμερα.
Σκηνοθέτης: Orson Welles
Ηθοποιοί: Orson Welles, Joseph Cotten, Everett Sloane, George Coulouris, Dorothy Comingore, Ray Collins
Βραβεία: Oscar πρωτότυπου σεναρίου και οχτώ ακόμη υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας.
Σενάριο: Herman J. Mankiewicz, Orson Welles
Διάρκεια: 119’
Πηγή
Κινηματογραφική Ομάδα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
(Κ.Ο.Π.Ι.)
http://users.uoi.gr/kopi/?p=5
ΣXETIKA
The Secret Life of Citizen Kane (1941) - A Scene-by-Scene Analysis
[ http://www.moviemoviesite.com/Films/1941/citizen_kane/secret_life/contents.htm ]
“Πολίτης Κέιν” - η καλύτερη ταινία στην ιστορία του σινεμά
Μια ματιά στον Πολίτη Κέιν - Μια προσέγγιση, έστω και 71 χρόνια μετά, στην κορυφαία ταινία όλων των εποχών.
Οι 100 ταινίες της ζωής μας
''Citizen Kane''
http://www2.warnerbros.com/citizenkane/
http://www.afi.com/members/catalog/DetailView.aspx?s=&Movie=27624
http://www.lib.berkeley.edu/MRC/wellesbib.html#kane
ΕΙΚΟΝΕΣ
Orson Welles
Citizen Kane (1941)
The Unofficial Citizen Kane Page