Η υπομονή εξαντλείται στη Βουλγαρία...
1.
ΣΟΦΙΑ
Τουλάχιστον τριάντα βουλευτές, υπουργοί και δημοσιογράφοι «πολιορκήθηκαν» για περισσότερο από πέντε ώρες το βράδυ της Τρίτης στο βουλγαρικό κοινοβούλιο, από διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν κατά της κυβέρνησης και της «ολιγαρχίας» που ηγείται της χώρας. Το περιστατικό έλαβε χώρα στον απόηχο συνεδριάσεων τριών επιτροπών της Βουλής, με αντικείμενο την επικαιροποίηση του προϋπολογισμού. Ανάμεσα στους παγιδευμένους βρέθηκαν και τρεις υπουργοί, οι αρμόδιοι για τα χαρτοφυλάκια Οικονομικών, Οικονομίας και Εργασίας.
Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώνονται καθημερινά τον τελευταίο μήνα στη βουλγαρική πρωτεύουσα για να διαμαρτυρηθούν κατά της διαφθοράς και της φτώχειας, υποστηρίζοντας ότι η υπομονή τους απέναντι στον πρωθυπουργό Πλάμεν Ορεσάρσκι εξαντλείται. Το σύνθημα που κυριαρχεί παντού είναι «παραιτήσου!». Κάθε μέρα οι διαδηλωτές προχωρούν σε πρωτότυπες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Την Κυριακή, έκαναν επιδρομή με σειρήνες συναγερμού, τη Δευτέρα έκαναν τον χορό της βροχής, με τα πλήθη να κρατούν ομπρέλες γεμάτες με συνθήματα. Ο υπουργός Εσωτερικών Τσβέλτιν Γιόβτσεφ λέει ότι το αίτημα των διαδηλωτών δεν θα επιτευχθεί. «Μια πιθανή παραίτηση της κυβέρνησης θα οδηγούσε σε εμβάθυνση της κρίσης και η χώρα θα οδηγούταν σε έναν φαύλο κύκλο» δηλώνει στο BBC. Αλλά παραδέχεται ότι η τρέχουσα αντιπαράθεση μεταξύ του κράτους και των διαδηλωτών δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η κυβέρνηση ανησυχεί, καθώς οι διαμαρτυρίες δεν έχουν προφανείς ηγέτες για να διαπραγματευτούν μαζί τους ή για να τους κατηγορήσουν. Πολλές ομάδες με ριζοσπαστικές ιδέες έχουν ξεφυτρώσει από τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και οργανώνουν συγκεκριμένες δράσεις, χλευάζοντας την κυβέρνηση, ευχαριστώντας τους ξένους πρεσβευτές που τους εκφράζουν τη συμπάθειά τους ή απλά διασκεδάζοντας τους υπόλοιπους διαδηλωτές.
«Υπάρχουν τρεις λόγοι για τους οποίους οι πιθανότητες επιβίωσης αυτής της κυβέρνησης είναι ελάχιστες», λέει ο Ντανιέλ Σμίλοφ του Κέντρου Φιλελεύθερων Στρατηγικών. «Η μακροβιότητα των διαδηλώσεων, η ενότητα των διαδηλωτών πίσω από ένα ενιαίο αίτημα και η δημοτικότητα των διαδηλωτών στη χώρα». Η τελευταία δημοσκόπηση δείχνει ότι το 58% συμφωνεί με το ότι η κυβέρνηση πρέπει να παραιτηθεί. Οι διαδηλωτές υποστηρίζουν ότι το ποσοστό είναι υποτιμημένο. Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι διαδηλωτές, φοβούνται τη ριζοσπαστικοποίηση στους δρόμους.
«Η πιο σημαντική ομάδα ανθρώπων είναι εκείνοι που πάνε αυθόρμητα να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην έλλειψη εκπροσώπησής τους σε αυτό το πολιτικό σύστημα και στην έλλειψη δικαιοσύνης», λέει ο υπουργός Εσωτερικών. «Θα πρέπει να ακούσουμε πολύ προσεκτικά αυτούς τους ανθρώπους και να υποστηρίξουμε το δικαίωμά τους να διαμαρτυρηθούν». Αλλά υπάρχει και μια άλλη ομάδα όμως, όπως ισχυρίστηκε, η οποία θέλει τη βία.
Μια εκδήλωση που διοργανώθηκε μέσω facebook μπροστά από το κοινοβούλιο την Πέμπτη, στα γενέθλια του επαναστάτη του 19ου αιώνα Βασίλ Λέφσκι, διαφημίστηκε με το σύνθημά του: «Η υπομονή του λαού έχει φτάσει σε σημείο χωρίς επιστροφή».
Έλλειψη σχεδίου
Τον Φεβρουάριο, η προηγούμενη, κεντροδεξιά κυβέρνηση του Γκερμπ ανατράπηκε από τις διαμαρτυρίες, οι οποίες ξεκίνησαν από τους μεγάλους λογαριασμούς στη θέρμανση και κλιμακώθηκαν σε ένα κύμα δυσαρέσκειας με το σύνολο της κυβερνώσας ελίτ. Υπάρχουν μεγάλες διαφορές, αλλά και ομοιότητες, μεταξύ των διαμαρτυριών τότε και τώρα.
Τον Φεβρουάριο, όσοι βγήκαν στους δρόμους ήταν φτωχότεροι και πιο απελπισμένοι. Τώρα είναι σε καλύτερη κατάσταση και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Υπάρχει περισσότερο χιούμορ τώρα. Το κύμα των αυτοπυρπολισμών, που στοίχισε τη ζωή σε έξι Βούλγαρους, τελείωσε. Αυτό που είναι κοινό στις διαμαρτυρίες του χειμώνα και του καλοκαιριού είναι η απογοήτευση προς τους πολιτικούς και τους επιχειρηματίες.
Υπάρχουν διάφορα σενάρια. Ρωγμές έχουν εμφανιστεί στα κοινοβουλευτικά κόμματα που στηρίζουν την εύθραυστη κυβέρνηση. Γάλλοι και γερμανοί πρεσβευτές προέβησαν σε κοινή δήλωση, επικρίνοντας την κυβέρνηση. Ο πρόεδρος λέει ότι έχει χάσει την εμπιστοσύνη του σε αυτήν. Οι ΗΠΑ, η Βρετανία και άλλοι ασχολούνται με τις παρασκηνιακές δραστηριότητες. Υπάρχει ανησυχία στις Βρυξέλλες και στο Κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, επειδή η σοσιαλιστική κυβέρνηση κρατείται στη θέση της με την στήριξη του ακροδεξιού κόμματος Ατάκα. Οι διαδηλωτές κοροϊδεύουν την κυβέρνηση Ορεσάρσκι, χαρακτηρίζοντάς την «συνασπισμό σοσιαλιστών, φιλελευθέρων και ακραίων εθνικιστών».
Πάνω απ ‘όλα, η κυβέρνηση φαίνεται να αποδυναμώνεται εξαιτίας της έλλειψης ενός κοινού σχεδίου, για να υποβάλει στο έθνος. «Επί του παρόντος δεν υπάρχει σαφές σχέδιο» παραδέχεται ο Υπουργός Εσωτερικών με αξιοσημείωτη ειλικρίνεια, μιλώντας στο BBC.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι νέες εκλογές θα οδηγήσουν μόνο σε ένα παρόμοιο αδιέξοδο στο κοινοβούλιο. Οι σχολιαστές υποστηρίζουν ότι δεν θα συμβεί απαραίτητα κάτι τέτοιο. Λένε ότι η μείωση του εκλογικού ορίου θα επιτρέψει σε περισσότερα κόμματα να μπουν στο κοινοβούλιο και θα οδηγήσει σε καλύτερη εκπροσώπηση και περισσότερες επιλογές. Και ότι η ευρεία χρήση του εξαιρετικά γρήγορου Internet στη Βουλγαρία θα επέτρεπε στους πολίτες να συμμετέχουν στη δημοκρατία, αντί να την παρακολουθούν. Επίσης, ότι ένας αυστηρός κώδικας δεοντολογίας που θα διαχωρίσει τους πλούσιους επιχειρηματίες από την πολιτική – από τη «μαφία» που διοικεί τη χώρα όπως υποστηρίζουν οι διαδηλωτές – θα συμβάλει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ όσων βρίσκονται στην εξουσία και του λαού.
http://www.reuters.com/article/2013/07/23/us-bulgaria-protests-idUSBRE96M11120130723
http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-23341185
Πηγή
www.antinews.gr/2013/07/24
2.
Βαλκανικό αδιέξοδο
Δύο μήνες μετά τις εκλογές και τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης υπό το Σοσιαλιστικό Κόμμα, η Βουλή στη Σόφια πολιορκήθηκε για ένα βράδυ από τους οργισμένους διαδηλωτές. Η περίοδος χάριτος είναι μηδενική και η οργή κατά της διαφθοράς εκρηκτική.
Η Βουλγαρία μετά το 1989 δοκίμασε όλες τις εκδοχές διακυβέρνησης και έφθασε στις αρχές του νέου αιώνα να εμπιστευθεί την ευθύνη της διακυβέρνησης στον έκπτωτο μονάρχη Συμεών. Από το 2007 είναι πλήρες μέλος της ΕΕ, και έξι χρόνια μετά οι πολίτες της διαπιστώνουν ότι η Ευρώπη δεν αποτέλεσε τη μαγική λύση ούτε ως προς τη διαφάνεια ούτε σε όφελος μιας υγιούς ανάπτυξης που θα στήριζε την κοινωνική συνοχή.
Ο,τι ισχύει για τη Βουλγαρία ισχύει και για τη Ρουμανία, που προσχώρησε ταυτόχρονα στην ΕΕ, και από ό,τι φαίνεται θα ισχύσει και για τη νεοεισελθούσα Κροατία.
Σε αντίθεση με τις χώρες του Νότου στη δεκαετία του '80, που έτυχαν οικονομικής και πολιτικής στήριξης από την τότε ΕΟΚ και θωράκισαν τα νεαρά δημοκρατικά καθεστώτα, σήμερα η ένταξη για τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης είναι κατά κύριο λόγο οδυνηρές αποφάσεις και μέτρα προσαρμογής που βαπτίζονται μεταρρυθμίσεις.
Από τη σκληρή αυτή πραγματικότητα δεν ξεφεύγει και η πλουσιότερη πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία, η Σλοβενία, που θεωρείται ως η επόμενη χώρα της Ευρωζώνης που θα χρειασθεί διάσωση.
Αν αυτή είναι η σκληρή ευρωπαϊκή πραγματικότητα για τις εντός ΕΕ χώρες, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι προσδοκίες για τις εκτός ?Σερβία, ΠΓΔΜ, Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Κόσοβο? είναι από ελάχιστες έως μηδενικές, με μόνη ενδιαφέρουσα πτυχή πλέον την περιφερειακή ισοτιμία με την πλήρη ένταξη στην ΕΕ όλων.
Η εσωστρέφεια και η περιχαράκωση της Ευρωζώνης και της ΕΕ σε μια άκαμπτη δημοσιονομική λιτότητα συρρικνώνουν την ευρωπαϊκή σταθεροποιητική συμβολή στη Νοτιοανατολική Ευρώπη και μας προειδοποιούν για το εύκολο μέλλον των πολιτικών δυνάμεων στις χώρες της περιοχής που συγκρούσθηκαν με τον εθνικισμό και επένδυσαν στην ευρωπαϊκή προοπτική.
Εξι χρόνια μετά, χωρίς την αναγκαία κοινοτική στήριξη, οι πολίτες στη Σόφια, στο Βουκουρέστι και αλλού ανακαλύπτουν όχι την πλήρη αλλά την εικονική ένταξη στην ΕΕ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ
www.ethnos.gr
25-7-2013
3.
Στα όρια της φτώχειας ζουν 1,6 εκατομμύρια Βούλγαροι
Στα 563 λέβα (περίπου 280 ευρώ) διαμορφώθηκε το κατά κεφαλήν κόστος ζωής στη Βουλγαρία στο τέλος του περασμένου Ιουνίου.
Αυτό ανακοίνωσε σήμερα το Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών του μεγαλύτερου συνδικάτου της Βουλγαρίας, σύμφωνα με το οποίο μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται 2.254 λέβα το μήνα για ομαλή διαβίωση, δίχως καμία πολυτέλεια.
Το κατώφλι της φτώχειας έχει ανέλθει στο επίπεδο των 214 λέβα το μήνα. Με τόσα και λιγότερα λεφτά ζουν(δηλαδή, προσπαθούν να επιβιώσουν…) ένα εκατομμύριο εξακόσιες χιλιάδες Βούλγαροι.
Άλλα 3,7 εκατομμύρια ή το 57 % των νοικοκυριών στη χώρα έχουν μηνιαίο εισόδημα μέχρι 310 λέβα (155 ευρώ) ενώ η «μεσαία τάξη» υπολογίζεται σε 2,5 εκατομμύρια, που διαθέτουν αποδοχές από 310 έως 564 λέβα το μήνα.
Οι «πλούσιοι» αποτελούν 13% του συνολικού πληθυσμού.
Η εικόνα των αναγκών στη Βουλγαρία έχει ως εξής: τα μισά του χρήματα (για την ακρίβεια 49,2 %) ο Βούλγαρος τα ξοδεύει για διατροφή, με τα υπόλοιπα αγοράζει βασικά αγαθά και πληρώνει λογαριασμούς.
Τα έξοδα για φως, νερό, θέρμανση, τηλέφωνο κλπ. κατέχουν, εν τω μεταξύ πολύ ουσιαστικό μέρος στις μηνιαίες πληρωμές των νοικοκυριών, όπως ανήγγειλε στη δημόσια ραδιοφωνία ΒΝΡ η εμπειρογνώμονας του Ινστιτούτου Κοινωνικών και Συνδικαλιστικών Ερευνών της Συνομοσπονδίας των Ανεξάρτητων Συνδικάτων της Βουλγαρίας (ΚΝΣΒ) Βιολέτα Ιβανόβα.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του συνδικάτου ΚΝΣΒ Πλάμεν Ντιμιτρόφ ανακοίνωσε σήμερα σε συνέντευξη Τύπου, ότι υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις για νέα ύφεση και «αρνητική αύξηση» της οικονομίας φέτος. Ο συνδικαλιστής ζήτησε από την κυβέρνηση να λάβει επιπρόσθετα μέτρα υποστήριξης των κοινωνικά αδύναμων ομάδων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας, το κόστος της ζωής στη Βουλγαρία έχει ανέβει κατά 17 % τα περασμένα τέσσερα χρόνια (και τα εισοδήματα των Βούλγαρων παρέμειναν παγωμένα – σ.σ.).
Περισσότερες από 100.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) στη Βουλγαρία έχουν χρεοκοπήσει τα περασμένα τέσσερα χρόνια, δήλωσε ο υπουργός Οικονομίας Ντραγκομίρ Στόινεφ, ο οποίος υπογράμμισε στην ομιλία του σε πρόσφατο επιχειρηματικό συνέδριο, ότι η διευκόλυνση της πρόσβασης των μικρομεσαίων σε δημόσιες αναθέσεις, σε νέες αγορές και σε ευκολότερη πίστωση είναι προτεραιότητα στο κυβερνητικό πρόγραμμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του επιχειρηματικού κόσμου και της ομαλής οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα.
www.defencenet.gr
