(1)Αστυνομική επιτυχία ή ‘Οτζαλάν Νο 2′; (2)Ελληνοτουρκικά: η «μυστική συμφωνία» για την απέλαση Κουρδων – Τούρκων Αριστερών (3)Η Τουρκία και το διεθνές κύκλωμα τρομοκρατίας.
1.
Η πραγματικά εντυπωσιακή επιτυχία των διωκτικών αρχών της χώρας μας αναφορικά με την εξάρθρωση, ή μερική εξάρθρωση κουρδικών πυρήνων, φέρνει στην επιφάνεια σημαντικά ερωτήματα αναφορικά με την συγκεκριμένη υπόθεση αλλά και με το γενικότερο στρατηγικό πλαίσιο στο οποίο κινείται η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Οι φίλοι αναγνώστες του «defence-point.gr» έχουν ενημερωθεί σε προηγούμενη ανάρτησή για όλες τις λεπτομέρειες αναφορικά με την επίσημη εκδοχή της επιχείρησης αλλά και των ευρημάτων αυτής τα οποία είναι εξόχως ενδιαφέρονται τόσο για τις μελλοντικές κινήσεις και τους σχεδιασμούς του DHKC όσο και για τις διασυνδέσεις της οργάνωσης στη χώρα μας. Όπως αναφέρει η ανακοίνωση, η συνεργασία μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας μας υπήρξε άψογη – υποδειγματική και φυσικά αξίζουν συγχαρητηρίων τα μέλη των μονάδων που έλαβαν μέρος στη συγκεκριμένη επιχείρηση.
Είναι προφανές πως η επιχείρηση ήταν προσχεδιασμένη εδώ και καιρό αφού τη σύλληψη του σκάφους στο ανατολικό Αιγαίο, ακολούθησαν έφοδοι από τις δυνάμεις ασφαλείας σε διάφορες περιοχές της χώρας για να συλλάβουν Κούρδους και εγχώριους συνεργάτες τους.
Συμπέρασμα: Η υπόθεση είναι σαφές ότι δεν μπορεί παρά να είναι «στημένη», αφού οι έφοδοι σε διάφορους στόχους ανά τη χώρα δεν έγιναν με αφορμή στοιχεία που προέκυψαν από τις συλλήψεις και την ανάκριση, αλλά σχεδόν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Είναι προφανές ότι οι δυνάμεις ασφαλείας γνώριζαν για τη μεταφορά του οπλισμού (επιμένουμε βέβαια ότι και αυτές οι σημαίες λίγο περίεργες μας φαίνονται ακόμα, σαν προσπάθεια να πειστούμε με το ζόρι ότι επρόκειτο για τη συγκεκριμένη οργάνωση και όχι οποιαδήποτε άλλη) και περίμεναν να τους πιάσουν «στα πράσα», ενώ ταυτοχρόνως προχωρούσαν σε μία ευρύτερη επιχείρηση εξάρθρωσης ολόκληρου του δικτύου.
Ερώτημα: Γιατί ο κ. Δένδιας, ο οποίος σε τέτοιου είδους υποθέσεις είναι λαλίστατος και εξαίρει την ικανότητα και την αυταπάρνηση των στελεχών των δυνάμεων ασφαλείας αλλά και υπογραμμίζει την αποφασιστικότητα του ελληνικού κράτους και της κυβέρνησης σε τέτοιου είδους υποθέσεις έχει στην κυριολεξία εξαφανιστεί; Γιατί δελτίο ειδήσεων καναλιού μίλησε εχθές για «διακίνηση οπλισμού μέσω της Ελλάδας» (άρα οι συλληφθέντες δεν είχαν «έδρα» στη χώρα μας αλλά μάλλον… στο υπερπέραν;)
Απάντηση: Τα έως τώρα δεδομένα έχουν ως εξής, οι δυνάμεις ασφαλείας της χώρας μας προέβησαν σε μία εκτεταμένη και επιτυχημένη επιχείρηση εξάρθρωσης μίας κουρδικής οργάνωσης η οποία ευθύνεται για χτυπήματα κατά του τουρκικού κράτους. Η επιχείρηση αυτή δεν ήταν τυχαία αλλά πολύ καλά οργανωμένη ενώ ως επικοινωνιακό «καρότο» και ως αφορμή της εξάρθρωσης, αναδείχθηκε η σύλληψη του σκάφους στο Αιγαίο.
Στη πραγματικότητα και κατά τα φαινόμενα μάλλον «επιτράπηκε» στο σκάφος να επιχειρήσει τη μεταφορά του οπλισμού έτσι ώστε να γίνει η σύλληψη ακόμα πιο εντυπωσιακή και κυρίως να παρουσιαστεί στην ελληνική κοινή γνώμη ως «πολικώς ορθή» κίνηση αφού συνελήφθηκαν «τρομοκράτες». Τέλος, παρά την επιτυχημένη επιχείρηση η πολιτική ηγεσία, λαλίστατη για πολύ μικρότερα στο παρελθόν, φαίνεται να μην προχωράει (το αποφεύγει συστηματικά) σε επίσημες δηλώσεις… μάλλον λόγω καλοκαιρινής ραστώνης.
Ας προχωρήσουμε τώρα στο βασικότερο σημείο της ανάλυσής μας όπως αυτό προκύπτει από τα «συμφραζόμενα» της υπόθεσης:
Ξεκινάμε ανάποδα τη προσέγγισή μας απαντώντας από την αρχή για ποιο λόγο η επίσημη ελληνική πολιτεία φαίνεται εξαφανισμένη από την υπόθεση. Πολύ απλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε πιάσει απλούς τρομοκράτες αλλά έχουμε εξαρθρώσει ένα δίκτυο Κούρδων οι οποίοι χτυπούν το τουρκικό κράτος και του επιφέρουν σοβαρά πλήγματα. Πόσο «εθνικά υπερήφανη» θα ήταν λοιπόν η κυβέρνηση της χώρας μας μετά από μία τέτοια επιτυχία;
Γιατί όμως να προχωρήσουμε στη συγκεκριμένη επιχείρηση εξάρθρωσης της συγκεκριμένης οργάνωσης; Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, τα περί «ΑΟΖ» και λοιπών χαριτωμένων, η κυβέρνηση των Αθηνών τα έχει κάνει «γαργάρα» όπως φυσικά και όλες τις υπόλοιπες προεκλογικές της εξαγγελίες. «Σιγά» θα μου πείτε, «μας λες κάτι καινούργιο»; Φυσικά και όχι, αφού ουδείς περιμένει από μία κυβέρνηση της σημερινής Ελλάδας να λειτουργήσει με βάση το «εθνικό συμφέρον» όπως το αντιλαμβάνεται ο «μέσος σκεπτόμενος Έλληνας» και όχι όπως μας το σερβίρουν οι εκάστοτε κυβερνώντες κατά καιρούς και ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με την Τουρκία.
Δηλαδή, ήταν προς το «εθνικό μας συμφέρον» το «no flags, no troops, no ships» το βράδυ των Ιμίων, η υπογραφή της «Μαδρίτης», η ακύρωση της εγκατάστασης των S-300 στην Κύπρο, η «ολύμπια ψυχραιμία» όταν δολοφονούνταν ο Ισαάκ και ο Σολομού, όταν σκοτωνόταν ο Ηλιάκης, όταν «κουκουλώναμε» από τη δεκαετία του 80 το θέμα της ΑΟΖ, και του ενεργειακού μας πλούτου από τη δεκαετία του 50.
Τέλος, ήταν προς το «εθνικό μας συμφέρον» όταν παραδινόταν ο Αμπντνουλάχ Οτζαλάν (να υπενθυμίσουμε ότι τις ημέρες εκείνες ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης είχε «γρίπη» και δεν εμφανιζόταν πουθενά, ενώ ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Παπανδρέου, ήταν «εκτός Ελλάδος», τι πρωτότυπο, με αποτέλεσμα η «καυτή πατάτα» να καταλήξει στον Θεόδωρο «μαζί τα φάγαμε» Πάγκαλο).
Είναι προς το «εθνικό μας συμφέρον» σήμερα, να δείξουμε για ακόμα μία φορά τον ραγιαδισμό μας σε μία Τουρκία της οποίας ολόκληρη η εξωτερική της πολιτική καταρρέει, στην οποία η κοινωνική ειρήνη μεταξύ των ίδιων των Τούρκων κρέμεται από μία κλωστή και σε μία Τουρκία της οποίας η ηγεσία βρίσκεται στον προθάλαμο χαρακτηρισμού της από την δυτική κοινή γνώμη ως απολυταρχική και αλαζονική με αποτέλεσμα να χάσει τα ερείσματά της στο εξωτερικό.
Είναι προς το «εθνικό μας συμφέρον» σήμερα, να αποδείξουμε την έλλειψη υπάρξεως ανδρικών αδένων η οποία μας χαρακτηρίζει τα τελευταία 60 έτη, στον μόνο ίσως παράγοντα ο οποίος αυτή της στιγμή αποτρέπει τη Τουρκία από το να «ξεκαθαρίσει» την υπόθεση με εμάς τους… γκιαούρηδες, δηλαδή τους Κούρδους. Η Αθήνα στην ουσία προχωράει σε μία μη φιλική ενέργεια προς το έθνος των Κούρδων οι οποίοι αυτοί τη στιγμή βρίσκονται στο κρισιμότερο σημείο για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.
Δεν βλέπουν οι «στρατηγιστές» των Αθηνών τους Κούρδους του βορείου Ιράκ να αυτονομούνται όλο και περισσότερο από τη Βαγδάτη; Δεν αντιλαμβάνονται οι προστάτες του «εθνικού μας συμφέροντος» ότι οι Κούρδοι στη Συρία έχουν στην ουσία ανακηρύξει την ανεξαρτησία τους, και έχουν πάρει στο κατόπι τους «μαχητές της ελευθερίας» σουνίτες – κανίβαλους, συμμάχους του Ερντογάν οι οποίοι λυμαίνονται τη χώρα τους; Δεν βλέπουν τέλος οι μεγάλοι προοδευτικοί «διανοητές» της χώρας μας τους Κούρδους της Τουρκίας να έχουν ελέγξει εδώ και ένα περίπου έτος επαρχίες στα νοτιοανατολικά της χώρας και να βρίσκονται ένα βήμα προ της ανακήρυξης ανεξαρτησίας ή στη χειρότερη για αυτούς περίπτωση και καλύτερη για τους Τούρκους, στη δημιουργία μίας συνομοσπονδίας Τούρκων/Κούρδων;
Δεν έφτανε στους πολιτικούς ταγούς μας η ντροπή της παράδοσης του Α. Οτσαλάν στους Τούρκους, πρέπει τώρα για να αποδείξουμε την «στρατηγική μας ψυχραιμία» να παραδώσουμε στο πιάτο του Σουλτάνου κι άλλους εχθρούς του τουρκικού κράτους;
Δηλαδή τι πιστεύουμε ότι θα συμβεί τώρα; Οι Τούρκοι θα μας πουν «ευχαριστώ», θα μας επιτρέψουν να κάνουμε ΑΟΖ και εξορύξεις ή μήπως θα αρχίσουν να λένε ότι είχαν δίκιο όταν κατηγορούσαν την Ελλάδα για «υπόθαλψη και βοήθεια τρομοκρατών» και να γίνουν πιο επιθετικοί απέναντί μας; Γιατί να ρίξουμε και άλλο νερό στον μύλο της Άγκυρας; Γιατί να αποδείξουμε ότι είμαστε κράτος μειωμένης κυριαρχίας ΚΑΙ στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής;
Θα ρωτούσε κάποιος, «κι εάν για τη συγκεκριμένη κίνηση έχει βάλει το χεράκι του και ο υπερατλαντικός μας κοινός σύμμαχος;» Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ έχουν άμεσο ενδιαφέρον για το Κουρδικό για μία σειρά λόγους όπου έχουν αναλυθεί κατά καιρούς στη διαδικτυακή αυτή γωνία. Είναι επίσης σαφές ότι οι ΗΠΑ «έδωσαν» στην ουσία τον Οτζαλάν στους Τούρκους με αντάλλαγμα (κάτι το οποίο «δεν ήξεραν» οι Τούρκοι βέβαια) την ανεξαρτητοποίηση (στην ουσία περί αυτού πρόκειται) του Βορείου Ιράκ.
Αρκεί να θυμηθούμε ότι το «σαφάρι» του Οτζαλάν ξεκίνησε – από τη Συρία, μην το ξεχνάμε – ταυτόχρονα με την «Συμφωνία της Ουάσιγκτον» μεταξύ Μπαρζανί (KDP) – Ταλαμπανί (PUK) και ΗΠΑ. Άρα, οι βουλήσεις των ΗΠΑ αναφορικά με το Κουρδικό μόνο φιλοτουρκικές δεν μπορεί να είναι, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, και των γεγονότων που έχουν λάβει χώρα στη περιοχή τα τελευταία δεκαπέντε με είκοσι έτη. Εάν κάποιος λάβει τη γεωπολιτική πραγματικότητα υπόψη του, θα πρέπει να ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ότι η Ελλάδα αντί να δημοσιοποιεί ότι συλλαμβάνει Κούρδους θα έπρεπε, εάν θα ήθελε να μη συμμετέχει καθόλου στο συγκεκριμένο παίγνιο, αφού κάποιοι άλλοι «καθαρίζουν» για την ίδια, να αποτρέπει τη δημιουργία των δικτύων αυτών από την αρχή.
Εάν η Ελλάδα ήταν κράτος με ελάχιστο αυτοσεβασμό θα έπρεπε, εάν υπήρχε κάποια απαίτηση από την Ουάσιγκτον για μία «τακτική» κίνηση εξάρθρωσης κουρδικών πυρήνων προς κατευνασμό της Άγκυρας (αν και οι συγκεκριμένοι στράφηκαν και κατά αμερικανικών στόχων και η ανοχή των ΗΠΑ ως γνωστόν είναι μηδενική), αυτό να γινόταν υπό το πέπλο της μεγαλύτερης δυνατής εχεμύθειας και μυστικότητας.
Και εδώ ερχόμαστε στο κυρίαρχο ερώτημα: Για ποιο λόγο η Ελλάδα έδωσε τέτοια δημοσιότητα στη συγκεκριμένη κίνηση; Για ποιο λόγο η Αθήνα αντί να «καθαρίσει» την υπόθεση χωρίς παρατράγουδα δηλαδή μέσω μίας μυστικής επιχείρησης το έκανε «τούμπανο»; Δυστυχώς, η απάντηση είναι και πάλι απλή. Ακόμα και οι ΗΠΑ να θέλανε και να απαιτούσαν μία συγκεκριμένη ενέργεια, είναι σίγουρο ότι κανείς δεν είπε στους Έλληνες να «καρφωθούν» από μόνοι τους. Η συγκεκριμένη κίνηση δεν έγινε για κανέναν άλλο λόγο παρά για να «χαϊδέψει» τα νεοθωμανικά αυτιά των επικυρίαρχων στην Άγκυρα, με απώτερο σκοπό ίσως να μην μας κάνουνε «ντα-ντα» στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα και για οποιοδήποτε λόγο.
Κλείνουμε την σύντομη αυτή τοποθέτηση υπογραμμίζοντας ότι σε επιχειρησιακό επίπεδο, οι δυνάμεις ασφαλείας επιτέλεσαν το καθήκον τους με άψογο και επαγγελματικό τρόπο ακολουθώντας τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας. Σε πολιτικό επίπεδο, είναι εμφανής η «ντροπή» της ηγεσίας γι’ αυτό που έγινε. Σε στρατηγικό δε επίπεδο, για ακόμα μία φορά αποδείξαμε ότι συμπεριφερόμαστε ως βιλαέτι της Τουρκίας, η οποία μας απειλεί κι εμείς με τη «στρατηγική ψυχραιμία» είμαστε έτοιμοι να παραδώσουμε και τις… νησίδες στην Κηφισίας εάν και εφόσον ο αποτυχημένος κύριος Νταβούτογλου το απαιτήσει.
Επιπροσθέτως, για ακόμα μία φορά αποδεικνύουμε στον πλέον ενισχυμένο γεωπολιτικό δρώντα της ευρύτερης περιοχής, τους Κούρδους, ότι είμαστε πολύ λίγοι για οτιδήποτε. Τέλος, το ερώτημα που τίθεται είναι το κατά πόσο η συγκεκριμένη κίνηση μπορεί να εκληφθεί ως επιχειρησιακή επάρκεια των δυνάμεων ασφαλείας της χώρας, ή… ευκαμψία μέσης των πολιτικών ταγών της χώρας, ένα σαφές μήνυμα απέναντι σε κάθε δυνητικό σύμμαχο τον οποίο προσπαθούμε να «διπλαρώσουμε» για να μας βοηθήσει με το θέμα της ΑΟΖ και της ενέργειας.
Φυσικά, κάθε σκέψη ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του ΥΠΕΘΑ στις ΗΠΑ και μία εβδομάδα πριν την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο χαρακτηρίζεται ασφαλώς ως σύμπτωση…
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη
http://www.defence-point.gr/news/?p=81621
2.
Στα πλαίσια του Ελληνο-Τουρκικού Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας (ΣΣΣ) που έλαβε χώρα στις αρχές Μαρτίου (4-5/3/2013) στην Κων/πολη, ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεσμεύτηκε όπως η ΕΛ.ΑΣ «συλλάβει και απελάσει άμεσα» (προς την Τουρκία) τα ηγετικά στελέχη Κουρδικών και Τουρκικών ακρο-αριστερών ένοπλων οργανώσεων που βρίσκονται επί Ελληνικού έδάφους.
Οι Τούρκοι απαίτησαν την άμεση απέλαση του Zeki Gürbüz, ηγετικού στελέχους του Μαρξιστικού Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (MLKP). Ειδικότερα, ο 47χρονος Zeki Gürbüz καταδιώκεται εδώ και χρόνια από το τουρκικό κράτος. Επιπροσθέτως, στον Zeki Gürbüz αποδίδεται ότι βρέθηκε να κατέχει όπλα και εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου η ΕΛ.ΑΣ έχει ήδη συλλάβει ένα στέλεχος με τα αρχικά S.E., ο οποίος φέρεται ότι είναι μέλος της Τουρκικής ένοπλης ακρο-αριστερής οργάνωσης DHKP/C. Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο «για αλλαγή γραμμής» από την Ελλάδα, όπου όλες οι αιτήσεις των Τούρκων για «επαναπατρισμό τρομοκρατών» έπεφταν μέχρι σήμερα στο κενό.
Σύμφωνα με έγγραφο της ΜΙΤ, που διέρρευσε στον Τουρκικό Τύπο, ο Zeki Gürbüz έχει οργανικές σχέσεις με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι μέλη του MLKP εκπαιδεύονταν στη χρήση όπλων στο στρατόπεδο Gare του ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ.
Ο Ζeki Gürbüz έχει – κατά εξακολούθηση- αποδράσει από ενέδρες και εφόδους των Τουρκικών υπηρεσιών ασφαλείας (Αστυνομία-Στρατοχωροφυλακή). Το 2006, σε καλά οργανωμένη έφοδο της Τουρκικής Αστυνομίας, όπου συνελλήφθησαν πολλά ηγετικά στελέχη του MLKP, o Gürbüz κατάφερε να ξεφύγει « στο τελευταίο λεπτό».
Σε έφοδο της ΕΛ.ΑΣ στο Κέντρο Προσφύγων Λαυρίου (21-22/3/2013) προσήχθησαν 14 ύποπτοι, μεταξύ των οποίων και οι Fadik Adıyaman, Nevzat Kalaycı, Ali Temiz and Havva Suiçmez με ερυθρή αγγελία από την Ιnterpol. Oι δεκατρείς εξ αυτών αφέθηκαν ελεύθεροι καθώς δεν προέκυψε συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις ενώ η Havva Suiçmez συνελήφθη.
Τα ονόματα των προσαχθέντων είναι: Hüseyin Çakıl, Çağdaş Ozan Yavanoğlu, Fadik Adıyaman, Mustafa Yılmaz, Şerif Turunç, Ali Temiz, Nevzat Kalaycı, İsmail Zat, İleni Açıkgöz, Kadir Kaya, Mehmet Yaman, Hasan Koşar, Zöhre Yılmaz and Havva Suiçmez. H Τουρκία ζήτησε την άμεση απέλαση των Fadik Adıyaman, Nevzat Kalaycı, Ali Temiz για τους οποίους εκκρεμεί ερυθρή αγγελία της Ιnterpol.
Πρόσφατα το DHKP/C (1/2/2013) είχε χτυπήσει την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα (επίθεση αυτοκτονίας) όπου έχασε τη ζωή του ένας Τούρκος υπάλληλος security. Αμέσως μετά χτυπήθηκαν με αντι-αρματικό όπλο (LOW) τα κεντρικά κομματικά γραφεία του ΑΚΡ στη Άγκυρα και το Υπουργείο Δικαιοσύνης (11/3/2013).
Η Τουρκική αστυνομία έχει κλιμακώσει τις εφόδους σε γιάφκες του DHKP/C λόγω της αύξησης των πρόσφατων επιθέσεων της οργάνωσης αλλά και λόγω – βάση πληροφοριών της Αντιτρομοκρατικής – της προετοιμασίας επιθέσεων αυτοκτονίας από μέλη του DHKP/C με στόχους κυβερνητικά κτήρια και γραφεία του ΑΚΡ.
Από τον Ιανουάριο του 2013, έχουν συλληφθεί στην Τουρκία για τη συμμετοχή τους στην «τρομοκρατική» DHKP/C άνω των 100 ατόμων. Το DHKP/C θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία τις ΗΠΑ και την Ε.Ε
Στα γρανάζια της Δικαιοσύνης
Τη μη έκδοση στην Τουρκία των Κούρδων Zeki Gürbüz και Μπουλέντ Κομέρτ, εισηγήθηκε πρόσφατα στο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ο αντι-εισαγγελέας Γεώργιος Μπόμπολης. Οι δύο Κούρδοι είχαν συλληφθεί (Φεβρουάριος 2013) στο πλαίσιο ενεργοποίησης ερυθράς αγγελίας, η οποία έχει σταλεί από τις τουρκικές αρχές στις ελληνικές από το έτος 2005.
Οι τουρκικές αρχές τούς αναζητούν για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ τούς αποδίδεται ότι είχαν συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Επιπροσθέτως, στον Gürbüz αποδίδεται ότι βρέθηκε να κατέχει όπλα και εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Μερικές εβδομάδες πριν, το Συμβούλιο Εφετών της Πάτρας αποφάσισε ομόφωνα τη μη έκδοση των δύο Κούρδων στη γείτονα χώρα. Ωστόσο, η εισαγγελία Εφετών της Πάτρας άσκησε έφεση και η υπόθεση οδηγήθηκε στον Άρειο Πάγο. Η έφεση συζητήθηκε στο ανώτατο δικαστήριο, όπου ο κ. Μπόμπολης πρότεινε να απορριφθεί ως αναιτιολόγητη.
Οι δύο Κούρδοι υποστήριξαν ότι η δίωξή τους από τις τουρκικές αρχές οφείλεται στην καταγωγή τους και στα πολιτικά τους φρονήματα.
Ως μάρτυρες υπεράσπισης των δύο εκζητούμενων κατέθεσαν οι βουλευτές Θ. Δρίτσας (ΣΥΡΙΖΑ) και Β. Χατζηλάμπρου (ΠΑΣΟΚ) και ο τ. βουλευτής (ΠΑΣΟΚ) Αντ. Καράς. Ωστόσο, τον τελικό λόγο για την έκδοση των δύο Κούρδων θα έχει, σύμφωνα με τη νομοθεσία, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αντ. Ρουπακιώτης.
Το ΚΕΔΔΕ «Κίνημα για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαίωματα» σε ανακοίνωση του (30/3/2013) καταγγέλει ότι « Όπως προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία, το κατηγορητήριο ήταν διάτρητο και με πολλαπλές αντιφάσεις, οι διώξεις είχαν ασκηθεί λόγω της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης των εκζητούμενων που είχαν συλληφθεί και βασανισθεί στο παρελθόν στην Τουρκία (και ειδικά για τον Ζ. Κορμπουζ και λόγω της εθνικής, θρησκευτικής, αλλά και οικογενειακής του στοχοποίησης, αφού η μεν αδελφή του είναι ένα σύμβολο αγώνα που ξεσήκωσε διεθνή καμπάνια ενάντια στα βασανιστήρια, ενώ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του έχουν συλληφθεί και κακοποιηθεί). Κατέστη απόλυτα σαφές ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος εάν εκδοθούν στην Τουρκία να βασανισθούν για να ομολογήσουν τις πράξεις τους.
Ω του θαύματος όμως, την επομένη της απόφασης -προτού μάλιστα καν καθαρογραφεί- ασκήθηκε έφεση από τον Εισαγγελέα Εφετών Πατρών (κατά πλήρη αντίφαση με το γεγονός ότι η Εισαγγελέας Εφετών της έδρας επεσήμανε πόσο διάτρητο είναι το κατηγορητήριο), ο οποίος παρήγγειλε μάλιστα να διατηρηθεί η κράτηση παρά τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου!
Αν τα γεγονότα αυτά συνδυασθούν με τις έντονες φήμες, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, περί μυστικής συμφωνίας Σαμαρά-Ερντογάν για την έκδοση πολιτικών προσφύγων στην Τουρκία, καταλαβαίνει κανείς ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να κουρελιάσει και τη Συνθήκη της Γενεύης, όπως κουρέλιασε το Σύνταγμα και τα δικαιώματα των εργαζομένων στη χώρα μας.
Είναι σαφές ότι δεν συγκινεί την ελληνική κυβέρνηση το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή στην Τουρκία εξελίσσεται ένα όργιο καταπάτησης δικαιωμάτων με τη σύλληψη στη βάση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας χιλιάδων πολιτών κουρδικής καταγωγής (10.000 τελούν υπό κατηγορία), αλλά και εκατοντάδων Τούρκων συνδικαλιστών στον ιδιωτικό (DISK) και δημόσιο τομέα (KESK), καθώς και δικηγόρων που έχουν παλέψει για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών.
Τον Ιούλιο του 2011, μια 42χρονη υπήκοος Τουρκίας συλλαμβάνεται στη Θεσσαλονίκη με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα. Κατηγορείται από τις Γερμανικές εισαγγελικές Αρχές ως μέλος της ένοπλης οργάνωσης DHKP/C. Μαζί της συλλαμβάνεται και ένας άνδρας 50 ετών Τουρκικής υπηκοότητας.
Σε έφοδο της Αστυνομίας σε δύο διαμερίσματα θα βρεθούν πλαστές Βουλγαρικές ταυτότητες και άδειες οδήγησης αλλά και σκληροί δίσκοι υπολογιστών. Ο άνδρας που ήρθε στην Ελλάδα το 2003, αντιμετωπίζει επίσης διώξεις για υπόθαλψη εγκληματία και κατοχή πλαστών εγγράφων. Η αίτηση ασύλου που είχε υποβάλλει είχε ήδη απορριφτεί ενώ εκκρεμεί η έφεση.
Η μυστική συμφωνία
Συμφωνα με δημοσιεύματα του Τουρκικού Τύπου, ένα μήνα πριν τη σύγκλιση του Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας στην Κων/πολη (4/2/2013) υπήρξε συνάντηση Υπηρεσιακών παραγόντων των Υπουργείων Δημόσιας Τάξης Ελλάδος και Τουρκίας.
Συγκεκριμένα ο Αρχηγός της Τουρκικής Αστυνομίας Mehmet Kiliclar και ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ Νίκος Παπαγιαννόπουλος συμφώνησαν στη διάλυση των πυρήνων Κουρδικών και ακρο-αριστερών Τουρκικών οργανώσεων στην Ελλάδα.
Ένα μήνα αργότερα (4/3/2013) έλαβε χώρα το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδος – Τουρκίας στην Κων/πολη όπου υπεγράφησαν 25 μνημόνια συνεργασίας μεταξύ άλλων και για την παράνομη μετανάστευση.
Την ίδια μέρα το Ινστιτούτο Στρατηγικής Σκέψης (στην Άγκυρα) αποκάλυψε ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούν το δόλωμα των Τουρκικών επενδύσεων στην χρεοκοπημένη Ελλάδα προκειμένου η τελευταία να ενδώσει στην απέλαση Κούρδων και Τούρκων ακρο-αριστερών.
Κύμα συλλήψεων
Ο Zeki Gorbuz, αιτών πολιτικού ασύλου στην Ελλάδα, συλλαμβάνεται στις 12 Φεβρουαρίου 2013. Οι Τουρκικές διωκτικές αρχές απέστειλαν ερυθρή αγγελία της Ιντερπόλ στην ΕΛ.ΑΣ μια μόλις ημέρα πριν την καθορισμένη συνέντευξη του Zeki Gorbuz προκειμένου να λάβει πολιτικό άσυλο. Τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης πρόβαλλαν αστραπιαία την είδηση καθώς ο Zeki Gorbuz θεωρείται από τους Τούρκους ακραίος αριστερός και περιφερειακός υπεύθυνος του MLΚP. Η εν λόγω οργάνωση θεωρείται τρομοκρατική από την Τουρκία.
Την ίδια ημέρα της σύλληψης του Gorbuz στην Πάτρα, ο Bulent Comert ο οποίος βρισκόταν στην Ελλάδα ως αιτών πολιτικό άσυλο από το 2002 συλλαμβάνεται επίσης στην ίδια πόλη. Η αίτηση του για χορήγηση πολιτικού ασύλου είχε εγκριθεί το 2003 αλλά δεν του είχε παραχωρηθεί πολιτικό άσυλο από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Ο ίδιος θεωρείται σημαίνον στέλεχος του DHKP-C ενώ δραπέτευσε όντας κρατούμενος στην απομόνωση (Λευκά κελιά) σε Τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Το νεοσύστατο ΚΕΔΔΕ «Κίνημα για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαίωματα» σε ανακοίνωση του (22/3/2013) καταγγέλει ότι «Το τελευταίο διάστημα οι ελληνικές αρχές έχουν βάλει μπρος ένα μηχανισμό συλλήψεων εναντίον Τούρκων και Κούρδων πολιτικών προσφύγων στη χώρα μας. Ιδιαίτερα αυτό εντάθηκε μετά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία και κορυφώνεται τις τελευταίες ημέρες.
Από χθες η αστυνομία προχωράει σε αθρόες συλλήψεις Τούρκων πολιτικών προσφύγων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη στους οποίους έχει παραχωρηθεί πολιτικό άσυλο εδώ και αρκετά χρόνια ενώ παράλληλα προβαίνουν σε έρευνες στα σπίτια τους και σε μαγαζιά που διατηρούν και βγάζουν το ψωμί τους.
Καταγγέλλουμε όλες αυτές τις ενέργειες που έχει αποφασίσει και υλοποιεί η Κυβέρνηση σε βάρος των πολιτικών προσφύγων που έχουν καταφύγει στη χώρα μας και ζητάμε να σεβαστεί τους διεθνείς κανόνες και συμβάσεις για τους πολιτικούς πρόσφυγες. Η κίνηση διαδικασιών έκδοσής τους σημαίνει άμεσο κίνδυνο για τη ζωή τους και ο λαός μας δεν μπορεί να μείνει απαθής σε τέτοιου τύπου απάνθρωπες ενέργειες.
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Πρόσφυγες σε ανακοίνωση της (27/3/2013) τονίζει ότι «Καταγγέλλουμε τη σύλληψη της αγωνίστριας πολιτικής πρόσφυγα Gonul Yilmaz που έγινε στο κέντρο της Αθήνας, με μέθοδο που θύμιζε απαγωγή. Η αγωνίστρια βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και 15 χρόνια και έχει πάρει πολιτικό άσυλο. Με συνοπτικές διαδικασίες μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και αποφασίστηκε η προφυλάκιση της στον Κορυδαλλό.
Καταγγέλλουμε επίσης ότι μπροστά στην άρνησή της να υποστεί εξευτελιστική σωματική έρευνα την έκλεισαν στην απομόνωση των φυλακών της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται αγωνιστές της ελευθερίας με αυτόν τον εξευτελιστικό τρόπο. Πρέπει να υπάρξει άμεση παρέμβαση του Υπουργού Δικαιοσύνης για να προστατευθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτικών προσφύγων και η αξιοπρέπειά τους.
Το τελευταίο διάστημα η ελληνική δικαιοσύνη και τα σώματα ασφαλείας δείχνουν μια υπερβολική δραστηριότητα στο κυνήγι των πολιτικών προσφύγων ειδικά από την Τουρκία, πράγμα που έχει ενταθεί μετά και την επίσκεψη του κ. Σαμαρά στην Τουρκία.
Διαφαίνεται μια στενή συνεργασία των δυο κρατικών υπηρεσιών ασφάλειας, που με συντονισμένες κινήσεις προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους πολιτικούς πρόσφυγες, ενώ παράλληλα προωθούν διαδικασίες έκδοσης πολιτικών προσφύγων, αποδεχόμενοι τις όποιες αστήρικτες αιτιάσεις κατασκευάζει η Τουρκική αστυνομία.
Πολλοί πολιτικοί πρόσφυγες απευθύνονται στο Τμήμα Αλλοδαπών, η Interpol εκδίδει εναντίον τους, ένταλμα σύλληψης.
Τον τελευταίο μήνα συνελήφθησαν δυο στην Πάτρα, ένας στη Θεσσαλονίκη και ένας στην Αθήνα, σύνολο τέσσερα άτομα, με ένταλμα σύλληψης από την Interpol. Αυτό που πρέπει να αναδείξουμε είναι ότι τα εντάλματα σύλληψης από την Interpol εκδίδονται λίγες μόνο μέρες πριν την ανανέωση ταυτότητας ή άλλων διαδικασιών για ζητήματα ασύλου.
Για αυτό το λόγο συλλαμβάνονται και φυλακίζονται.
Με τέτοιες κατηγορίες εκδίδονται συνέχεια εντάλματα σύλληψης για Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες, με αποτέλεσμα να εκκρεμούν αυτό το διάστημα αρκετές περιπτώσεις δικαστικών διαδικασιών με απειλούμενες εκδόσεις στην Τουρκία.
Τονίζουμε ότι είναι αδιανόητο να μπαίνουν σε τέτοια ταλαιπωρία άνθρωποι που έχουν υποστεί απάνθρωπα βασανιστήρια στις Τούρκικες φυλακές και συγχρόνως να είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται τεράστια οικονομική αφαίμαξη καθώς όλες αυτές οι διαδικασίες είναι σημαντικά υψηλού κόστους.»
Εκτός από τους Gorbuz και Comert, έχουν συλληφθεί τρεις ακόμη αιτούντες πολιτικού ασύλου. Πρόκειται για τους Meric Serkan (14/2/2013), Fadik Adauman (26/2/2013) και Huseyin Cakil (6/4/2013). Όλοι διώκονται από τις Τουρκικές Αρχές για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις και σύμφωνα με τη ΜΚΟ Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και οι 5 προαναφερόμενοι έχουν υποστεί βασανιστήρια στις Τουρκικές φυλακές.
Ο δικηγόρος και μέλος του ΚΕΔΔΕ κ. Σαραφιάνος που στο παρελθόν έχει χειριστεί σχετικές υποθέσεις θα δηλώσει ότι «είναι περίεργο που ο Εισαγγελέας άσκησε έφεση στην απόφαση του Πρωτοδικείου (σς για τη μην απέλαση του Gorbuz). Με δεδομένες τις φήμες για μια μυστική συμφωνία μεταξύ Σαμαρά-Ερντογάν για την απέλαση αιτούντων ασύλου στην Τουρκία, είναι ξεκάθαρο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση πρόκειται να παραβιάσει την Συνθήκη της Γενεύης».
Το «Δελτίο Τύπου» της ΜΙΤ
Δημοσιεύματα του Τουρκικού Τύπου (εφημερίδα Bugun, προσκείμενη στην Κυβέρνηση Ερντογάν) που επικαλούνται «αναφορές» της ΜΙΤ κάνουν λόγο για ηγετικά στελέχη του DHKP/C που κατοικοεδρεύουν στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου. Συγκεκριμένα αναφέρονται στη «Μεγάλη Αδελφή» Ζερρίν Σαρί και στο Χουσείν Τεκίν.
Ο Τεκίν – σύμφωνα με τον Τουρκικό Τύπο – λόγω του εμφυλίου πολέμου στη Συρία προωθεί ένα μέρος της ένοπλης πτέρυγας του DHKP/C από τη Λαττάκια στην Ελλάδα. Επίσης η εφημερίδα Bugun ισχυρίζεται ότι μέλη του DHKP/C εκπαιδεύεται στη χρήση όπλων εντός της Ελλάδος και συγκεκριμένα σε «στρατόπεδα» στην Κινέττα, στον Ωρωπό και στο Δήλεσι.
Στο δημοσίευμα δεν λείπουν και λεπτομερείς περιγραφές για την εκπαιδευτική δραστηριότητα των «τρομοκρατών». Συγκεκριμένα, «στη Κινέττα οι τρομοκράτες κάνουν περισσότερο σωματική αγωγή ενώ η εκπαίδευση στα όπλα και τις βόμβες γίνεται στον Ωρωπό και στο Δήλεσι. Σε απόσταση 200 μέτρων από την παραλία βρίσκεται τριώροφο σπίτι στο χώρο του στρατοπέδου, τα δε όπλα κρύβονται θαμμένα κάτω από το δεντρο της κορομηλιάς».
Η εφημερίδα Vatan με τίτλο «Το Καντίλ του DHKP/C στην Ελλάδα» γράφει ότι «διαπιστώθηκε πως ο βομβιστής που πραγματοποίησε την επίθεση αυτοκτονίας ( στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα 1/2/2013) εισήλθε στην Τουρκία από την Ελλάδα με πλαστό διαβατήριο.
Η εφημερίδα Turkiye σε ρεπορτάζ με τίτλο «Δίνουμε έγγραφα στην γείτονα» γράφει ότι «η Άγκυρα ετοίμασε φάκελο αναφορικά με το PKK και το DHKP/C που βρίσκεται στην Ελλάδα. Η Τουρκία θα παραδώσει κατάλογο μελών του DHKP/C και άλλων οργανώσεων καθώς και τις δραστηριότητες τους στο περιθώριο του Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδος – Τουρκίας (4-5/3/2013)»
Το Κέντρο Υποδοχής στο Λαύριο
Το Ανοιχτό Κέντρο αιτούντων ασύλου δημιουργήθηκε το 1947 . Το κτήριο είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Υγείας . Τη διαχείριση του Κέντρου την έχει με ανάθεση ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ) που εκπροσωπείται νομίμως από τον πρόεδρο του Δ.Σ.ΕΕΣ κ. Μαρτίνη.
Αποτελείται από τρία κτήρια Α,Β, και Γ δυναμικότητας 320 ατόμων. Σήμερα και στα τρία κτήρια φιλοξενούνται 266 άτομα και 85 παιδιά. Ο ΕΕΣ δηλώνει 218 πολιτικούς πρόσφυγες, διότι δεν υπολογίζει-εξαιρεί εκείνους που δεν έχουν πάρει ακόμη ροζ κάρτα. Για κάποιους λοιπόν κάποιοι άνθρωποι –ανάμεσα τους παιδιά- δεν υπάρχουν σε κανένα έγγραφο. Εάν κάποιος απαγάγει ένα παιδί, το παιδί αυτό δεν υπάρχει για το κράτος .
Τριτοκοσμικές Συνθήκες
Σε όλες τις κολόνες του κτιρίου Α, που «φιλοξενεί» Κούρδους, η υγρασία έχει αποκαλύψει όλους τους οπλισμούς, στις πλάκες και στα δοκάρια έχουν φυτρώσει αρμυρίκια. Στα δύο από τα τρία κτίρια έχουν να γίνουν σοβαρές εργασίες συντήρησης από το 1951! Εκεί διαμένουν σήμερα 22 οικογένειες με 60 παιδιά.
Το πρόβλημα στατικότητας των κτιρίων όμως είναι γνωστό εδώ και 8 χρόνια, καθώς το 2005 έγινε η πρώτη αυτοψία από την Πολεοδομία Μαρκοπούλου. Από το 2006 έως το 2010 πραγματοποιήθηκαν τρεις αυτοψίες στον χώρο χωρίς να γίνει καμία ανάθεση μελέτης από το υπουργείο. Από τις 20/8/2011 υπάρχει έγγραφο για την άμεση εκκένωση του κτιρίου.
Επειτα από απόφαση του τότε υπουργού Υγείας Α. Λοβέρδου υπήρξε πρόβλεψη μεταφοράς μέρους των προσφύγων στην τοποθεσία Νεράκι, 1,5 χιλιόμετρο έξω από την πόλη, δίπλα σε ένα πρώην πεδίο βολής, σε 20 τσίγκινα, λυόμενα κοντέινερ που είχαν χρησιμοποιηθεί για σεισμόπληκτους.
Οι Κούρδοι ζήτησαν έγγραφες δεσμεύσεις ότι θα εξασφαλιστεί η αξιοπρεπής μεταστέγαση για όλους και ότι θα τους δοθεί το χρονοδιάγραμμα επισκευής του κτιρίου Α. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Οι Κούρδοι αρνήθηκαν να φύγουν.
Ακολούθησε μήνυση του Α. Λοβέρδου κατά 7 εκπροσώπων των προσφύγων με αδίκημα «παρεμπόδιση αποτροπής κοινού κινδύνου»! Το υπουργείο μιλούσε για πείσμα των Κούρδων και οι πρόσφυγες για εμπαιγμό. Οι πρόσφυγες φοβούνται ότι, αν φύγουν από το κέντρο, δεν θα μπορέσουν να επιστρέψουν ποτέ. Δύο χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Το κέντρο λειτουργεί με κρατική χρηματοδότηση, αλλά την ευθύνη διαχείρισης των κονδυλίων την έχει ο Ερυθρός Σταυρός, με τον οποίο όμως το υπουργείο Εργασίας, στο οποίο πλέον υπάγεται, δεν έχει υπογράψει την ανανέωσης της σύμβασης. Οι 35 εργαζόμενοι του Ερυθρού Σταυρού είναι εδώ και 6 μήνες απλήρωτοι και είναι ορατό το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν οι γιατροί μέσα στον Μάιο.
Αιτούντες «αορίστου χρόνου»
Στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου φιλοξενούνται πρόσφυγες αιτούμενοι πολιτικού ασύλου για 15 και 20 χρόνια .Πολλοί εξ αυτών έχουν πρωτοστατήσει στην εξέγερση των «Λευκών Κελιών» στην Τουρκία και κάποιοι έχουν εμφανή σημάδια βασανισμού υπομένοντας δεκαετίες το «μαρτύριο» του ελληνικού κράτους το οποίο αναβάλλει συνεχώς την χορήγηση ασύλου και τελευταία έστειλε και τέσσερις αποφάσεις απέλασης.
Σημειωτέoν υπάρχουν οικογένειες όπου ο πατέρας δεν έχει χαρτιά , η μητέρα έχει ροζ κάρτα και το παιδί ιθαγένεια διότι έχει γεννηθεί στην Ελλάδα . Επομένως υπάρχει διάλυση της οικογένειας.
Συμπέρασμα
Αν η κυβέρνηση Σαμαρά έχει συμφωνήσει στη διάλυση και απέλαση πυρήνων Κούρδων και Τούρκων ακρο-αριστερών οφείλει να εξηγήσει στη κοινή γνώμη τους λόγους και τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης επιλογής. Εξυπηρετεί και σε τι τα Ελληνικά στρατηγικά συμφέροντα; Έχουν δεσμευτεί οι Τούρκοι ότι θα επενδύσουν μαζικά στην Ελλάδα; Χρειάζεται η Πατρίδα μας το Τουρκικό επενδυτικό κεφάλαιο; Αν θεωρεί η Κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να ελέγξει τη «ροή και παραμονή» των εν λόγω οργανώσεων στην Ελλάδα, οφείλει να βελτιώσει την «συνεργασία» της ΕΥΠ με τις αντίστοιχες Υπηρεσίες Πληροφοριών της Ε.Ε.
Η Τουρκία που εκπαιδεύει και εξοπλίζει Ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες που δρουν ανεξέλεγκτα στη Συρία και σφαγιάζουν Άραβες Χριστιανούς δεν νομιμοποιείται να παραδίδει μαθήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα.
Του Κώστα Πικραμένου
-Σύμβουλου εξαγωγικών επιχειρήσεων – ειδικού σε θέματα economic intelligence. Εκδότης της επιθεώρησης «Διπλωματία και Εξαγωγές». Συγγραφέας και αρθρογράφος (http://ekdotika.blogspot.com)
(πηγή: NEXUS)
http://www.anixneuseis.gr/?p=72218
3.
Στις 29 Ιουνίου 2013, το RIMSE κατέγραψε τις επαφές ανώτατων πολιτικών παραγόντων στην Τουρκία με το Γιασίν Καντί και τις διαπλοκές που σχηματίζονται με βάση κοινά συμφέροντα.Το παρόν κείμενο συντάσσεται με νέα πληροφόρηση που δείχνει την βαθύτατη επίδραση που ασκεί πλέον το “σύστημα Καντί” στην Τουρκική πολιτική σκηνή, όπως και επιπλέον διαπλεκόμενες σχέσεις που τυγχάνουν πλέον της προσοχής της διεθνούς κοινότητας εν όψει και των εξελίξεων στη Συρία, την Αίγυπτο και αλλαχού.
2.
Ελληνοτουρκικά: η «μυστική συμφωνία» για την απέλαση Κουρδων – Τούρκων Αριστερών
Οι Τούρκοι απαίτησαν την άμεση απέλαση του Zeki Gürbüz, ηγετικού στελέχους του Μαρξιστικού Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος Τουρκίας (MLKP). Ειδικότερα, ο 47χρονος Zeki Gürbüz καταδιώκεται εδώ και χρόνια από το τουρκικό κράτος. Επιπροσθέτως, στον Zeki Gürbüz αποδίδεται ότι βρέθηκε να κατέχει όπλα και εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου η ΕΛ.ΑΣ έχει ήδη συλλάβει ένα στέλεχος με τα αρχικά S.E., ο οποίος φέρεται ότι είναι μέλος της Τουρκικής ένοπλης ακρο-αριστερής οργάνωσης DHKP/C. Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο «για αλλαγή γραμμής» από την Ελλάδα, όπου όλες οι αιτήσεις των Τούρκων για «επαναπατρισμό τρομοκρατών» έπεφταν μέχρι σήμερα στο κενό.
Σύμφωνα με έγγραφο της ΜΙΤ, που διέρρευσε στον Τουρκικό Τύπο, ο Zeki Gürbüz έχει οργανικές σχέσεις με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι μέλη του MLKP εκπαιδεύονταν στη χρήση όπλων στο στρατόπεδο Gare του ΡΚΚ στο Βόρειο Ιράκ.
Ο Ζeki Gürbüz έχει – κατά εξακολούθηση- αποδράσει από ενέδρες και εφόδους των Τουρκικών υπηρεσιών ασφαλείας (Αστυνομία-Στρατοχωροφυλακή). Το 2006, σε καλά οργανωμένη έφοδο της Τουρκικής Αστυνομίας, όπου συνελλήφθησαν πολλά ηγετικά στελέχη του MLKP, o Gürbüz κατάφερε να ξεφύγει « στο τελευταίο λεπτό».
Σε έφοδο της ΕΛ.ΑΣ στο Κέντρο Προσφύγων Λαυρίου (21-22/3/2013) προσήχθησαν 14 ύποπτοι, μεταξύ των οποίων και οι Fadik Adıyaman, Nevzat Kalaycı, Ali Temiz and Havva Suiçmez με ερυθρή αγγελία από την Ιnterpol. Oι δεκατρείς εξ αυτών αφέθηκαν ελεύθεροι καθώς δεν προέκυψε συμμετοχή τους σε τρομοκρατικές επιθέσεις ενώ η Havva Suiçmez συνελήφθη.
Τα ονόματα των προσαχθέντων είναι: Hüseyin Çakıl, Çağdaş Ozan Yavanoğlu, Fadik Adıyaman, Mustafa Yılmaz, Şerif Turunç, Ali Temiz, Nevzat Kalaycı, İsmail Zat, İleni Açıkgöz, Kadir Kaya, Mehmet Yaman, Hasan Koşar, Zöhre Yılmaz and Havva Suiçmez. H Τουρκία ζήτησε την άμεση απέλαση των Fadik Adıyaman, Nevzat Kalaycı, Ali Temiz για τους οποίους εκκρεμεί ερυθρή αγγελία της Ιnterpol.
Πρόσφατα το DHKP/C (1/2/2013) είχε χτυπήσει την Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα (επίθεση αυτοκτονίας) όπου έχασε τη ζωή του ένας Τούρκος υπάλληλος security. Αμέσως μετά χτυπήθηκαν με αντι-αρματικό όπλο (LOW) τα κεντρικά κομματικά γραφεία του ΑΚΡ στη Άγκυρα και το Υπουργείο Δικαιοσύνης (11/3/2013).
Η Τουρκική αστυνομία έχει κλιμακώσει τις εφόδους σε γιάφκες του DHKP/C λόγω της αύξησης των πρόσφατων επιθέσεων της οργάνωσης αλλά και λόγω – βάση πληροφοριών της Αντιτρομοκρατικής – της προετοιμασίας επιθέσεων αυτοκτονίας από μέλη του DHKP/C με στόχους κυβερνητικά κτήρια και γραφεία του ΑΚΡ.
Από τον Ιανουάριο του 2013, έχουν συλληφθεί στην Τουρκία για τη συμμετοχή τους στην «τρομοκρατική» DHKP/C άνω των 100 ατόμων. Το DHKP/C θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία τις ΗΠΑ και την Ε.Ε
Στα γρανάζια της Δικαιοσύνης
Τη μη έκδοση στην Τουρκία των Κούρδων Zeki Gürbüz και Μπουλέντ Κομέρτ, εισηγήθηκε πρόσφατα στο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ο αντι-εισαγγελέας Γεώργιος Μπόμπολης. Οι δύο Κούρδοι είχαν συλληφθεί (Φεβρουάριος 2013) στο πλαίσιο ενεργοποίησης ερυθράς αγγελίας, η οποία έχει σταλεί από τις τουρκικές αρχές στις ελληνικές από το έτος 2005.
Οι τουρκικές αρχές τούς αναζητούν για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες, ενώ τούς αποδίδεται ότι είχαν συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Επιπροσθέτως, στον Gürbüz αποδίδεται ότι βρέθηκε να κατέχει όπλα και εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Μερικές εβδομάδες πριν, το Συμβούλιο Εφετών της Πάτρας αποφάσισε ομόφωνα τη μη έκδοση των δύο Κούρδων στη γείτονα χώρα. Ωστόσο, η εισαγγελία Εφετών της Πάτρας άσκησε έφεση και η υπόθεση οδηγήθηκε στον Άρειο Πάγο. Η έφεση συζητήθηκε στο ανώτατο δικαστήριο, όπου ο κ. Μπόμπολης πρότεινε να απορριφθεί ως αναιτιολόγητη.
Οι δύο Κούρδοι υποστήριξαν ότι η δίωξή τους από τις τουρκικές αρχές οφείλεται στην καταγωγή τους και στα πολιτικά τους φρονήματα.
Ως μάρτυρες υπεράσπισης των δύο εκζητούμενων κατέθεσαν οι βουλευτές Θ. Δρίτσας (ΣΥΡΙΖΑ) και Β. Χατζηλάμπρου (ΠΑΣΟΚ) και ο τ. βουλευτής (ΠΑΣΟΚ) Αντ. Καράς. Ωστόσο, τον τελικό λόγο για την έκδοση των δύο Κούρδων θα έχει, σύμφωνα με τη νομοθεσία, ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αντ. Ρουπακιώτης.
Το ΚΕΔΔΕ «Κίνημα για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαίωματα» σε ανακοίνωση του (30/3/2013) καταγγέλει ότι « Όπως προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία, το κατηγορητήριο ήταν διάτρητο και με πολλαπλές αντιφάσεις, οι διώξεις είχαν ασκηθεί λόγω της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης των εκζητούμενων που είχαν συλληφθεί και βασανισθεί στο παρελθόν στην Τουρκία (και ειδικά για τον Ζ. Κορμπουζ και λόγω της εθνικής, θρησκευτικής, αλλά και οικογενειακής του στοχοποίησης, αφού η μεν αδελφή του είναι ένα σύμβολο αγώνα που ξεσήκωσε διεθνή καμπάνια ενάντια στα βασανιστήρια, ενώ και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του έχουν συλληφθεί και κακοποιηθεί). Κατέστη απόλυτα σαφές ότι υπάρχει άμεσος κίνδυνος εάν εκδοθούν στην Τουρκία να βασανισθούν για να ομολογήσουν τις πράξεις τους.
Ω του θαύματος όμως, την επομένη της απόφασης -προτού μάλιστα καν καθαρογραφεί- ασκήθηκε έφεση από τον Εισαγγελέα Εφετών Πατρών (κατά πλήρη αντίφαση με το γεγονός ότι η Εισαγγελέας Εφετών της έδρας επεσήμανε πόσο διάτρητο είναι το κατηγορητήριο), ο οποίος παρήγγειλε μάλιστα να διατηρηθεί η κράτηση παρά τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου!
Αν τα γεγονότα αυτά συνδυασθούν με τις έντονες φήμες, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, περί μυστικής συμφωνίας Σαμαρά-Ερντογάν για την έκδοση πολιτικών προσφύγων στην Τουρκία, καταλαβαίνει κανείς ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να κουρελιάσει και τη Συνθήκη της Γενεύης, όπως κουρέλιασε το Σύνταγμα και τα δικαιώματα των εργαζομένων στη χώρα μας.
Είναι σαφές ότι δεν συγκινεί την ελληνική κυβέρνηση το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή στην Τουρκία εξελίσσεται ένα όργιο καταπάτησης δικαιωμάτων με τη σύλληψη στη βάση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας χιλιάδων πολιτών κουρδικής καταγωγής (10.000 τελούν υπό κατηγορία), αλλά και εκατοντάδων Τούρκων συνδικαλιστών στον ιδιωτικό (DISK) και δημόσιο τομέα (KESK), καθώς και δικηγόρων που έχουν παλέψει για την υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθεριών.
Τον Ιούλιο του 2011, μια 42χρονη υπήκοος Τουρκίας συλλαμβάνεται στη Θεσσαλονίκη με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα. Κατηγορείται από τις Γερμανικές εισαγγελικές Αρχές ως μέλος της ένοπλης οργάνωσης DHKP/C. Μαζί της συλλαμβάνεται και ένας άνδρας 50 ετών Τουρκικής υπηκοότητας.
Σε έφοδο της Αστυνομίας σε δύο διαμερίσματα θα βρεθούν πλαστές Βουλγαρικές ταυτότητες και άδειες οδήγησης αλλά και σκληροί δίσκοι υπολογιστών. Ο άνδρας που ήρθε στην Ελλάδα το 2003, αντιμετωπίζει επίσης διώξεις για υπόθαλψη εγκληματία και κατοχή πλαστών εγγράφων. Η αίτηση ασύλου που είχε υποβάλλει είχε ήδη απορριφτεί ενώ εκκρεμεί η έφεση.
Η μυστική συμφωνία
Συμφωνα με δημοσιεύματα του Τουρκικού Τύπου, ένα μήνα πριν τη σύγκλιση του Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας στην Κων/πολη (4/2/2013) υπήρξε συνάντηση Υπηρεσιακών παραγόντων των Υπουργείων Δημόσιας Τάξης Ελλάδος και Τουρκίας.
Συγκεκριμένα ο Αρχηγός της Τουρκικής Αστυνομίας Mehmet Kiliclar και ο Αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ Νίκος Παπαγιαννόπουλος συμφώνησαν στη διάλυση των πυρήνων Κουρδικών και ακρο-αριστερών Τουρκικών οργανώσεων στην Ελλάδα.
Ένα μήνα αργότερα (4/3/2013) έλαβε χώρα το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδος – Τουρκίας στην Κων/πολη όπου υπεγράφησαν 25 μνημόνια συνεργασίας μεταξύ άλλων και για την παράνομη μετανάστευση.
Την ίδια μέρα το Ινστιτούτο Στρατηγικής Σκέψης (στην Άγκυρα) αποκάλυψε ότι οι Τούρκοι χρησιμοποιούν το δόλωμα των Τουρκικών επενδύσεων στην χρεοκοπημένη Ελλάδα προκειμένου η τελευταία να ενδώσει στην απέλαση Κούρδων και Τούρκων ακρο-αριστερών.
Κύμα συλλήψεων
Ο Zeki Gorbuz, αιτών πολιτικού ασύλου στην Ελλάδα, συλλαμβάνεται στις 12 Φεβρουαρίου 2013. Οι Τουρκικές διωκτικές αρχές απέστειλαν ερυθρή αγγελία της Ιντερπόλ στην ΕΛ.ΑΣ μια μόλις ημέρα πριν την καθορισμένη συνέντευξη του Zeki Gorbuz προκειμένου να λάβει πολιτικό άσυλο. Τα Τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης πρόβαλλαν αστραπιαία την είδηση καθώς ο Zeki Gorbuz θεωρείται από τους Τούρκους ακραίος αριστερός και περιφερειακός υπεύθυνος του MLΚP. Η εν λόγω οργάνωση θεωρείται τρομοκρατική από την Τουρκία.
Την ίδια ημέρα της σύλληψης του Gorbuz στην Πάτρα, ο Bulent Comert ο οποίος βρισκόταν στην Ελλάδα ως αιτών πολιτικό άσυλο από το 2002 συλλαμβάνεται επίσης στην ίδια πόλη. Η αίτηση του για χορήγηση πολιτικού ασύλου είχε εγκριθεί το 2003 αλλά δεν του είχε παραχωρηθεί πολιτικό άσυλο από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Ο ίδιος θεωρείται σημαίνον στέλεχος του DHKP-C ενώ δραπέτευσε όντας κρατούμενος στην απομόνωση (Λευκά κελιά) σε Τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Το νεοσύστατο ΚΕΔΔΕ «Κίνημα για τις Ελευθερίες και τα Δημοκρατικά Δικαίωματα» σε ανακοίνωση του (22/3/2013) καταγγέλει ότι «Το τελευταίο διάστημα οι ελληνικές αρχές έχουν βάλει μπρος ένα μηχανισμό συλλήψεων εναντίον Τούρκων και Κούρδων πολιτικών προσφύγων στη χώρα μας. Ιδιαίτερα αυτό εντάθηκε μετά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία και κορυφώνεται τις τελευταίες ημέρες.
Από χθες η αστυνομία προχωράει σε αθρόες συλλήψεις Τούρκων πολιτικών προσφύγων στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη στους οποίους έχει παραχωρηθεί πολιτικό άσυλο εδώ και αρκετά χρόνια ενώ παράλληλα προβαίνουν σε έρευνες στα σπίτια τους και σε μαγαζιά που διατηρούν και βγάζουν το ψωμί τους.
Καταγγέλλουμε όλες αυτές τις ενέργειες που έχει αποφασίσει και υλοποιεί η Κυβέρνηση σε βάρος των πολιτικών προσφύγων που έχουν καταφύγει στη χώρα μας και ζητάμε να σεβαστεί τους διεθνείς κανόνες και συμβάσεις για τους πολιτικούς πρόσφυγες. Η κίνηση διαδικασιών έκδοσής τους σημαίνει άμεσο κίνδυνο για τη ζωή τους και ο λαός μας δεν μπορεί να μείνει απαθής σε τέτοιου τύπου απάνθρωπες ενέργειες.
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους Πολιτικούς Πρόσφυγες σε ανακοίνωση της (27/3/2013) τονίζει ότι «Καταγγέλλουμε τη σύλληψη της αγωνίστριας πολιτικής πρόσφυγα Gonul Yilmaz που έγινε στο κέντρο της Αθήνας, με μέθοδο που θύμιζε απαγωγή. Η αγωνίστρια βρίσκεται στην Ελλάδα εδώ και 15 χρόνια και έχει πάρει πολιτικό άσυλο. Με συνοπτικές διαδικασίες μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου και αποφασίστηκε η προφυλάκιση της στον Κορυδαλλό.
Καταγγέλλουμε επίσης ότι μπροστά στην άρνησή της να υποστεί εξευτελιστική σωματική έρευνα την έκλεισαν στην απομόνωση των φυλακών της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται αγωνιστές της ελευθερίας με αυτόν τον εξευτελιστικό τρόπο. Πρέπει να υπάρξει άμεση παρέμβαση του Υπουργού Δικαιοσύνης για να προστατευθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτικών προσφύγων και η αξιοπρέπειά τους.
Το τελευταίο διάστημα η ελληνική δικαιοσύνη και τα σώματα ασφαλείας δείχνουν μια υπερβολική δραστηριότητα στο κυνήγι των πολιτικών προσφύγων ειδικά από την Τουρκία, πράγμα που έχει ενταθεί μετά και την επίσκεψη του κ. Σαμαρά στην Τουρκία.
Διαφαίνεται μια στενή συνεργασία των δυο κρατικών υπηρεσιών ασφάλειας, που με συντονισμένες κινήσεις προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους πολιτικούς πρόσφυγες, ενώ παράλληλα προωθούν διαδικασίες έκδοσης πολιτικών προσφύγων, αποδεχόμενοι τις όποιες αστήρικτες αιτιάσεις κατασκευάζει η Τουρκική αστυνομία.
Πολλοί πολιτικοί πρόσφυγες απευθύνονται στο Τμήμα Αλλοδαπών, η Interpol εκδίδει εναντίον τους, ένταλμα σύλληψης.
Τον τελευταίο μήνα συνελήφθησαν δυο στην Πάτρα, ένας στη Θεσσαλονίκη και ένας στην Αθήνα, σύνολο τέσσερα άτομα, με ένταλμα σύλληψης από την Interpol. Αυτό που πρέπει να αναδείξουμε είναι ότι τα εντάλματα σύλληψης από την Interpol εκδίδονται λίγες μόνο μέρες πριν την ανανέωση ταυτότητας ή άλλων διαδικασιών για ζητήματα ασύλου.
Για αυτό το λόγο συλλαμβάνονται και φυλακίζονται.
Με τέτοιες κατηγορίες εκδίδονται συνέχεια εντάλματα σύλληψης για Τούρκους και Κούρδους πολιτικούς πρόσφυγες, με αποτέλεσμα να εκκρεμούν αυτό το διάστημα αρκετές περιπτώσεις δικαστικών διαδικασιών με απειλούμενες εκδόσεις στην Τουρκία.
Τονίζουμε ότι είναι αδιανόητο να μπαίνουν σε τέτοια ταλαιπωρία άνθρωποι που έχουν υποστεί απάνθρωπα βασανιστήρια στις Τούρκικες φυλακές και συγχρόνως να είναι υποχρεωμένοι να υφίστανται τεράστια οικονομική αφαίμαξη καθώς όλες αυτές οι διαδικασίες είναι σημαντικά υψηλού κόστους.»
Εκτός από τους Gorbuz και Comert, έχουν συλληφθεί τρεις ακόμη αιτούντες πολιτικού ασύλου. Πρόκειται για τους Meric Serkan (14/2/2013), Fadik Adauman (26/2/2013) και Huseyin Cakil (6/4/2013). Όλοι διώκονται από τις Τουρκικές Αρχές για συμμετοχή σε τρομοκρατικές οργανώσεις και σύμφωνα με τη ΜΚΟ Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και οι 5 προαναφερόμενοι έχουν υποστεί βασανιστήρια στις Τουρκικές φυλακές.
Ο δικηγόρος και μέλος του ΚΕΔΔΕ κ. Σαραφιάνος που στο παρελθόν έχει χειριστεί σχετικές υποθέσεις θα δηλώσει ότι «είναι περίεργο που ο Εισαγγελέας άσκησε έφεση στην απόφαση του Πρωτοδικείου (σς για τη μην απέλαση του Gorbuz). Με δεδομένες τις φήμες για μια μυστική συμφωνία μεταξύ Σαμαρά-Ερντογάν για την απέλαση αιτούντων ασύλου στην Τουρκία, είναι ξεκάθαρο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση πρόκειται να παραβιάσει την Συνθήκη της Γενεύης».
Το «Δελτίο Τύπου» της ΜΙΤ
Δημοσιεύματα του Τουρκικού Τύπου (εφημερίδα Bugun, προσκείμενη στην Κυβέρνηση Ερντογάν) που επικαλούνται «αναφορές» της ΜΙΤ κάνουν λόγο για ηγετικά στελέχη του DHKP/C που κατοικοεδρεύουν στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου. Συγκεκριμένα αναφέρονται στη «Μεγάλη Αδελφή» Ζερρίν Σαρί και στο Χουσείν Τεκίν.
Ο Τεκίν – σύμφωνα με τον Τουρκικό Τύπο – λόγω του εμφυλίου πολέμου στη Συρία προωθεί ένα μέρος της ένοπλης πτέρυγας του DHKP/C από τη Λαττάκια στην Ελλάδα. Επίσης η εφημερίδα Bugun ισχυρίζεται ότι μέλη του DHKP/C εκπαιδεύεται στη χρήση όπλων εντός της Ελλάδος και συγκεκριμένα σε «στρατόπεδα» στην Κινέττα, στον Ωρωπό και στο Δήλεσι.
Στο δημοσίευμα δεν λείπουν και λεπτομερείς περιγραφές για την εκπαιδευτική δραστηριότητα των «τρομοκρατών». Συγκεκριμένα, «στη Κινέττα οι τρομοκράτες κάνουν περισσότερο σωματική αγωγή ενώ η εκπαίδευση στα όπλα και τις βόμβες γίνεται στον Ωρωπό και στο Δήλεσι. Σε απόσταση 200 μέτρων από την παραλία βρίσκεται τριώροφο σπίτι στο χώρο του στρατοπέδου, τα δε όπλα κρύβονται θαμμένα κάτω από το δεντρο της κορομηλιάς».
Η εφημερίδα Vatan με τίτλο «Το Καντίλ του DHKP/C στην Ελλάδα» γράφει ότι «διαπιστώθηκε πως ο βομβιστής που πραγματοποίησε την επίθεση αυτοκτονίας ( στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Άγκυρα 1/2/2013) εισήλθε στην Τουρκία από την Ελλάδα με πλαστό διαβατήριο.
Η εφημερίδα Turkiye σε ρεπορτάζ με τίτλο «Δίνουμε έγγραφα στην γείτονα» γράφει ότι «η Άγκυρα ετοίμασε φάκελο αναφορικά με το PKK και το DHKP/C που βρίσκεται στην Ελλάδα. Η Τουρκία θα παραδώσει κατάλογο μελών του DHKP/C και άλλων οργανώσεων καθώς και τις δραστηριότητες τους στο περιθώριο του Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδος – Τουρκίας (4-5/3/2013)»
Το Κέντρο Υποδοχής στο Λαύριο
Το Ανοιχτό Κέντρο αιτούντων ασύλου δημιουργήθηκε το 1947 . Το κτήριο είναι ιδιοκτησίας του Υπουργείου Υγείας . Τη διαχείριση του Κέντρου την έχει με ανάθεση ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ) που εκπροσωπείται νομίμως από τον πρόεδρο του Δ.Σ.ΕΕΣ κ. Μαρτίνη.
Αποτελείται από τρία κτήρια Α,Β, και Γ δυναμικότητας 320 ατόμων. Σήμερα και στα τρία κτήρια φιλοξενούνται 266 άτομα και 85 παιδιά. Ο ΕΕΣ δηλώνει 218 πολιτικούς πρόσφυγες, διότι δεν υπολογίζει-εξαιρεί εκείνους που δεν έχουν πάρει ακόμη ροζ κάρτα. Για κάποιους λοιπόν κάποιοι άνθρωποι –ανάμεσα τους παιδιά- δεν υπάρχουν σε κανένα έγγραφο. Εάν κάποιος απαγάγει ένα παιδί, το παιδί αυτό δεν υπάρχει για το κράτος .
Τριτοκοσμικές Συνθήκες
Σε όλες τις κολόνες του κτιρίου Α, που «φιλοξενεί» Κούρδους, η υγρασία έχει αποκαλύψει όλους τους οπλισμούς, στις πλάκες και στα δοκάρια έχουν φυτρώσει αρμυρίκια. Στα δύο από τα τρία κτίρια έχουν να γίνουν σοβαρές εργασίες συντήρησης από το 1951! Εκεί διαμένουν σήμερα 22 οικογένειες με 60 παιδιά.
Το πρόβλημα στατικότητας των κτιρίων όμως είναι γνωστό εδώ και 8 χρόνια, καθώς το 2005 έγινε η πρώτη αυτοψία από την Πολεοδομία Μαρκοπούλου. Από το 2006 έως το 2010 πραγματοποιήθηκαν τρεις αυτοψίες στον χώρο χωρίς να γίνει καμία ανάθεση μελέτης από το υπουργείο. Από τις 20/8/2011 υπάρχει έγγραφο για την άμεση εκκένωση του κτιρίου.
Επειτα από απόφαση του τότε υπουργού Υγείας Α. Λοβέρδου υπήρξε πρόβλεψη μεταφοράς μέρους των προσφύγων στην τοποθεσία Νεράκι, 1,5 χιλιόμετρο έξω από την πόλη, δίπλα σε ένα πρώην πεδίο βολής, σε 20 τσίγκινα, λυόμενα κοντέινερ που είχαν χρησιμοποιηθεί για σεισμόπληκτους.
Οι Κούρδοι ζήτησαν έγγραφες δεσμεύσεις ότι θα εξασφαλιστεί η αξιοπρεπής μεταστέγαση για όλους και ότι θα τους δοθεί το χρονοδιάγραμμα επισκευής του κτιρίου Α. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Οι Κούρδοι αρνήθηκαν να φύγουν.
Ακολούθησε μήνυση του Α. Λοβέρδου κατά 7 εκπροσώπων των προσφύγων με αδίκημα «παρεμπόδιση αποτροπής κοινού κινδύνου»! Το υπουργείο μιλούσε για πείσμα των Κούρδων και οι πρόσφυγες για εμπαιγμό. Οι πρόσφυγες φοβούνται ότι, αν φύγουν από το κέντρο, δεν θα μπορέσουν να επιστρέψουν ποτέ. Δύο χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει.
Το κέντρο λειτουργεί με κρατική χρηματοδότηση, αλλά την ευθύνη διαχείρισης των κονδυλίων την έχει ο Ερυθρός Σταυρός, με τον οποίο όμως το υπουργείο Εργασίας, στο οποίο πλέον υπάγεται, δεν έχει υπογράψει την ανανέωσης της σύμβασης. Οι 35 εργαζόμενοι του Ερυθρού Σταυρού είναι εδώ και 6 μήνες απλήρωτοι και είναι ορατό το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν οι γιατροί μέσα στον Μάιο.
Αιτούντες «αορίστου χρόνου»
Στο Κέντρο Υποδοχής Προσφύγων Λαυρίου φιλοξενούνται πρόσφυγες αιτούμενοι πολιτικού ασύλου για 15 και 20 χρόνια .Πολλοί εξ αυτών έχουν πρωτοστατήσει στην εξέγερση των «Λευκών Κελιών» στην Τουρκία και κάποιοι έχουν εμφανή σημάδια βασανισμού υπομένοντας δεκαετίες το «μαρτύριο» του ελληνικού κράτους το οποίο αναβάλλει συνεχώς την χορήγηση ασύλου και τελευταία έστειλε και τέσσερις αποφάσεις απέλασης.
Σημειωτέoν υπάρχουν οικογένειες όπου ο πατέρας δεν έχει χαρτιά , η μητέρα έχει ροζ κάρτα και το παιδί ιθαγένεια διότι έχει γεννηθεί στην Ελλάδα . Επομένως υπάρχει διάλυση της οικογένειας.
Συμπέρασμα
Αν η κυβέρνηση Σαμαρά έχει συμφωνήσει στη διάλυση και απέλαση πυρήνων Κούρδων και Τούρκων ακρο-αριστερών οφείλει να εξηγήσει στη κοινή γνώμη τους λόγους και τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης επιλογής. Εξυπηρετεί και σε τι τα Ελληνικά στρατηγικά συμφέροντα; Έχουν δεσμευτεί οι Τούρκοι ότι θα επενδύσουν μαζικά στην Ελλάδα; Χρειάζεται η Πατρίδα μας το Τουρκικό επενδυτικό κεφάλαιο; Αν θεωρεί η Κυβέρνηση ότι δεν μπορεί να ελέγξει τη «ροή και παραμονή» των εν λόγω οργανώσεων στην Ελλάδα, οφείλει να βελτιώσει την «συνεργασία» της ΕΥΠ με τις αντίστοιχες Υπηρεσίες Πληροφοριών της Ε.Ε.
Η Τουρκία που εκπαιδεύει και εξοπλίζει Ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες που δρουν ανεξέλεγκτα στη Συρία και σφαγιάζουν Άραβες Χριστιανούς δεν νομιμοποιείται να παραδίδει μαθήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα.
Του Κώστα Πικραμένου
-Σύμβουλου εξαγωγικών επιχειρήσεων – ειδικού σε θέματα economic intelligence. Εκδότης της επιθεώρησης «Διπλωματία και Εξαγωγές». Συγγραφέας και αρθρογράφος (http://ekdotika.blogspot.com)
(πηγή: NEXUS)
http://www.anixneuseis.gr/?p=72218
3.
Η Τουρκία και το διεθνές κύκλωμα τρομοκρατίας.
Στις 29 Ιουνίου 2013, το RIMSE κατέγραψε τις επαφές ανώτατων πολιτικών παραγόντων στην Τουρκία με το Γιασίν Καντί και τις διαπλοκές που σχηματίζονται με βάση κοινά συμφέροντα.Το παρόν κείμενο συντάσσεται με νέα πληροφόρηση που δείχνει την βαθύτατη επίδραση που ασκεί πλέον το “σύστημα Καντί” στην Τουρκική πολιτική σκηνή, όπως και επιπλέον διαπλεκόμενες σχέσεις που τυγχάνουν πλέον της προσοχής της διεθνούς κοινότητας εν όψει και των εξελίξεων στη Συρία, την Αίγυπτο και αλλαχού.
Το 2012 ο Φατίχ Σαράτς έγινε ο διευθύνων σύμβουλος στον όμιλο ΜΜΕ Σινέρ και μετέπειτα ανέλαβε κορυφαία θέση και στην θυγατρική εταιρεία Χαμπέρ Τούρκ. Η τελευταία τοποθέτησή του έγινε μετά από παρέμβαση του ίδιου του Πρωθυπουργού Ερντογκάν. Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι ο Σαράτς είναι συνέταιρος με τον Καντί στην αλυσίδα σούπερμαρκετ ΒΙΜ, γεγονός που είναι γνωστό εδώ και έτη στις Τουρκικές αρχές.
Μάλιστα στις 31 Μαρτίου του 2004 η Τουρκική αρχή έρευνας οικονομικών εγκλημάτων (αντίστοιχο ΣΔΟΕ) είχε αποκαλύψει τη συνεργασία των δύο μαζί με μία πλειάδα άλλων εταιρειών μερικές εκ των οποίων βρίσκονταν στις “Μαύρες λίστες” των διεθνών αρχών ως χρηματοδότες της Ισλαμικής τρομοκρατίας ανά την υφήλιο, όπως και για ξέπλυμα χρήματος που προέρχεται από ναρκωτικά. Οι εταιρείες αυτές ήταν οι : Caravan Foreign Trade Limited Company, Ella Film Production Industry, Nimet Gida, Ahsen Plastic.
Ο Καντί μαζί με ένα πολυπλόκαμο δίκτυο συνεργατών του κυρίως στον Αραβικό κόσμο, έχει τη δυνατότητα να προσελκύει μεγάλα ποσά στην Τουρκική οικονομία, η οποία εν γένει μετά τη χρεοκοπία της το 2001 βασίστηκε στο λεγόμενο “πράσινο κεφάλαιο” προκειμένου να ανασυγκροτηθεί, ενώ η πλειονότητα των ιδιωτικοποιήσεων κατέληξε στα χέρια εταιρειών από τη Σαουδική Αραβία και τα κράτη του Κόλπου ή σε Τούρκους επιχειρηματίες που συνδέονται με αυτούς τους κύκλους.
Οι εξελίξεις στη Συρία όπου διαφαίνεται νίκη των κυβερνητικών δυνάμεων μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2013, με παράλληλη κινητοποίηση των Κουρδικών δυνάμεων εναντίον της Άγκυρας, εάν και λογικά θα έπρεπε να σημάνει συναγερμό στη κυβέρνηση Ερντογκάν, τουναντίον η επίδραση του “συστήματος Καντί” και των αποκαλύψεων που αυτός μπορεί να επιφέρει, έχει αδρανοποιήσει την Τουρκία, σε βαθμό που απειλείται άμεσα η εδαφική της ακεραιότητα, αλλά η παντελώς ελεγχόμενη Ισλαμική κυβέρνηση αδυνατεί να αποτρέψει από μόνη της μια τέτοια εξέλιξη.
Σε αυτό το σημείο οι επιδιώξεις των ΗΠΑ κατά κύριο λόγο θα παίξουν μείζονα ρόγο για την βραχυπρόθεσμη πορεία της Τουρκίας η οποία ενεπλάκει με προσωπική ευθύνη του Ερντογκάν και του κόμματος ΑΚΠ στον Μεσανατολικό κυκεώνα, στοιχηματίζοντας τη λάθος ιστορική στιγμή, στα λάθος πρόσωπα με τους λάθος τρόπους.
Σε ότι αφορά την Ελλάδα, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι εντάσεις εκ μέρους της Άγκυρας θα κλιμακωθούν το ερχόμενο διάστημα και όχι μόνο σε ρητορικό επίπεδο.
του Ιωάννη Μιχαλέτου www.rimse.gr
ΣΧΕΤΙΚΑ
Αναρτήσεις:
Ελλάδα-Τουρκία (450)
Ελλάδα-Τουρκία (100)
Ελλάδα-Τουρκία(Αιγαίο) (139)
Ελλάδα-Τουρκία:Γεωπολιτική (39)
Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς-Εξοπλισμοί (125)
Αναρτήσεις:
Ελλάδα-Τουρκία (450)
Ελλάδα-Τουρκία (100)
Ελλάδα-Τουρκία(Αιγαίο) (139)
Ελλάδα-Τουρκία:Γεωπολιτική (39)
Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς-Εξοπλισμοί (125)