Τσουνάμι ανησυχιών πάνω από το Βερολίνο...





1.

 
Τσουνάμι ανησυχιών πάνω από το Βερολίνο...
Η απόρρητη έκθεση του Αρείου Πάγου για το «κατοχικό δάνειο» και τις γερμανικές αποζημιώσεις προκάλεσε τσουνάμι ανησυχιών πάνω από το Βερολίνο. Η δημοσιοποίηση στα ελληνικά μίντια της απόρρητης έκθεσης που συνέταξε ο επίτιμος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Παπανικολάου, και η οποία περιλαμβάνει όλα τα νομικά επιχειρήματα και τις κινήσεις που πρέπει να κάνει η χώρα μας για το μείζον ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, προκάλεσε πανικό στο Βερολίνο και πυροδότησε φήμες περί γερμανικών αντιδράσεων. Ωστόσο, οι ελληνικές αξιώσεις για τις πολεμικές επανορθώσεις, καθώς και για την εξόφληση του αναγκαστικού «κατοχικού δανείου» από τη Γερμανία, είναι ιστορικά και ηθικά πλήρως δικαιολογημένες και έχουν στέρεα βάση. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να πιέσει μέχρι τέλους, τουλάχιστον, στη διεκδίκηση αποζημιώσεων για το «κατοχικό δάνειο» επιδιώκοντας έναν γνήσιο διακανονισμό των ελληνογερμανικών διαφορών. Βέβαια, η έκθεση του Αρείου Πάγου βρίσκεται από τον περασμένο Δεκέμβριο στα χέρια του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Φώτη Κουβέλη. Τόσο κατά το ελληνικό Δημόσιο όσο και κατά την ΤτΕ πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι εγεννήθη νομικά βάσιμη απαίτηση για το «κατοχικό δάνειο», πλέον τόκων, υπέρ του ελληνικού Δημοσίου εις βάρος του γερμανικού Γ΄ Ράιχ, του οποίου διάδοχος είναι ήδη η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας. Προκύπτει σαφώς ότι το κατοχικό δάνειο είναι ένα κανονικό δάνειο με καθαρά συμβατικό χαρακτήρα, επισημαίνεται στην έκθεση. Στην περίπτωση του κατοχικού δανείου, έχουν περάσει έως σήμερα 68 χρόνια. Μπορεί να πει κανείς ότι ένα δικαστήριο θα αποφαινόταν ότι το διάστημα αυτό είναι αρκετό για την παραγραφή; Η προσήκουσα απάντηση πρέπει να είναι αρνητική, υπογραμμίζεται στην έκθεση. Ο Αλτενμπουργκ (πληρεξούσιος της Γερμανίας στην Ελλάδα το 1942) τον Ιούλιο του 1964, με έγγραφό του στο γερμανικό ΥΠΕΞ, υπολογίζει τη δανειακή οφειλή της Γερμανίας προς την Ελλάδα σε 200 εκατ. χρυσά μάρκα, δηλαδή 400 εκατ. σταθερά μεταπολεμικά μάρκα. Εκπεφρασμένο σε δολάρια το ποσόν αυτό ποικίλλει, αν και όχι σημαντικά, ανάλογα με την εκτίμηση της αξίας της χρυσής λίρας Αγγλίας προς το δολάριο κατά την Κατοχή: 160 εκατ. δολάρια σύμφωνα με επίσημες ελληνικές εκτιμήσεις, 265 εκατ. δολάρια για τον καθηγητή Αγγ. Αγγελόπουλο και 227 εκατ. δολάρια σύμφωνα με την έκθεση Ι. Πασσιά (του 1963) στον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος.
Την ερχόμενη Τετάρτη θα συζητηθεί στη Βουλή η επίκαιρη επερώτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Σύμφωνα με την επερώτηση, η Γερμανία έχει οφειλές προς το ελληνικό Δημόσιο: α) 108,43 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς τους τόκους λόγω των καταστροφών που προκάλεσε στις υποδομές της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Το ύψος της συγκεκριμένης οφειλής έχει αποτιμηθεί το έτος 1946 από τη Διασυμμαχική Επιτροπή στο Παρίσι σε 7,1 δισεκατομμύρια δολάρια, αγοραστικής αξίας έτους 1938. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σήμερα σε 108,43 δισεκατομμύρια ευρώ, δίχως να υπολογίσουμε τους τόκους. β) 54 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς τους τόκους. Πρόκειται για το αναγκαστικό «κατοχικό δάνειο». Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, η ίδια η Γερμανία αναγνώρισε το δάνειο και το ποσό έχει υπολογιστεί πως ανέρχεται στα 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια, αγοραστικής αξίας έτους 1938. Σήμερα το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε 54 δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς τους τόκους. γ) Να επιστρέψει τους κλεμμένους αρχαιολογικούς θησαυρούς που ανήκουν στον ελληνικό λαό, αποτελούν τμήμα της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και της κληρονομιάς της ανθρωπότητας, και φυσικά η Γερμανία δεν νομιμοποιείται στην ιδιοποίησή τους.

ΖΕΖΑ ΖΗΚΟΥ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_20/04/2013_494957


2.

1942-2013: Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Το κατοχικό δάνειο αποτελεί ηθικό χρέος «Και ένα μάρκο να ήταν οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα» έπρεπε να τις καταβάλει, υποστηρίζει ο Μανώλης Γλέζος. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνον οικονομικό αλλά και ηθικό. Για πρώτη φορά στην ιστορία της, την περίοδο της Κατοχής, από την άνοιξη του 1942 ώς το φθινόπωρο του 1944, η Ελλάδα με εμπειρίες χρεοκοπίας και σχεδόν πάντα δανειζόμενη, υποχρεώθηκε να γίνει δανειστής της Γερμανίας και της Ιταλίας! Ο νικητής υποχρέωσε τον ηττημένο να γίνει ο δανειστής του. Ποιος άλλωστε μπορούσε να φέρει αντιρρήσεις στους νικητές ναζιστές;
Σ' αυτή την περίπτωση έχουμε μια εκδήλωση του πλέον ληστρικού ιμπεριαλισμού, που δυστυχώς βρίσκει τη δικαίωσή του στις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Σόιμπλε, ο οποίος με πατερναλιστικό ύφος δήλωσε: «Η Ελλάδα έχει επιτύχει πολλά ώς τώρα, αλλά έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Και από αυτόν το δρόμο δεν πρέπει να αποπροσανατολίζεται. Σε ό,τι αφορά τις αξιώσεις για καταβολή αποζημιώσεων, δεν βλέπω καμιά ελπίδα, γιατί το ζήτημα αυτό έχει ξεκαθαριστεί από καιρό».
Με άλλα λόγια, ο κ. Σόιμπλε είπε: Ας διορθώσει η Ελλάδα τη δύσκολη οικονομική της θέση και ας αφήσει κατά μέρος τις δήθεν οικονομικές της διεκδικήσεις.
Είναι όμως πράγματι «δήθεν διεκδικήσεις» ή, αντίθετα, η περίπωση τουλάχιστον του αναγκαστικού δανείου δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση;
Σύμφωνα με τον Μανώλη Γλέζο, και ένα μάρκο να χρώσταγε η Γερμανία στην Ελλάδα θα έπρεπε να το καταβάλει, πόσω μάλλον...
Οι διεκδικήσεις της Ελλάδας απέναντι στη Γερμανία, έστω και όχι με επίμονο και σταθερό τρόπο, είχαν τεθεί προς τη γερμανική κυβέρνηση πολλά χρόνια πριν η Ελλάδα περιέλθει υπό το καθεστώς της τροϊκανής επιτροπείας. Η Συμφωνία της Ρώμης της 13ης Ιουλίου 1942 μεταξύ των κυβερνήσεων Γερμανίας και Ιταλίας με την «κυβέρνηση» της Ελλάδας για την παροχή «δανείου» εκ μέρους της ελληνικής πλευράς προς τους ξένους κατακτητές, δεν επιδέχεται αμφισβήτηση.
Το δάνειο προέκυψε τελικά από τα ποσά που έλαβαν οι Γερμανοί (αλλά και οι Ιταλοί) από την Τράπεζα της Ελλάδος, πέραν των εξόδων για τη συντήρηση των κατοχικών στρατευμάτων στο εσωτερικό της χώρας. Η φτωχή και κατακτημένη Ελλάδα δάνειζε υποχρεωτικά για τη συντήρηση των γερμανικών στρατευμάτων του Ρόμελ στην Αφρική και τα Βαλκάνια.
Σύμφωνα με αρθρογραφία που είδε το φως της δημοσιότητας προς το τέλος του 20ού αιώνα, οι γερμανικές οικονομικές υπηρεσίες την άνοιξη του 1945, λίγο πριν από την οριστική ήττα της Γερμανίας, υπολόγιζαν το οφειλόμενο ποσόν προς την Ελλάδα σε 476.000.000 μάρκα, όπως διαφαίνεται στα γερμανικά αρχεία.

Το 1998 είπαν όχι
Στις αρχές του 1998, ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας με επιστολή του σε αθηναϊκή εφημερίδα («Η Καθημερινή») αποκάλυψε ότι «τον Νοέμβριο του 1998 η τότε κυβέρνηση, αποδεχόμενη σχετική εισήγησή μου ως αρμόδιου υπουργού, αποφάσισε να θέσει για πρώτη φορά επισήμως προς τη γερμανική κυβέρνηση το θέμα της ρύθμισης των απαιτήσεων της χώρας μας, με ρηματική διακοίνωση, που επιδόθηκε στις 14.1.1995 από τον Ελληνα πρέσβη στη Ρώμη προς το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών. Περιελάμβανε το σύνολο των απαιτήσεων της χώρας μας (επανορθώσεις, αποζημιώσεις, επιστροφή κατοχικού δανείου)...». Η ελληνική κυβέρνηση είχε προτείνει διμερείς διαπραγματεύσεις, αλλά οι Γερμανοί υπεύθυνοι απάντησαν αρνητικά.
Ο Αντρέας Παπανδρέου υποστήριξε ότι το 1965, στη Βόνη, ως απεσταλμένος της κυβέρνησης της Ενωσης Κέντρου, συναντήθηκε με τον καγκελάριο Λούντβιχ Ερχαρτ και έθεσε το θέμα των γερμανικών επανορθώσεων και της αποπληρωμής του αναγκαστικού δανείου.
Ο Ερχαρτ «αναγνώρισε το δίκαιο των αιτημάτων μας», αλλά μετέθεσε το θέμα στις ελληνικές καλένδες, λέγοντας ότι το θέμα αυτό θα μπορούσε να συζητηθεί με μία ενιαία Γερμανία, αφού τότε η χώρα ήταν χωρισμένη σε Ανατολική και Δυτική. Αυτό πραγματοποιήθηκε στο τέλος του 20ού αιώνα, αλλά και πάλι το αίτημα των Ελλήνων, που τέθηκε το 1964-1965 και το 1995 μ' έναν άτολμο και ατελή τρόπο, παραμερίστηκε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από την επίσημη γερμανική πλευρά.
Οι απαιτήσεις της Ελλάδας προς τη Γερμανία, που φαίνεται ότι μελετά πλέον σοβαρά και η κυβέρνηση Σαμαρά, δεν έχουν βρει ακόμη μια ενιαία μορφή. Ισως αυτό να γίνει σύντομα.

Σύμφωνα με τη μελέτη του Μανώλη Γλέζου, το γερμανικό χρέος προς την Ελλάδα έχει τις ακόλουθες πτυχές:

Η μελέτη Γλέζου
1. Από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, χρέη από αποζημιώσεις, ύψους 80 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων αξίας 1938.
2. Από το Μεσοπόλεμο διαφορά κλήρινγκ εις βάρος της Γερμανίας, ύψους 523.873.000 δολαρίων αγοραστικής αξίας 1938.
3. Απαιτήσεις αποκατάστασης κατά τους υπολογισμούς της Διάσκεψης Ειρήνης στο Παρίσι το 1946, ύψους 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938 (αποζημιώσεις για την αρπαγή ιδιωτικής και κρατικής περιουσίας, λεηλασίες, καταστροφές).
4. Απαιτήσεις από το αναγκαστικό δάνειο ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (ΗΠΑ), που υποχρεώθηκε να παραχωρήσει η Τράπεζα της Ελλάδος το 1942 (έως το 1944), όπως επίσης τα έξοδα στρατοπέδευσης των στρατευμάτων κατοχής στην Ελλάδα, αλλά και η διατροφή του Africa corps του στρατηγού Ρόμελ. Ειδικοί υπολογίζουν τις σημερινές ελληνικές απαιτήσεις, με την προσθήκη ενός ελάχιστου τόκου, στα 13 δισ. δολάρια ΗΠΑ.
Σ' αυτές τις αποζημιώσεις δεν περιλαμβάνονται οι μεγάλες απώλειες της Ελλάδας σε ανθρώπινες ζωές.
Σύμφωνα με τον Ελληνογερμανό ιστορικό, καθηγητή Χάγκεν Φλάισερ, που έχει μελετήσει το θέμα, «το ρεαλιστικό» για την Ελλάδα θα είναι «να διεκδικήσει το κατοχικό δάνειο και να δοκιμάσουν έπειτα οι ιδιώτες μονομερώς». Εχοντας κάνει κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς, ο καθηγητής υπολόγισε ότι το οφειλόμενο από τη Γερμανία ποσόν (του αναγκαστικού δανείου) ανέρχεται σε σημερινά 7 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους. Αν προστεθούν και χαμηλοί τόκοι της τάξης του 3%, το ποσόν πολλαπλασιάζεται.
Οσον αφορά τις δηλώσεις του κ. Σόιμπλε, ο Χ. Φλάισερ υποστήριξε ότι «πρέπει να καταλάβει πως δεν μπορείς να συμψηφίσεις τα πολεμικά χρέη με μετέπειτα οικονομική βοήθεια» («Το Βήμα», 14.4.2013).
Η ελληνο-γερμανική διαφορά περί τις κατοχικές αποζημιώσεις φαίνεται πλέον να μπαίνει σε αποφασιστικό στάδιο, τουλάχιστον από ελληνικής πλευράς, και απομένει να δούμε τη συνέχεια.

Του ΦΟΙΒΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=358968


3.

Τα παιχνίδια με τις «Γερμανικές Αποζημιώσεις» και η Αλήθεια των πραγμάτων
Κάθε φορά που πρόκειται να εκραγεί το καζάνι της οργής του Έλληνα ανοίγουν οι εκτονωτικές βαλβίδες παραπλάνησης που λέγονται «Γερμανικές Αποζημιώσεις». Το παιχνίδι βρώμισε πλέον και δεν πείθει, ούτε εκτονώνει! Αντίθετα διογκώνεται η οργή και είναι δυνατόν να εκραγεί, με απρόβλεπτες συνέπειες. Ποιοι και πώς εμπαίζουν τον Έλληνα πολίτη Στο βιβλίο μου «Εξωγήινοι στα πορτοφόλια σας (σελ. 75 α’ έκδοσης Ιουλίου 2012 και 83 β’ έκδοσης, Ιανουαρίου 2013) δημοσιεύεται αναλυτικός πίνακας Δαπανών του ελληνικού κράτους επί Γερμανικής κατοχής από 1/5/1941 (στην Μακεδονία και Θεσσαλονίκη εισήλθαν οι Ναζί από τις αρχές Απριλίου 1941) μέχρι 31/12/1944, που χρειάσθηκε είκοσι χρόνια να συντάξει ο τότε Γενικός Γραμματέας του τότε αρμόδιου Υπουργείου Συντονισμού Ιωάννης Λαμπρούκος και παρέδωσε την Μελέτη του την 5/8/1974 στον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, με το πραγματικά ασύλληπτο και αστρονομικό ποσό των 106.853.335.799.315.613 δραχμών!!!
Πόσα είναι; Μπορείτε να τα διαβάσετε και να τα εννοήσετε; Είναι εκατόν έξι τετράκις εκατομμύρια, οκτακόσια πενήντα τρία τρισεκατομμύρια, τριακόσια τριάντα πέντε δισεκατομμύρια δραχμές και κάτι «ψιλά» υπόλοιπα, για τις συνήθεις «μίζες»!Στο ίδιο βιβλίο αποδίδονται, δια μετατροπής τους, σε ευρώ και είναι: «τριακόσια δεκατρία τρισεκατομμύρια, πεντακόσια ογδόντα δύο δισεκατομμύρια, επτακόσια ενενήντα δύο εκατομμύρια και κάτι «ψιλά» για τις ίδιες πάντα μίζες!!
Εξ αυτών των ασύλληπτων δαπανών των Ελλήνων υπέρ των Γερμανών και Συντροφίας (κοινώς Σίας) κρατούν οι «Δανειστές» και οι «Τρόικές» τους τα «πεντακόσια ογδόντα δύο δισεκατομμύρια ευρώ» και τα «ψιλά» για τις απαραίτητες «μίζες» τους, οπότε οφείλουν να αποδώσουν σήμερα, εδώ και τώρα, στους Έλληνες πολίτες απευθείας και με διανομή κατά κεφαλή και ίσο μερίδιο σε όλους «τα τριακόσια δεκατρία τρισεκατομμύρια ευρώ», δηλαδή και περίπου,τριάντα ένα εκατομμύρια ευρώ σε κάθε Έλληνα πολίτη!! Έτσι απλά, καθαρά και δίκαια!!Αν το πράξουν, όπως οφείλουν, μήπως θα υπάρχει ή μήπως υπήρξε άλλος πλουσιότερος λαός και χώρα στην Ιστορία του κόσμου και επί γης; Και σίγουρα θα ήταν αν δεν δεχόταν τις «επισκέψεις» των «σωτήρων και προστατών» του.
Στο ελληνικό κράτος και στα ταμεία του θα αποδώσουν, έστω και με διαπραγματεύσεις, τους έντοκους τόκους, από το 1945 μέχρι σήμερα, που είναι άλλα τόσα, τουλάχιστον, όσο και αν τα «κουρέψουν»!! Όμως: Τα έχουν, μήπως, οι Γερμανοί και όλοι οι όπισθέν τους εντολείς και κερδοσκόποι της γης; Ασφαλώς δεν τα έχουν, διότι απλά τα «φάγανε όλοι μαζί» και έτσι έγιναν πλούσιοι και ισχυροί!!
Δεν είναι δικά μου και της φαντασίας μου τα παραπάνω στοιχεία. Έλληνα ειδικού και αρμοδίου είναι και μάλιστα σε γνώση όλων των κυβερνήσεων από την κατοχή και μέχρι σήμερα! Όσο τρελά και απίστευτα σας φαίνονται όλα αυτά τα αληθή, άλλο τόσο τρελά και απίστευτα είναι όλα τα άλλα, επίσης αληθή της κλοπής, ληστείας, αρπαγής, καταστροφής μετά φόνων, φυλακίσεων, εμπρησμών, εξευτελισμών, «δανείων», φορολογιών, εξουσιών και πλήρους εξαθλίωσης του Έλληνα, μόνιμα και σταθερά, για να μη σηκώσει κεφάλι ποτέ και να μην διεκδικήσει τα δίκαιά του, τον τόπο του, την περιουσία του και την ελευθερία του!
Αυτά αποκρύβουν έντεχνα και αυτός ο λόγος του παιχνιδιού με το «καρότο και το μαστίγιο» εκτονώσεως της οργής κάθε φορά που πρόκειται να εκραγεί το καζάνι παγκοσμίως και όχι μόνον πανελληνίως, με τις «Γερμανικές Αποζημιώσεις», με τις οποίες έχουν «φορτωμένους» και πολυπιεσμένους τους πολυδουλεμένους και πολυχρησιμοποιημένους Γερμανούς νικημένους τους οι «έντιμοι» και εμφανώς «αφανείς» Αφέντες της γης

 Οι απαράγραπτες Ιδιωτικές απαιτήσεις των Ελλήνων κατά Γερμανών και εκάστοτε εντολέων τους
Πέραν των γνωστών Απαιτήσεων, δοτοί «Τελάληδες» και «Μεγάφωνα» κρύβουν και εξαπατούν, αισχρά και κατάπτυστα, τις υπαρκτές και απαράγραπτες ιδιωτικές-ατομικές απαιτήσεις, του κάθε Έλληνα πολίτη και από κάθε είδος αδικοπραξίας σε βάρος του, κατά των τότε «εμπόλεμων» και τώρα κοινού μεταλλαγμένου προσωπείου των αυτών και ίδιων τελικών «κλεπταποδόχων» εκ των κάθε φορά στημένων «πολέμων» των, ένας εκ των οποίων είναι ο τωρινός κλεφτο-οικονομικός.
Οι αυτοί και ίδιοι «κλεπταποδόχοι» κρύβουν και αποσιωπούν δολιότατα το γεγονός ότι μόνον τα ισχυρά «λόμπυ» Εβραίων της Αμερικής και μόλις προ ολίγων ετών, ανάγκασαν τον τώρα Ευρωζωνικό κοινό «άξονα» και ουσία διάδοχο του τότε Γερμανο-Δυτικού, μέχρι και Ανατολικού, να αποζημιώσει ιδιώτες εν ζωή ή κληρονόμους Εβραίους της διασποράς «δια παν αδίκημα» διαπραχθέν τότε και επί μεθοδικώς «στημένου» όποιου Χίτλερ τους.
«Μπούρδες και κουραφέξαλα» συνεπώς τα περί παραγραφής, διαγραφής, συμψηφισμού και άλλα τέτοια παιδικά παραμύθια, που συνέχεια «πασάρουν» στους παραπλανημένους και άγρια εξαπατημένους Έλληνες, του δεκαπλασίως μεγαλύτερου Ολοκαυτώματος από εκείνο το πολυδιαφημιζόμενο των Εβραίων.
Απείλησαν εξ Αμερικής, οι παντού και καλώς «τρυπωμένοι» Εβραίοι ότι θα οδηγήσουν στα Δικαστήρια τους Ευρω-Αξονικούς, ότι θα τους «κράξουν» διεθνώς και θα ονοματίσουν τις επιχειρήσεις τους με «επαίσχυντο παρελθόν» (συνεργάτες των Ναζιστών, εκμεταλλευτές κ.λπ.) και ιδιαίτερα τις βιομηχανίες, τράπεζες και ασφαλιστικές τους), με όπλο και ασπίδα το πολυπροβαλλόμενο και γονυπετώς μάλιστα υπηρετούμενο και από παράκλητους Έλληνες, «ταγούς ή τράγους» ολοκαύτωμά τους, με αποτέλεσμα να τους τα «πάρουν» χονδρά και «κολλαριστά», λίγο πριν εκδοθεί το «φίατ ή πέτσινο» ευρώ!! Αυτοί γνώριζαν τις εξελίξεις, όπως πάντα και πρόλαβαν να πάρουν εθνικο-κρατικό χρήμα από Ευρωπαίους.
Και δεν τα «πήραν» για «πολεμικές αποζημιώσεις και κρατικά δάνεια», αφού ούτε επίσημο κράτος είχαν τότε οι Εβραίοι (σήμερα Ισραηλίτες) και ούτε πολέμησαν τότε κανέναν «Άξονα» και κανέναν Αγγλο-Αμερικανό, της πάντα μίας και ίδιας… σούπας!
Τα «πήραν» ιδιωτικά και ατομικά, είτε ως θύματα, είτε ως καταθέτες, είτε ως ασφαλισμένοι, είτε γενικά και αόριστα ως ζημιωθέντες! Δικαίως ή αδίκως, μπράβο τους, αφού έβαλαν «χέρι» σε μακρυχέρηδες!
Εμείς όμως οι Έλληνες, ως ιδιώτες και άτομα (όχι κράτος και σύνολο), τι πήραμε, από τότε και μέχρι σήμερα, εκτός από φόρους, χαράτσια, εισφορές, ταπεινώσεις, ύβρεις και εξαθλιώσεις; Δείτε τα όλα αυτά με το επόμενο παράδειγμα, που είναι δεδομένο και αληθινό:
Ποια «Δάνεια» λοιπόν οφείλω εγώ, ο συνεχώς απομυζούμενος πολίτης, αφού ούτε ποτέ έλαβα «μία» εξ αυτών, ούτε τα είδα, ούτε τα διαχειρίσθηκα και ούτε ποτέ εξουσιοδότησα κανέναν απολύτως να το πράξει «για λογαριασμό μου»! Πώς να δεχθώ ότι έφαγες και άρπαξες εσύ για… λογαριασμό μου; Και μήπως μπορώ εγώ να σου ζητήσω να πνιγείς εσύ για… λογαριασμό μου; Αυτά μόνον σε πρόβατα και ηλίθιους μπορούν να «πωληθούν»!
Συνεπώς -και εδώ είναι η όλη ουσία- δεν εξουσιοδότησα απολύτως κανέναν να με εκπροσωπήσει και να ενεργήσει ούτε επί κοινών που θα μου χρεώσουν αιωνίως και ούτε για την καθαρά ιδιωτική μου περιουσία, που θα είχα σήμερα, αν δεν πυρπολούσε, μπροστά μου ένα αμούστακο και με κοντά παντελόνια Ναζάκι-Χιτλεράκι, την διώροφη πατρική μου οικία τον Ιούλιο του 1944.
Μικρό παιδί 5 ετών τότε, έμεινα στον δρόμο χωρίς τίποτε απολύτως, ενώ η πείνα και οι στερήσεις ακόμη και των απαραίτητων προς επιβίωση, θέριζαν χιλιάδες ελληνικές οικογένειες και άλλες τόσες τα όπλα, τα βασανιστήρια και οι φυλακίσεις, απειλές, κλοπές και ληστείες αυτών των ανθρωπόμορφων κτηνών, που έκλεβαν και φυγάδευαν ακόμη και τις γαϊδούρες των εξαθλιωμένων χωρικών, για το τότε -και τώρα- πανάκριβο (100 ευρώ/κιλό) γάλα τους, για βάση καλλυντικών, σε καιρό πολέμου, που δεν μπορούσαν να εννοήσουν και ούτε να αιτιολογήσουν οι απλοί χωρικοί της Μακεδονίας, όπου συνέβησαν αυτά τα, πραγματικά, ασύλληπτα και θηριώδη εγκλήματα.
Ουδέποτε βέβαια παραιτήθηκα της νόμιμης και δικαιούμενης αποζημίωσής μου για το πατρικό μου αρχοντικό, που εκτιμώ με τους μέχρι τώρα τόκους σε 1.000.000 τουλάχιστον σημερινά ευρώ και τα απαιτώ από το σημερινό Γερμανικό κράτος της Ευρωζώνης και του Ευρώ, που καλά γνωρίζω ότι είναι ένα και το αυτό, της ίδιας πάντα «παρεούλας-σούπας τους».
Αν τυχόν, εν αγνοία και χωρίς εξουσιοδότησή μου, κάποιος ή κάποιοι «κρατικοί» τα «παζάρεψαν και τα συμφώνησαν» με τους όποιους Γερμανούς υπαίτιους, τότε τα απαιτώ και από τους ίδιους και το κράτος, ακριβώς επειδή την ιδιοκτησία μου την διαχειρίζομαι και αποφασίζω εγώ και κανένας άλλος της όποιας «παρέας-σούπας»!
Ίδιας και όμοιας περίπτωσης, με τα παραπάνω αληθή γεγονότα, δηλαδή δικαιούχοι ιδιωτικώς και ατομικώς από κάθε είδους αδικοπραξία των Γερμανών και αξονικών ή μη (όλοι τους διέπραξαν απερίγραπτες αδικοπραξίες σε βάρος αθώων και ανυπαίτιων Ελλήνων), είναι τουλάχιστον 5 εκατομμύρια Έλληνες, δικαιούχοι αποζημίωσης, απευθείας οι ίδιοι, ή εκ δικαιώματος κληρονομίας παθόντων και ζημιωθέντων γονέων και συγγενών τους.
Επομένως κυρίες και κύριοι Μερκελικοί και λοιποί φαφλατάδες, «ρίξτε» εδώ και τώρα, άλλα πέντε τρις ευρώ, τουλάχιστον, για αποζημίωση Ιδιωτών Ελλήνων, επειδή κατά τις μεταξύ σας αρπαχτές και πριν τα μοιρασθείτε, αδικοπραγήσατε και ζημιώσατε άμαχους και ανυπεράσπιστους Ιδιώτες Έλληνες, εδώ στην Ελλάδα και όχι εκεί στις δικές σας χώρες, όπου εμείς οι Έλληνες ούτε εισβάλλαμε, ούτε σας κλέψαμε, ούτε σας φονεύσαμε και ούτε σας κάψαμε το σπίτι σας, για να μείνετε πεινασμένοι στους πέντε δρόμους.
Εσείς όμως και όλοι σας, με απατηλό δήθεν πρόσχημα τον μεταξύ σας πόλεμο, διαπράξατε όλα αυτά τα κτηνώδη και πολύ χειρότερα, εδώ και στον τόπο μας, απρόκλητα και κτηνωδέστατα! Επομένως όχι απλά «επαίσχυντου παρελθόντος» -και παρόντος βέβαια- είσθε, αλλά κατάπτυστου και πολυκτηνώδους!
Συνεχείς θα είναι οι αγωγές εναντίον σας και ατελείωτο θα είναι το δημόσιο-διεθνές «κράξιμό» σας! Φάσκελα και μούντζες θα έχετε από τους νοούντες Έλληνες και άλλους ομοίως παθόντες λαούς του κόσμου.
Πληρώστε λοιπόν τις οφειλές σας άμεσα για να ελπίζετε σε κάποια αποκατάσταση της ανύπαρκτης υπόληψής σας, πριν εκραγεί το καζάνι της λαϊκής οργής, που αργά ή γρήγορα, δεν θα το αποφύγετε!
Αυτό μας ενδιαφέρει και «σκασίλα» μας αν εσείς μας «γράφετε» και μας αγνοείτε όταν πρόκειται να επιστρέψετε τα κλεμμένα και οφειλόμενα, αλλά μας θυμόσαστε μόνον όταν πρόκειται να αυξήσετε τις μόνιμες αρπαχτές σας.
Ομοίως «γραμμένους» σας έχουμε και τούτα τα γραφόμενά μας είναι για να εξεγερθεί ο Έλληνας Δικαιούχος και να ενεργήσει διεκδικητικά, επειδή «σφαίρα είναι και γυρίζει»! Στην Ιστορία των λαών είναι αποδεδειγμένο ότι έρχονται τα πάνω-κάτω! Ειδικά στην Γερμανία, με την αδύνατη μνήμη και την ισχυρή αλαζονεία της να χτυπά ήδη την πόρτα του «τρίτου γύρου», που μπορεί να είναι και τελικός, αφού οι δύο προηγούμενοι τίποτα δεν δίδαξαν.
Ο Έλληνας ποιητής και εκδότης της εφημερίδας «Ρωμιός» Γ. Σουρής τα πρόβλεψε και τα περιέγραψε, πριν από τους «γύρους» σας, όλα τα σημερινά αντιγραφικά σας τερτίπια με το, πάντα επίκαιρο, «φονικό» του: «Και ενώ αυτοί σε κλέβουνε, τον κλέφτη -δήθεν- γυρεύουνε»!

Άρθρο του Μελά Γιαννιώτη,
προέδρου του Ομίλου «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ»

Πηγή
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=36&artid=176332
19-4-2013









ΣΧΕΤΙΚΑ

Γερμανία: Ο μεγαλύτερος μπαταχτσής του εικοστού αιώνα;

 ΕΥΡΩΠΗ, ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ...

 Ελλάδα-Γερμανία: ποιος χρωστάει σε ποιον; (1) Η διαγραφή του γερμανικού χρέους στο Λονδίνο το 1953

10 - 6 - 1944 : Massaker von Distomo ...