''Spiegel'': Σεις πηδάτε και γελάτε και μας λέτε πως ...πεινάτε!


 ''There are three kinds of lies:

 lies, damned lies and statistics.''


1.

Νέα γερμανική πρόκληση: 
''Το ψέμα της φτώχειας των Ελλήνων'' ...
Η Μέρκελ στο τέλος θα ζητήσει να πληρώσει ο Νότος για... τη Γερμανία

Αν ακούγατε ότι οι Έλληνες και οι Κύπριοι είναι πιο πλούσιοι από τους Γερμανούς θα το πιστεύατε; Διαβάστε παρακάτω κάτι που αν δεν σας βγάλει από τα ρούχα σας, σίγουρα θα σας προκαλέσει το ενδιαφέρον...

Der Spiegel: «Το ψέμα της φτώχειας. Πώς οι ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται σε κρίση καμουφλάρουν τον πλούτο τους». Με αυτό τον άκρως προκλητικό τίτλο το πρωτοσέλιδο του γερμανικού περιοδικού απεικονίζει έναν Έλληνα επάνω σε έναν γάιδαρο να μεταφέρει τεράστιους σάκους με χρήματα... κάτω από την ομπρέλα της ΕΕ.

Το δημοσίευμα βασίζεται σε μια αμφιλεγόμενη έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, τα στοιχεία της οποίας παρουσιάζουν τα γερμανικά νοικοκυριά φτωχότερα από αυτά των Ελλήνων και των Κυπρίων, που οι πρώτοι καλούνται να «σώσουν».

Εξοργισμένοι οι Γερμανοί – όταν διαπιστώνουν ότι βρίσκονται μεταξύ των φτωχότερων της Ευρώπης - δράττονται της ευκαιρίας και σπεύδουν να προβάλλουν με εκτενές ρεπορτάζ τη μεγάλη «απάτη» με τις χώρες που περνούν κρίση.

Η ΕΚΤ κατέθεσε ερωτηματολόγια για τον πλούτο των κατοίκων σε 15 κεντρικές τράπεζες χωρών – μελών της Ευρωζώνης.

Η έρευνα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Κύπρος είναι η δεύτερη πλουσιότερη χώρα της Ευρωζώνης με μέση περιουσία πολιτών 266.900 ευρώ.


Συντάκτες και ανταποκριτές του ξένου μέσου αναρωτιούνται... «Υπάρχει πράγματι κρυμμένος πλούτος σε ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται σε κρίση;», «Θα μπορούσαν άραγε τα ίδια τα κράτη '''σκλάβοι'' να βοηθήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό;». Το δημοσίευμα διαπιστώνει ότι η γνώση μέσα από τη μελέτη αυτή έρχεται μέσα από το γεγονός ότι οι πλούσιες χώρες του ευρώ, δεν είναι και τόσο πλούσιες όσο νομίζαμε. Με αυτόν τον τρόπο πλασάρεται το νέο δόγμα της γερμανίδας καγκελαρίου που θα καλεί το Νότο να πληρώσει για τους φτωχούς Γερμανούς.

Στην ηλεκτρονική του έκδοση δε, το περιοδικό φιλοξενεί μία φωτογραφία της Άνγκελα Μέρκελ έξω από την ελληνική Βουλή, κρεμασμένη σε μία αγχόνη. Ο τίτλος; «Φτωχή Γερμανία!». Πώς ακριβώς θα επιτευχθεί μία ευρω – διάσωση, πώς μπορούμε να μιλάμε για ευρω – διάσωση όταν οι χώρες που χρωστούν είναι πλουσιότερες από τη χώρα των δανειστών τους;», επισημαίνει στη λεζάντα.

Η μελέτη διεξήχθη σε 62.000 νοικοκυριά στη ζώνη του ευρώ και βάσει στοιχείων της περιόδου 2007 – 2011.

Είναι ενδεικτικό ότι, σύμφωνα με στοιχεία της περιόδου 2008-2010, η μέση περιουσία των πολιτών στο Λουξεμβούργο ήταν 397.800 ευρώ, στην Κύπρο 266.900 ευρώ και στην Μάλτα 215.900 ευρώ.

Τα αντίστοιχα ποσά για την Γερμανία ήταν 51.000 ευρώ, για την Ολλανδία 103.600 ευρώ και για την Φινλανδία 85.500 ευρώ.

Από τις χώρες οι οποίες έχουν ενταχθεί σε πρόγραμμα διάσωσης, μόνο οι πολίτες στην Ελλάδα (101.900 ευρώ) και στην Πορτογαλία (75.200 ευρώ) κατείχαν λιγότερο πλούτο από τις χώρες με ΑΑΑ.

Οι πολίτες στην Ισπανία και στην Ιταλία εμφανίζονται σημαντικά πλουσιότεροι, με 182.700 και 173.500 ευρώ αντίστοιχα.

Στην μελέτη της ΕΚΤ επισημαίνεται ακόμη ότι οι σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης μπορούν να αποδοθούν στις αξίες των ακινήτων και στα ποσοστά ιδιοκτησίας τους.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε σε αρκετά μέσα ενημέρωσης της Ευρώπης με το ενδιαφέρον να εστιάζεται στο συμπέρασμα ότι κράτη του ευρωπαϊκού νότου, όπως η Κύπρος, η Ισπανία και η Ιταλία, εμφανίζονται να διαθέτουν πλουσιότερα νοικοκυριά από τη Γερμανία.

Ωστόσο, υπάρχει έντονος αντίλογος από μερίδα ειδικών σε οικονομικά θέματα, αναφορικά με τα αποτελέσματα της έρευνας. Ο λόγος είναι ότι κρίσιμοι παράγοντες - που εν πολλοίς καθορίζουν, το πόσο πλούσιο θεωρείται ένα νοικοκυριό - δεν συνυπολογίζονται.

Ζωή Ψαρρά


Σκίτσο του Γ.ΙΩΑΝΝΟΥ


2.

Are Germans really poorer than Spaniards, Italians

 and Greeks? 

(...)

Conclusion

From this analysis it follows that it is misplaced to conclude from the ECB study that Germany is poor compared to some southern European countries and that therefore it is not reasonable to ask German taxpayers to financially support ‘richer’ southern countries (see e.g. Wall Street Journal 2013). The facts are that Germany is significantly richer than southern Eurozone countries like Spain, Greece and Portugal.
There does seem to be a problem of the distribution of wealth in Germany:
  • First, wealth in Germany is highly concentrated in the upper part of the household-income distribution.
  • Second, a large part of German wealth is not held by households and therefore must be held by the corporate sector or the government.
Thus while it is may not be reasonable to ask the ‘poor’ median German household to transfer resources to southern European countries, it may be more reasonable to make such demands on the richer part of the German households and the corporate sector. Put differently, the opposition in Germany to making transfers to the south finds its origin not in the low wealth of the country. The facts are that Germany is one of the wealthiest countries of the Eurozone. The problem is that this wealth is very unequally distributed in Germany, creating a perception among less wealthy Germans that these transfers are unfair.
(...)
                                                     Paul De Grauwe, Yuemei Ji, 16 April 2013 http://www.voxeu.org/article/




Είναι οι Γερμανοί πιο φτωχοί 
από τους Έλληνες; 

Των Paul De Grauwe, Yuemei Ji

Μια πρόσφατη έρευνα της ΕΚΤ για τον πλούτο των νοικοκυριών ερμηνεύτηκε από τα μέσα ενημέρωσης ως ένδειξη ότι οι φτωχοί Γερμανοί δεν θα πρέπει να πληρώνουν για τη Νότια Ευρώπη. Αυτό το άρθρο ρίχνει μια ματιά στους αριθμούς. Ενώ είναι αλήθεια ότι τα μέσα γερμανικά νοικοκυριά είναι φτωχά σε σχέση με τα νοτιοευρωπαϊκά, η ίδια η Γερμανία είναι πλούσια. Είναι σημαντικό ότι αυτός ο πλούτος δεν είναι πολύ άνισα κατανεμημένος, αλλά το ζήτημα της άνισης κατανομής δεν «παίζει» πολύ στον Τύπο. Η συζήτηση στη Γερμανία δημιουργεί μια ανακριβή αντίληψη μεταξύ των λιγότερο εύπορων Γερμανών, ότι οι μεταβιβάσεις (χρημάτων) είναι άδικες.

  

Σπανίως έχει γίνει τέτοια κατάχρηση των στατιστικών για πολιτικούς σκοπούς όσο έγινε προσφάτως, όταν η ΕΚΤ δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας για τον πλούτο των νοικοκυριών στις χώρες της ευρωζώνης (2013a). Από αυτή την έρευνα προέκυψε ότι το μέσο γερμανικό νοικοκυριό είχε το χαμηλότερο πλούτο όλων των χωρών της ευρωζώνης. Η εικόνα 1 συνοψίζει τα κύρια αποτελέσματα για τις πιο σημαντικές χώρες της ευρωζώνης.



Από την Εικόνα 1 φαίνεται ότι όχι μόνο το μέσο γερμανικό νοικοκυριό έχει το χαμηλότερο πλούτο, αλλά επίσης ότι οι διαφορές εντός της ευρωζώνης είναι τεράστιες. Τα μέσα νοικοκυριά σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ισπανία και η Ιταλία, εμφανίζεται να είναι τρεις με τέσσερις φορές πιο εύπορα από ό,τι το μέσο νοικοκυριό. Ακόμη και το μέσο ελληνικό νοικοκυριό είναι δύο φορές πιο εύπορο από ό,τι το γερμανικό. Η δημοσίευση αυτών των αριθμών από την ΕΚΤ οδήγησε γρήγορα πολλούς παρατηρητές στο συμπέρασμα ότι είναι απαράδεκτο οι φτωχοί Γερμανοί να πρέπει να πληρώνουν  για τη διάσωση των πολύ πλουσιότερων Ελλήνων, Ισπανών, και Πορτογάλων.

Είναι αυτό το σωστό συμπέρασμα;
Ένα πρώτο πράγμα που πρέπει να παρατηρήσει κανείς είναι ότι η ΕΚΤ δημοσίευσε επίσης το καθαρό μέσο πλούτο των νοικοκυριών της ευρωζώνης. Παραδόξως, δεν δόθηκε πολύ προσοχή στα στοιχεία για τον πλούτο των νοικοκυριών, παρά το γεγονός ότι όταν συγκρίνονται με τους μέσους αριθμούς παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τη διανομή του πλούτου σε διαφορετικά κράτη-μέλη. Εμφανίζουμε τα στοιχεία για το μέσο πλούτο στο Σχήμα 2. Είναι εντυπωσιακό να διαπιστώνουμε ότι ο πλούτος του μέσου γερμανικού νοικοκυριού (περίπου 200.000 ευρώ) δεν είναι πλέον ο χαμηλότερος στην ευρωζώνη.


Μια σύγκριση του μεσαίου και του μέσου όρου πλούτου αποκαλύπτει κάτι σχετικά με την κατανομή του σε κάθε χώρα. Εάν η μεγαλύτερη διαφορά είναι μεταξύ του μέσου και του μεσαίου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ανισότητα στην κατανομή του πλούτου. Φαίνεται τώρα ότι η διαφορά είναι υψηλότερη στη Γερμανία. Το αποδεικνύουμε αυτό παρουσιάζοντας τις αναλογίες του μέσου όρου προς το μεσαίο για διαφορετικές χώρες στο Σχήμα 3. Στη Γερμανία ο μέσος όρος του πλούτου των νοικοκυριών είναι σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερος από ό,τι ο πλούτος με βάση τη μεσαία τιμή. Στις περισσότερες άλλες χώρες αυτή η αναλογία είναι μεταξύ 1,5-2. Επομένως ο πλούτος των νοικοκυριών στη Γερμανία συγκεντρώνεται στα πλουσιότερα νοικοκυριά, περισσότερο από ό,τι σε άλλες χώρες της ευρωζώνης. Με άλλα λόγια, υπάρχει πολύς πλούτος στα νοικοκυριά της Γερμανίας, αλλά βρίσκεται κυρίως στην κορυφή της κατανομής του πλούτου.

Η ανισότητα της κατανομής του πλούτου των νοικοκυριών γίνεται ακόμη πιο έντονη μέσω της σύγκρισης του πλούτου που κατέχει το top 20 της εύπορης τάξης με το bottom 20% των κατώτερων εισοδημάτων. Αυτό φαίνεται στο Σχήμα 4. Ανακαλύπτουμε ότι στη Γερμανία το 20% της εύπορης τάξης έχει 149 φορές περισσότερο πλούτο από ό,τι το bottom 20 της κατώτερης (εισοδηματικά) κλάσης. Με βάση αυτό το κριτήριο, η Γερμανία έχει την πιο άνιση κατανομή πλούτου στην ευρωζώνη.



Ο πλούτος των νοικοκυριών και ο πλούτος των κρατών
Το επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι εάν ο πλούτος των νοικοκυριών είναι μια καλή ένδειξη για τον πλούτο ενός κράτους. Ένα σημαντικό μέρος του πλούτου ενός κράτους μπορεί να βρίσκεται στα χέρια της κυβέρνησης ή στον εταιρικό κλάδο και όχι στα νοικοκυριά. Εάν το ερώτημα είναι να μάθουμε πόση δυναμική έχει η Γερμανία για να προχωρά σε μεταβιβάσεις (χρημάτων) σε άλλες χώρες, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μια ολοκληρωμένη μονάδα μέτρησης του πλούτου. Μια τέτοια μονάδα μέτρησης, είναι διαθέσιμη. Και είναι το συνολικό απόθεμα κεφαλαίων ενός κράτους. Αυτό είναι το μέτρο της ισχύος ενός χρέους να δημιουργεί (μαζί με το ανθρώπινο κεφάλαιο) μια πηγή εισοδήματος.

Χρησιμοποιήσαμε τις διαθέσιμες πληροφορίες για τα αποθέματα κεφαλαίου στις χώρες του ΟΟΣΑ και τις αναθεωρήσαμε στο 2012. Στη συνέχεια υπολογίσαμε το καθαρό απόθεμα κεφαλαίου ανά άτομα στα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Χρησιμοποιούμε δύο προσδιορισμούς. Ο πρώτος είναι το εγχώριο απόθεμα κεφαλαίου ανά άτομο (Σχήμα 5). Ο δεύτερος είναι το άθροισμα των εγχώριων κεφαλαιακών αποθεμάτων και της καθαρής διεθνούς επενδυτικής θέσης σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο. Το ονομάζουμε το συνολικό κεφαλαιακό απόθεμα ανά άτομο (Σχήμα 6). Βρίσκουμε εντυπωσιακά διαφορετικά αποτελέσματα όταν το συγκρίνουμε με τα στοιχεία για τον πλούτο των νοικοκυριών.



Η πιο σημαντική διαφορά είναι ότι οι βόρειες χώρες της ευρωζώνης είναι οι πιο πλούσιες αυτής. Αυτό το συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί εάν κοιτάξει κανείς τα στοιχεία των εγχώριων και των συνολικών αποθεμάτων κεφαλαίου ανά άτομο (Σχήματα 5 και 6). Όταν επικεντρωθούμε στο συνολικό απόθεμα κεφαλαίου (Σχήμα 6), εμφανίζεται ότι η Γερμανία βρίσκεται στις δύο κορυφαίες χώρες  με βάση τον κατά κεφαλή πλούτο. Αντίθετα, οι χώρες της Νότιας Ευρώπης έχουν το χαμηλότερο πλούτο. Ο κατά κεφαλή πλούτος είναι υπερδιπλάσιος στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης, από ό,τι σε νότιες χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία.

Συμπέρασμα

Από αυτή την ανάλυση προκύπτει ότι είναι άστοχο να καταλήγει κανείς με βάση την έρευνα της ΕΚΤ, στο συμπέρασμα ότι η Γερμανία είναι φτωχή σε σύγκριση με κάποιες νοτιοευρωπαϊκές χώρες και ότι επομένως δεν είναι λογικό να ζητάμε από τους Γερμανούς φορολογούμενους να στηρίζουν οικονομικά τις «πλούσιες» νότιες χώρες. Το γεγονός είναι ότι η Γερμανία είναι σημαντικά πλουσιότερη από τις νότιες χώρες της ευρωζώνης όπως η Ισπανία, Ελλάδα και Πορτογαλία.

Αυτό φαίνεται να είναι ένα πρόβλημα με την κατανομή πλούτου στη Γερμανία: Πρώτον, ο πλούτος στη Γερμανία έχει υψηλή συγκέντρωση στο ανώτατο στρώμα της κατανομής των εισοδημάτων των νοικοκυριών, και δεύτερον, ένα μεγάλο μέρος του γερμανικού πλούτου δεν είναι στα χέρια των νοικοκυριών, και επομένως θα πρέπει να βρίσκεται είτε στον εταιρικό κλάδο είτε στην κυβέρνηση.

Επομένως, ενώ δεν μπορεί να είναι λογικό να ζητήσει κανείς από το «φτωχό» μέσο γερμανικό νοικοκυριό να μεταβιβάσει πόρους στις νότιες χώρες της Ευρώπης, θα είναι ίσως πιο λογικό να κάνει τέτοιες απαιτήσεις στο πλουσιότερο τμήμα των γερμανικών νοικοκυριών και στον εταιρικό κλάδο. Για να το θέσουμε διαφορετικά, η αντίδραση στη Γερμανία για τη μεταφορά κεφαλαίων στο νότο, έχει τις ρίζες της όχι στο χαμηλό πλούτο της χώρας. Το γεγονός είναι ότι η Γερμανία είναι από τις πλουσιότερες χώρες της ευρωζώνης. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο πλούτος είναι πολύ άνισα κατανεμημένος στη Γερμανία, δημιουργώντας την εντύπωση μεταξύ των λιγότερο εύπορων Γερμανών ότι αυτές οι μεταφορές είναι άδικες.

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο VoxEU.org, ένα policy portal που ιδρύθηκε από το Center for Economic Policy Research (CEPR)

[''Are Germans really poorer than Spaniards, Italians and Greeks?'' 




Πηγή
http://www.capital.gr/gmessages/showTopic.asp?id=3713963&pg=3&OrderDir=




Σ Χ Ε Τ Ι Κ Α:

 Οι  Μ Π Ο Υ Ρ Δ Ε Σ  του ''SPIEGEL'' εδώ:
[ http://www.spiegel.de/international/ ]