Τα πλαστικά μπουκάλια ύδατος προξενούν ανήκεστο βλάβη στο περιβάλλον μας
Posted: 07/29/2013
Μετάφραση: Γιάννης Μαστοράκης
Θυμάμαι ότι, όταν για πρώτη φορά είδα στα ράφια ενός σουπερ μάρκετ τα μπουκάλια με το νερό, σκέφτηκα ότι ήταν το πιο γελοίο πράγμα που είχα συναντήσει στον κόσμο. Ποιος στ` αλήθεια θα μπορούσε να πληρώσει, προκειμένου να πιει νερό, όταν μπορούσε να το πιει ελεύθερα στο σπίτι του;
Μου φάνηκε τόσο τρελό. Έπινα νερό από τη βρύση ή από το λάστιχο ποτίσματος κάθε μέρα χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό. Αλλά εκεί μέσα υπήρχαν πλαστικά μπουκάλια με νερό, αραδιασμένα σε ένα ψυγείο δίπλα στα μπουκάλια με τις Fanta, τα οποία πουλούσαν με εκείνο το μακάριο χαμόγελο οι ίδιοι υπερκινητικοί υπάλληλοι που περπατούσαν αναγύρω συνομιλώντας δυνατά με τα καινούργια υπερμεγέθη Walkie Talkie, τα οποία αποκαλούσαν “κινητά.” Είμαστε τότε κάπου στη δεκαετία του -80, εν τω μέσω μιας γενιάς η οποία αυτοπροσδιοριζόταν από τη μανία για μια σειρά γελοίων πραγμάτων - όπως ο Κύβος του Rubik, τα αθλητικά παπούτσια Nike με την ξεγυρισμένη τιμή των $ 50, και η Μις Pacman του Atari, πράγματα που αποτελούσαν μια εισαγωγή στη νέα θρησκεία του απόλυτου καταναλωτισμού.
Τότε, ακόμα και οι πιο αισιόδοξοι καπιταλιστές, δεν μπορούσαν να μαντέψουν πώς θα εξελίσσονταν η βιομηχανία του εμφιαλωμένου ύδατος. Τριάντα χρόνια αργότερα, δεν αποτελεί είδος πολυτελείας για έναν τύπο που οδηγεί μια Porsche 911s, αλλά ένα καθημερινό αξεσουάρ κάθε Αμερικανού. Και δικό μου, επίσης - έχω γίνει ο τύπος εκείνου του ηλίθιου ανθρώπου που αγοράζει εμφιαλωμένο νερό ανά πάσα στιγμή και φωνασκεί στο ‘κινητό’ του ακατάσχετα.
Αλλά οι κίνδυνοι εκ της βιομηχανίας του εμφιαλωμένου ύδατος δεν αφορούν μόνο στην ευφυΐα και στο πορτοφόλι μας. Αφορούν επίσης και στο περιβάλλον το οποίο ζούμε. Το περιβάλλον έχει τρωθεί όχι μόνο ως προς τη φαντασιακή του αναπαράσταση – ως ένα απόμακρο ηλιόλουστο και πανέμορφο λιβάδι, αλλά και ως ένα πραγματικό οικοσύστημα από το οποίο εξαρτάται απόλυτα η ζωή μας. Οι θαλάσσιες δεξαμενές ψαριών έχουν γίνει πολύ θολές πλέον, εξ αιτίας των πλαστικών μπουκαλιών ύδατος τα οποία αγοράζουμε και ύστερα τα απορρίπτουμε τόσο απερίσκεπτα από δω και από κει.
Πόσο μεγάλη είναι η βιομηχανία εμφιαλωμένου ύδατος;
Κάθε χρόνο καταναλώνονται 50.000.000.000 πλαστικά μπουκάλια ύδατος και από αυτά τα 30.000.000. 000 καταναλώνονται μόνο στις ΗΠΑ ( πράγμα που σημαίνει ότι καταναλώνουμε το 60% εκ των πλαστικών μπουκαλιών, αν και είμαστε μόνο το 4,5% του παγκόσμιου πληθυσμού). Κάθε δευτερόλεπτο καταναλώνονται 1.500 μπουκάλια στις ΗΠΑ. Το έτος 2011 ήταν ένα οριακό έτος για την κατανάλωση εμφιαλωμένου ύδατος, αφού πωλήθησαν 9,1 δις γαλόνια ύδατος ήτοι 29,1 γαλόνια ανά άτομο ετησίως, πράγμα που αποτελεί ρεκόρ πωλήσεων και όγκου στην ανθρώπινη ιστορία.
Τι απαιτείται για την κατασκευή των πλαστικών μπουκαλιών ύδατος;
Για την κατασκευή ενός πλαστικού μπουκαλιού πχ ενός λίτρου απαιτούνται τρία λίτρα νερού ήτοι τριπλάσια ποσότητα και παράλληλα λόγω του χημικού τρόπου της κατασκευής τους, το νερό αυτό ως επί το πλείστον καθίσταται άχρηστο.
Κάθε χρόνο χρησιμοποιούμε 17 εκατομ βαρέλια πετρελαίου, μόνο και μόνο για να παράγουμε όλα αυτά τα μπουκάλια. Για να το δούμε σε μια άλλη κλίμακα, με το πετρέλαιο αυτό θα μπορούσαμε να τροφοδοτήσουμε 1 εκατομ αυτοκίνητα για ένα ολόκληρο έτος.
Το Earth Policy Institute έχει υπολογίσει ότι η ετήσια ενέργεια, η οποία χρησιμοποιείται για την άντληση, την επεξεργασία, τη μεταφορά και την ψύξη του εμφιαλωμένου νερού, ανέρχεται σε πάνω από 50 εκατομ βαρέλια πετρελαίου. Αυτές είναι οι τρελές ποσότητες πόρων οι οποίες χρησιμοποιούνται για κάτι το εντελώς περιττό.
Ένας άλλος τρόπος για να σκεφτούμε το ζήτημα αυτό είναι, τη στιγμή που θα πάρουμε στα χέρια μας ένα μπουκάλι νερό στο σούπερ μάρκετ, να φανταστούμε ότι κατά το ¼ είναι γεμάτο με πετρέλαιο. Αυτή είναι η ποσότητα των ορυκτών καυσίμων που απαιτήθηκαν για την κατασκευή του μπουκαλιού αυτού…
Επί πλέον, ακόμα και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη διαδικασία μεταφοράς και παράδοσης όλης της ποσότητας των εμφιαλωμένων υδάτων, είναι τόσο τρομαχτικές –είτε πρόκειται για νερό που μεταφέρεται δια μέσου των ωκεανών ( πχ το Fiji Water ή το Pellegrino) είτε πρόκειται για τη διανομή στα τελικά σημεία πώλησης εντός της επικράτειας πχ των ΗΠΑ, όπου απαιτείται ένας στόλος 40.000 μοτοσικλετιστών μόνο και μόνο για να μας παραδώσουν το μπουκάλι μας με το νερό κάθε εβδομάδα…
Ποιες είναι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις;
Τα πλαστικά μπουκάλια είναι κατασκευασμένα από το πλήρως ανακυκλώσιμο τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (ΡΕΤ), πλην όμως αυτό το υλικό δεν είναι ούτε βιοδιασπώμενο ούτε φωτοδιασπώμενο, πράγμα που σημαίνει ότι με την πάροδο του χρόνου τα μπουκάλια αυτά διασπώνται σε μικρότερα κομμάτια. Τα θραύσματα αυτά απορροφούν τις τοξίνες που ρυπαίνουν τις υδάτινες οδούς, μολύνουν τα εδάφη μας, και τα άρρωστα ζώα (τα οποία στη συνέχεια τρώμε). Τα πλαστικά σκουπίδια επίσης απορροφούν οργανικούς ρυπαντές όπως τους BPA και τους PCBs. Μπορεί να χρειαστούν αιώνες μέχρι να αποσυντεθούν, ενώ βρίσκονται τοποθετημένα σε σκουπιδότοπους αποτελώντας άπειρες μικρές ωρολογιακές δηλητηριώδεις περιβαλλοντικές βόμβες.
Σύμφωνα με το ίδρυμα Ocean Conservatory, τα πλαστικά μπουκάλια και οι πλαστικές σακούλες είναι η πιο διαδεδομένη μορφή ρύπανσης που βρίσκεται στις ακτές και στους ωκεανούς μας – κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο των ωκεανών έχει πάνω από 46.000 κομμάτια επιπλέοντος πλαστικού υλικού. Το 10% εκ των πλαστικών που κατασκευάζονται παγκοσμίως καταλήγει στους ωκεανούς, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου κατακάθεται στον ωκεάνιο πυθμένα. όπου η αλλοίωση του με το πέρασμα του χρόνου θα είναι μικρή.
Αλλά γιατί να μην τα ανακυκλώνουμε;
Το 80% από τα μπουκάλια που αγοράζουμε καταλήγουν σε χωματερές, ήτοι στο χειρότερο μέρος όπου πρέπει αυτά να βρίσκονται. Αυτό σημαίνει ότι περίπου από τα 10 πλαστικά μπουκάλια νερού, μόνο τα 2 καταλήγουν στον κάδο ανακύκλωσης.
Το ποσοστό ανακύκλωσης πλαστικών μπουκαλιών PET στις ΗΠΑ είναι μόλις 23%, πράγμα που σημαίνει ότι 38 δις μπουκάλια νερού πετάμε κατ` έτος στις χωματερές.
Η αξία αυτής της ποσότητας των πλαστικών ανέρχεται στο $1 δις, εάν επρόκειτο να καταλήξει στο ‘ρεύμα της ανακύκλωσης’, όπου θα μπορούσε να επαναχρησιμοποιηθεί ως χαλιά, συνθετικά καταστρώματα, εξοπλισμός παιδικών χαρών και ως μπουκάλια και δοχεία.
Δεν είναι το εμφιαλωμένο νερό ασφαλέστερο και καθαρότερο;
Όχι. Στην πραγματικότητα, μια πληθώρα στοιχείων δείχνει ότι είναι χειρότερο για τον καταναλωτή. Το πλαστικό διηθείται μέσα στο νερό που περιέχει, κάτι που έχει συνδεθεί με θέματα υγείας όπως με προβλήματα υπογονιμότητας και με διάφορους τύπους καρκίνου. Επιβλαβείς -για την πρόκληση ορμονικών διαταραχών – φθαλικές ενώσεις διηθούνται στο εμφιαλωμένο νερό που πίνουμε μετά από μόλις 10 εβδομάδων αποθήκευση, ενώ ο χρόνος αυτός μειούται, αν οι φιάλες έχουν εν τω μεταξύ αφεθεί στον ήλιο (όπως πχ στο αυτοκίνητο.)
Βέβαια, το νερό της βρύσης δεν είναι τέλειο, επειδή η καθαρότητα ποικίλλει ανάλογα με το μέρος που ζει κανείς, όμως το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για το εμφιαλωμένο νερό.
Το Εθνικό Συμβούλιο των ΗΠΑ, Resources Defense, προέβη σε μια εντατική μελέτη των εμφιαλωμένων νερών και διαπίστωσε ότι το 22% του ελεγχθέντος ύδατος είχε ένα επίπεδο ρυπαντών που ξεπερνούσε τα εθνικά όρια για την υγεία. Η πόλις της Νέας Υόρκης έχει το ασφαλέστερο και καθαρότερο νερό της βρύσης σε ολόκληρη τη χώρα και το San Francisco, το οποίο αντλεί το πόσιμο ύδωρ του από το κοντινό Εθνικό Πάρκο Yosemite, έχει τόσο καθαρό νερό, ώστε δεν χρειάζεται καν να φιλτραριστεί. (Αν θέλετε να ελέγξετε την ασφάλεια του ύδατος του τοπικού σας δικτύου ύδρευσης, κάντε κλικ εδώ )
Έχει το εμφιαλωμένο καλύτερη γεύση;
Σε τυφλά τεστ που έγιναν βρέθηκε ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται να βρουν τις διαφορές ανάμεσα στο νερό της βρύσης και στο εμφιαλωμένο, και ακόμη περισσότερο είναι δύσκολο να βρεθούν διαφορές άπαξ και το νερό της βρύσης περάσει μέσα από ένα απλό φίλτρο.
Ο καλύτερος τρόπος είναι η χρήση φίλτρου στην κάνουλα της βρύσης ή στην κανάτα, πράγμα που θα σας εξασφαλίσει φτηνότερο, καθαρότερο, και πιο εύχρηστο πόσιμο νερό.
Είναι το εμφιαλωμένο νερό πολύ ακριβό;
Ξέρεις ότι πληρώνεις $3 + για να πιεις ένα φλιτζάνι καφέ, του οποίου πιθανόν το κόστος παρασκευής του να είναι μόλις 20 cent; Και όμως, θα φαινόσουν μια ευφυΐα επί των οικονομικών, εάν συνέκρινες αυτή την αγορά με εκείνη μιας φιάλης νερού: Το εμφιαλωμένο νερό είναι ακριβότερο κατά 1.000 φορές εν σχέσει προς το νερό της βρύσης, ακόμη και αν έχει φιλτραρισθεί.
Οκτώ ποτήρια νερό, η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα νερού, κοστίζουν περίπου $0,50 cent, αν πρόκειται για νερό της βρύσης, αλλά περίπου $1,400, αν πρόκειται για εμφιαλωμένο.
Για να το θέσουμε σε μια μεγαλύτερη κλίμακα: Αν όλο το νερό που χρησιμοποιούμε σε ένα σπίτι, προκειμένου να κάνουμε μπάνιο, να πλύνουμε τα πιάτα, να ποτίσουμε τα φυτά κλπ ήταν από εμφιαλωμένα μπουκάλια, ο μηνιαίος λογαριασμός θα μπορούσε να ανέλθει στα $ 9.000…
Γνωρίζετε άραγε, ότι πάνω από το 47,8% του εμφιαλωμένου ύδατος που αγοράζουμε είναι στην πραγματικότητα απλά επανασυσκευασμένο νερό της βρύσης; Διαμαρτυρόμεθα ασταμάτητα για τις τιμές της βενζίνης οι οποίες έχουν ανέβει στα $3,89 /το γαλόνι, αλλά μια ίδια ποσότητα εμφιαλωμένου νερού San Pellegrino θα κοστίσει περίπου $10.
Δεν προσπαθώ να σας σταματήσω από του να πετάτε το χρήματά σας κυριολεκτικά στο βρόντο, υπάρχει όμως ένα μεγαλύτερο κόστος για όλους μας ως κοινωνία και ως δια-συνδεδεμένη παγκόσμια κοινότητα.
Ποιες είναι οι πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις;
780.000.000 άνθρωποι αναγύρω στον κόσμο, περισσότεροι από το διπλάσιο του πληθυσμού των ΗΠΑ, δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό και ασφαλές πόσιμο ύδωρ. Οπωσδήποτε, το εμφιαλωμένο νερό που δεν αγοράζεις δεν πρόκειται αυτόματα να καταλήξει σε αυτούς τους ανθρώπους. Όλα όμως είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, από τις πολιτικές εμπορίου και τη χρήση των ορυκτών καυσίμων, μέχρι τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την άρδευση και την έσχατη ζημία που διαπράττουν οι βιομηχανίες παραγωγής τροφίμων στον τομέα της γεωργίας και της αλιείας.
Ήδη, η ρύπανση εκ των πλαστικών μπουκαλιών εκτιμάται ότι γίνεται η μεγαλύτερη αιτία θανάτων αναγύρο στον κόσμο, επηρεάζοντας περισσότερα από 100 εκατομμύρια ανθρώπους ετησίως, αριθμός που είναι κατά πολύ μεγαλύτερος από τις συνέπειες επιδημιών τύπου Ελονοσίας ή HIV.
Οι ΗΠΑ καταναλίσκουν φυσικούς πόρους, όπως πχ τα ορυκτά καύσιμα, και ρυπαίνουν το περιβάλλον με έναν ανησυχητικό ρυθμό. Αν και είμαστε λιγότεροι από το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, καταναλώνουμε πάνω από το 25% των φυσικών πόρων και παράγουμε το 30% των σκουπιδιών και των περιβαλλοντικών ρυπαντών.
Δηλαδή, όχι μόνο δεν βλάπτουμε σοβαρά το έδαφος, το νερό και τον αέρα αναγύρο μας, αλλά ταυτόχρονα βλάπτουμε και τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς υποχρεούται και αυτός να πληρώσει το τίμημα για την αλόγιστη υπερκατανάλωσή μας, και σύντομα τα παιδιά μας και οι επόμενες γενεές θα πρέπει ακούραστα να καθαρίζουν τις δικές μας βρωμιές.
Ωστόσο, δεν είναι όλα μαύρα- όπως ακριβώς οι πωλήσεις του εμφιαλωμένου ύδατος απογειώθηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, ή των κινητών και τόσων άλλων καταναλωτικών αγαθών, μια πολιτισμική αλλαγή μπορεί να ξεκινήσει το ίδιο αστραπιαία δημιουργώντας τις σωτήριες λύσεις.
(μέρος Α εκ του άρθρου)
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ:
ΣΧΕΤΙΚΑ
[ http://www.huffingtonpost.com/norm-schriever/post_5218_b_3613577.html ]