Occupy Gezi ! Occupy Taksim ! Occupy Istanbul !
Türkiye'deki kızlara aşkımızı yolluyoruz !
(Τον Έ ρ ω τ α μας για τα κορίτσια στην Τουρκία !)
#occupygezi
1.
Για μια χούφτα δέντρα
Παρασκευή 1 Ιουνίου. Το κέντρο της Πόλης απόψε ξαγρύπνησε. Οι επιθέσεις της αστυνομίας συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα. Είναι η τέταρτη μέρη των διαδηλώσεων που τώρα πια εξαπλώνονται και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας. Αφορμή υπήρξε το ξερίζωμα δύο δέντρων στο πάρκο που βρίσκεται δίπλα στην Πλατεία του Τάξιμ. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Δύο χρόνια τώρα, μια μαζική πρωτοβουλία πολιτών, που περιλαμβάνει αρχιτέκτονες και πολεοδόμους, προσπαθεί , με κάθε τρόπο να τραβήξει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και να πείσει την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στα σχέδιά της να κατασκευάσει ανισόπεδους κόμβους που σχεδόν καθιστούν αδύνατη την πρόσβαση στην ιστορική πλατεία σε πεζούς, κι έτσι δεν επιτρέπει την χρήση της για μαζικές διαδηλώσεις. Φέτος, η κυβέρνηση απαγόρευσε τις εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς στην πλατεία, κι αυτό οδήγησε σε μεγάλης κλίμακας επεισόδια. Η αστυνομία έπνιξε την Πόλη στα δακρυγόνα. Αυτό κράτησε μια μέρα. Τα έργα για τις ανισόπεδες διαβάσεις συνεχίζονται.
Το δεύτερο μέρος του σχεδίου περιλαμβάνει την μετατροπή του πάρκου δίπλα στην πλατεία του Τάξιμ σε ένα ακόμη εμπορικό κέντρο, που ωστόσο θα πάρει τη μορφή ενός οθωμανικού στρατοπέδου που είχε οικοδομηθεί εκεί τον 19ο αιώνα και κατεδαφίστηκε στα πρώτα χρόνια της Δημοκρατίας. Ο Ερντοάν έχει αναλάβει προσωπικά την υπόθεση αυτή, που έχει αποκτήσει τεράστια συμβολική σημασία και είναι αποφασισμένος να την ολοκληρώσει ό,τι και να γίνει.
Το κόστος μέχρι αυτή τη στιγμή είναι τέσσερις νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες, ένα μεγάλο τμήμα της πόλης που ανασαίνει δακρυγόνα. Το διακύβευμα όμως δεν είναι πια τα δέντρα που τα αγκαλιάζουν άνθρωποι κάθε ηλικίας και πολιτικής απόχρωσης, ακόμη και ισλαμιστές, για να τα προστατεύσουν. Το διακύβευμα είναι η ποιότητα ζωής σε μια πόλη όπου κάθε πνεύμονας οξυγόνου, κάθε ίχνος πράσινου ξεριζώνεται· το διακύβευμα είναι ένα μοντέλο ανάπτυξης που εστιάζεται μόνο στο κέρδος, και αγνοεί τον άνθρωπο, που δημιουργεί οικιστικά τέρατα στα οποία μόνο δυστυχισμένοι μπορεί να είναι οι αποκομμένοι από κάθε αστική δράση ένοικοί τους· το διακύβευμα είναι η δημοκρατία σε μια χώρα βαθιά διχασμένη πολιτικά, και στην οποία η κυβέρνηση, επειδή διαθέτει την στηρίξη του μισού πληθυσμού θεωρεί πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Οι ταραχές θα συνεχιστούν και τα θύματα θα αυξηθούν. Ο κόσμος όμως είναι αποφασισμένος. Η βία της αστυνομίας τον εξαγριώνει ακόμη περισσότερο.
Χθές το πρωί είδα θωρακισμένο όχημα να επιτίθεται στου ξενυχτισμένους καταληψίες της πλατείας την ώρα που έτρωγαν πρωινό και κερνούσαν μπουρέκι τους αστυνομικούς. Πολύ οικείες εικόνες σε όσους έζησαν το κίνημα των Αγανακτισμένων στην Πλατεία Συντάγματος αλλά και αλλού στην Ελλάδα. Αυτά που χιλιάδες άνθρωποι έζησαν όλη τη μέρα και τη νύχτα χθές εδώ στην Πόλη πρέπει να τα μάθει όλος ο κόσμος. Θα επανέλθω με πιο αναλυτικές σκέψεις. Το μήνυμα προς το παρόν είναι ένα: Μην υποτιμάτε τον λαό, όσο μπορεί να αντιστέκεται στην ανέχεια, το ίδιο μπορεί να αντισταθεί και στην ευμάρεια, αν αισθανθεί ότι όλα γίνονται ερήμην του.
Βαγγέλης Κεχριώτης
- διδάσκει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου
http://enthemata.wordpress.com/2013/06/01/vake/
2.
Στα χνάρια της Συρίας η διχασμένη Τουρκία του Ερντογάν;
Όταν προσπαθείς να υπονομεύσεις κάποιον, στο τέλος καταλήγεις να πέσεις στην παγίδα που του έχεις ανοίξει… θα μπορούσε να τροποποιηθεί για την περίσταση γνωστή ελληνική παροιμία, η οποία φαίνεται ότι βρίσκει επιβεβαίωση και εφαρμογή σε όσα βλέπουμε να εκτυλίσσονται τις τελευταίες ώρες στην Τουρκία.
Μια απλή διαμαρτυρία για την αποτροπή κατασκευής ενός εμπορικού κέντρου στην Κωνσταντινούπολη, κατέληξε σε αντικυβερνητική – για να μην πούμε αντικαθεστωτική – διαμαρτυρία, για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ξέφευγε όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα, θεωρώντας την Τουρκία και τους Τούρκους «βιλαέτι» δικό του και των ισλαμιστών ακολούθων του.
Ποτέ δεν κατάλαβε, ότι μια πλειοψηφία που αγγίζει το 50% του πληθυσμού, είναι μια ισχυρότατη πολιτική «προίκα», κυρίως δε όταν η «ατατουρική» αντιπολίτευση είναι διαιρεμένη και το πάλαι ποτέ θεμέλιο του τουρκικού κράτους βρίσκεται κυριολεκτικά υπό διωγμόν, με εκατοντάδες στρατιωτικούς να είναι ήδη ή επικείμενοι ένοικοι φυλακών στην τουρκική επικράτεια, όμως, αυτό το 50% που μένει είναι μια εξίσου πανίσχυρη δύναμη, η οποία υπό προϋποθέσεις βορεί να επαναστατήσει. Εν ολίγοις, όσο μεγαλύτερος είναι ο διχασμός που προκαλεί η πολιτική της μιας πλευράς ή της άλλης, τόσο μεγαλύτερη και πιο βίαιη θα είναι η αντίδραση όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, αφού προκαλεί συσπείρωση στον αντίπαλο.
Άλλωστε, ο Ερντογάν θα έπρεπε να έχει διδαχθεί από την εμπειρία του, αφού κι αυτός από το κελί της φυλακής όπου τον είχαν ρίξει οι αντίπαλοί του κεμαλικοί, κυρίως οι στρατιωτικοί που φοβόντουσαν μην τον βρουν μπροστά τους, στο τέλος καταλήξαμε να παρατηρούμε μιαν αντιστροφή ρόλων. Πόσο απίθανο είναι να αλλάξουν ξανά αυτοί οι ρόλοι; Ο Ερντογάν ίσως διαπιστώσει ότι το μόνο που θα τον σώσει από την τύχη του Μεντερές θα είναι η Δύση και η πίεση που ασκεί για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αφού οι εποχές έχουν αλλάξει…
Η οργή που βγάζει ο αντιπολιτευόμενος λαός προφανώς και δεν αφορά μόνο ένα κατασκευαστικό έργο. Η αηδία που αισθάνεται μεγάλο μέρος των Τούρκων για τους Ισλαμιστές, είναι ένα γενικότερο φαινόμενο. Αυτό που ξεχείλισε το ποτήρι, μετά από πολλά, ήταν ο νόμος – πλέον – για την κατανάλωση αλκοόλ με τους πρωτοφανείς για τα δυτικά δεδομένα περιορισμούς που εισαγάγει. Και για να υποστηρίξει τη θέση του, ο Τούρκος πρωθυπουργός προέβη σε μεγάλο ολίσθημα: Αναφέρθηκε σε «δυο μεθύστακες» υπονοώντας τον Ατατούρκ και τον Ινονού…
Αυτό αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για να επαναστατήσουν οι κεμαλιστές. Οι δηλώσεις που έγιναν είναι πρωτοφανείς, με ευθείες και συγκεκαλυμμένες απειλές. Μέχρι και ότι «έχει ο καιρός γυρίσματα» τον προειδοποίησαν. Αρθρογράφος της Χουριέτ του θύμισε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ρούσβελτ εκτός από μανιώδης καπνιστής, ζήτησε να πίνει λευκό κρασί στο πρωινό του αντί τσάι και ήθελε και ένα μπουκάλι ουίσκι την ημέρα, ενώ ο Ουίνστον Τσόρτσιλ ήταν ένας ακόμα μέθυσος, όμως έμεινε στην Ιστορία για την προσφορά στην πατρίδα του, όπως και ο Ρούσβελτ. Αντιθέτως, ο Χίτλερ δεν έπινε σταγόνα και δε κάπνιζε, ενώ επέβαλλε και περιορισμούς… Έχει κανείς αμφιβολία για το τι ακριβώς εννοούσε ο αρθρογράφος; Ή θεωρούμε ότι έχει άδικο;
Άλλο ένα θέμα που έχει εξοργίσει τους Τούρκους είναι το ζήτημα της Συρίας, όπου βλέπουν τη χώρα τους να έχουν εμπλακεί χωρίς να μπορεί να ξεμπλέξει και επί της ουσίας είναι εκτεθειμένη από όλες τις κατευθύνσεις. Ίσως, ενδόμυχα, ο μεγάλος διχασμός που επικρατεί στην Τουρκία ανάμεσα στους κεμαλιστές και τους ισλαμιστές, σε πολλούς να θυμίζει το που έχει καταλήξει σήμερα παρόμοιο μίσος και διχασμός στη Συρία, έστω κι αν τα χαρακτηριστικά διαφέρουν σημαντικά… Υπ’ αυτή την έννοια όποιος ανοίγει τρύπα για κάποιον άλλο, πέφτει ο ίδιος μέσα που αναφέραμε στην αρχή…
Παρατηρήσατε ενδεχομένως, ότι δεν πρόκειται να αναφερθούμε σε προοδευτικούς και οπισθοδρομικούς, αφού δεν θέλουμε να συνδέσουμε έννοιες όπως ο «προοδευτισμός» με τις αναθεωρητικές συμπεριφορές της Τουρκίας σε όλα τα μέτωπα, οι οποίες δεν περιορίζονται σε μια από τις δυο παρατάξεις…
Εν κατακλείδι, η Τουρκία, ένα καταφανώς «νευρικό» και άκρως ανασφαλές – δικαιολογημένα – κράτος σε μια κρίσιμη περιοχή της υφηλίου, στην οποία έτυχε να βρίσκεται και η Ελλάδα, έχει όλες τις προϋποθέσεις να τιναχθεί κάποια στιγμή στον αέρα. Όσο στην περιοχή υπάρχουν ηγέτες με την ιδιοσυγκρασία και την πεποίθηση ότι η μοίρα τους έχει τάξει να κάνουν κάτι σπουδαίο για τη χώρα τους (ή μήπως για τον Αλλάχ;) όπως ο Ερντογάν, το αποσταθεροποιητικό δυναμικό στην Τουρκία θα είναι εκρηκτικό και ενδεχομένως δεν θα απαιτείται παρά μία «σπίθα» για να φέρει την καταστροφή.
Όχι ότι δεν θα ελεγχθεί η κατάσταση που δημιουργήθηκε, αλλά υπό την έννοια ότι οι αντιπολιτευόμενοι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι τα περιθώρια να «κοντύνουν» τον Ερντογάν είναι πάρα πολλά.
Του Μιχαήλ Βασιλείου
http://www.defence-point.gr/news/?p=77164
Protesters chant anti-government slogans at a demonstration in Istanbul yesterday
after a week that saw protests against the demolition of Taksim Gezi Park
in Taksim Square intensify.
Photograph: Murad Sezer/Reuters
3.
Turkey prime minister faces fury as Istanbul erupts into mass protest
Recep Tayyip Erdogan sees extent of rage at authoritarian rule in violent clashes after demo break-up
Turkey's prime minister, Recep Tayyip Erdogan, was facing the biggest challenge to his 10-year rule this weekend as parts of Istanbul turned into a war zone. Violent clashes took place between riot police and tens of thousands of demonstrators outraged at the heavy-handed response of authorities to an environmental protest on Friday.
The eruption of frustration with Erdogan's government spread to a dozen other Turkish cities overnight and supporters gathered worldwide in Boston, London, Barcelona and Amsterdam to voice solidarity with the protesters.
Police eventually withdrew from the city's central Taksim Square early on Saturday evening.
The original protest was aimed at saving a city centre park in Istanbul from shopping centre developers who had been backed by the government. But it rapidly snowballed into a national display of anger at the perceived arrogance of the country's rulers.
While the ferocity of Friday's police crackdown attracted worldwide headlines, the mass protests against the government went largely unreported on the main Turkish TV channels and government-supporting newspapers. Erdogan, usually quick to respond to major events, also remained silent until Saturday, when he delivered a lengthy address on television. Calling for an immediate end to the protests, he pledged that the government would press ahead with the construction of the controversial shopping centre.
"Police were there yesterday, they'll be on duty today and also tomorrow because Taksim Square cannot be an area where extremists are running wild," Erdogan said. "If this is about staging a protest, about a social movement, I would … gather 200,000 where they gather 20, and where they gather 100,000, I would gather 1 million party supporters. Let's not go down that road."
Sirri Sureyya Onder, an MP from the Kurdish Peace and Democracy party (BDP), who was injured by a teargas cartridge on Saturday, said the government had gone too far in its crackdown on peaceful protesters.
"They are rebelling against all of this now. People are fed up with this lack of public discussion, with the disrespect, the immoderateness, the lawlessness and the authoritarianism of this government. It is not very good at apologising. But this time I think it will have to."
The lack of media coverage has further inflamed tension on the streets. "There is a total media blackout on this in Turkey, the Turkish media silent on the protests; they all collaborate with the government," said 21-year-old student Ayse Sarac. "We follow the foreign news coverage to get more information."
On Saturday many shop owners, hotels and residents of Istanbul's Beyoglu district showed solidarity with demonstrators, handing out water and offering shelter to those fleeing the police raids. Volunteer doctors and medical students set up makeshift clinics. From a small bar just off Taksim Square, 30-year-old bar manager Esra Huri Bulduk and other activists handed out bottles of milk and fluids used to counter the effects of teargas.
A room in the Istanbul Chamber of Mechanical Engineers was transformed into an impromptu clinic. Up to 15 doctors have been treating victims of teargas attacks and police violence since Friday night. "We have treated more than 100 patients here," said one medical student who wished to remain anonymous. "The police now use a very heavy teargas that causes serious health problems."
Hundreds have sustained injuries over the past two days, some serious, with at least three people said to be in critical condition. There are reports of head trauma and broken limbs. Human Rights Watch confirmed that one 23-year-old student lost an eye after being hit with a plastic bullet by police.
"This excessive violence once again shows that this government is intolerant of dissent and restrictive of dissent," said Emma Sinclair-Webb, senior Turkey researcher at Human Rights Watch. "But this is a new low, even for Turkey."
The US has expressed concern over the way the Turkish government is handling the situation, and the British consulate in Istanbul took the unusual step of publicly rebuking the government for overreacting after a teargas canister landed in the consulate gardens.
On Saturday night thousands marched to Taksim Square and Gezi Park.
"All opposition groups are coming together to protest against this deeply undemocratic government," said Ramazan Gulen, 31. "Turks, Kurds, leftists, nationalists, religious groups – even the supporters of all three Istanbul football clubs stand shoulder to shoulder in the face of such violence. We are all here to say enough is enough.
"For 10 years now this government has tried to install a dictatorship on the basis that 50% voted for them. For 10 years they have tried to force their views on all of us, completely ignoring the other half of the population."
Last week, new curbs on alcohol consumption were introduced along with warnings over public kissing and displays of affection.
"Our government actively supports the Syrian opposition, and they constantly call for more democratic rights in Syria. But look what they do to those who oppose their own ideas and policies – they try to shut us up with teargas and violence," said Nejla Gulten, a 32-year-old sociologist. "When the prime minister speaks about women, he never speaks about the problem of violence against women, but only about how many children we should have. He shapes every issue in Turkey to suit himself."
Esar Egel, a 30-year-old event manager, said this weekend was the first time she had taken part in a political protest. She said: "I think Turkey has finally woken up."
Πηγή
http://www.guardian.co.uk/world/2013/jun/01/turkey-istanbul-erdogan-demo-protests The eruption of frustration with Erdogan's government spread to a dozen other Turkish cities overnight and supporters gathered worldwide in Boston, London, Barcelona and Amsterdam to voice solidarity with the protesters.
Police eventually withdrew from the city's central Taksim Square early on Saturday evening.
The original protest was aimed at saving a city centre park in Istanbul from shopping centre developers who had been backed by the government. But it rapidly snowballed into a national display of anger at the perceived arrogance of the country's rulers.
While the ferocity of Friday's police crackdown attracted worldwide headlines, the mass protests against the government went largely unreported on the main Turkish TV channels and government-supporting newspapers. Erdogan, usually quick to respond to major events, also remained silent until Saturday, when he delivered a lengthy address on television. Calling for an immediate end to the protests, he pledged that the government would press ahead with the construction of the controversial shopping centre.
"Police were there yesterday, they'll be on duty today and also tomorrow because Taksim Square cannot be an area where extremists are running wild," Erdogan said. "If this is about staging a protest, about a social movement, I would … gather 200,000 where they gather 20, and where they gather 100,000, I would gather 1 million party supporters. Let's not go down that road."
Sirri Sureyya Onder, an MP from the Kurdish Peace and Democracy party (BDP), who was injured by a teargas cartridge on Saturday, said the government had gone too far in its crackdown on peaceful protesters.
"They are rebelling against all of this now. People are fed up with this lack of public discussion, with the disrespect, the immoderateness, the lawlessness and the authoritarianism of this government. It is not very good at apologising. But this time I think it will have to."
The lack of media coverage has further inflamed tension on the streets. "There is a total media blackout on this in Turkey, the Turkish media silent on the protests; they all collaborate with the government," said 21-year-old student Ayse Sarac. "We follow the foreign news coverage to get more information."
On Saturday many shop owners, hotels and residents of Istanbul's Beyoglu district showed solidarity with demonstrators, handing out water and offering shelter to those fleeing the police raids. Volunteer doctors and medical students set up makeshift clinics. From a small bar just off Taksim Square, 30-year-old bar manager Esra Huri Bulduk and other activists handed out bottles of milk and fluids used to counter the effects of teargas.
A room in the Istanbul Chamber of Mechanical Engineers was transformed into an impromptu clinic. Up to 15 doctors have been treating victims of teargas attacks and police violence since Friday night. "We have treated more than 100 patients here," said one medical student who wished to remain anonymous. "The police now use a very heavy teargas that causes serious health problems."
Hundreds have sustained injuries over the past two days, some serious, with at least three people said to be in critical condition. There are reports of head trauma and broken limbs. Human Rights Watch confirmed that one 23-year-old student lost an eye after being hit with a plastic bullet by police.
"This excessive violence once again shows that this government is intolerant of dissent and restrictive of dissent," said Emma Sinclair-Webb, senior Turkey researcher at Human Rights Watch. "But this is a new low, even for Turkey."
The US has expressed concern over the way the Turkish government is handling the situation, and the British consulate in Istanbul took the unusual step of publicly rebuking the government for overreacting after a teargas canister landed in the consulate gardens.
On Saturday night thousands marched to Taksim Square and Gezi Park.
"All opposition groups are coming together to protest against this deeply undemocratic government," said Ramazan Gulen, 31. "Turks, Kurds, leftists, nationalists, religious groups – even the supporters of all three Istanbul football clubs stand shoulder to shoulder in the face of such violence. We are all here to say enough is enough.
"For 10 years now this government has tried to install a dictatorship on the basis that 50% voted for them. For 10 years they have tried to force their views on all of us, completely ignoring the other half of the population."
Last week, new curbs on alcohol consumption were introduced along with warnings over public kissing and displays of affection.
"Our government actively supports the Syrian opposition, and they constantly call for more democratic rights in Syria. But look what they do to those who oppose their own ideas and policies – they try to shut us up with teargas and violence," said Nejla Gulten, a 32-year-old sociologist. "When the prime minister speaks about women, he never speaks about the problem of violence against women, but only about how many children we should have. He shapes every issue in Turkey to suit himself."
Esar Egel, a 30-year-old event manager, said this weekend was the first time she had taken part in a political protest. She said: "I think Turkey has finally woken up."
Πηγή
Διαδηλωτές στη Σμύρνη
4.
Τι λένε τα διεθνή ΜΜΕ
Ταξίμ: Νέα Ταχρίρ... το «success story» Ερντογάν
Αίγυπτος, Αθήνα, Λευκωσία, Κωνσταντινούπολη: Τετράγωνο οργής
“Αυτό που ξεκίνησε ως μια μικρής κλίμακας, ειρηνική διαμαρτυρία για την υπεράσπιση του Πάρκου Γκεζί, ένας από τους λίγους εναπομείναντες χώρους πρασίνου στα αριστερά της πλατείας Ταξίμ, έχει κλιμακωθεί σε μια από τις μεγαλύτερες σκηνές διατάραξης της δημόσιας τάξης με την ισχυρότερη αστυνομική βία που έχει δει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια”, αναφέρει ανάλυση στο BBC.
Στην Tουρκία πρόκειται για τις μεγαλύτερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στη δεκαετία. Αλλά δεν έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία. Οι κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις στην τούρκικη κοινωνία υποβόσκουν κάτω από την φαινομενικά ισχυρό “θαύμα” της τούρκικης οικονομίας, που αρχίζει να χάνει λάδια μέσα στη διεθνή κρίση, παρά τις διαβεβαιώσεις Ερντογάν περί τουρκικού “success story”... για λίγους.
"Το Πάρκο Γκεζί είναι η νέα Ταχρίρ της περιοχής", δήλωσε ο Koray Caliskan, ο Τούρκος αρθρογράφος, σε σχέση με το επίκεντρο του 2011 επανάσταση της Αιγύπτου, αναφέρει σε σχόλιο στην εφημερίδα Financial Times.
“Το μέγεθος των διαδηλώσεων και η ταχύτητα με την οποία εξαπλώθηκαν, φαίνεται να είναι μια αντίδραση που δεν περιορίζεται μόνο στην καταστολή της αστυνομίας στην αρχική διαδήλωση στο Πάρκο Γκεζί, αλλά είναι μια γενικευμένη αντίδραση στις γενικές προσεγγίσεις της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ερντογάν”, σημειώνουν οι FT.
Έως τώρα η γειτονική Τουρκία εμφανίζονταν ως οικονομικό “θάυμα” με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Μετοχές και ομόλογα κινούνταν σε επίπεδα ρεκόρ, μετά και την αναβάθμιση του αξιόχρεου της χώρας από τη Moody's σε επενδυτική βαθμίδα που έβγαλε τη χώρα απ' τα «σκουπίδια».
Ο δείκτης Borsa Istanbul 100 έχει κερδίσει 30% από τον Νοέμβριο, όταν ένας άλλος οίκος του θεού, η Fitch, αναβάθμισε για πρώτη φορά από το 1994 την Τουρκία στη δική της χαμηλότερη επενδυτική βαθμίδα (ΒΒΒ από ΒΒ+), αναφέρει ρεπορτάζ στην "Ε" (20/5).
Απέμενε τώρα να τα βρουν Ερντογάν και Standard & Poor's, καθώς τον περασμένο Μάιο ο πρώτος είχε κατηγορήσει σε έντονο ύφος την S& Ρ's για αναξιοπιστία και τον Ιανουάριο η δεύτερη σταμάτησε να αξιολογεί επισήμως τη χώρα.
Όμως, παρόλο που το χρήμα ρέει άφθονο -με 19,9% αύξηση των τραπεζικών δανείων στους δώδεκα μήνες έως τον Μάρτιο-, η τουρκική οικονομία των 786 δισ. δολαρίων επιβράδυνε σημαντικά το 2012, με τους ρυθμούς ανάπτυξης να πέφτουν από τα δυσθεώρητα επίπεδα του 8% σε μόλις 1,4% στο δ' τρίμηνο του περασμένου έτους.
Το 2011 το έλλειμμα της Τουρκίας (77,1 δισ. δολάρια) ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο παγκοσμίως ύστερα απ' αυτό των ΗΠΑ, ενώ έως σήμερα η χώρα παραμένει ενεργειακά εξαρτημένη.
"Θαύμα"
Το “θαύμα”, αποδείχθηκε “success story” για λίγες εταιρείες που εδρεύουν στην Τουρκία, αφού τα πραγματικά εισοδήματα δεν ένιωσαν κάποια ιδιαίτερη βελτίωση.
Μάλιστα, τον περασμένο Μάρτιο ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε πως "η Τουρκία πρέπει να συμβάλλει στην οικονομική σταθεροποίηση της Ελλάδας" στο χαιρετισμό του στο φόρουμ ελλήνων και τούρκων επιχειρηματιών στην Κωνσταντινούπολη παρουσιά του πρωθυπουργού της Ελλάδας Αντώνη Σαμαράς που βρέθηκε στο ίδιο βήμα... του "succes story".
Η Τουρκία αποκτά προφίλ δανεισμού Ισπανίας και προφίλ επενδύσεων BRICS, όσο η Ελλάδα διαφημίζει την κινεζοποίηση της οικονομίας της. Ο εκσυγχρονισμός του Ερντογάν θυμίζει τον ελληνικό εκσυγχρονισμό του 2000, αλλά προς το παρόν αυτό ταιριάζει στη γεωπολιτική ατζέντα των μεγάλων αξιολογητών.
Συνολικά το 2012, ο ρυθμός ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας επιβραδύνθηκε απότομα στο 2,2% το 2012 .Το τελευταίο τρίμηνο της περσινής χρονιάς διαμορφώθηκε σε 1,4%, ήταν δηλαδή κατά πολύ χαμηλότερος από τις προβλέψεις και ο βραδύτερος από το 2009, όταν η τουρκική οικονομία είχε υποφέρει από τις συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης που προκλήθηκαν από την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Ο υπουργός Οικονομίας της Τουρκίας Ζαφέρ Τσαγλαγιάν εξέφρασε την απογοήτευσή του για τα στοιχεία αυτά, τα οποία χαρακτήρισε «πικρά» και επέμεινε ότι η αναπτυξιακή επίδοση της χώρας θα ήταν πολύ καλύτερη, αν δεν είχαν ληφθεί περιοριστικά μέτρα από την κεντρική τράπεζα.
Η επιβράδυνση προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις χρηματοπιστωτικές αρχές της χώρας, οι οποίες αύξησαν πέρυσι τα επιτόκια εν μέσω των φόβων για υπερθέρμανση της οικονομίας. Οι οικονομολόγοι θεωρούν ότι οι ενδείξεις είναι μεικτές όσον αφορά τη μελλοντική ισχύ της τουρκικής οικονομίας.
Οι ιδιωτικές επενδύσεις μειώθηκαν στο τέταρτο τρίμηνο του 2012 κατά 10% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, ενώ οι δημόσιες επενδύσεις αυξήθηκαν περισσότερο από 20%.
Επιπλοκές
Τη διετία 2010-11, η τουρκική οικονομία κινήθηκε κυρίως από την εγχώρια ζήτηση, η οποία αυξήθηκε τόσο γρήγορα που προκάλεσε ανησυχίες για το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας.
Έκτοτε, η κυβέρνηση της χώρας επεδίωξε την αποκατάσταση μιας νέας ισορροπίας με την αύξηση των εξαγωγών, αλλά η Τουρκία έχει επηρεαστεί από τα προβλήματα της ΕΕ, η οποία παραμένει ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της, αν και πλέον σε αυτή κατευθύνεται λιγότερο από το 40% των εξαγωγών της σε σχέση με πάνω από το 50% πριν από πέντε χρόνια.
H κεντρική τράπεζα της χώρας μέσα στη γενικότερη κρίση, μείωσε το βασικό της επιτόκιο 0,5%, στο 4,5%, με ορίζοντα το 4%, μπαίνοντας κι αυτή στο χορό των νομισματικών πολιτικών της περιφέρειας που ευνοούν την ανταγωνιστική υποτίμηση των νομισμάτων.
Watch live streaming video from revoltistanbul at livestream.com