Το σύστημα και ο... τσάρος

(...)

Εγκλωβισμένος στο συστημισμό του, ο Παπακωνσταντίνου αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι οι μηχανισμοί προστασίας των άλλων μνημονιακών χτίζονται και πάνω στη δική του καταδίκη. Γιατί, απλά, έτσι λειτουργεί το σύστημα που εξυψώνει ή αποκαθηλώνει τους Παπακωνσταντίνου.

(...)

Το σύστημα, διαχρονικά, όταν δεν υπάρχουν ούριοι άνεμοι, έχει ανάγκη από... Ιφιγένειες. Εάν μάλιστα δεν είναι αθώες παρθένες, τόσο το καλύτερο επικοινωνιακά. 

 Σκίτσο του Ηλία Μακρή

Η αλήθεια είναι ότι αυτός ο Παπακωνσταντίνου από κάποιες πλευρές είναι τραγικό πρόσωπο. Ολοι μας, εδώ και μήνες, γνωρίζουμε ότι είναι αναλώσιμος, αλλά αυτός, ακόμη και κατόπιν παραπομπής, φαίνεται να μην το αντιλαμβάνεται. Κι ας έχει δει το «δικό του άνθρωπο», τον Γιώργο Παπανδρέου, τον πρωθυπουργό που τον έβαλε στα κόλπα, να σηκώνεται μες στην καλή χαρά και να ψηφίζει την παραπομπή του στην προκαταρκτική.

Επιμένει λοιπόν να... σφυρίζει, αλλά αυτά τα προσχηματικά που λέει δεν αφορούν κανέναν. Ούτε τους συστημικούς «συναδέλφους» του ούτε βέβαια τους απλούς πολίτες. Πράγματι, το όλον σύστημα, που ασμένως υπηρέτησε, τον τρώει για να παραστήσει ότι κάνει κάθαρση. Πράγματι, πληρώνει μόνο αυτός και όχι ο τότε και ο νυν πρόεδρος του... όλου ΠΑΣΟΚ. Πράγματι, οι μνημονιακοί ομοϊδεάτες του, ΠΑΣΟΚοι και νεοδημοκράτες, τον πετάνε σαν σαβούρα από το πλοίο που γέρνει επικίνδυνα. Αλλά πάει πολύ να μιλά για έλλειψη σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματά του ένας συστημικός αρμός, που με τη στάση και τις αποφάσεις του έκανε κουρελόχαρτο τα δικαιώματα όλων μας.

Κανείς από τους μυριάδες, που έγιναν από τη μια στιγμή στην άλλη αναλώσιμοι γιατί έτσι επέβαλλε η πολιτική του Παπακωνσταντίνου και των ομοίων του, δεν μπορεί να... δακρύσει γι' αυτόν. Αλλά ούτε των... άλλων το αυτί ιδρώνει καθώς -όπως θα έπρεπε να γνωρίζει ο κάθε Παπακωνσταντίνου- το μόνο το οποίο με συνέπεια ακολουθούν είναι το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Τι μένει λοιπόν; Μόνο οι... δανειστές! Και σε αυτούς προφανώς, σαν τον πνιγμένο που πιάνεται από τα μαλλιά του, απευθύνθηκε από το βήμα της Βουλής, λέγοντας: «Πληρώνω ότι είμαι ο υπουργός Οικονομικών που έβαλε τη χώρα στο Μνημόνιο». Με άλλα λόγια, «έκανα ό,τι μου ζητήσατε, έβαλα τις υπογραφές που θέλατε, επικοινώνησα την αφήγηση που κατασκευάσατε, γιατί να μην έχω προστασία όπως άλλοι;».

Εγκλωβισμένος στο συστημισμό του, ο Παπακωνσταντίνου αδυνατεί να συνειδητοποιήσει ότι οι μηχανισμοί προστασίας των άλλων μνημονιακών χτίζονται και πάνω στη δική του καταδίκη. Γιατί, απλά, έτσι λειτουργεί το σύστημα που εξυψώνει ή αποκαθηλώνει τους Παπακωνσταντίνου.

Αιώνες τώρα, η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια αλλά πρέπει και να φαίνεται ότι είναι! Το σύστημα όμως, που υπηρέτησε και υπηρετεί ο κάποτε... τσάρος της οικονομίας, δεν είναι τίμιο και γι' αυτό -όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο- πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να παραστήσει ότι είναι. Και ο πιο δοκιμασμένος τρόπος, πάντοτε, ήταν να τρώει τα παιδιά του.

Το σύστημα, διαχρονικά, όταν δεν υπάρχουν ούριοι άνεμοι, έχει ανάγκη από... Ιφιγένειες. Εάν μάλιστα δεν είναι αθώες παρθένες, τόσο το καλύτερο επικοινωνιακά. 

Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=375181