ΚΥΠΡΟΣ, ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Η καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης φαίνεται να είναι εφικτή, με τη βοήθεια της γεωστρατηγικής της θέσης – αν και ελλοχεύουν μεγάλοι κίνδυνοι, αφού πρέπει να πάρει σαφή θέση είτε υπέρ της ΕΕ, είτε της Ρωσίας, είτε των Η.Π.Α.
Οι Η.Π.Α., εντελώς ξαφνικά, αναβάλλουν την επίθεση στη Συρία, ανακοινώνοντας ότι θα ζητηθεί προηγουμένως η έγκριση του Κογκρέσου – έχοντας μοναδικό σχεδόν σύμμαχο τη Γαλλία, ο πρόεδρος της οποίας προσπαθεί να ανακτήσει την εκλογική του δύναμη, με τη βοήθεια ενός πολέμου (έχει καταρρεύσει στις δημοσκοπήσεις, ενώ η χώρα του μαστίζεται από τεράστια οικονομικά και διαρθρωτικά προβλήματα, αποτελώντας τη μεγαλύτερη ίσως βόμβα στα θεμέλια της Ευρωζώνης).
Η Ρωσία, σε αντίθεση με την Κίνα (η οποία δεν εγκρίνει μεν την επέμβαση στη Συρία, αλλά παραμένει αμέτοχη, λόγω της μειωμένης στρατιωτικής της ισχύος), τοποθετείται ανοιχτά εναντίον των αμερικανικών σχεδίων – με τον πρόεδρο της να ειρωνεύεται τον B.Obama, λέγοντας του ότι, πρέπει να τιμήσει το Νόμπελ Ειρήνης, το οποίο του έχει επιδοθεί.
Ο πρόεδρος της Κύπρου ανακοινώνει ότι, “ο κίνδυνος χρεοκοπίας έχει πλέον εξαλειφθεί, λόγω της μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας του νησιού” - το οποίο μοιάζει με ένα τεράστιο αεροπλανοφόρο, τοποθετημένο σε «καίρια θέση» στη Μεσόγειο, κοντά στις φλεγόμενες περιοχές της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “η Κύπρος δεν θα χρειαστεί ένα καινούργιο πρόγραμμα χρηματοδότησης, ενώ θα επιστρέψει στις αγορές πριν από την προγραμματισμένη ημερομηνία” – αν και υπάρχουν δυσκολίες, με τις οποίες όμως θα καταφέρει να ανταπεξέλθει.
Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι «ολιγάρχες» σχεδιάζουν την «επιθετική εξαγορά» της Τράπεζας Κύπρου, με τη βοήθεια της ανταλλαγής των καταθέσεων τους με μετοχές – την οποία επέβαλλε ανόητα η Γερμανία, ο μεγαλύτερος χαμένος μέχρι σήμερα από την εξέλιξη στη Συρία.
Όλα τα παραπάνω τεκμηριώνουν το ότι, αφενός μεν διεξάγεται ένας ψυχρός πόλεμος μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας, με πεδίο μάχης την Κύπρο, αφετέρου πως το νησί έχει μία πολύ σημαντική γεωπολιτική θέση για όλες εκείνες τις χώρες, οι οποίες έχουν «παγκόσμιες φιλοδοξίες».
Όπως λέγεται, η Κύπρος είναι ένα *«μαζικό γεωστρατηγικό κέντρο», επειδή από εκεί μπορούν να ελεγχθούν όλες οι σημαντικές μεταφορές φυσικού αερίου και πετρελαίου - από τη Μεσόγειο έως τον περσικό κόλπο και την Κασπία θάλασσα.
Ευρισκόμενη λοιπόν μεταξύ τριών ηπείρων (Ευρώπη, Ασία και Αφρική), κατέχει μία εξαιρετικά σημαντική θέση για όλες τις μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις του πλανήτη – μία θέση, η σημασία της οποίας έγινε κατανοητή από όλους, με τη βοήθεια της κρίσης στη Συρία.
Περαιτέρω, όλες οι μεγάλες δυνάμεις έχουν στρατεύματα στην Κύπρο – χρησιμοποιώντας το νησί ως «γέφυρα», για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Το «Ακρωτήρι» είναι μία από τις δύο μεγάλες βρετανικές στρατιωτικές βάσεις της «Royal AirForce», ευρισκόμενη 160 χιλιόμετρα μακριά από τη Συρία – αποτελώντας ανεξάρτητο βρετανικό έδαφος.
Το στρατηγικό κέντρο των Η.Π.Α. (U.S. Air Force) ευρίσκεται πολύ πιο μακριά – στο Rammstein της Γερμανίας, η οποία δεν είναι ανεξάρτητο εθνικό κράτος. Φυσικά, οι Αμερικανοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Ακρωτήρι για τις επιχειρήσεις τους – ενώ την Παρασκευή προσγειώθηκαν βομβαρδιστικά, καθώς επίσης άλλου είδους αεροπλάνα, τα οποία θα διευκόλυναν τις επιθέσεις στη Συρία. Οι Γάλλοι επιτρέπεται επίσης να χρησιμοποιήσουν τα κυπριακά λιμάνια – έχοντας προγραμματίσει να στείλουν το αεροπλανοφόρο «Charles de Gaulle».
Συνεχίζοντας, εντελώς απρόσμενα η Ρωσία ανακοίνωσε το Σάββατο ότι θα παρέχει τη βοήθεια της, σε σχέση με την αναδιάρθρωση των χρεών της Κύπρου – επιμηκύνοντας την αποπληρωμή του δανείου των 2,5 δις €, με επιτόκιο μόλις 2,5% και εξάμηνη διάρκεια.
Οι προϋποθέσεις όμως, τις οποίες έθεσαν οι Ρώσοι, η απαγόρευση δηλαδή της χρήσης των κυπριακών εδαφών από τη Βρετανία και τις Η.Π.Α. για πολεμικούς σκοπούς, φαίνεται πως έχουν δημιουργήσει ήδη μεγάλα προβλήματα και στις δύο «αντίπαλες» χώρες – οι οποίες, ενδεχομένως για το λόγο αυτό, να άλλαξαν συμπεριφορά.
Ολοκληρώνοντας, όπως όλα δείχνουν, η Κύπρος «πουλάει» αρκετά ακριβά τη γεωστρατηγική της θέση – ενώ πιθανότατα θα προσπαθήσει να αναπτύξει, με τη βοήθεια του πολέμου στη Συρία, ένα κερδοφόρο επιχειρηματικό μοντέλο,εκμεταλλευόμενη την αντιπαράθεση των μεγάλων δυνάμεων.
Ειδικά βέβαια τη μάχη μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας η οποία, αν και οι Ρώσοι κατάφεραν έξυπνα να προηγηθούν, θα διαρκέσει αρκετά – με τις περισσότερες πιθανότητες νίκης να είναι με την πλευρά των Η.Π.Α.
Στα πλαίσια όμως αυτά, η Κύπρος πρέπει να πάρει σαφή θέση, είτε υπέρ της ΕΕ, είτε της Ρωσίας, είτε των ΗΠΑ – γεγονός που ελλοχεύει πολλούς κινδύνους, αφού κανένας δεν γνωρίζει τον τελικό νικητή, ενώ δεν είναι καθόλου απίθανη η συμμαχία Η.Π.Α. και Ρωσίας, με στόχο την από κοινού ηγεμονία στην Ευρασία.
ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ
Ουσιαστικά πρόκειται για τον έλεγχο της Μέσης και Άπω Ανατολής – όπου η Μέση Ανατολή είναι το κλειδί για την «κατάκτηση» της Ευρώπης, καθώς επίσης της Ασίας. Για παράδειγμα, η Κίνα είναι απόλυτα εξαρτημένη από το πετρέλαιο της Σαουδικής Αραβίας – όπως επίσης πολλές άλλες ασιατικές και ευρωπαϊκές χώρες.
Ειδικότερα, η ηγεμονία στην «Ευρασία» (το όνειρο του Χίτλερ), προϋποθέτει τον έλεγχο της διακίνησης του πετρελαίου, του φυσικού αερίου επίσης, όπως και την πρόσβαση στις μεγαλύτερες περιοχές εξόρυξης του – με το πολιτικό σκέλος να ολοκληρώνεται από τις προσπάθειες προστασίας του Ισραήλ, με δεδομένο το ότι οι Εβραίοι ελέγχουν ολόκληρο το αμερικανικό και, κατ’ επέκταση, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Μία επόμενη αιτία του σχεδιαζόμενου πολέμου είναι το τεράστιο, συνεχώς αυξανόμενο δημόσιο χρέος των Η.Π.Α. – όπου, σύμφωνα με το ΔΝΤ, το χρέος της υπερδύναμης θα αυξηθεί από 6,7 τρις $ πριν από μόλις δέκα χρόνια, στα 17,6 τρις $ στο τέλος του 2013. Το χρέος αυτό είναι αδύνατον ποτέ να αποπληρωθεί – ενώ η εξυπηρέτηση του (τόκοι των ομολόγων) είναι ήδη πολύ δύσκολη (το επιτόκιο δανεισμού αυξήθηκε ραγδαία, πλησιάζοντας πλέον το 3%).
Ένας τρίτος λόγος είναι το δολάριο, η ισοτιμία του οποίου, υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε να είναι ήδη 1:2 σε σχέση με το ευρώ, παρά τα προβλήματα της Ευρωζώνης – επειδή έχουν εκδοθεί (τυπωθεί) τεράστιες ποσότητες νέων δολαρίων, χωρίς αντίκρισμα. Ας μην ξεχνάμε δε ότι το δολάριο, όπως και ο χρυσός, ισχυροποιείται παραδοσιακά σε περιόδους πολέμου, επειδή είναι το σημαντικότερο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα – με μοναδικό ανταγωνιστή το ευρώ, το οποίο όμως μάλλον ελέγχεται από τις Η.Π.Α., μέσω του «έπαρχου» τους (Γερμανία)
Ολοκληρώνοντας, κατά την άποψη μας, δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο για τον πλανήτη από μία υπερδύναμη του μεγέθους των Η.Π.Α. σε έντονη πορεία παρακμής – πόσο μάλλον επειδή ανέκαθεν οι μεγάλες δυνάμεις, όπως για παράδειγμα η Γερμανία κατά το 2ο παγκόσμιο πόλεμο, προσπαθούσαν να λύσουν τα οικονομικά τους προβλήματα με τη διεξαγωγή πολέμων.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας έχει αναβαθμισθεί σημαντικά – σαν αποτέλεσμα των παραπάνω, των κοινωνικών αναταραχών σε ολόκληρη τη Β. Αφρική, καθώς επίσης επειδή τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα κατανοούν ότι, εάν δεν αντιδράσουν στη σχεδιαζόμενη από τις Η.Π.Α. επίθεση στη Συρία (με όλες τις προεκτάσεις της), δεν θα χάσουν μόνο μια μάχη, αλλά τον πόλεμο για την ηγεσία του πλανήτη.
Εάν τώρα η γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας συνδυαστεί σωστά με τα οικονομικά της προβλήματα, τα οποία δεν είναι καθόλου δύσκολο να επιλυθούν (ανάλυση), τότε η πατρίδα μας έχει πολύ μεγάλες πιθανότητες να ξεφύγει από την κρίση – εκδιώκοντας τόσο το ΔΝΤ, όσο και τη Γερμανία από τα εδάφη της, καθώς επίσης ανακτώντας την εθνική της κυριαρχία.
Σημειώσεις κειμένου
* Η «γεωστρατηγική», ως υποσύνολο της γεωπολιτικής, μελετά τους συσχετισμούς δυνάμεων σε διεθνές επίπεδο, παγκόσμιο ή περιφερειακό – ενώ συνδέεται με την έννοια της πολιτικής ισχύος, καθώς επίσης της εξωτερικής πολιτικής.
Ειδικότερα, η γεωστρατηγική αναφέρεται στην πολιτική, η οποία έχει ως αντικείμενο γεωγραφικές περιοχές που ενδιαφέρουν το συγκεκριμένο κράτος – επηρεάζοντας την ασφάλεια ή τα εθνικά του συμφέροντα. Υποστηρίζει τη στρατηγική, η οποία αποτελεί τον τρόπο της χρήσης/σύζευξης των υπαρχόντων μέσων, για την επίτευξη των εθνικών/πολιτικών σκοπών.
Η «γεωπολιτική» τώρα είναι η επιστήμη, η οποία εξετάζει, μελετά, αναλύει και ερμηνεύει την αλληλεξάρτηση μεταξύ γεωγραφικού χώρου και ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, καθώς επίσης την πολιτισμική σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον – με σκοπό την αξιοποίηση/αύξηση της ισχύος (οικονομικής ή/και στρατιωτικής) στο παρόν, κυρίως δε στο μέλλον.
ΠΗΓΗ
http://www.analyst.gr/2013/09/01/1096/