''Syrian war of lies and hypocrisy:Τhis is all about Iran ...and has nothing to do with human rights or the right to life or the death of Syrian babies. ''

(...)

And all the while, we forget the “big” truth.

That this is an attempt to crush the Syrian dictatorship not because of our love for Syrians or our hatred of our former friend Bashar al-Assad, or because of our outrage at Russia, whose place in the pantheon of hypocrites is clear when we watch its reaction to all the little Stalingrads across Syria. No, this is all about Iran and our desire to crush the Islamic Republic and its infernal nuclear plans – if they exist – and has nothing to do with human rights or the right to life or the death of Syrian babies. Quelle horreur!

Syrian war of lies and hypocrisy

[ http://www.independent.co.uk/voices/commentators/fisk/

robert-fisk-syrian-war-of-lies-and-hypocrisy-7985012.html ]

(...)

the Turkish leader would be happy to see the Muslim Brotherhood in Syria emerge as the eventual victors of the crisis in that country, a development which would lead to the establishment of a network of Islamist governments – a “Sunni arc” from the shores of North Africa to those of the eastern Mediterranean.

(...)

The Saudis are repressing their own Shia minority just as they now wish to destroy the Alawite-Shia minority of Syria.

And we believe Saudi Arabia wants to set up a democracy in Syria?

(...)

(...)

say they want a democracy in Syria.

But Qatar is an autocracy and Saudi Arabia

is among the most pernicious of caliphate-kingly-dictatorships in the Arab world

Η απροσδόκητη αντοχή του καθεστώτος Ασαντ
Αντεπίθεση του κυβερνητικού στρατού,
ενώ η Συρία απειλείται άμεσα με διχοτόμηση

Το περασμένο καλοκαίρι, η γερμανική υπηρεσία πληροφοριών, BND, παρέδιδε σε κυβερνητικούς αξιωματούχους έκθεση για τη συριακή κρίση, η οποία εκτιμούσε ότι το καθεστώς Ασαντ θα έπεφτε το αργότερο στις αρχές του 2013. Λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα, ο επικεφαλής της υπηρεσίας, Γκέρχαρντ Σίντλερ, έχει αλλάξει γνώμη. Σύμφωνα με το περιοδικό Der Spiegel, ο Σίντλερ παρουσίασε την αναθεωρημένη εκτίμηση της BND σε μυστική σύσκεψη επιλεγμένων πολιτικών. Το βασικό συμπέρασμα: οι αντάρτες είναι αυτοί που έχουν τώρα το πρόβλημα, καθώς ο κυβερνητικός στρατός αντεπιτίθεται και έχει σοβαρά κέρδη. Παρότι ο Ασαντ δεν μπορεί να επιτύχει συντριπτική νίκη, ενισχύει τη θέση του, παρατείνοντας ένα αδιέξοδο χωρίς ημερομηνία λήξης.
Οι εκτιμήσεις του Βερολίνου συμπίπτουν με την εικόνα που περιγράφουν καλά πληροφορημένες αραβικές πηγές. Σύμφωνα με αυτές, ο κυβερνητικός στρατός κατάφερε, τις τελευταίες εβδομάδες, να απωθήσει τους αντικαθεστωτικούς από τα περισσότερα περίχωρα της Δαμασκού και να κόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού τους, από τα νότια σύνορα μέχρι την κεντρική πόλη της Χομς. Από την περασμένη Κυριακή, άρχισε σφοδρή επίθεση στον στρατηγικής σημασίας σουνιτικό θύλακο του Κουσαΐρ, που ελέγχει την επικοινωνία της Δαμασκού με την παράκτια ζώνη, όπου βρίσκονται τα προπύργια των Αλαουιτών Λαττάκεια και Ταρτούς, αλλά και με τη διαφιλονικούμενη, από τα δύο στρατόπεδα, Χομς.
Οπως αναγνώρισε στο πρακτορείο Reuters ηγετικό στέλεχος της αντιπολίτευσης, «αν χάσουμε το Κουσαΐρ, χάνουμε και τη Χομς και αν χάσουμε τη Χομς, χάνουμε την καρδιά της Συρίας». Η πτώση του Κουσαΐρ θα σήμαινε, πρακτικά, ότι ο Ασαντ θα είχε διασφαλίσει ολοκληρωτική κυριαρχία σε ένα άτυπο «Αλαουιστάν», από τα ιορδανικά σύνορα μέχρι τη Χομς και τις ακτές της χώρας, περνώντας από τη Δαμασκό, κι ότι θα μπορούσε να εξαπολύσει από καλύτερες θέσεις αντεπίθεση στο βόρειο μέτωπο, με βασικό στόχο τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Χαλέπι.
Μεγάλες δυνάμεις της Δύσης απέδωσαν την απροσδόκητα αποτελεσματική αντεπίθεση του Ασαντ στη συστράτευση της λιβανικής, φιλοϊρανικής οργάνωσης Χεζμπολάχ στο πλευρό του κυβερνητικού στρατού και στη συνεχιζόμενη ενίσχυση του τελευταίου από Ρωσία και Ιράν. Οι παράγοντες αυτοί είναι υπαρκτοί, αλλά δεν αρκούν για να εξηγήσουν την αντιστροφή των εξελίξεων, εις βάρος της αντιπολίτευσης. Πολύ περισσότερο, που η τελευταία απολαμβάνει ευρύτατης οικονομικής και πολιτικής στήριξης, άμεσα από Τουρκία, Κατάρ και Σαουδική Αραβία και έμμεσα από ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία.
Αυτό που παραβλέπουν οι σπόνσορες της αντιπολίτευσης είναι ότι η αποδυνάμωσή της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αποξένωσή της από μεγάλα τμήματα του συριακού πληθυσμού, τα οποία αρχικά έβλεπαν με συμπάθεια τον αγώνα της εναντίον του απολυταρχικού καθεστώτος. Βασική ευθύνη γι' αυτό έχουν οι εξτρεμιστικές ισλαμικές ομάδες, όπως το «Μέτωπο αλ Νούσρα», που τάσσεται ανοιχτά αλληλέγγυο με την Αλ Κάιντα. Παρόμοιες ομάδες προβαίνουν σε επιθέσεις εθνοτικής κάθαρσης εναντίον Αλαουιτών και χριστιανών, επιβάλλουν τον ισλαμικό νόμο στα τμήματα που ελέγχουν και προβαίνουν σε φρικτές πράξεις τεμαχισμού πτωμάτων στρατιωτών και κανιβαλισμού μπροστά στις κάμερες.
Το χειρότερο είναι ότι δεν πρόκειται για κάποιους «ανεξέλεγκτους», αλλά για μίσθαρνα όργανα αντιδραστικών αραβικών καθεστώτων, όπως η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, για λογαριασμό των οποίων αυτές οι φονταμενταλιστικές ομάδες καταλαμβάνουν πετρελαιοπηγές και αγωγούς, στο ανατολικό τμήμα της Συρίας. Τα ισχυρά αυτά συμφέροντα ευνοούν την εμφάνιση, πλάι στο άτυπο «Αλαουιστάν» του Ασαντ, ενός σουνιτικού κράτους εν κράτει, στη βόρεια και ανατολική Συρία, που θα περιλαμβάνει το Χαλέπι, τη Ράκα και το Ντέιρ Εζόρ, μαζί με τα πετρελαϊκά τους κοιτάσματα. Με αυτά τα δεδομένα, οι ένθεν και ένθεν επεμβάσεις των ξένων δυνάμεων και οι επιχειρήσεις εθνοτικής κάθαρσης και των δύο στρατοπέδων φέρνουν πιο κοντά από κάθε άλλη φορά το ενδεχόμενο του διαμελισμού αυτής της ιστορικής χώρας στην καρδιά του αραβικού κόσμου. Η άμμος στην κλεψύδρα εξαντλείται ταχύτατα και τίποτα δεν εγγυάται ότι η σχεδιαζόμενη από ΗΠΑ και Ρωσία ειρηνευτική διάσκεψη της Γενεύης δεν θα αποδειχθεί «πολύ λίγη, πολύ αργά»...

Εμπλοκή και του Ισραήλ
Μέχρι πρόσφατα το Ισραήλ απέφευγε κάθε άμεση ανάμειξη στο Συριακό. Τους τελευταίους μήνες, όμως, σύρεται ολοένα και περισσότερο στην κινούμενη άμμο του συριακού εμφυλίου. Πρόσφατα, ισραηλινά αεροπλάνα βομβάρδισαν -για τρίτη φορά μέσα στο 2013- στόχους εντός συριακού εδάφους, με τον ισχυρισμό ότι επρόκειτο για φορτία όπλων τα οποία προορίζονταν για τη Χεζμπολάχ. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, ο Ασαντ απέφευγε να απαντήσει στα εχθρικά πυρά. Ωστόσο, την περασμένη Τρίτη, συριακά στρατεύματα έπληξαν όχημα του ισραηλινού στρατού που μετέφερε στρατιώτες στα κατεχόμενα συριακά εδάφη του Γκολάν, εγγράφοντας στην ημερήσια διάταξη τον άμεσο κίνδυνο μετατροπής του συριακού εμφυλίου σε περιφερειακή σύγκρουση.

Τη διάχυτη ανησυχία ήρθαν να ενισχύσουν οι δηλώσεις του αρχηγού της ισραηλινής αεροπορίας, την περασμένη Τετάρτη. Από το βήμα του Ινστιτούτου Φίσερ, στο Τελ Αβίβ, ο πτέραρχος Εσέλ δήλωσε ότι η χώρα του «μπορεί να αναγκαστεί να αναλάβει δράση, σε ευρύτατη κλίμακα, μέσα σε πολύ λίγο χρόνο», εντός του συριακού εδάφους. Ο Ισραηλινός αξιωματούχος επικαλέστηκε το ενδεχόμενο ξαφνικής κατάρρευσης του καθεστώτος Ασαντ, η οποία θα άνοιγε τον δρόμο να περάσουν σημαντικά όπλα, από πυραύλους μέχρι χημικά, στα χέρια εχθρών του Ισραήλ.

Πέτρος Παπακωνσταντίνου
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_26/05/2013_521749

Γαλλία: Η απόφαση της Ε.Ε. για άρση του εμπάργκο των όπλων
«δεν είναι μια πολεμοχαρής απόφαση»

Η απόφαση της ΕΕ να άρει το εμπάργκο των όπλων «δεν είναι μια πολεμοχαρής απόφαση», υποστήριξε σήμερα το Παρίσι, ενώ η Μόσχα αντέτεινε ότι αυτή η άρση προκαλεί ζημιά στις ρωσοαμερικανικές προσπάθειες για την οργάνωση μιας ειρηνευτικής διάσκεψης σχετικά με τη Συρία.

"Η απόφαση για την άρση του εμπάργκο δεν είναι μια πολεμοχαρής απόφαση, έρχεται για να υποστηρίξει μια πολιτική λύση. Στόχος μας είναι η πραγματοποίηση αυτής της διάσκεψης στη Γενεύη», δήλωσε ο εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών Φιλίπ Λαλιό.
"Η άρση του εμπάργκο δεν είναι κατ' ανάγκην μια απόφαση για την προμήθεια όπλων» στη συριακή αντιπολίτευση, διευκρίνισε ο Λαλιό, σημειώνοντας πάντως παράλληλα ότι ο χρόνος που αποφασίστηκε από τους Ευρωπαίους —έως την 1η Αυγούστου— για να αρχίσουν ενδεχόμενες παραδόσεις δεν είναι νομικά δεσμευτικός.
Ερωτηθείς για την ημερομηνία της 1ης Αυγούστου που περιλαμβάνεται στον ευρωπαϊκό συμβιβασμό, ο Λαλιό εξήγησε ότι πρόκειται για μια «πολιτική» δήλωση, που δεν δεσμεύει νομικά τα κράτη-μέλη.
"Η απόφασή μας σήμερα είναι μια απόφαση για την άρση (του εμπάργκο), και όχι για την παράδοση» όπλων, σημείωσε.
Τα πάντα θα εξαρτηθούν από «τις τρέχουσες εξελίξεις στην περιοχή, τις εξελίξεις στην αντιπολίτευση, και τις διπλωματικές εξελίξεις», εξήγησε.
"Η απόφαση για την προμήθεια (όπλων) θα ληφθεί σε εθνικό επίπεδο, και σύμφωνα με τα αιτήματα που διατυπώνει η αντιπολίτευση», δήλωσε ο Λαλιό τονίζοντας ότι οι σύροι αντάρτες ζητούν «όπλα για την προστασία του πληθυσμού από τις αεροπορικές επιδρομές και θωρακισμένα οχήματα» .
"Το πραγματικό ζήτημα είναι να ελέγξουμε πού θα καταλήξουν τα όπλα. Εάν αποφασίσουμε να προμηθεύσουμε όπλα θα είναι σε ομάδες που θα θέλαμε να δούμε να προωθούνται στην μετά τον Άσαντ Συρία, γεγονός που θέτει το ζήτημα της στρατιωτικής δομής της συριακής αντιπολίτευσης», τόνισε.
"Έχουμε ήδη δοκιμάσει ένα ορισμένο αριθμό από διαύλους (για την προμήθεια στους αντάρτες) ιατρικού εξοπλισμού, καθώς και μη φονικού οπλισμού. Το κάναμε με το προαπαιτούμενο να μπορούμε να ιχνηλατούμε τον προορισμό τους. Είναι το ίδιο είδος των διαβεβαιώσεων που θα θέλαμε και για τα όπλα», πρόσθεσε ο Λαλιό.
Στο μεταξύ η Ρωσία, σύμμαχος του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, παρέδωσε σήμερα τριάντα τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας στη Συρία, όπως μετέδωσε το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων SANA.
"Δύο ρωσικά αεροπλάνα με 30 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας προς το λαό της Συρίας» προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο Μπάσελ αλ Άσαντ της Λαττάκειας, διευκρίνισε το πρακτορείο.
Η Μόσχα ετοιμάζεται να παραδώσει στη Δαμασκό προηγμένης τεχνολογίας συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας S-300, εκτιμώντας ότι θα αποτρέψουν κάθε σχέδιο εξωτερικής επέμβασης στη σύγκρουση.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/05/2013_501241

Άρση των κυρώσεων στους Σύρους αντάρτες η ΕΕ!
Υπέκυψε η Ευρωπαϊκή Ένωση στον εκβιασμό της Βρετανίας και της Γαλλίας και προχώρησε στην άρση του εμπάργκο στον εξοπλισμό των αντικαθεστωτικών ανταρτών στη Συρία.

Το επιχείρημα που εφηύραν οι Βρετανοί για να καλύψουν τον εκβιασμό, είναι ότι με τον τρόπο αυτό στέλνεται ξεκάθαρο μήνυμα στον πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ ότι όλες οι δυνατότητες βρίσκονται πλέον στο τραπέζι, πιέζοντάς τον υποτίθεται εν όψει της συνόδου για τη διευθέτηση του προβλήματος με πολιτικά – διπλωματικά μέσα.Βρετανοί και Γάλλοι προφανώς με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να εξισορροπήσουν το επιχειρησιακό πλεονέκτημα που φέρεται να έχουν πάρει οι δυνάμεις του Άσαντ, με στόχο να ενισχύσουν διπλωματικά σε πρώτη φάση τους αντάρτες και να απειλήσουν εμμέσως τον Σύρο ηγέτη να δεχτεί τους όρους τους (δηλαδή την αποχώρησή του), αφού διαφορετικά θα έχει να αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα εξοπλισμένο αντίπαλο.
Βέβαια, η στάση αυτή μπορεί να έχει δύο επιπτώσεις. Αφενός να καταστήσει τους αντάρτες άκαμπτους στη διαπραγμάτευση και αφετέρου να ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση του Άσαντ απέναντι στους Ρώσους, με τη Μόσχα να παραδίδει σύγχρονο οπλισμό εξισορροπώντας το πλεονέκτημα που θα μπορούσαν να αποκτήσουν εάν παραλάβουν νέα όπλα οι αντικαθεστωτικοί.
http://www.defence-point.gr/news/?p=76810

3.

Σε ετοιμότητα η Γαλλία για ενίσχυση των Σύρων ανταρτών με όπλα
Η Γαλλία διεμήνυσε σήμερα ότι επιφυλάσσεται του δικαιώματός της να στείλει άμεσα όπλα στους Σύρους αντάρτες, δεν σχεδιάζει όμως να το πράξει αψηφώντας τη συμφωνία των ευρωπαϊκών χωρών να αναβάλουν πιθανές παραδόσεις (όπλων) έως την 1η Αυγούστου.

Ο εκπρόσωπος του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών Φιλίπ Λαλιό δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι το Παρίσι ελπίζει πως θα υπάρξει μια συμφωνία για την εξεύρεση πολιτικής λύσης κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο μηνών, αλλά και ότι η απόφαση της ΕΕ είναι μια πολιτική διακήρυξη που δεν έχει καμία νομική βάση.
Ερωτηθείς, αν αυτό σημαίνει ότι η Γαλλία θα μπορούσε να παραδώσει τα όπλα πριν από την 1η Αυγούστου, αν κριθεί αναγκαίο, ο Λαλιό δήλωσε: «Ναι».
ΠΗΓΗ:ΑΜΠΕ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_28/05/2013_501206

4.

Ρήγμα Ε.Ε. για τους Σύρους αντάρτες
Βρετανία, Γαλλία τάσσονται υπέρ εξοπλισμού τους, κατά μια ομάδα κρατών με επικεφαλής την Αυστρία
ΒΗΡΥΤΟΣ. Την ώρα που οι προετοιμασίες για τη διεθνή σύνοδο της Γενεύης επιταχύνονται, το νέο αδιέξοδο στις προσπάθειες ενοποίησης του Εθνικού Συνασπισμού της Συριακής Αντιπολίτευσης προκαλεί έντονο προβληματισμό στη Δύση και κρίση στις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας με το Κατάρ. Παράλληλα, η Ε.Ε. εμφανίζεται διαιρεμένη ως προς την προοπτική της άρσης του εμπάργκο όπλων προς τη Συρία, με τη Βρετανία και τη Γαλλία να πιέζουν στην κατεύθυνση του εξοπλισμού των ανταρτών και με μια ομάδα κρατών με επικεφαλής την Αυστρία να τάσσεται υπέρ της διατήρησης του εμπάργκο τουλάχιστον μέχρι την ολοκλήρωση της συνόδου της Γενεύης. Την ίδια στιγμή, ακτιβιστές της αντιπολίτευσης ανέφεραν σφοδρές μάχες στα περίχωρα της Κουσάιρ, κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο, όπου οι κυβερνητικές δυνάμεις, υποστηριζόμενες από μαχητές της Χεζμπολάχ, φέρονταν να προελαύνουν.
Σε μια κίνηση που πυροδότησε ποικίλα αρνητικά σχόλια στη Δύση, ο Εθνικός Συνασπισμός της Συριακής Αντιπολίτευσης αρνήθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας την ένταξη 22 μελών του φιλελεύθερου μπλοκ του Μισέλ Κίλο στο εξηνταμελές του σχήμα. Υστερα από μια «ψηφοφορία-φιάσκο», όπως χαρακτηρίζεται από τα διεθνή ΜΜΕ, η διάσκεψη του Εθνικού Συνασπισμού προσέφερε στο κίνημα του κ. Κίλο πέντε, μόλις, έδρες. Επειτα απ’ αυτή την εξέλιξη, ο Εθνικός Συνασπισμός παραμένει υπό τον απόλυτο έλεγχο του, υποστηριζόμενου από το Κατάρ, Μουσταφά αλ Σαμπάχ και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. «Μιλούσαμε για 25 ονόματα ως βάση των διαπραγματεύσεών μας, έπειτα επήλθε συμφωνία για 22, στη συνέχεια οι έδρες μας μειώθηκαν στις είκοσι, μετά στις 18 και τελικά στις πέντε», δήλωσε ο κ. Κίλο ενώπιον των μελών του Εθνικού Συνασπισμού. «Δεν νομίζω ότι υπάρχει διάθεση για συνεργασία, ως εκ τούτου σας ευχόμαστε καλή τύχη», κατέληξε ο ίδιος. Η Ουάσιγκτον έχει εντείνει τις πιέσεις προς τον Εθνικό Συνασπισμό να ανοιχθεί στις φιλελεύθερες δυνάμεις έτσι ώστε να αμβλυνθεί η ισχυρή παρουσία των ισλαμιστών, ενόψει μάλιστα και της κρίσιμης διεθνούς συνδιάσκεψης για τη Συρία στη Γενεύη. Το ρήγμα, το οποίο επήλθε λίγες ώρες πριν από τη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. και τη συνάντηση του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Τζον Κέρι με τον Ρώσο ομόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ στο Παρίσι, φέρεται να έχει προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της Σαουδικής Αραβίας. «Πριν από τη διάσκεψη, η Σαουδική Αραβία ήταν έτοιμη να ενισχύσει ουσιαστικά την εξέγερση», σχολίασε πηγή προσκείμενη στον Εθνικό Συνασπισμό. «Η λογική λέει ότι το Κατάρ πρέπει να περιοριστεί σ’ έναν ρόλο ανάλογο με το μέγεθός του και να αφήσει τη Σαουδική Αραβία να ηγηθεί», πρόσθεσε η ίδια πηγή.
Στο μεταξύ, η Βρετανία εμφανιζόταν χθες αποφασισμένη να εξοπλίσει με όπλα τους Σύρους αντάρτες, ακόμα και αν κάτι τέτοιο συνεπαγόταν ρήγμα στην κοινή εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. «Είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε το σωστό για τη Συρία», δήλωσε ο ΥΠΕΞ της Βρετανίας, Ουίλιαμ Χέιγκ, λίγο πριν από την έναρξη της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες. «Αυτό είναι πιο σημαντικό απ’ ό,τι αν η Ε.Ε. θα κατορθώσει να συμφωνήσει σε κάθε λεπτομέρεια ως προς το πώς θα βοηθήσουμε τον συριακό λαό», πρόσθεσε ο κ. Χέιγκ. Ωστόσο, ο Αυστριακός ομόλογός του, Μίχαελ Σπιντελέγκερ, τασσόταν υπέρ της παράτασης του εμπάργκο «μέχρι να δούμε τι θα βγει από τη σύνοδο της Γενεύης», ενώ ο ΥΠΕΞ του Βελγίου, Ντιντιέ Ρεντέρς, σημείωνε ότι «δεν υπάρχουν επαρκείς εγγυήσεις ότι τα όπλα δεν θα πέσουν στα χέρια ριζοσπαστικών οργανώσεων της αντιπολίτευσης».
Τέλος, και ενώ οι ανταποκριτές της Le Monde στη Συρία κάνουν λόγο για χρήση χημικών από τον συριακό στρατό στα περίχωρα της Δαμασκού τον Απρίλιο και τον Μάιο, η συριακή κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι μια δημοσιογράφος της κρατικής τηλεόρασης έπεσε νεκρή από τα πυρά «τρομοκρατών» στη Χομς.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_100033_28/05/2013_521875

Syrian war of lies and hypocrisy

The West's real target here is not Assad's brutal regime but his ally, Iran, and its chemical weapons

Has there ever been a Middle Eastern war of such hypocrisy? A war of such cowardice and such mean morality, of such false rhetoric and such public humiliation? I'm not talking about the physical victims of the Syrian tragedy. I'm referring to the utter lies and mendacity of our masters and our own public opinion – eastern as well as western – in response to the slaughter, a vicious pantomime more worthy of Swiftian satire than Tolstoy or Shakespeare.

While Qatar and Saudi Arabia arm and fund the rebels of Syria to overthrow Bashar al-Assad's Alawite/Shia-Baathist dictatorship, Washington mutters not a word of criticism against them. President Barack Obama and his Secretary of State, Hillary Clinton, say they want a democracy in Syria. But Qatar is an autocracy and Saudi Arabia is among the most pernicious of caliphate-kingly-dictatorships in the Arab world. Rulers of both states inherit power from their families – just as Bashar has done – and Saudi Arabia is an ally of the Salafist-Wahabi rebels in Syria, just as it was the most fervent supporter of the medieval Taliban during Afghanistan's dark ages.

Indeed, 15 of the 19 hijacker-mass murderers of 11 September, 2001, came from Saudi Arabia – after which, of course, we bombed Afghanistan. The Saudis are repressing their own Shia minority just as they now wish to destroy the Alawite-Shia minority of Syria. And we believe Saudi Arabia wants to set up a democracy in Syria?

Then we have the Shia Hezbollah party/militia in Lebanon, right hand of Shia Iran and supporter of Bashar al-Assad's regime. For 30 years, Hezbollah has defended the oppressed Shias of southern Lebanon against Israeli aggression. They have presented themselves as the defenders of Palestinian rights in the West Bank and Gaza. But faced with the slow collapse of their ruthless ally in Syria, they have lost their tongue. Not a word have they uttered – nor their princely Sayed Hassan Nasrallah – about the rape and mass murder of Syrian civilians by Bashar's soldiers and "Shabiha" militia.

Then we have the heroes of America – La Clinton, the Defence Secretary Leon Panetta, and Obama himself. Clinton issues a "stern warning" to Assad. Panetta – the same man who repeated to the last US forces in Iraq that old lie about Saddam's connection to 9/11 – announces that things are "spiralling out of control" in Syria. They have been doing that for at least six months. Has he just realised? And then Obama told us last week that "given the regime's stockpile of chemical weapons, we will continue to make it clear to Assad … that the world is watching". Now, was it not a County Cork newspaper called the Skibbereen Eagle, fearful of Russia's designs on China, which declared that it was "keeping an eye … on the Tsar of Russia"? Now it is Obama's turn to emphasise how little clout he has in the mighty conflicts of the world. How Bashar must be shaking in his boots.

But what US administration would really want to see Bashar's atrocious archives of torture opened to our gaze? Why, only a few years ago, the Bush administration was sending Muslims to Damascus for Bashar's torturers to tear their fingernails out for information, imprisoned at the US government's request in the very hell-hole which Syrian rebels blew to bits last week. Western embassies dutifully supplied the prisoners' tormentors with questions for the victims. Bashar, you see, was our baby.

Then there's that neighbouring country which owes us so much gratitude: Iraq. Last week, it suffered in one day 29 bombing attacks in 19 cities, killing 111 civilian and wounding another 235. The same day, Syria's bloodbath consumed about the same number of innocents. But Iraq was "down the page" from Syria, buried "below the fold", as we journalists say; because, of course, we gave freedom to Iraq, Jeffersonian democracy, etc, etc, didn't we? So this slaughter to the east of Syria didn't have quite the same impact, did it? Nothing we did in 2003 led to Iraq's suffering today. Right?

And talking of journalism, who in BBC World News decided that even the preparations for the Olympics should take precedence all last week over Syrian outrages? British newspapers and the BBC in Britain will naturally lead with the Olympics as a local story. But in a lamentable decision, the BBC – broadcasting "world" news to the world – also decided that the passage of the Olympic flame was more important than dying Syrian children, even when it has its own courageous reporter sending his despatches directly from Aleppo.

Then, of course, there's us, our dear liberal selves who are so quick to fill the streets of London in protest at the Israeli slaughter of Palestinians. Rightly so, of course. When our political leaders are happy to condemn Arabs for their savagery but too timid to utter a word of the mildest criticism when the Israeli army commits crimes against humanity – or watches its allies do it in Lebanon – ordinary people have to remind the world that they are not as timid as the politicians. But when the scorecard of death in Syria reaches 15,000 or 19,000 – perhaps 14 times as many fatalities as in Israel's savage 2008-2009 onslaught on Gaza – scarcely a single protester, save for Syrian expatriates abroad, walks the streets to condemn these crimes against humanity. Israel's crimes have not been on this scale since 1948. Rightly or wrongly, the message that goes out is simple: we demand justice and the right to life for Arabs if they are butchered by the West and its Israeli allies; but not when they are being butchered by their fellow Arabs.

And all the while, we forget the "big" truth. That this is an attempt to crush the Syrian dictatorship not because of our love for Syrians or our hatred of our former friend Bashar al-Assad, or because of our outrage at Russia, whose place in the pantheon of hypocrites is clear when we watch its reaction to all the little Stalingrads across Syria. No, this is all about Iran and our desire to crush the Islamic Republic and its infernal nuclear plans – if they exist – and has nothing to do with human rights or the right to life or the death of Syrian babies. Quelle horreur!

Robert Fisk

http://www.independent.co.uk/voices/commentators

/fisk/robert-fisk-syrian-war-of-lies-and-hypocrisy-7985012.html

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

IVOS 2: ΚΕΙΜΕΝΑ,ΕΙΚΟΝΕΣ

''Syrian war of lies and hypocrisy:Τhis is all about Iran ...and has nothing to do with human rights or the right to life or the death of Syrian babies. ''