Νέος τρόπος φορολόγησης, νέα βάρη στους φορολογουμένους

Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ

Για τα εισοδήματα των φυσικών προσώπων που είχαν αποκτηθεί μέχρι το 2012 η φορολογική νομοθεσία προέβλεπε να αθροίζονται και να φορολογούνται σε μία ενιαία κλίμακα φορολογίας η οποία είχε αφορολόγητο όριο εισοδήματος, το οποίο αυξανόταν ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών που βαρύνουν το φορολογούμενο.

Οι τροποποιήσεις που έγιναν στη φορολογική νομοθεσία και αφορούν τα εισοδήματα του 2013 αλλά και ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος προβλέπουν έναν νέο τρόπο φορολογίας του εισοδήματος των φυσικών προσώπων. Ειδικότερα φορολογείται ξεχωριστά το εισόδημα από κάθε κατηγορία (πηγή), δηλαδή το εισόδημα από μισθωτή εργασία - συντάξεις φορολογείται με διαφορετικό τρόπο από το εισόδημα το οποίο προκύπτει από επιχειρηματική δραστηριότητα ή/και από εκμίσθωση ακινήτων.

Αυτός ο τρόπος φορολόγησης έρχεται σε αντίθεση με τη βασική συνταγματική επιταγή η οποία ορίζει ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Όπως είχε επισημάνει η επιστημονική υπηρεσία της Βουλής στην έκθεσή της, ανακύπτει ζήτημα ως προς το εάν η εφαρμογή διαφορετικής κλίμακας φορολογικών συντελεστών ανά κατηγορία εισοδήματος συνάδει προς τις αρχές της καθολικότητας του φόρου και της φορολόγησης με βάση τη φοροδοτική ικανότητα, υπό την έννοια ότι αυτό το σύστημα φορολογίας, υπό προϋποθέσεις, άγει σε διαφορετική φορολογική επιβάρυνση εισοδημάτων ιδίου ύψους αναλόγως της πηγής από την οποία προέρχονται, καθώς επίσης και σε βαρύτερη φορολογική επιβάρυνση φορολογουμένων με μικρότερο εισόδημα προερχόμενο από μία πηγή εν σχέσει προς άλλους με μεγαλύτερο εισόδημα, το οποίο προέρχεται από περισσότερες πηγές. Όντως αν ο φορολογούμενος Α' έχει εισόδημα ύψους 32.000 ευρώ από μισθωτή εργασία και ο φορολογούμενος Β' έχει εισόδημα ύψους 20.000 ευρώ από μισθωτή εργασία και 12.000 ευρώ από ενοίκια ήτοι συνολικό ύψος εισοδήματος 32.000 ευρώ, ο Α' θα κληθεί να καταβάλει επιπλέον φόρο εισοδήματος 3.120 ευρώ όταν αποκτά ακριβώς το ίδιο εισόδημα με τον Β.

Σε ό,τι αφορά το αφορολόγητο ποσό εισοδήματος, αυτό αντικαθίσταται από μείωση φόρου για όσους αποκτούν εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις και καταργείται για όσους αποκτούν εισόδημα από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Ειδικότερα ειδικά για μισθωτούς και συνταξιούχους και για εισόδημα μέχρι 42.000 ευρώ, προβλέπεται μείωσή του βάσει της κλίμακας φορολογίας εισοδήματος αναλογούντος φόρου η οποία είναι αντιστρόφως ανάλογη του ύψους του εισοδήματός τους, δηλαδή όσο αυξάνεται το εισόδημα τόσο μειώνεται και η μείωση φόρου. Επισημαίνεται ότι, δεν λαμβάνεται υπόψη η οικογενειακή κατάσταση του φορολογούμενου με αποτέλεσμα, π.χ. για εισόδημα 20.000 ευρώ, την ίδια ακριβώς μείωση φόρου θα έχει ένας άγαμος αλλά και ένας έγγαμος ο οποίος βαρύνεται με τρία παιδιά, συνεπώς δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη η φοροδοτική ικανότητα του φορολογούμενου.

Η πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει παροχές κοινωνικής πρόνοιας στους πολίτες που δεν έχουν τη δυνατότητα και τα μέσα, κατά συνέπεια, ενώ για το λόγο αυτό έχει καθοριστεί ελάχιστο όριο διαβίωσης το οποίο πρέπει να είναι αφορολόγητο, ο φορολογικός νομοθέτης δείχνει ότι το αγνοεί. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή τον Ιούλιο του 2013 με έτος αναφοράς το 2011, το κατώφλι κινδύνου φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 6.591 ευρώ σε ετήσια βάση ανά άτομο συνεπώς έπρεπε το ποσό αυτό να αποτελέσει τη βάση διαμόρφωσης του αφορολογήτου ορίου εισοδήματος.

 Γιώργος Α. Κορομηλάς, 

Πρόεδρος Ινστιτούτου Οικονομικών και Φορολογικών Μελετών

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26533&subid=2&pubid=113128318

Boston citizens tar and feather a tax collector

Whiskey rebels escorting a tarred and feathered tax collector